Μικρού Μήκους μεγάλες ταινίες

 Το Ίδρυμα Ωνάση συνεργάζεται με το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας» και το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, προβάλοντας στο κανάλι του ιδρύματος στο YouTube «Μεγάλες Ταινίες Μικρού Μήκους», τις ελληνικές ταινίες μικρού μήκους που βραβεύτηκαν το 2020.

Το πρόγραμμα

Παρασκευή 23 Απριλίου 2021 | 19:00

Οι βραβευμένες ταινίες του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας» 2020 - Διαθέσιμες έως τις 30.04.2021 στις 23:59

-«Bella» της Θέλγιας Πετράκη
-«Πρώτος Έρωτας» του Χάρη Ραφτογιάννη
-«Όταν Γελάω Κλείνουν τα Μάτια μου» του Ντάνιελ Μπόλντα
-«Mare Nostrum» του Δημήτρη Αναγνώστου

Σάββατο 24 Απριλίου 2021 | 19:00

Οι βραβευμένες ταινίες του Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας 2020
Διαθέσιμες έως την 01.05.2021 στις 23:59

-«Βούτα» του Δημήτρη Ζάχου
-«Madonna F64.0» του Σταύρου Μαρκουλάκη
-«Απόδραση από τον εύθραυστο πλανήτη» του Θανάση Τσιμπίνη
-«Μελατονίνη» του Νίκου Πάστρα
-«Ανθολόγιο μιας πεταλούδας» του Κωστή Χαραμουντάνη
-«Η κλήση» του Μάριου Ψαρά
-«Antivirus» της Αναστασίας Σίμα
-«Το Βάζο» του Κυριάκου Ρόντση
-«Στα Βήματά της» της Αναστασίας Κρατίδη
-«Όπως θα συνέβαιναν μέσα στο νερό» της Ανθής Δαουτάκη

ΕΔΩ

Κατά συνθήκη ψεύδη ή Νέος Ελληνικός Κινηματογράφος και "αντίσταση"

 Τίποτα δε μπορεί να σβήσει τα συλλογικά ψέματα επειδή είναι πολλαπλώς αναγκαία.Το διαπιστώνουμε να ισχύει ευρύτατα στο χώρο και στο χρόνο.

Η ταινιοθήκη της Ελλάδας σήμερα 21/4-27/4 ξεκινάει αφιέρωμα με τίτλο "Μνήμες Δικτατορίας" και ταινίες που εντάσσονται σ' αυτό που αυτοβαφτίστηκε "Νέος Ελληνικός Κινηματογράφος" με κύρια χαρακτηριστικά τη δηθενιά,τη μιζέρια,τη πλήξη,την απομίμηση ξένων,την ατολμία έως δειλία,τα άθλια σενάρια αλλά και τις δημόσιες σχέσεις,τις κλίκες,τις χρηματοδοτήσεις τα βραβεία σε φεστιβάλ καταμεσής της χούντας.

Κινηματογράφο πραγματικό και αντίσταση με τεράστιο προσωπικό κόστος εν γνώσει τους σε Χούντες και Δεσποτισμούς έκαναν π.χ.ο Γκιουνέι και κάνει ο Ιρανός Μοχάμεντ Ρασούλοφ (αλήθεια πόσοι ξέρουν τις πρόσφατες ταινίες του για τη διαφθορά αλλά και τη θανατική ποινή στη χώρα του?).

Τις ταινίες του ανωτέρω αφιερώματος της ταινιοθήκης αν αξίζει να τις δει κάποιος είναι όχι επειδή έχουν οποιαδήποτε καλλιτεχνική ή ιστορική αξία αλλά για να γελάσει,να θυμηθεί την κατάντια και να σβήσει τις επιβαλλόμενες μυθολογίες. 

  

Καρμάλα

 Βγήκεν ο ήλιος κι έλαμψε.Στου Κανναβού την πόρτα

δυό  ζα στο χώμα κείτονταν. Κοιτάζονταν στα μάτια

κι ανιστορούν δίχως μιλιά τα χίλια βάσανα τους…

Ο Αλέξης Πολίτης στάθηκε αφορμή να ξεκινήσω την αναζήτηση.Σε διάλεξη του το 1997 με τίτλο"Παράδοση μνήμη και ιστορία" δεν αναφέρει το όνομα του, παραπέμπει όμως σε κείμενο του Βασίλη Ρώτα στην Επιθεώρηση Τέχνης του 1956.Σημειώνει ότι εκτός από το σημείωμα του Ρώτα το περιοδικό ουδέποτε δημοσίευσε έστω και έναν στίχο του ενώ η ανθολογία Αυγέρη-Θέρου-Ρώτα περιλαμβάνει εκτενώς το έργο του.Κι εδώ προκύπτουν τα ερωτηματικά τα πολλά σχετικά με την παράδοση και την Τέχνη που είναι ατελείωτα.

Μετά από αρκετό ψάξιμο κατάφερα να αποκτήσω ένα αντίτυπο της συλλογής "Καρμάλα" έκδοση 1955.Η λέξη Ρουμελιώτικη, σημαίνει καμένη γη.Το βιβλίο κοσμείται με έργα του ίδιου του ποιητή.Το εξώφυλλο με ξυλόγλυπτο και το κάθε ποίημα μάλλον με χαρακτικό.Ο Δημήτρης Λ.Τσιτσιπής γράφει σε δεκαπεντασύλλαβο,χρησιμοποιεί Ρουμελιώτικο ιδίωμα και το κάθε ποίημα είναι αφηγηματικό-ο Ρώτας το λέει επικό.

Προφανώς μεταπολεμικά-ίσως και νωρίτερα-ο τρόπος αυτός έκφρασης να θεωρείται παρωχημένος ή φολκλόρ.Όμως οι ρίζες είναι ζωντανές,και αρκετοί στίχοι δυνατοί μοιάζουν να βγαίνουν από το δημοτικό τραγούδι.

 Και τι; Θαρείτ' είν' εύκολη για το καθένα η ζήση;

Όλα παλεύουν κι όλα ζούν και γέρα δε λογιάζουν

ούτε θανή.Μα θαρρετά σπαθίζουν τ΄ αγριοβόρι…

Ο Δημήτρης Λ. Τσιτσιπής γεννήθηκε το 1911 στην Αμφίκλεια (Δαδί) Λοκρίδας. Το 1928 μπήκε στη Σχολή Ευελπίδων.Το1935 υφηγητής στη Σχολή Ευελπίδων. Το 1940 πολέμησε στο Αλβανικό Μέτωπο και τιμήθηκε με  αριστείο ανδρείας. Στην Κατοχή βγήκε από τους πρώτους στην αντίσταση, μαζί με τον αδελφό του Σωτήρη(Λοκρό).Μετά τη Βάρκιζα  εξορία για χρόνια σε Φολέγανδρο, Νάξο, Ικαρία, Σαντορίνη, Μακρόνησο,Αϊ - Στράτη κ.ά. Ξέπεσε του βαθμού του.

Απολύθηκε προσωρινά το 1952. Άλλαξε επάγγελμα. Δούλεψε εργάτης,λογιστής, νυχτοφύλακας, ιατρικός επισκέπτης κ.α.. Στην εξορία ασχολήθηκε με την ξυλογλυπτική, τη ζωγραφική, την ποίηση. Το1985, μετά την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης αποκαταστάθηκε ως αξιωματικός.