Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2019

Περιπλανήσεις




Την ύπαρξη του στα αγγλικά τη γνώριζα.Εκδόθηκε λοιπόν και στα Ελληνικά.Για κάποιον που έχει ασχοληθεί με την δεκαετία ΄40-50΄της Ελλάδας είναι μάλλον μια απογοήτευση για το πλέον αιματηρό χρόνο του εμφυλίου.Ο Κέβιν Άντριους,νέος υπότροφος τότε-και θερμός φίλος της Ελλάδας έως το θάνατο του- ταξιδεύει στην Πελοπόννησο. Όμως η μαρτυρία του φτωχή και σχεδόν ανώδυνα ηθογραφική.






'Ενα ακόμη διαμάντι του Τσέχωφ. Η Θρησκοληψία με την φιλοχρηματία και την ιδιοτέλεια οδηγούν ζωές.Που αλλού, παρά στην καταστροφή.
Δεν είναι τυχαίο ότι το γράφει μετά το ταξίδι του στη Σαχαλίνη.










Όπως γράφει και ο υπότιτλος-"Συνεντεύξεις/Αλληλογραφία/Μαρτυρίες..."
Για όσους αγαπούν τον Νίκο Καββαδία έχει ενδιαφέρον.
Περισσότερα εδώ








Οι αλληλογραφίες από την αρχαιότητα ήδη,πάντα είναι σημαντικές για πολλούς λόγους.Μια επιλογή από τις επιστολές που αντάλλαξαν οι δύο αυτοί νομπελίστες φίλοι Έρμαν Έσσε και Τόμας Μαν σε 45 εξαιρετικά δύσκολα χρόνια 1910-1955 φωτίζει αμυδρά την παράλληλη ζωή και τέχνη τους.










Ο Ιβάν Μπούνιν καταγράφει την δική του ζωή και μαρτυρία για την επαναστατική Ρωσία. Μόσχα 1918-Οδησσός 1919.
Οι μυθολογίες έχουν καταπέσει βέβαια αλλά οι λεπτομέρειες της ατομικής εμπειρίας έχουν σημασία και επικαιρότητα για τα ανθρώπινα.











Για λίγους..
"...Τι αναπηδά κράζοντας μιάν απάντηση,μέσα από μένα,σαν αετός σε αετό στα μεσούρανα,κράζοντας για να επιβληθεί,κράζοντας για μια άδικη εγκατάλειψη;"










Επειδή η νεοελληνική (για να μη πω όλη) η επίσημη ιστορία συνεπικουρούμενη από αμορφωσιά και πολιτικάντηδες έχει γίνει  ένα τεράστιο ψέμα (με πυρήνα την μισή αλήθεια συνήθως) διαβάζουμε έως και ευπώλητα ή επιτομές που ίσως να έχουν κάτι ενδιαφέρον.









"η δε πόλις ελάλησεν."
Για τρίτη φορά ο Χαριτόπουλος επανέρχεται στη γενέθλια πόλη.
Πραγματικά γεγονότα αποκαλύπτουν το βαθύ και ουσιαστικό με την μορφή αφηγημάτων.
Δωρικός και βαθύς ο ίδιος ο Χαριτόπουλος, φτάνει σε υψηλή τέχνη όπως συμβαίνει π.χ.στο "Έως της υστάτης του πνοής ηρνείτο πεισμόνως να κατονομάση τον δολοφόνον του"









Το εκτενές ποίημα του Ρίλκε,μονόλογος ή προσευχή σε έναν αλλιώτικο θεό...



4 σχόλια:

  1. Λύσιππε, χαίρομαι πολύ που συμπεριέλαβες ένα μονοπάτι και (προς/) για εμένα στις περιπλανήσεις σου! Να 'σαι καλά. Καλή δύναμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να΄σαι κι εσύ καλά Μαραμπού με τις ενδιαφέρουσες παρουσιάσεις βιβλίων που κάνεις

      Διαγραφή
  2. Εξαιρετικές επιλογές Λύσιππε, ιδιαίτερα το πρώτο βιβλίο "Η πτήση του Ίκαρου" του Κέβιν Άντριους είναι συγκλονιστικό και θα έπρεπε να διδάσκεται στο Λύκειο.
    Σουμέλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως λέω Σουμέλα, θα μπορούσε να είναι μια ιδιαίτερα σημαντική μαρτυρία ενός ξένου για την Ελλάδα και το μαύρο 1948 τόσο στην Αθήνα αλλά πολύ περισσότερο στην Πελοπ/σο. Όμως δεν είναι.

      Διαγραφή