Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΑΞΙΖΟΥΝ ΜΠΟΫΚΟΤΑΖ

από strangejournal

Η εταιρεία αλλαντικών ΝΙΚΑΣ απέλυσε όλους τους εργαζόμενους που απήργησαν την Πέμπτη 7/11/2013, δείχνοντας “αλλεργική” στο δικαίωμα στην απεργία. Να σημειώσουμε πως απολύθηκαν όσοι θεωρήθηκαν πρωτοστάτες στο κάλεσμα για πανεργατική απεργία.
Τα καταστήματα JUMBO μπορεί να είναι από τις πιο πετυχημένες αλυσίδες, με αυξανόμενο τζίρο, αυτό όμως δεν εμποδίζει τους ιδιοκτήτες του να έχουν μεροκάματα που θυμίζουν χαρτζιλίκι, τα ωράρια να είναι εξαντλητικά και οι υπερωρίες να μένουν απλήρωτες. Η ιδιοκτησία των JUMBO είχε μεταφέρει κεφάλαια στην Κύπρο για φορολογικούς λόγους και φαίνεται πως προσπαθεί να καλύψει την…χασούρα από το κούρεμα καταθέσεων με θύματα τους εργαζόμενους. Επίσης έχουν απαγορεύσει τον συνδικαλισμό.
Η αλυσίδα σουηδικών συμφερόντων με είδη σπιτιού IKEA, απέλυσε πριν έναν χρόνο σχεδόν, όσους δεν δέχθηκαν να υπογράψουν νέα σύμβαση εργασίας με μείωση μισθού και την αλλαγή της εργασιακής τους σχέσης. Επίσης συνεργάζεται με επιχειρήσεις ενοικίασης εργαζομένων που απασχολούνται στο να μοιράζουν τον ετήσιο κατάλογο των ΙΚΕΑ, λαμβάνοντας αμοιβή με το κομμάτι κι όχι με την ώρα, ενώ υπάρχει χρονικός περιορισμός, καθιστώντας τραγικό το ημερομίσθιο.
Η WIND ήθελε να κατασχέσει σπίτι συνδρομητή της επειδή χρωστούσε από τους λογαριασμούς 200 ευρώ. Ένα δείγμα κοινωνικής αναλγησίας και απανθρωπιάς.
Η Αθηναϊκή Ζυθοποιία, η Nestle, η Kraft Hellas, η Unilever, η Barilla, η Henkel, η Philip Morris, η Bic Violex και η  ΝΟΥΝΟΥ επίσης είναι μέσα στις επιχειρήσεις που ζήτησαν μισθούς των 300 ευρώ για να μπορούν -και καλά- να προσλαμβάνουν ανέργους.
Αυτές είναι από τις πιο γνωστές περιπτώσεις που η εργοδοσία δείχνει τα δόντια της, με τους εργαζόμενους να μην έχουν κανένα δίχτυ προστασίας παρά μόνο τον δικό τους αγώνα.Καταπατούνται δικαιώματα και αξιοπρέπειες μόνο για να δουν τους οικονομικούς δείκτες να ανεβαίνουν. Ακόμα φανερώνουν το αδίστακτο πρόσωπο του κέρδους χωρίς σεβασμό προς τον άνθρωπο, ένα σύμπτωμα της “ελεύθερης αγοράς” αλλά των ανελεύθερων ανθρώπων.

Τρίτη 29 Απριλίου 2014

Σημείωμα 29-06-1908



"..στους πλουσίους νέους...θαρρείς που στα πρησμένα ή ζουρωμένα μούτρα τους φανερώνεται η ασχήμια της κλεψιάς και της ληστείας αυτών και των πατέρων των, των κληρονομιών και των τόκων των."


Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗΣ 29.6.'08 "Ανέκδοτα Σημειώματα"




29/4 ημέρα γέννησης και θανάτου του Καβάφη.

Κυριακή 27 Απριλίου 2014

Μα που κρύβονται τα ποταμό-ψαρα?


Όλοι,αναγκαστικά έχουμε ένα πλήθος γνωστών άσχετα αν είναι επιλογή μας ή όχι.
Οικογένεια,συγγενείς,φίλοι,επάγγελμα,γειτονιά,συλλογικότητες, κλπ.
Το πολιτικό στίγμα του καθενός λίγο-πολύ γνωστό ή εύκολα προσδιοριζόμενο από κάποια συζήτηση ή στάση απέναντι σε γεγονότα.
Στον ευρύ αυτό κύκλο εντοπίζω κάθε καρυδιάς καρύδι από πλευράς πρόθεσης ψήφου.Εκτός από ένα.Κανένας μα κανένας δεν φαίνεται να έχει πρόθεση να ψηφίσει το τηλε-ποτάμι του κυρ-Σταύρου.
Μα οι δημοσκοπήσεις το βγάζουν 3ο κόμμα.
Αποφάσισα να μελετήσω καλύτερα το "δείγμα" μου.Και πάλι τίποτα.Ενώ βρίσκω ακόμη και το υπό εξαφάνιση είδος του homo pasokus ή του κουτοπόνηρου καιροσκόπου Δημαρίτη, ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΟΤΑΜΙΣΙΟ δεν εντοπίζω.
Κατέληξα ότι κάπου κρύβονται και επικέντρωσα στους περισσότερο ηλίθιους,τηλεόπληκτους,και "απολιτίκ". Μάταιος κόπος.Κι αυτοί ακόμη, αν ήταν η Μενεγάκη θα τη ψήφιζαν αλλά όχι και το μουρόχαυλο κυρ-Σταύρο. Προτιμάνε πιο πατροπαράδοτα λαμόγια.
Έτσι λοιπόν το αποτέλεσμα της δικής μου δημοσκόπησης δε του δίνει ούτε 1%

Τρία πράγματα μπορεί να συμβαίνουν:
1-Το δείγμα μου ΔΕΝ είναι αντιπροσωπευτικό καθόλου μα καθόλου
2-Οι δημοσκοπήσεις που βγάζουν οι διάφορες εταιρίες ΔΕΝ έχουν σχέση με την πραγματικότητα
3-Πολύ θολό αυτό το ποτάμι και τα ψάρια του μπορούν και κρύβονται (γιατί ντρέπονται?)


