"Πνευματικά δικαιώματα" και νονοί

Με αφορμή την δίωξη ενός site (gamato) που με υπερ-συνδέσμους οδηγούσε σε ταινίες με δυνατότητες προβολής.
Βγήκαν τα τσιράκια της εξουσίας να πείσουν το άσχετο πόπολο ότι τάχα χάνει χρήματα το δημόσιο.Ένα ψέμα τεράστιο και αυταπόδεικτο,αλλά χρειάζεται για να μην καταλάβουν οι ανόητοι ότι μόνο μαφιόζικη εξυπηρέτηση σε πολυεθνικές εταιρίες κάνουν οι διώκτες και όχι  προστασία των πραγματικών δημιουργών.
Κανένα έσοδο δεν χάνει το δημόσιο διότι π.χ.:
-η ταινία  δεν προβάλεται ΤΩΡΑ στους κιν/φους
-και να προβαλλόταν λόγω οικονομικής στενότητας ο θεατής ΔΕΝ θα πήγαινε να τη δει άρα να καταβάλει και το φόρο.
-Η ταινία είναι αρκετά παλιά και δεν υπάρχει ούτε σε video club

Κάποια στιγμή θα πρέπει να πούμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη....

Με όπλο μια νομοθεσία που πέρασαν με τα lobby τους και αργυρώνητους πολιτικούς, εταιρίες και "οργανισμοί" καπηλεύονται το έργο προς ίδιο όφελος,ληστεύουν λαούς και κλέβουν τους δημιουργούς.Κανείς ενδιαφερόμενος δεν μπορεί να τους ελέγξει ούτε να τους αμφισβητήσει.

Δεν εμπλέκομαι με το συγκεκριμένο αντικείμενο παρά μόνο ως "λήπτης" κάποιων πνευματικών δημιουργημάτων όπως οι περισσότεροι άνθρωποι.Μουσική,βιβλία,κιν/φος κλπ, όλα τελούν υπό την κατοχή και την απαγόρευση αυτών των εταιριών ακόμη και αν ο ίδιος ο δημιουργός θέλει να είναι ελεύθερο το έργο του.
Το θέμα είναι αχανές αλλά παγκόσμιο και καυτό.

Αναφέρω μερικά μόνο γνωστά μου παραδείγματα καπηλείας ερήμην του δημιουργού που συνάντησα

1. Ο Μιχάλης Κακογιάννης έκανε μια υπέροχη ταινία το 1961 "Χαμένο κορμί" με τους Βαν Χέφλιν,Έλλη Λαμπέτη,κ.α. Η ταινία μέχρι το 1998 εθεωρείτο χαμένη μέχρι που ανακαλύφθηκε και αποκαταστάθηκε μια κόπια στην Μπολόνια.Προβλήθηκε μόνο για 3 μέρες στο Ίδρυμα Κακογιάννη. Δεν κυκλοφορεί,και ούτε το ίδιο το ίδρυμα του δημιουργού μπορεί να την παρουσιάσει.Κάποια εταιρεία κατέχει τα δικαιώματα και δεν......

2.Ο Μίκης Θεοδωράκης πριν 2-3 χρόνια ανακοίνωσε τη δωρεάν διάθεση της μουσικής του μέσω internet.Κράτησε όσο με νομικά τερτίπια διάφορες εταιρίες και "συνδικαιούχοι" να το ακυρώσουν.Το ίδιο έγινε και με τις ταινίες της Finos

3.Οργανισμοί κλπ που υποτίθεται διαχειρίζονται έργα γραπτά/βιβλία αρνούνται να κοινοποιήσουν τα ονόματα των δημιουργών που τους ανέθεσαν τη διαχείριση των έργων τους,και τρομοκρατούν για οποιαδήποτε φωτοτυπία ακόμη και βιβλίων εκτός εμπορίου ή με ελεύθερα πλέον δικαιώματα.

4.Ο Κολοσσός Μοσφίλμ της πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. απασχολούσε τους σκηνοθέτες κλπ ως μισθωτούς. Μετά την κατάρρευση πωλήθηκε σε ιδιώτες οι οποίοι έγιναν και ιδιοκτήτες των πνευματικών δικαιωμάτων.'Εχουμε τη μαρτυρία του Μάνου Ζαχαρία ότι όχι μόνο δεν του αναγνωρίζουν κανένα δικαίωμα στις ταινίες του αλλά αρνούνται να του δώσουν έστω και ένα αντίγραφο τους.

5.Θυμάστε ότι ο Ελληνικός εθνικός ύμνος ανήκει στη SONY διότι της ανήκουν οι δισκογραφικές εταιρίες.Σολωμός και Μάντζαρος προσέφυγαν στα δικαστήρια τα οποία όμως κέρδισε η SONY !!!

6.O Κεν Λόουτς αποφάσισε να διαθέσει ελεύθερα τις ταινίες του στο δίκτυο.
Αμέσως του το απαγόρευσαν διάφοροι νομότυπα εμπλεκόμενοι.

Τελειωμό δεν έχουν τα παραδείγματα.

Το άλλο σκέλος είναι ότι οι δημιουργοί δεν μπορούν να ελέγχουν αυτές τις εταιρίες ούτε να αντισταθούν στους όρους τους.Δέχονται τα όποια ψίχουλα τους δώσουν,όποτε τα δώσουν.

Η απληστία τους φαίνεται και από τη διάρκεια 70 χρόνων των δικαιωμάτων.Ας σκεφτούμε π.χ. μια ταινία .ή ένα τραγούδι που έγιναν στις αρχές του '50 ότι ακόμη αποδίδει.Πόσες φορές άραγε έχει αποσβέσει την αξία παραγωγής του?Ζει κανείς από τους δημιουργούς του έργου?Τι ρόλο έχουν άσχετοι με τη δημιουργία οι "κληρονόμοι" του έργου που το απαγορεύουν ή το εμπορεύονται?

Πουθενά αλλού νομίζω δεν επιβεβαιώνεται το "Η ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΛΟΠΗ" όσο στο ναρκοπέδιο των "πνευματικών δικαιωμάτων"

Στην Ελλάδα το σοβαρό αυτό θέμα δεν έχει δημιουργήσει μια κίνηση αμφισβήτησης και αντίδρασης εναντίον των εκμεταλλευτών, όπως για παράδειγμα στη Σκανδιναβία που μέχρι και κόμμα δημιουργήθηκε για την αμφισβήτηση αυτών των πρακτικών της νόμιμης κλοπής και στέρησης παιδείας και πολιτισμού για τους φτωχούς.