Axel Munthe-Το χρονικό του Σαν Μικέλε

Ο Axel Munthe (1857-1949) Σουηδός γιατρός εξάσκησε το επάγγελμα του στο Παρίσι και τη Ρώμη, κυρίως.Πολύγλωσσος ταξίδεψε αρκετά στην Ευρώπη.
Βαθιά ανθρωπιστής,εθελοντής στην επιδημία χολέρας στη Νάπολη,στους σεισμούς στη Μεσσήνη Σικελίας και στον Α' Παγκ. πόλεμο.
Eίναι σύγχρονος π.χ.των Μωπασάν, Τσέχωφ, Παπαδιαμάντη, όμως αυτοί έφυγαν νωρίς,ενώ αυτός έχοντας πρόβλημα με την όραση του έφτασε σε βαθύ γήρας.
Νέος σε μια επίσκεψη αγάπησε το Ανακάπρι στο νησί Κάπρι,και αργότερα απέκτησε το χώρο που βρισκόταν η αρχαία έπαυλη του Τιβέριου.Συνδέθηκε με τους απλούς ανθρώπους του χωριού και κατασκεύασε το σπίτι των ονείρων του μαζί τους και με τα χέρια του.

Το χρονικό του Σαν Μικέλε είναι η αυτοβιογραφία του,που έγραψε με την παρότρυνση του φίλου του και γνωστού συγγραφέα Χένρυ Τζαίημς.
Είναι μια ανθρώπινη κατάθεση της προσωπικής διαδρομής και σοφίας ενός ολοκληρωμένου ανθρώπου.Αξίζει να την ακούσουμε.


-Όλοι τους ήταν ταπεινοί.Πολλοί ήταν κιόλας λησμονημένοι πριν πεθάνουν.

-Η Ζωή μένει πάντα ίδια,αναίσθητη απέναντι στα γεγονότα,αδιάφορη στις ανθρώπινες χαρές και λύπες,βουβή και ακατανόητη σα σφίγγα.

-Μπορούμε να μάθουμε την επιστήμη των άλλων,μα τη σοφία πρέπει να τη ζητήσουμε μέσα μας.

-Ποτέ δε μου περίσσεψαν λεφτά απ' αυτή τη δουλειά.Κέρδη της αμαρτίας?

-Δεν μπορείτε να είστε καλός γιατρός δίχως συμπόνοια.

-Όλα τα ζώα θέλουν να τ' αφήνουν ήσυχα όταν είναι άρρωστα ή ετοιμοθάνατα.

-Είμαι ζωόφιλος κι αυτό τα ζώα το καταλαβαίνουν αμέσως και μου ανταποδίδουν την αγάπη μου.

-"Αυτοί είναι βρεγμένοι σαν σαμούρια" ειπ'η κυρά-Κέρστιν,βοηθώντας να βγάλω τα ρούχα.... Καθόμαστε πλάι-πλάι μπρος στη φωτιά ολόγυμνοι όπως μας έπλασε ο Δημιουργός.Οι δυο γέροι το θεωρούσαν φυσικό.Πραγματικά ήταν απόλυτα φυσικό...

-..ή είχαν πάθει κρίση ερωτικής μανίας καθώς αντίκρισαν το μάτι του Θανάτου (που έφερνε η χολέρα)

-Είδα το θάνατο στη Νάπολη να σκοτώνει πάνω από χίλια άτομα τη μέρα.Τον είδα στη Μεσσήνη να θάβει εκατό χιλιάδες σ' ένα λεπτό.Αργότερα τον είδα στο Βερντέν,με τα χέρια ως τους αγκώνες βουτηγμένα στο αίμα,να σκοτώνει τετρακόσιες χιλιάδες και στις πεδιάδες της Φλάνδρας να θερίζει το άνθος....

-Ο έρωτας έχει σύντομο βίο.Στον άντρα πεθαίνει με το γάμο,στη γυναίκα επιζεί μεταμορφωμένος σε είδος μητρικής στοργής για το πεσμένο ήρωα των ονείρων της.Οι γυναίκες δεν μπορούν να καταλάβουν πως ο άντρας είναι από τη φύση πολύγαμος...