Σάββατο 26 Απριλίου 2014

ΦΩΤΟ-Παιδική εργασία σε ΗΠΑ 1908-1917

Βαριές και ανθυγιεινές δουλειές.Οι ηλικία των εργαζόμενων παιδιών ξεκινάει από τα 5.Το ελάχιστο ωράριο 12 ώρες.Η αμοιβή τους 0,5-0,75 δολαρίου την ημέρα.
Σε πολλά μέρη του κόσμου ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ υπάρχει αυτή η σύγχρονη δουλεία και εκμετάλλευση των παιδιών.


1908-ΒΙΡΤΖΙΝΙΑ-Υαλουργία


1908-Ν.ΚΑΡΟΛΙΝΑ-Κλωστήριο

1908-ΙΝΤΙΑΝΑ-5χρονος εφημ/λης


1908-Β.ΚΑΡΟΛΙΝΑ-Κλωστήριο

1908-Β.ΚΑΡΟΛΙΝΑ-Υφαντουργία


1908-ΒΟΣΤΟΝΗ-ρακοσυλλέκτες σε χωματερή

1909-ΤΖΟΡΤΖΙΑ-υφαντουργία



1910-ΤΕΝΕΣΣΙ-Ανθρακωρυχείο


1910-ΛΟΥΙΖΙΑΝΑ-επεξεργασία στρειδιών
1911-ΜΙΣΣΙΣΙΠΙ-διαλογή κοχυλιών

1914-ΑΛΑΜΠΑΜΑ-Κλητήρας θεάτρου
1917-ΚΟΝΕΚΤΙΚΑΤ-καπναποθήκες


Παρασκευή 25 Απριλίου 2014

Χαμένος δρόμος?-Κώστας Λαπαβίτσας

Θέση με καρέκλα δικαιούται ο Βουδούρης,ο Κρ.Αρσένης και ο Κούλογλου αλλά όχι ο Κώστας Λαπαβίτσας.
Το θέμα είναι σοβαρό και καθόλου ελπιδοφόρο.
Παρόλα αυτά ο Κώστας Λαπαβίτσας δεν δείχνει τη ΜΙΚΡΟΨΥΧΙΑ που έχουμε δει σε πολλούς δήθεν ιδεολόγους,αλλά πρακτικά και ουσιαστικά στυλοβάτες ΣαμαροΒενιζέλων. Μιλάει και τονίζει ό,τι δεν έχουμε άλλη εναλλακτική τώρα.
Πρωτεύει  να γκρεμίσουμε αυτό το σάπιο και διεφθαρμένο κατοχικό καθεστώς.Χωρίς να δίνεται λευκή επιταγή σε κανέναν.


από thepressproject.gr

Λαπαβίτσας: «Για να πάρει την εξουσία η Αριστερά, πρέπει να έχει όραμα κοινωνικής αλλαγής»


Ο Κώστας Λαπαβίτσας, καθηγητής Οικονομικών στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου, συζητήθηκε πολύ τις τελευταίες μέρες, με αφορμή την πρόταση στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ να συμπεριληφθεί στο ευρωψηφοδέλτιο του κόμματος.
Συνέντευξη στη Βασιλική Σιούτη

Η πρόταση δεν πέρασε, καθώς στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ φοβήθηκαν ότι οι πολιτικοί τους αντίπαλοι θα χρησιμοποιούσαν την υποψηφιότητα του για να τους ταυτίσουν με την πρότασή του για έξοδο από την ευρωζώνη. Δεν είναι μυστικό βέβαια ότι οι εκφραστές του πιο συντηρητικού τμήματος του ΣΥΡΙΖΑ πολέμησαν εξαρχής την υποψηφιότητα του.

Ο ριζοσπάστης οικονομολόγος ωστόσο, ξάφνιασε το κοινό του δυο φορές. Τη μία όταν δέχθηκε την πρόταση των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο έχει στηρίξει μεν, αλλά πάντα ασκώντας παράλληλα κριτική και την άλλη, όταν μετά το κόψιμο της υποψηφιότητας του από την ηγεσία, προέβη σε μία δήλωση υποστήριξης του ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας ότι σε αυτόν ακουμπάνε οι ελπίδες του ελληνικού λαού.

Το TPP τον ρώτησε για όλα κι εκείνος απάντησε, ξεκαθαρίζοντας ,μεταξύ άλλων, ότι για εκείνον «η απλή αντι-μνημονιακή κατεύθυνση και ρητορική δε φτάνει», αλλά και ότι «το ευρώ είναι ταμπού για το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όχι για την κοινωνία».

- Στην Ελλάδα η άποψή σας για έξοδο από την Ευρωζώνη προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, όταν πρωτοακούστηκε το 2010, και εξακολουθεί να προκαλεί. Συνεχίζετε να υποστηρίζετε ότι εντός της Ευρωζώνης δεν υπάρχει σωτηρία για την Ελλάδα;

«Η κατάσταση σήμερα δεν είναι η ίδια με το 2010. Θα μπορούσε τότε η Ελλάδα να είχε κάνει μονομερή παύση πληρωμών και έξοδο από το ευρώ με την προοπτική να αποφύγει την καταστροφή. Η πολιτική ηγεσία της χώρας διάλεξε την εσωτερική υποτίμηση, τις Δανειακές Συμβάσεις και την παραμονή στην Ευρωζώνη με οποιοδήποτε κόστος. Σήμερα η κατάσταση έχει κάπως σταθεροποιηθεί, αλλά μέσω οικονομικής καταστροφής, με τεράστια συρρίκνωση της παραγωγής και ανεργία. Το θέμα της Ευρωζώνης μπαίνει πλέον ως πρόβλημα ανάπτυξης. Πώς θα βγούμε από την καταστροφή που προκλήθηκε την τελευταία τετραετία; Αν το δούμε έτσι θα καταλάβουμε ότι είναι πολύ δύσκολο να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα μέσα στο σκληρό πλαίσιο της Ευρωζώνης. Η έξοδος τίθεται από τα πράγματα ως ζήτημα ανάπτυξης. Προκύπτει από την ανάγκη να μπει η κοινωνία και η οικονομία σε άλλη βάση, να ξεφύγουμε από την καταστροφή».

