"η προπαραλήγουσα ποτέ δεν περισπάται
όταν η λήγουσα είναι μακρά"
σχολιάστηκε και του έγινε παρατήρηση από "μορφωμένους" διότι κάνει δύο σε ένα τους κανόνες της γραμματικής και μάλιστα λάθος.
Ο Μουφλουζέλης λέει ότι δεν είναι δάσκαλος αλλά ένας ημια-αγράμματος μουσικάντης και είναι άλλος ο ρόλος και το νόημα του τραγουδιού.
Αυτό μου έφερε στο μυαλό τον συμπατριώτη του Θεόφιλο (ο Μουφλουζέλης τον πρόλαβε στη Μυτιλήνη) πού όταν του παρατήρησαν ότι έτσι όπως ζωγράφισε τα ψωμιά θα πέσουν, αυτός ταπεινά απάντησε ότι μόνο τα πραγματικά πέφτουν και όχι τα ζωγραφιστά.
Τελικά δεν είναι τυχαίο που κανένας Φιλόλογος δεν έγινε -εδώ ή έξω-μεγάλος συγγραφέας,αλλά όλοι είναι από μέτριοι και κάτω.
Η Τέχνη απαιτεί μέτρα και διαστάσεις πέραν της απτής πραγματικότητας και προπαντός της διδασκόμενης.
και φαντασία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλό.
Δεν ξέρω αν ισχύει η γενίκευση για τους φιλόλογους, ίσως αδικούνται, αλλά σίγουρα "απενοχοποιούνται" οι λαϊκοί δημιουργοί. Μουρθε στο νου ο Ζαμπέτας επίσης.
Κατερίνα,δε νομίζω πως είμαι αυστηρός και απόλυτος με τους φιλολόγους,το μελέτησα στατιστικά χρόνια.Αν υπάρχει κάποια εξαίρεση-που μου διαφεύγει-θα είναι αυτή που επιβεβαιώνει τον κανόνα.
Διαγραφή!!
ΑπάντησηΔιαγραφή