Ας θυμηθούμε τι έγραφε ο Μακρυγιάννης για τα δεινά των αγωνιστών από τους αρχόντους και τους βασιλιάδες στην μετεπαναστατική εποχή: «Και σ΄αυτήνη την γης οπού ζυμώσαμεν με το αίμα μας θέλουν να μας θάψουν αδίκως και παράωρα όσοι μας κάναν σίγρι από μακριά, όταν κιντινεύαμεν. Μας πήραν την ματοκυλισμένη μας γης, την αγόρασαν από ΄να γρόσι το στρέμμα, και βάλαν εμάς με τ’ αλέτρι και τραβούμεν το γενί και βγάνομεν των συγγενών μας τα κόκαλα, και οι αφεντάδες μας περπατούνε με τις καρότζες τους, και οι αγωνισταί δεν έχουν ούτε γουμάρι, και ξυπόλυτοι και γυμνοί διακονεύουν εις τα σοκάκια».
Αν είχαν διαβάσει όλοι οι Έλληνες έστω και το απόσπασμα που παραθέτεις Ιχνηλάτη,δε θα έκαναν παρελάσεις ούτε θα είχαμε την σημερινή κατοχή. Η φωνή του Μακρυγιάννη είναι "Ο καημός της Ρωμιοσύνης" για την Ελευθερία και ανεξαρτησία που ΠΟΤΕ δεν ήρθε στη χώρα παρά τους ποταμούς αιμάτων.Σε τούτο το προτεκτοράτο μετά από 200 χρόνια αντηχεί η φωνή του καθώς οι ξένοι και τα ντόπια δουλικά τους συνεχίζουν το πλιάτσικο,το Σύνταγμα που μας άφησε ένα κουρελόχαρτο,και το λαό χιλιοπροδομένο και ανήμπορο απέναντι στα όπλα τους. Και οι θρασείς δοσίλογοι πάντα "με τις καρότζες τους" σουλατσάρουν...
Ας θυμηθούμε τι έγραφε ο Μακρυγιάννης για τα δεινά των αγωνιστών από τους αρχόντους και τους βασιλιάδες στην μετεπαναστατική εποχή: «Και σ΄αυτήνη την γης οπού ζυμώσαμεν με το αίμα μας θέλουν να μας θάψουν αδίκως και παράωρα όσοι μας κάναν σίγρι από μακριά, όταν κιντινεύαμεν. Μας πήραν την ματοκυλισμένη μας γης, την αγόρασαν από ΄να γρόσι το στρέμμα, και βάλαν εμάς με τ’ αλέτρι και τραβούμεν το γενί και βγάνομεν των συγγενών μας τα κόκαλα, και οι αφεντάδες μας περπατούνε με τις καρότζες τους, και οι αγωνισταί δεν έχουν ούτε γουμάρι, και ξυπόλυτοι και γυμνοί διακονεύουν εις τα σοκάκια».
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν είχαν διαβάσει όλοι οι Έλληνες έστω και το απόσπασμα που παραθέτεις Ιχνηλάτη,δε θα έκαναν παρελάσεις ούτε θα είχαμε την σημερινή κατοχή.
ΔιαγραφήΗ φωνή του Μακρυγιάννη είναι "Ο καημός της Ρωμιοσύνης" για την Ελευθερία και ανεξαρτησία που ΠΟΤΕ δεν ήρθε στη χώρα παρά τους ποταμούς αιμάτων.Σε τούτο το προτεκτοράτο μετά από 200 χρόνια αντηχεί η φωνή του καθώς οι ξένοι και τα ντόπια δουλικά τους συνεχίζουν το πλιάτσικο,το Σύνταγμα που μας άφησε ένα κουρελόχαρτο,και το λαό χιλιοπροδομένο και ανήμπορο απέναντι στα όπλα τους.
Και οι θρασείς δοσίλογοι πάντα "με τις καρότζες τους" σουλατσάρουν...