- Η κυβέρνηση ωστόσο ισχυρίζεται ότι έσωσε τη χώρα από την καταστροφή και υποστηρίζει ότι οι συνέπειες της εξόδου από το ευρώ θα ήταν πολύ καταστροφικότερες από αυτές που ζει τώρα η ελληνική κοινωνία.

«Πρόκειται περί γελοιότητας. Αυτό που συνέβη στη χώρα, είναι μία καταστροφή χωρίς προηγούμενο στην ιστορία της. Προκλήθηκε απίστευτη εξασθένιση του παραγωγικού ιστού και κατασπατάληση των διαθέσιμων πόρων της χώρας, ο κυριότερος εκ των οποίων είναι ο κόσμος της εργασίας. Οι νέοι άνθρωποι συντρίβονται σήμερα. Να παρουσιάζεται αυτό ως επιτυχία δείχνει ότι οι κυβερνώντες είναι εκτός τόπου και χρόνου».

- Οι συνέπειες μιας εξόδου από το ευρώ δηλαδή θα ήταν μικρότερες;

«Η ιστορική εμπειρία και η επιστημονική ανάλυση δείχνουν ότι θα ήταν πιο περιορισμένες και η Ελλάδα θα είχε μπει στην ανάπτυξη από καιρό. Ως θέμα οικονομικής ανάλυσης και οικονομικής ιστορίας δεν υφίσταται καν: Η Ελλάδα έκανε τη λάθος επιλογή το 2010, συντρίβοντας την οικονομία της και διαλύοντας την κοινωνία της, για να παραμείνει σε ένα νομισματικό σύστημα το οποίο είναι άκρως προβληματικό. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι είχε προταθεί στους Έλληνες κυβερνώντες, καθ' ομολογία των ιδίων, να γίνει έξοδος από την νομισματική ένωση με τη συναίνεση της ΕΕ και δεν το δέχθηκαν. Προτίμησαν να συνεχίσουν την πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης, της οικονομικής καταστροφής, στην ουσία».

- Σήμερα όμως η χώρα είναι δεμένη χειροπόδαρα και το χρέος υπάγεται στο αγγλικό δίκαιο. Δεν είναι πολύ πιο δύσκολο τώρα;

«Όντως, σήμερα το χρέος παραμένει τεράστιο, οφείλεται σε δημόσιους δανειστές και υπόκειται στο βρετανικό δίκαιο. Είναι σχεδόν αδύνατον αν υπάρξει συναινετική διαγραφή του, γιατί απαιτείται η συγκατάθεση σειράς κοινοβουλίων, άρα το χρέος θα παραμείνει βρόχος για δεκαετίες. Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως, είναι ότι η ελληνική οικονομία είναι γονατισμένη και το χρέος δεν επιτρέπει τη γρήγορη και σταθερή ανάκαμψη. Ο παραγωγικός ιστός δέχθηκε ένα τεράστιο πλήγμα και οι απώλειες τις οποίες έχει υποστεί πολύ δύσκολα θα ανατραπούν. Έχουμε μιαιστορική συρρίκνωση για την Ελλάδα, που θα πάρει πολλά χρόνια για να αντιστραφεί. Η διαγραφή του χρέους με μονομερείς ενέργειες και η ανάπτυξη με όρους εκτός Ευρωζώνης, όποιες κι αν είναι οι δυσκολίες, είναι επιτακτική ανάγκη».

- Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις περίπου το ένα τρίτο των Ελλήνων δεν θέλει την Ευρωζώνη, αλλά κανένα κόμμα δεν έχει ως αίτημα την άμεση αποχώρηση. Πού νομίζετε ότι οφείλεται αυτό;

«Κατά την άποψή μου είναι ένα από τα μεγαλύτερα παράδοξα της τετραετίας που πέρασε. Υπάρχει μια διάχυτη διάθεση στον ελληνικό λαό να αντιμετωπιστεί η κατάσταση με ριζοσπαστικά διαφορετικό τρόπο, πράγμα που διαπιστώνουμε όλοι, αλλά δε βρίσκει πολιτική έκφραση. Τα λαϊκά στρώματα θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν ψύχραιμα και με συλλογικότητα το πρόβλημα, αν υπήρχε ένα αξιόπιστο πολιτικό κόμμα το οποίο θα έλεγε, μαζί θα περάσουμε απέναντι, μαζί θα βγάλουμε τη χώρα από την άλλη πλευρά του χειμάρρου. Αυτή είναι η πραγματική αποτυχία του πολιτικού συστήματος της Ελλάδας και όχι οι κοινοτοπίες που συχνά αναφέρονται στον τύπο για διαφωνίες, καβγάδες και τα παρόμοια».

- Η έξοδος από την Ευρωζώνη αρκεί από μόνη της, για να δοθεί λύση στο πρόβλημα της χώρας;

