Τι θέλει να πει ο ποιητής

Όσο περνάνε τα χρόνια τόσο βεβαιώνομαι για την νομοτελειακή αλήθεια απόψεων όπως:

-..ως κρίσιμο χαρακτηριστικό πρόβαλε η στάση του ανθρώπου απέναντι στη ποίηση.

-Η ποίηση δεν μεταφράζεται κι αν αυτό γίνει υπάρχουν απώλειες.

-Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων.Αυτοί που έχουν σχέση με την ποίηση και αυτοί που δεν έχουν.

-Η ποίηση δεν διδάσκεται με κανέναν τρόπο.
Άρα
-Μακριά από φιλολόγους και τα πονήματα αυτών.

«Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί ο Καρυωτάκης ήταν λυπημένος σε μια τόσο όμορφη πόλη όπως η Πρέβεζα» Βίκυ Φλέσσα.

Κυρία Φλέσσα εύστοχη η παρατήρηση σας_; προσωπικά αποδίδω την δυσφορία του ποιητού στις κάργες που κοπανούσαν τις μαύρες στέγες και τα κεραμίδια και στις γυναίκες που καθάριζαν κρεμμύδια. Ο συνδυασμός αυτός ντάπα ντούπα οι κάργες βάλε και την κρεμμυδίλα δεν το αντέχει άνθρωπος αυτό το χάλι κι αυτοκτονεί. Και η Μαρία η Πολυδούρη που τον είχε αγαπητικό τα ίδια του έλεγε "βρε Κώστα μου πού να τρέχεις ν' αυτοκτονείς τώρα ολίγη υπομονή κι η ρουφιάνα η κάργια κάποτε θα τον βγάλει τον καρασκασμό η δε κρεμμυδίλα φεύγει όταν το τσιγαρίσεις λιγουλάκι".

Κι εγώ έχω τέτοιες απορίες διότι ο Καβάφης σου λέει ρωτούσε για την ποιότητα των μαντηλιών. Με τις ώρες αυτό τώρα. που εμένα η γιαγιά με την πρώτη την καταλάβαινε την ποιότητα,το καλό το μεταξωτό κάνει μπαμ έλα παιδιά τώρα σε τα μάς αυτά; Εγώ πιστεύω κυρία Φλέσσα πως εξεπιτούτου καθυστερούσε και σκοπίμως ερωτούσε για την ποιότητα, μάλλον του άρεσε η πωλήτρια υποψιάζομαι, προκύπτει κι από τα συμφραζόμενα πως στάνταρ αυτό θέλει να πει ο ποιητής.

Κι ο Σεφέρης έπαθε τα νεύρα του που τα αηδόνια δεν τον άφηναν να κοιμηθεί στις Πλάτρες, μεγάλο μαρτύριο σου λέει. Τελικώς και οι κάργες και τ' αηδόνια πολύ σκατόπουλα απεδείχθησαν,πάει τους ρημάξανε τους ποιητές μας. 

Αυτά τα ολίγα αγαπητή κυρία, καλή επιτυχία να ευχηθώ στον άοκνο αγώνα σας για την παιδεία και τον πολιτισμό στην Ελλάδα μας.

Έλενα Ακρίτα 2 Μαίου 2019