Tι ; Η Αιωνιότητα-βιβλίο

Κάποιες φορές νομίζεις ότι έχεις τελειώσει με ένα συγγραφέα.Και ξαφνικά ίσως μετά από αρκετά χρόνια, βρίσκεσαι μπροστά σε βιβλίο του, που δε τό'χεις. Ξέρεις πως δεν είναι από τα καλύτερα του, μα σα να γυρίζεις πίσω το χρόνο, ΤΟΤΕ που τον διάβαζες.
Το αγοράζεις και το κουβαλάς στη φωλιά σου για τα περαιτέρω...

Μπροστά στο τόσο σπάνιο πράγμα,την ομορφιά,το συναίσθημα που του επιβάλλεται είναι ο σεβασμός...

...όπου μπόρεσε,μέσα στην απόλυτη μοναξιά,να κολυμπήσει γυμνός,γευόμενος έτσι το απόλυτο αγκάλιασμα της θάλασσας,απόλαυση αρκετά σπάνια.....

...σε περνώ τόσα χρόνια,αλλά δεν είμαστε απ' αυτούς που δίνουν υπερβολική σημασία στα ημερολόγια...

..Έβλεπε την αγάπη σαν ένα ξεχωριστό δώρο στο οποίο δεν εισχωρεί η ηδονή,που δεν παίζει έστω παρά έναν κατώτερο ρόλο σ' αυτό,για να ικανοποιήσουμε το λατρευτό πλάσμα,ή για να δοθεί η απόδειξη ότι είναι απόλυτα ενωμένοι...

..Με όλα όσα κυριαρχικά και αδυσώπητα υπονοεί η λέξη Κράτος....

..αλλά οι καταδότες δεν λείπουν ποτέ,ούτε ιδίως οι καταδότριες..

..Η μνήμη δεν είναι μια συλλογή από έγγραφα τοποθετημένα με τάξη στο βάθος άγνωστο κάποιου εαυτού μας.Ζει και αλλάζει.Ταιριάζει μεταξύ τους τα κομματάκια του πεθαμένου ξύλου για να βγάλουν ξανά φλόγα..

..Ήταν απ' αυτά τα πλάσματα που δεν αρέσουν στους άλλους, επειδή είναι καθαρά αυτεξούσια...

Αλλά συμβαίνει πάντα,αυτός που φεύγει να έχει μια πνοή ενεργητικότητας και ελπίδας μεγαλύτερη από εκείνον που μένει..

Δεν είναι εκείνοι,είναι τα νιάτα τους που αγκαλιάζονται.

--------
Διαβάζοντας το βιβλίο, συνέχεια μου ερχόταν το τραγούδι αυτό,παρόλο που είναι μάλλον άσχετο.
Θα φταίνε οι παλιές αγάπες...