«Ξέρετε, ποτέ δεν είπα ότι η έξοδος από την Ευρωζώνη είναι από μόνη της η λύση για τα προβλήματά μας. Είναι όμως προϋπόθεση. Το ζήτημα για την Ελλάδα δεν είναι να φύγει από το ευρώ και να πάει σε εθνικό νόμισμα. Η χώρα χρειάζεται βαθύτατη αλλαγή στους κρατικούς μηχανισμούς, στην οικονομία, βαθύτατες τομές σε όλα τα επίπεδα. Γνωρίζουμε όλοι τις ανισότητες, την κοινωνική σκληρότητα, τη φτώχια, τη γενικότερη δυστοκία στην οικονομία. Σκεφτείτε ακόμη ότι η ίδια η μνημονιακή πλευρά έχει κάνει σημαία της τις «μεταρρυθμίσεις». Έγιναν μεγάλες κοινωνικές αλλαγές και τομές στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, αλλά είναι τομές που κάνουν τα πράγματα χειρότερα για την κοινωνία και τον κόσμο της εργασίας. Δεν είναι τυχαίο αυτό. Το ευρώ είναι ένα πλαίσιο θεσμικό, ένα πλαίσιο εξουσίας, το οποίο ευνοεί τις συντηρητικές αλλαγές, δηλαδή την αλλαγή των κοινωνικών δομών υπέρ του κεφαλαίου. Η Ελλάδα έχει ζήσει πλήρη κοινωνική ανατροπή την τελευταία τετραετία, αλλά προς το χειρότερο, ακριβώς γιατί ανήκει στους μηχανισμούς της ΟΝΕ και της ΕΕ. Για να το θέσω όσο πιο απλά μπορώ, η σημασία της εξόδου από το ευρώ είναι ακριβώς ότι, από ένα πλαίσιο το οποίο φτιάχτηκε για να μην επιτρέπει να γίνουν τομές υπέρ των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων (Ευρωζώνη), μπαίνουμε σε ένα άλλο πλαίσιο (εθνικό νόμισμα) όπου οι τομές αυτές μπορούν να γίνουν».

- Άρα, κ. Λαπαβίτσα, για σας έχει σημασία και ποια κυβέρνηση θα οδηγήσει τη χώρα εκτός Ευρωζώνης, σε περίπτωση που επιχειρηθεί κάτι τέτοιο.

«Έχει πολύ μεγάλη σημασία ποιες δυνάμεις κοινωνικές και πολιτικές θα πραγματοποιήσουν την έξοδο. Από το 2010 οι συνεργάτες μου κι εγώ είχαμε πει ότι η έξοδος από την Ευρωζώνη είναι μία πιθανή εκδοχή της κρίσης, η οποία όμως μπορεί να είναι είτε συντηρητική, είτε προοδευτική. Η συντηρητική έξοδος βρίσκεται ακόμη στο τραπέζι και μπορεί να γίνει με όρους σκληρούς, που να προστατεύουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Μπορεί όμως να γίνει και ριζοσπαστική έξοδος με όρους που θα είναι υπέρ των συμφερόντων του κόσμου της εργασίας και για αυτήν τη λύση προσπαθούμε, αυτήν τη λύση μελετάμε».

- Βλέπουμε τον τελευταίο καιρό ότι η δυναμική που υπήρχε στον ΣΥΡΙΖΑ έχει “καθίσει”. Οι δημοσκοπήσεις τον εμφανίζουν περίπου στα ίσα με τη Νέα Δημοκρατία. Πως το ερμηνεύετε;

«Η εκλογική εκτόξευση του ΣΥΡΙΖΑ, κατά την άποψή μου, είναι αποτέλεσμα δύο παραγόντων. Ο πρώτος είναι η τεράστια λαϊκή αντίσταση το 2010-11 που εκφράστηκε κυρίως στα κινήματα των πλατειών. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ηγήθηκε αυτής της αντίστασης, αλλά συμμετείχε, στήριζε, έδινε το παρών. Ο δεύτερος είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το μόνο κόμμα της Αριστεράς που είχε το θάρρος το 2012 να πει ανοιχτά “θα σχηματίσω κυβέρνηση” και “το ευρώ δεν είναι ταμπού”. Ο ελληνικός λαός σε τέτοιες κρίσιμες ώρες δε θέλει τοποθετήσεις του τύπου “τα πράγματα θα αλλάξουν όταν το λαϊκό κίνημα θα είναι έτοιμο να πάρει την εξουσία”, οι οποίες ακόμη λέγονται σε μια προσπάθεια να αποφευχθεί η ευθύνη του εδώ και τώρα. Ο συνδυασμός αυτών των δύο παραγόντων, πιστεύω, επέτρεψε στο ΣΥΡΙΖΑ να απογειωθεί εκλογικά.

Αλλά αν δούμε τις συγκεκριμένες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και τις πρωτοβουλίες που έχει πάρει ως αξιωματική αντιπολίτευση τα πράγματα είναι απογοητευτικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατορθώνει να ηγηθεί στην κοινωνία και αποτυγχάνει συνεχώς να διαμορφώσει την πολιτική ατζέντα. Δεν υπάρχει συνεκτικότητα, η απλή αντι-μνημονιακή κατεύθυνση και ρητορική δε φτάνει, το πρόγραμμα δεν πείθει, δεν έχουν καν δημιουργηθεί οργανωτικές ρίζες στην κοινωνία. Για να πάρει την εξουσία και να αλλάξει τα πράγματα η Αριστερά πρέπει να έχει δυναμική, να διαμορφώνει την ατζέντα, να γεννάει όραμα. Ε, αυτό το πράγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν το έχει καταφέρει και ο λόγος είναι ότι δεν έχει κυριαρχήσει η ριζοσπαστική πλευρά στη διαμόρφωση των θέσεων του».

-Τα τελευταία χρόνια στηρίζετε τον ΣΥΡΙΖΑ, του ασκείτε ωστόσο και κριτική. Πριν από λίγο καιρό, κάποιοι σας πρότειναν να συμπεριληφθείτε στο ευρωψηφοδέλτιό του, μια πρόταση που τελικά δεν πέρασε. Εσείς γιατί μπήκατε σε αυτή τη συζήτηση, παρά τις επιφυλάξεις σας για το ΣΥΡΙΖΑ; 

«Δεν ανήκω στο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε καν έχω τις ίδιες πολιτικές καταβολές. Αλλά και ποτέ δεν του έκανα εύκολη κριτική, παρ’ όλο που δέχτηκα πυρά από πολλούς μέσα του. Πιστεύω ότι όσοι του προσάπτουν ότι έχει ήδη γίνει ένα κόμμα εξουσίας, ότι είναι ήδη μια νέα μορφή σοσιαλδημοκρατίας, κάνουν πολύ μεγάλο λάθος. Στο ΣΥΡΙΖΑ, είτε μας αρέσει, είτε όχι, ακουμπάνε οι ελπίδες των λαϊκών και εργατικών στρωμάτων. Ο χαρακτήρας του δεν έχει ακόμη ξεκαθαριστεί. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αντεπεξέρχεται στις ανάγκες του λαού και της εποχής, εγώ αυτό το λέω με αγωνία. Πιστεύω ότι οι ευρύτερες αριστερές δυνάμεις πρέπει να συμβάλουν ώστε να εδραιωθούν τα ριζοσπαστικά του χαρακτηριστικά που είναι πολύ σημαντικά. Η επιθυμητή πολιτική λύση για τη χώρα πάντα ήταν να υπάρξει συμπαράταξη των δυνάμεων της Αριστεράς, ο κύριος όγκος των οποίων είναι στο ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό και δέχτηκα την πρόταση».

