Όλοι έχουμε την εμπειρία των βλαχο-μπαρόκ -νεόπλουτων ή μη- με την απόλυτη ασχήμια τους σε όλα,όμως και ενός απλού λαϊκού ανθρώπου που ακόμη και στη φτώχεια του διακρίνεται μια κομψότητα αρχοντική.
Το "περιβόητο" Ελληνικό καλοκαίρι" με φρικάρει ως εποχή της πολυποίκιλης και ατελείωτης ασχήμιας.Σωματικής,ενδυματολογικής,πανηγυριώτικης,ρυπαρότητας,κλπ.
Και επειδή "η αισθητική είναι ηθική" κραυγάζει ακριβώς αυτό.Την πολυδιάστατη ΕΞΑΧΡΕΙΩΣΗ και ΠΑΡΑΚΜΗ ενός λαού ολόκληρου.Και φως δε φαίνεται πουθενά.
Το θέμα της αισθητικής εξετάζεται στα δοκίμια που περιέχει το βιβλίο του Θεόδωρου Γεωργίου.Με βάση κυρίως τον Adorno,διατυπώνει εξαιρετικά ενδιαφέρουσες απόψεις.Για να εκλαϊκεύσω ένα σημείο π.χ. ότι η αισθητική δηλ.ο ουσιαστικός πολιτισμός από τον 20ο αιώνα πέρασε στα χέρια της κυρίαρχης τάξης η οποία τον μετέτρεψε σε "πολιτιστική βιομηχανία" με σκοπό τον έλεγχο των κατώτερων τάξεων.Έτσι δεν λειτουργεί πλέον η τέχνη και η αισθητική απελευθερωτικά, αλλά μέσα στο υπερόπλο "πολιτιστική βιομηχανία" που σχεδιασμένα οδηγεί στην πολιτιστική βαρβαρότητα.
Δεν προσφέρεται ένα σύντομο σημείωμα για διαπραγμάτευση των πολλών και σημαντικών θεμάτων που περιέχονται.Αξίζει όμως τη προσοχή μας.Το βρήκα σε προσφορά 2,7 ευρώ.Αν ήταν καμία μαλακία "παραλίας" θα έκανε 15.
Το "περιβόητο" Ελληνικό καλοκαίρι" με φρικάρει ως εποχή της πολυποίκιλης και ατελείωτης ασχήμιας.Σωματικής,ενδυματολογικής,πανηγυριώτικης,ρυπαρότητας,κλπ.
Και επειδή "η αισθητική είναι ηθική" κραυγάζει ακριβώς αυτό.Την πολυδιάστατη ΕΞΑΧΡΕΙΩΣΗ και ΠΑΡΑΚΜΗ ενός λαού ολόκληρου.Και φως δε φαίνεται πουθενά.
Το θέμα της αισθητικής εξετάζεται στα δοκίμια που περιέχει το βιβλίο του Θεόδωρου Γεωργίου.Με βάση κυρίως τον Adorno,διατυπώνει εξαιρετικά ενδιαφέρουσες απόψεις.Για να εκλαϊκεύσω ένα σημείο π.χ. ότι η αισθητική δηλ.ο ουσιαστικός πολιτισμός από τον 20ο αιώνα πέρασε στα χέρια της κυρίαρχης τάξης η οποία τον μετέτρεψε σε "πολιτιστική βιομηχανία" με σκοπό τον έλεγχο των κατώτερων τάξεων.Έτσι δεν λειτουργεί πλέον η τέχνη και η αισθητική απελευθερωτικά, αλλά μέσα στο υπερόπλο "πολιτιστική βιομηχανία" που σχεδιασμένα οδηγεί στην πολιτιστική βαρβαρότητα.
Δεν προσφέρεται ένα σύντομο σημείωμα για διαπραγμάτευση των πολλών και σημαντικών θεμάτων που περιέχονται.Αξίζει όμως τη προσοχή μας.Το βρήκα σε προσφορά 2,7 ευρώ.Αν ήταν καμία μαλακία "παραλίας" θα έκανε 15.
- Ο όρος"πολιτιστική βιομηχανία"πρωτοεμφανίσθηκε στο βιβλίο των Max Horkheimer-Theodor Adorno "Διαλεκτική του Διαφωτισμού" το 1947 και δηλώνει την επικράτηση διοικητικών και ιδεολογικών στοιχείων στο χώρο του πολιτισμού.Η κεντρική ιδέα συνοψίζεται στο ότι ο πολιτισμός που ήταν κάποτε στοιχείο διαφωτισμού και απελευθέρωσης,έχει μετατραπεί σε όργανο κοινωνικού ελέγχου,έχει απορροφηθεί από την ιδεολογία και το αξιακό σύστημα του καπιταλισμού.
- Η τέχνη αντιπροσωπεύει ένα ανώτερο επίπεδο υπέρβασης και συμφιλίωσης των κοινωνικών αντιφάσεων σε σχέση με τα στοιχεία που περιορίζουν στην αναπαραγωγή τους.
- Η ατομική επαφή με το ωραίο,την αισθητική κοινωνία ως ιδιωτική υπόθεση τίθεται υπό αμφισβήτηση.Με την πολιτιστική βιομηχανία,με την εισαγωγή δηλαδή στοιχείων οικονομικής και διοικητικής φύσεως στον πολιτισμό,διαρρηγνύεται η άμεση σύνδεση πολιτιστικής πρακτικής και ψυχικής ενδοχώρας του ατόμου.Ο ατομικός καλλιτέχνης-δημιουργός απειλείται με αφανισμό,ενώ η ατομική αισθητική εμπειρία καθίσταται μαζική.
Απελευθερωτική και συμφιλιωτική λοιπόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου