1962-Ψηλά από τη γέφυρα 'H περί προδοσίας-A View from the Bridge

Το γνωστό θεατρικό έργο του Άρθουρ Μίλερ (1915-2005) "Ψηλά από τη γέφυρα" ( A View from the Bridge) γράφτηκε το 1955 και έγινε ταινία Γαλλο-Ιταλικής παραγωγής από τον  Σίντνεϊ Λούμετ (Sidney Lumet 1924 -2011) το 1962.
Όμως πριν μιλήσουμε για την ταινία,πρέπει οπωσδήποτε να δούμε το πλαίσιο της εποχής και των ανθρώπων που εξηγούν πολλά και δίνουν τις πραγματικές διαστάσεις και προεκτάσεις του έργου.

Ο Άρθουρ Μίλερ γνωρίζεται με τον Ελία Καζάν (1909-2003) τη δεκαετία του '40,δημιουργείται μια βαθιά φιλία, συνεργάζονται στο θέατρο σε δύο έργα του Μίλερ το "Ήταν όλοι τους παιδιά μου" και το "Ο θάνατος του εμποράκου" που έπειτα γνωρίζουν τεράστια επιτυχία σε όλο το κόσμο.
Όμως έρχεται η εποχή του Μακαρθισμού.Και οι δύο έχουν περιγράψει στις αυτοβιογραφίες τους τη στιγμή που ο Καζάν τηλεφωνεί στον Μίλερ,του ζητάει να συναντηθούν και του δηλώνει ότι συνεργάστηκε με την επιτροπή και έδωσε ονόματα (επιβεβαίωσε ήδη γνωστά).Ο Μίλερ καταλαβαίνει την αδυναμία του Καζάν αλλά ξέρει επίσης ότι θα μπορούσε να είναι και το δικό του όνομα αν τυχαία λόγω διαφοράς ηλικίας δεν περιλαμβανόταν στην κατάθεση του Καζάν.
Όταν ό Μίλερ κλήθηκε από την επιτροπή αρνήθηκε να συνεργαστεί και καταδικάστηκε για περιφρόνηση του Κογκρέσου.
Παρόλο που θα ξανασυνεργαστούν έπειτα από πολλά χρόνια το γυαλί έχει ραγίσει.
Η εμπειρία του Μακαρθισμού τους άφησε βαθιά σημάδια.Αμέσως ο Καζάν κάνει την ταινία "Το λιμάνι της Αγωνίας" 1954 όπου λέει ότι η προδοσία δεν είναι πάντα καταδικαστέα αλλά μπορεί να είναι και απαραίτητη.
Στη Σοφιστεία αυτή η αντίδραση/απάντηση του Μίλερ είναι άμεση με το "Ψηλά από τη γέφυρα" που δηλώνει ότι η προδοσία ουσιαστικά ΠΑΝΤΑ είναι ανήθικη και καταδικαστέα γιατί πάντα είναι ΙΔΙΟΤΕΛΗΣ και με βαρύτατες συνέπειες για τους ΑΛΛΟΥΣ συνήθως ΑΘΩΟΥΣ ΚΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΥΣ..

Και τα δύο έργα,του Καζάν και του Μίλερ, εκτυλίσσονται στις αποβάθρες του λιμανιού της Ν.Υόρκης με τους λιμενεργάτες και βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα.

Στο "Ψηλά από τη γέφυρα" Ο Έντι Καρμπόνε λιμενεργάτης ζει με την γυναίκα του Βεατρίκη και την σχεδόν υιοθετημένη ορφανή ανιψιά της, όταν έρχονται ως παράνομοι μετανάστες δύο συγγενείς από την Ιταλία στους οποίους προσφέρει φιλοξενία και δουλειά.Όμως το ερωτικό πάθος και η ζήλια θα τον οδηγήσει σε φοβερές πράξεις.

Στο έργο υπάρχει μια σκηνή που λόγω της βαρύτητας,της αφού περιγράφει την φρενίτιδα του Έντι δεν μπορούσε να αφαιρεθεί.Έδωσε αφορμή έτσι για γελοίες αντιδράσεις που δύσκολα όμως έκρυβαν την σκοπιμότητα τους.Στην Αγγλία για να επιτραπεί να ανεβεί στο θέατρο έπρεπε το θέατρο να λειτουργεί ως ιδιωτική λέσχη και όχι ως ελεύθερο δημόσιο θέαμα.Στην Αμερική ούρλιαζαν πουριτανο-φασίστες.Σε πολλές άλλες χώρες η ταινία δεν προβλήθηκε και στα θέατρα κοβόταν η σκηνή.
Μιλάμε βέβαια για το πρώτο φιλί στο θέατρο και στην οθόνη μεταξύ ανδρών.

Ο Ραφ Βαλόνε ως Έντι ίσως στο καλύτερο ρόλο του.Ο Ζαν Σορέλ ως Ροδόλφο η Κάρολ Λώρενς ως Κάθριν και ο Ρ.Πελεγκρίν ως Μάρκο.Και ας μη παραβλέψουμε ότι η Βεατρίκη (Maureen Stapleton) παρόλο που είναι η πλέον αθώα, είναι και το τραγικότερο θύμα των παθών των άλλων.

Δυστυχώς με αγγλικούς υπότιτλους αφού δεν κατάφερα να βρω ελληνικούς.

Η ταινία ΕΔΩ

Θα υπάρχει κάτω δεξιά στην ταινιοθήκη