-Είδα ότι κάνατε μία πολύ γενναιόδωρη δήλωση για τον ΣΥΡΙΖΑ, μετά το κόψιμο της υποψηφιότητάς σας, λέγοντας ότι διαθέτει τα ριζοσπαστικά στοιχεία που χρειάζεται ο τόπος Αρκετοί ωστόσο, μετά το κόψιμο της υποψηφιότητας σας, έβγαλαν το αντίθετο συμπέρασμα, δηλαδή ότι ο ΣΥΡΙΖΑ φοβάται τα ριζοσπαστικά στοιχεία και προτιμά να συνεχίσει τη στροφή προς το κέντρο. 

«Ο κύριος λόγος που δεν έγινε αποδεκτή η υποψηφιότητά μου πιστεύω ότι ήταν η αγωνιώδης προσπάθεια να αποφευχθεί προεκλογικά το θέμα του ευρώ και των μονομερών δράσεων για διαγραφή του χρέους. Κατά την άποψή μου πρόκειται για μεγάλο σφάλμα. Φτάσαμε να έχει γίνει το ευρώ και οι μονομερείς ενέργειες στο χρέος ταμπού για τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι για την κοινωνία. Η άποψη ότι οι πολιτικές μάχες κερδίζονται με μετατόπιση προς το κέντρο, ιδίως σε περιόδους κρίσης, είναι κακή πολιτική θεωρία κι ακόμη χειρότερη πολιτική πρακτική. Στην πράξη θα επιτρέψει στο συντηρητικό στρατόπεδο να θέσει την πολιτική ατζέντα και άρα να έχει μεγάλο πλεονέκτημα. Για τις δυνάμεις της Αριστεράς η απάντηση είναι ο θαρραλέος και σίγουρος ριζοσπαστισμός που θα δώσει όραμα στα λαϊκά στρώματα. Ανησυχώ πολύ για την κατεύθυνση που φαίνεται να παίρνει ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί δε βλέπω άλλη ρεαλιστική ελπίδα για ανατροπή της σημερινής τραγικής κατάστασης στη χώρα».

- Εδώ και λίγο καιρό δουλεύετε μαζί με την ερευνητική σας ομάδα στη δημιουργία ενός εναλλακτικού σχεδίου για την Κύπρο. Τι ακριβώς κάνετε;

«Στην Κύπρο άνοιξε μία μεγάλη συζήτηση αμέσως μετά τα γεγονότα του 2013, με τον εκβιασμό του νησιού και τη υιοθέτηση του καταστροφικού προγράμματος της Τρόικας. Το ΑΚΕΛ είχε το ίδιο μεγάλα προβλήματα γιατί είχε τη διακυβέρνηση της χώρας για πέντε χρόνια, ακριβώς την περίοδο που διαμορφώθηκαν οι συνθήκες της κρίσης. Θέλησε λοιπόν, με ευθύνη και σοβαρότητα, να εξετάσει νέες ιδέες, να σχηματίσει μιαν άλλη πρόταση, η οποία θα ήταν ριζοσπαστική και δε θα δίσταζε να θέσει προς ανάλυση και το θέμα της εξόδου από την ΟΝΕ. Οι συνεργάτες μου κι εγώ εξετάζουμε ορισμένες πλευρές της κυπριακής οικονομίας, ώστε να διαμορφώσουμε σταδιακά μία εναλλακτική πρόταση. Αν αυτή η πολιτική σημαίνει ότι θα χρειαστεί σύγκρουση με τους μηχανισμούς της ΟΝΕ, τότε θα αναλύσουμε και τους όρους με τους οποίους αυτό μπορεί να γίνει με επιτυχία.

Πρόκειται για ένα διεθνές υψηλού επιστημονικού επιπέδου οικονομικό δίκτυο, το οποίο δουλεύει πάνω στη δημιουργία μιας εναλλακτικής ριζοσπαστικής πρόταση, με τους όρους που σας εξήγησα παραπάνω. Ο κύριος κορμός είναι οι ερευνητές του RMF στο Λονδίνο, ερευνητές από την Ισπανία, όπου θέλουν να σκεφτούν με σοβαρό τρόπο τι θα σημάνει μία έξοδος από την νομισματική ένωση, από την Κύπρο και την Ελλάδα. Στην ομάδα συμμετέχει επίσης ο Χάινερ Φλάσμπεκ από τη Γερμανία, ένας οικονομολόγος μεγάλου διαμετρήματος.

Όλο αυτό σημαίνει ότι η εναλλακτική ριζοσπαστική πρόταση εξόδου δεν είναι η αφηρημένη ιδέα που σκορπά τρόμο, μπορεί να εφαρμοστεί και υπάρχουν άνθρωποι που γνωρίζουν τον τρόπο να το κάνουν».

- Θα σας ενδιέφερε να κάνετε την ίδια μελέτη και για την Ελλάδα;

Κατ' αρχήν, μου φαίνεται απίστευτο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχει ήδη παράγει προχωρημένες επεξεργασίες γι’ αυτό το ενδεχόμενο. Το θεωρώ λόγο για τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κυριαρχήσει στην πολιτική σκηνή. Υπάρχει γενικότερο ενδιαφέρον από πλευράς πνευματικών κύκλων, οικονομολόγων και άλλων, να δουν τι θα σήμαινε η υιοθέτηση μιας άλλης οικονομικής πολιτικής. Οι μελέτες αυτές όμως θέλουν πολιτική βούληση, στήριξη και πόρους για να διαμορφωθεί το πρόγραμμα με σοβαρότητα.

