Ο αγαπητός μου Τσέχωφ δεν ήταν ποτέ πλούσιος.Στα τελευταία χρόνια της σύντομης ζωής του ίσως είχε κάποια μικρή άνεση.Γιατρός και ήδη ασθενής ο ίδιος, όμως τρέχει να φτιάξει σχολεία,βιβλιοθήκες -ακόμη και σανατόριο με παρακλήσεις σε εύπορους γνωστούς του- για τον εξαθλιωμένο λαό του. Πιστεύει ότι μόνο με την Παιδεία μπορεί να υπάρξει ελπίδα.Στέλνει βιβλία επιλεγμένα από τον ίδιο.Οι αρχαίοι Έλληνες Τραγικοί κατέχουν εξέχουσα θέση στις επιλογές του και μάλιστα στις καλύτερες τότε εκδόσεις.
Ας δούμε μια αποστολή του 1902 τι περιέχει
ΑΙΣΧΥΛΟΣ Προμηθέας Δεσμώτης
ΣΟΦΟΚΛΗΣ Αντιγόνη ,Οιδίπους Τύραννος και Οιδίπους επί Κολωνώ
ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ Ιππόλυτος και Μήδεια
Μαζί όμως και διηγήματα των νεώτερων ομότεχνων φίλων του Μπούνιν. Γκόρκυ, Αντρέγιεφ που πιστεύει στην αξία τους.Αυτούς σε διπλά αντίτυπα μάλλον για ενίσχυση τους, αλλά και για να μπορούν να λειτουργήσουν οι βιβλιοθήκες ως δανειστικές.
H Παιδεία και η Ελπίδα είναι... συνώνυμες!
ΑπάντησηΔιαγραφή