-Τουλάχιστον (οι εκδιδόμενες γυναίκες) δεν υποκρίνονται πως είναι κάτι άλλο απ' αυτό που είναι..

-Κανείς δεν αγαπά να υπακούει,όλοι αγαπούν να προστάζουν.

-Ένιωθε την ανάγκη να έχει πάντα κάποιον στο χέρι της,που να τσακώνεται μαζί του...

-Όταν τα παιδιά αρχίσουν να καταλαβαίνουν την αξία του χρήματος,έχουν αποδιωχθεί απ' τον παράδεισο,έχουν πάψει να είναι παιδιά..

-Η συσσώρευση πλούτου είναι μια κλοπή σε βάρος των φτωχών.Μια καλά καμουφλαρισμένη κλοπή.

-Η αϋπνία είναι μια από τις συχνότερες αιτίες αυτοκτονίας.Ο Βολταίρος είχε δίκιο που τοποθετούσε στο ίδιο επίπεδο τον ύπνο και την ελπίδα.

-Ήθελα να περάσω μια απλή ζωή ανάμεσα σε απλούς και απονήρευτους ανθρώπους,φτάνει να μην υπάρχει ασκήμια γύρω μου.

-..μια μικρή εσωτερική αυλή με μια δροσερή κρήνη στη μέση...

-"..Θέλετε να πείτε πως θα περάσετε ολόκληρη τη ζωή σας σ' αυτό το άθλιο χωριό,ολομόναχος με τους αγράμματους χωριάτες?Με ποιους θα κάνετε παρέα?"-Με τον εαυτό μου και με τα σκυλιά μου...

-Είναι ανίκανοι να μείνουν έστω και μια στιγμή μόνοι με τον εαυτό τους....

-...γιατί το θάρρος όταν δεν βοηθείται από την τύχη,χάνει το αίμα του ως τη τελευταία σταγόνα,δίχως καμιάν ανταμοιβή.

-Αλλά δεν είναι εύκολο να είσαι υπομονετικός με υστερικές γυναίκες...Η υστερία δεν έχει όριο ηλικίας...Αυτές οι περιπτώσεις πάντα χειροτερεύουν την Άνοιξη...

-Το μάτι ξέρει από αρχιτεκτονική.Αρκεί να εμπιστεύεσαι το δικό σου και όχι των άλλων.Η ψυχή έχει περισσότερη ανάγκη από έκταση,παρά το κορμί...Τίποτα περιττό,τίποτα άσκημο,κανένα μπιχλιμπίδι...

-...το μεγαλύτερο χάρισμα που μπορεί να κάνει σε άνθρωπο,-να πεθάνει στον ύπνο του.

-Δε μπορώ τους συνανθρώπους μου να τους συγχωρέσω τη σκληρότητα που δείχνουν απέναντι στα ζώα.Νομίζω πως μου συμβαίνει μια παλινδρομική εξέλιξη που με σπρώχνει ολοένα πιο κοντά στη Μητέρα-Φύση και τα ζώα.

-Ο Σούμπερτ πέθανε σε ηλικία τριάντα ενός ετών το ίδιο φτωχός όπως υπήρξε σε όλη του τη ζωή.

-Την ευτυχία δε μπορούμε να τη βρούμε παρά μόνο μέσα μας. 




ΣΗΜ.Το βιβλίο είχε παγκόσμια επιτυχία όταν εκδόθηκε το 1929.Στην Ελλάδα εκδόθηκε μεταπολεμικά.Δεν κυκλοφορεί και μόνο σε παλαιοβιβλιοπωλείο μπορεί να βρεθεί.
Προσοχή όμως.Στα παλιά βιβλία κάποιοι λειτουργούν ως αισχροκερδείς μαυραγορίτες και κάποιοι έντιμα.Αν κάνετε μια ερεύνα θα βρείτε τιμές με διαφορά μέχρι και 200%.Αυτό το βιβλίο π.χ. ενώ στο ΦΑΡΦΟΥΛΑΣ θα το βρείτε μόνο 15 ευρώ σε πολλούς άλλους είναι 30-40 ευρώ.