-Και μία τελευταία ερώτηση κ. Λαπαβίτσα. Η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα σας δημιουργεί αισιοδοξία ή απαισιοδοξία;

«Δυστυχώς δε μου δημιουργεί αισιοδοξία. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατορθώνει να διαμορφώσει την πολιτική ατζέντα και δεν υπάρχει ορμή και κατεύθυνση της πολιτικής κίνησης προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Στην εκτός ΣΥΡΙΖΑ Αριστερά βλέπουμε να εμφανίζεται σταδιακά ένας μανιασμένος σεκταρισμός, ο οποίος κατά την άποψή μου είναι τελείως λάθος και στηρίζει στην ουσία το κυβερνητικό στρατόπεδο. Η μνημονιακή πλευρά έχει την εμπειρία της εξουσίας, γνωρίζει πολύ καλά πώς να ελέγχει το επικοινωνιακό παιχνίδι και παρουσιάζει ότι συμβαίνει με τον καλύτερο τρόπο. Ήδη δημιουργείται η παραπλανητική εικόνα ότι η κρίση πέρασε και πλέον περνάμε στην ανάπτυξη. Ανησυχώ πολύ για το τι θα συμβεί το επόμενο διάστημα.Εάν δεν υπάρξει πολιτική αλλαγή, τότε φοβάμαι ότι η Ελλάδα θα πάρει δρόμο ιστορική παρακμής. Θα γίνει μία χώρα ασήμαντη, γερασμένη, φτωχή και τελείως περιθωριακή στην Ευρώπη. Θέλω να πιστεύω ότι η κοινωνία θα βρει τις δυνάμεις για να κάνει αυτό που πρέπει».

Πέμπτη 24 Απριλίου 2014

Σπηλιές...


από left.gr

1. Son Doong Cave, Βιετνάμ



Το Son Doong Cave στο Βιετνάμ, είναι το μεγαλύτερο γνωστό μέχρι σήμερα σπήλαιο στον κόσμο. Με περίπου 9 χιλιόμετρα μήκος, 200 μέτρα πλάτος και 150 μέτρα ύψος είναι αρκετά μεγάλο ώστε να χωράει ολόκληρη ζούγκλα, πελώριους σταλαγμίτες και τροπικές παραλίες με λευκή άμμο. Διαθέτει το δικό του μικροκλίμα, καθώς και είδη ζώων που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στον κόσμο. 
2. Σπηλιά από πάγο κοντά στο ηφαίστειο Mutnovsky, Ρωσία
Σπηλιές πάγου όπως αυτή σχηματίζονται αρκετές στους παγετώνες γύρω από το ηφαίστειοMutnovsky στη Ρωσία. Οι περισσότερες από αυτές δημιουργούνται από ανοίγματα που απελευθερώνουν ηφαιστειακή θερμότητα και αέρια που ονομάζονται ατμίδες. 
3. Ορυχείο Naica, Μεξικό
Στις σπηλιές Naica στο Μεξικό υπάρχουν μερικοί από τους μεγαλύτερους κρυστάλλους που έχετε δει ποτέ. Η σπηλιά στην οποία βρίσκονται ονομάζεται Crystal Cave και είναι κλειστή για το κοινό λόγω του βάθους, της θερμότητας αλλά και των επικίνδυνων συνθηκών που υπάρχουν στο εσωτερικό της. Ωστόσο, οι άφθονες φωτογραφίες που υπάρχουν στο διαδίκτυο είναι αρκετές για να χαρακτηριστεί ως ένα από τα εντυπωσιακότερα σπήλαια στον κόσμο!  
4. Vatnajokull Glacier Cave, Ισλανδία
Αυτό το σπήλαιο βρίσκεται στην Ισλανδία, στον παγετώνα Vatnajokull, τον μεγαλύτερο παγετώνα της Ευρώπης. Σπήλαια όπως αυτό είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα για τους επισκέπτες λόγω του λιωσίματος των πάγων.
5. Σπήλαια Μπατού, Μαλαισία
Τα σπήλαια Μπατού στη Μαλαισία έχουν χρησιμοποιηθεί από Άγγλους, Κινέζους εποίκους, καθώς και από τους αυτόχθονες Τεμουάν. Για χρόνια άνθρωποι εκμεταλλεύονταν το γκουανό των νυχτερίδων (κοπριά από μείγμα αποσυντεθειμένων περιττωμάτων και πτωμάτων νυχτερίδων) για γεωργικούς σκοπούς. Σήμερα το σπήλαιο είναι γεμάτο με αγάλματα και είναι ανοιχτό για τους επισκέπτες.  
6. Σπήλαιο πάγου Mendenhall, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής
Το σπήλαιο πάγου είναι μέρος του παγετώνα Mendenhall και βρίσκεται κοντά στο Τζούνο, στην Αλάσκα. Λόγω των συνεχώς μεταβαλλόμενων συνθηκών, δεν είναι σίγουρο ότι αυτή η σπηλιά θα εξακολουθεί να υπάρχει για πολύ καιρό ακόμη. 
  7. Σπήλαιο Algarve, Πορτογαλία
Η περιοχή του Algarve στην Πορτογαλία, όπου βρίσκεται αυτό το σπήλαιο είναι επιρρεπής σε παλίρροιες με αποτέλεσμα η πρόσβαση να είναι εφικτή μόνο από το νερό 
8 . Glowworms Cave, Νέα Ζηλανδία
Το σπήλαιο Waitomo Glowworm βρίσκεται στο Βόρειο Νησί της Νέας Ζηλανδίας και είναι γνωστό για τα παράξενα σκουλήκια που ζουν στο εσωτερικό του. Τα μοναδικά αυτά πλάσματα ονομάζονται Arachnocampa Luminosa, εκπέμπουν φως όπως οι πυγολαμπίδες και έχουν το μέγεθος ενός κουνουπιού. Ζουν μόνο στις σπηλιές της Νέας Ζηλανδίας και χρησιμοποιούν το φως για να προσελκύσουν το θήραμα τους. Όσο περισσότερο πεινασμένα είναι, τόσο περισσότερο φως εκπέμπει το σώμα τους. 
9 . Tham Lod Cave, Ταϊλάνδη
Ένας ολόκληρος ποταμός, ο Nam Lang, διασχίζει το σπήλαιο Tham Lod στη βόρεια Ταϊλάνδη. Το σπήλαιο είναι γεμάτο με υπέροχους σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Στο εσωτερικό του κατοικούν εκατοντάδες πετροχελίδονα. 
10. Σπήλαιο Kyaut Sae, Μιανμάρ
Πολύ λίγες πληροφορίες υπάρχουν για αυτό το σπήλαιο στο Kyaut Se. Φωτογραφίες από το εσωτερικό του επιβεβαιώνουν ότι φιλοξενεί έναν βουδιστικό ναό. 
Πρόκειται για πανέμορφη σπηλιά εξ ολοκλήρου από μάρμαρο. Τα πολυάριθμα τούνελ, το λευκό μάρμαρο, τα τιρκουάζ νερά και οι θεαματικές αντανακλάσεις δημιουργούν ένα εξωπραγματικό τοπίο.  
12 . Antelope Canyon, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής
Βρίσκεται στην γη των Ινδιάνων Ναβάχο και θυμίζει περισσότερο ψευδαίσθηση ή πίνακα ζωγραφικής παρά φυσικό τοπίο! Το φαράγγι σχηματίστηκε από μια διάβρωση των βράχων που έλαβε χώρα λόγω ξαφνικής πλημμύρας αλλά με την πάροδο του χρόνου οι άκρες λειάνθηκαν με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα από τα πιο όμορφα αξιοθέατα στον κόσμο. Κατά τη διάρκεια της εποχής των μουσώνων της ερήμου, επικίνδυνες πλημμύρες μπορούν να συμβούν χωρίς προειδοποίηση από βροχές που έχουν πέσει μίλια μακριά. Αυτές οι πλημμύρες έχουν κοστίσει την ζωή σε αρκετούς απρόσεκτους τουρίστες. 
13. Phraya Nakhon Cave, Ταϊλάνδη
 Κρυμμένο βαθιά μέσα στο Εθνικό Πάρκο Khao Sam Roi Yot της Ταϊλάνδης, περίπου 300 χιλιόμετρα νότια της Μπανγκόκ, βρίσκεται το σπήλαιο Phraya Nakon, ένα από τα πιο διάσημα σπήλαια της χώρας και σίγουρα ένα από τα πιο φωτογραφημένα. Αυτό που το κάνει να ξεχωρίζει από τα άλλα σπήλαια είναι μια ξύλινη κατασκευή, το Kuha Karuhas, που βρίσκεται στο εσωτερικό του. Το κιόσκι κατασκευάστηκε από τον βασιλιά Chulalongkorn (Rama V) τη δεκαετία του 1890, θέλοντας να τιμήσει την εξωπραγματική ομορφιά του. 
14. Σπήλαιο Έλλισον, ΗΠΑ
Το σπήλαιο Έλλισον που βρίσκεται στην Γεωργία των ΗΠΑ είναι ένα δημοφιλέστατο αξιοθέατο για τους σπηλαιολόγους αλλά και εκείνους που απολαμβάνουν να την αναρρίχηση στα απότομα τοιχώματα του.
15. Σπήλαιο Reed Flute, Κίνα
Το σπήλαιο Reed Flute στο Guangxi αποτελεί προορισμό τουριστών για τουλάχιστον 1200 χρόνια. Στο εσωτερικό του κρύβονται εκατοντάδες σταλαγμίτες και σταλακτίτες που εντυπωσιάζουν με τα σχήματα και τις μορφές τους. Πήρε το όνομά του από τα πολυάριθμα καλάμια που φυτρώνουν στην είσοδο του. 
16. Λιμνοσπήλαιο Μελισσάνης
Η υπόγεια λίμνη της Μελισσάνης που ανακαλύφθηκε το 1951 από τον σπηλαιολόγο Γιάννη Πετρόχειλο, βρίσκεται στον Καραβόμυλο, λίγο έξω από τη Σάμη. Στο εσωτερικό της έχει καταρρεύσει ένα μεγάλο μέρος της οροφής, αποκαλύπτοντας ένα συναρπαστικό θέαμα. Στην αρχαιότητα, η λίμνη ήταν τόπος λατρείας του Πάνα και της νύμφης Μελισσάνθης. Ο μύθος λέει πως η Μελισσάνθη αυτοκτόνησε μέσα στη λίμνη από τη λύπη της, επειδή ο Πάνας δεν ανταποκρίθηκε στον έρωτά της. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή η βοσκοπούλα Μελισσάνθη έχασε ένα πρόβατο και καθώς προσπαθούσε να το βρει, σκόνταψε και έπεσε μέσα στη λίμνη.

και οι ιδιωτικές σπηλιές.....


Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

Τάκιτος "η γελοιότητα των ανθρώπινων υποθέσεων "-Χρονικά Α' (Cornelii Taciti 56-117 μ.Χ. -Annales)

Γράφει για τη εποχή του Αυτοκράτορα Τιβέριου 14μ.Χ-37μ.Χ. δηλ.την εποχή της ζωής του Ιησού.
Η επικαιρότητα του,όσο υπάρχουν άνθρωποι....
Τάκιτος

-...Πολύ πιο ανάλγητος,επειδή ακριβώς όλα αυτά τα είχε υπομείνει και ο ίδιος.

-...αν αυτό το ταμείο το αδειάσουμε με ευνοιοκρατικές παροχές,θα υποχρεωθούμε να το γεμίσουμε καταφεύγοντας στο έγκλημα.

-..η γυναικεία ζηλοτυπία την έκανε να καταδιώκει την Αγριππίνα...

-Προσωπικά θα έλεγα ότι,όσο περισσότερο φέρνω στο νου μου την ιστορία,σύγχρονη ή αρχαία,τόσο πιο έντονα μου φανερώνεται η γελοιότητα των ανθρώπινων υποθέσεων σε όλα τους τα επίπεδα.

-...να επιβληθούν αυστηρότερες ποινές για την αγαμία ώστε να αυξηθούν τα δημόσια έσοδα. Απέτυχε όμως να κάνει δημοφιλέστερο το γάμο και η προτίμηση για την ατεκνία παρέμεινε ισχυρή.

-άλλοτε η χώρα υπέφερε από τα αίσχη της,τώρα από τους νόμους της.

-Ψηφίζονταν νόμοι που δεν υπηρετούσαν εθνικά συμφέροντα,αλλά εντελώς ιδιωτικά,και μάλιστα όσο πιο διεφθαρμένη γινόταν η πολιτεία,τόσο περισσότεροι νόμοι θεσπίζονταν.

-Σπανίως ένας γάμος διατηρείται αλώβητος...

-..οι επαρχίες της Γαλατίας,εξαιτίας του τεράστιου χρέους τους,επαναστάτησαν.....Οι επαναστάτες μιλούσαν στο λαό για τους ατέλειωτους φόρους,τους εξουθενωτικούς τόκους,την κτηνωδία και την αλαζονεία των διοικητών...


-Η Λιβία ως κορίτσι δεν ήταν διόλου ελκυστική,εξελίχθηκε όμως σε γυναίκα εξαιρετικής ομορφιάς.

-...και αντάλλαξε τα έντιμα αγαθά του παρόντος,με αβέβαιες προσδοκίες.

-..όσο κι αν δύσκολα συνυπάρχουν η δύναμη με την ομόνοια...

-..τη γριά αυτή γυναίκα που εκ φύσεως περιφρουρούσε άγρυπνα την εξουσία της....

-..βρίσκοντας παρηγοριά στην εργασία....

-...πέταξε τη γυναίκα του Απρωνία από το παράθυρο....

-΄...ήταν επιτακτική ανάγκη να μελετά κανείς το χαρακτήρα των μαζών και τις μεθόδους ελέγχου τους....

-...οι καταδότες είχαν γίνει ιερά πρόσωπα και οι μόνοι που τιμωρούνταν ήταν οι ασήμαντοι και αφανείς πολίτες.

-...γιατί τα σοβαρά θέματα κρίνονται από μια ελάχιστη κίνηση...

-..η ηλικιωμένη Βιτία καταδικάστηκε σε θάνατο επειδή είχε δακρύσει για την εκτέλεση του γιου της.

-..ο φόβος ήταν τόσο δυνατός,ώστε οι ανθρώπινοι δεσμοί είχαν διαρραγεί,ενώ ο οίκτος εξαφανιζόταν μπροστά σε κάθε καινούργια έξαρση της κτηνωδίας.

Κυριακή 20 Απριλίου 2014

Α.Τάσσος-"Οι Αρχόντισσες των Ρεμπέτικων Τραγουδιών"και η Σωτηρία Μπέλλου

Το 1970 ο χαράκτης Α.Τάσσος έκανε μια σειρά από 4 ξυλογραφίες που την ονόμασε "Οι Αρχόντισσες των Ρεμπέτικων Τραγουδιών"
Η αρχόντισσα
της Καισαριανής
Είναι δύσκολο να βρεθούν και οι τέσσερις μαζί.Κάτι σαν τις Καρυάτιδες.Μία τουλάχιστον θα λείπει.


Η αρχόντισσα
της Κοκκινιάς
Εδώ εμείς τις μαζέψαμε σε κομπανία,


Η αρχόντισσα
της Ανατολής
χάρηκαν και έπιασαν το τραγούδι του παλιού καιρού.
Η αρχόντισσα
της Δραπετσώνας




Την προηγούμενη φορά που μαζεύτηκαν όλες μαζί ήταν το 1976 στο εξώφυλλο του δίσκου της Σωτηρίας Μπέλλου με ρεμπέτικα Νο 7.λίγο κομμένες όμως κάτω.
Όλοι οι δίσκοι αυτής της σειράς (12 γνωρίζω) της μεγάλης Μπέλλου με την προσωπική φροντίδα του Αλέκου Πατσιφά είχαν εξώφυλλα με χαρακτικά του Τάσσου.
Η ίδια η Σωτηρία το είχε ζητήσει,γιατί όπως έλεγε δε της αρέσανε τα "βεντετιλίκια"με τη φάτσα του τραγουδιστή.

Απ' αυτό το δίσκο το τραγούδι  σε στίχους της άλλης αρχόντισσας της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου.
...και δώσε βάση....."για τη σκληρή της τη καρδιά..."



Υ.Γ. οι τέσσερις γίνανε έξι αρχόντισσες αμέσως-αμέσως.

Προηγούμενη αναφορά στο έργο του Α.Τάσσου "Λυσιστράτη" ΕΔΩ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Τα 12 εξώφυλλα με έργα του Α.Τάσσου των δίσκων με ρεμπέτικα τραγούδια από τη Σωτηρία Μπέλλου 

1ος-1966







5ος-1973




7ος-1976

8ος-1977









Το μεγάλο μέγεθος των δίσκων βινυλίου ήταν ιδανικό για την ανάδειξη αυτών των εξαιρετικών έργων σε αντίθεση με τα cd.
Αυτοί οι δίσκοι είναι πλέον συλλεκτικοί και σε υψηλές τιμές(κάπου είδα 70-100 ευρώ)
Και ο πειρασμός,μερικά τραγούδια απ'αυτούς τους δίσκους.


11-"Το δικό σου το μαράζι θα με φάει"

10-"Καρδιά παραπονιάρα"


8-"Χαλάλι σου για πάρτη σου"

1-"Το παιδί που μπήκε μέσα"

6-"Μαχαλόμαγκας"


"Περιπλανώμενη ζωή"-εκτός σειράς