Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016

Τσάρλυ Τσάπλιν,μια υπέροχη Αυτοβιογραφία

Βρέθηκε μπροστά μου το βιβλίο που δεν ήταν στο πρόγραμμα και πραγματικά έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Σχηματικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι χωρίζεται σε τρία μέρη.
Το πρώτο τα παιδικά και νεανικά χρόνια στο Λονδίνο.Περιγραφές συγκλονιστικές της φτώχειας και της εξαθλίωσης που ζει με την μητέρα του και τον αδελφό του στο γύρισμα του αιώνα καθώς και τα πρώτα του βήματα ως ηθοποιός με θιάσους που περιοδεύουν σε όλη την Αγγλία.Καταλαβαίνουμε πολύ καλά τα υλικά που θα φτιάξουν τον μεγάλο δημιουργό αλλά και πόσο αληθινό και αυτοβιογραφικό είναι το έργο του.
Το δεύτερο μέρος από την εγκατάσταση του στην Αμερική το 1910 έως τον Β' παγκόσμιο πόλεμο.Παρακολουθούμε σχεδόν την δημιουργία της κιν/κής βιομηχανίας και του Χόλιγουντ.Αναφορές σε λεπτομέρειες που αφορούν τις ταινίες του και την διαμόρφωση της οπτικής του κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον.Π.χ.η αναφορά στο παιδάκι τον Τζάκι Κούγκαν που έπαιξε μαζί του στο "χαμίνι" και οι ανησυχίες Αγγλίας-ΗΠΑ όταν
μαθαίνουν ότι γυρίζει τον "Μεγάλο Δικτάτορα".

Μετά το πόλεμο,αρχίζει ο διωγμός που με το Μακαρθισμό θα γίνει απροκάλυπτος.Τον θεωρούν ένοχο διότι 40 χρόνια στις ΗΠΑ δεν ζήτησε ΠΟΤΕ την αμερικανική υπηκοότητα.Αν και δεν είχε σχέση με το Κομμουνιστικό κόμμα,ήταν ένας ελεύθερος άνθρωπος που έλεγε δημόσια την άποψη του,καταδίκαζε τις διώξεις και δεν δέχτηκε να γίνει φερέφωνο όπως θα τον ήθελαν.Εδώ πλέον η εξουσία βγάζει τα γνωστά της όπλα με κυριότερο τη σπίλωση.Και η σπίλωση βέβαια αφορά οτιδήποτε έχει να κάνει με σεξ που αρέσει ιδιαίτερα στο λαουτζίκο.Το FBI σε συνεργασία με πουριτανικές κρυπτοφασιστικές οργανώσεις και τύπο κάνουν τη βρώμικη δουλειά.Περιγράφεται όλη η σκευωρία για να του φορτώσουν ερωμένη και εξώγαμο παιδί παρόλο που όλα τα στοιχεία και κυρίως τα αιματολογικά τεστ αποκλείουν να έχει σχέση με την κατηγορία.Η εξόντωση του είναι αποφασισμένη.Το ξέρει.Φεύγει για την Ευρώπη και πάνω στο πλοίο του γνωστοποιείται η απαγόρευση επιστροφής στις ΗΠΑ.
Εγκαταστάθηκε στην Ελβετία με την γυναίκα του-ήταν η κόρη του Ευγένιου Ο'Νήλ-και τα 8 παιδιά τους.Εκεί γράφτηκε το βιβλίο.


  • ο αδελφός μου Σίντνεϊ στα γράμματα του μου θύμιζε την αθλιότητα που είχαμε υποφέρει μαζί."Από τότε που αρρώστησε η μητέρα,έγραφε,στο κόσμο δεν έχουμε παρά ο ένας τον άλλον.Το γράμμα του στέριωσε μια αδελφική αγάπη που κράτησε σε όλη μας τη ζωή.
  • Είχα φτάσει πια σε κείνη τη δύσκολη και διόλου ελκυστική εποχή της εφηβείας...
  • Το να συναντήσω την κομψότητα και την ομορφιά ήταν κάτι σπάνιο για τη θέση που είχα στη ζωή.
  • Όταν ο Ντεμπισί παρουσίασε στην Αγγλία το "απομεσήμερο ενός Φαύνου" το κοινό έφυγε στη μέση του έργου γιουχαΐζοντας.
  • Πήγαινα προς τις φτωχογειτονιές περνώντας από τη Μάντισον Σκουέρ,με τους πάγκους τους γεμάτους από δύσμορφα ανθρώπινα ερείπια βυθισμένα σ' ένα λήθαργο απόγνωσης.Έπειτα στη Τρίτη και Δεύτερη Λεωφόρο.Εδώ η φτώχεια ήταν σκληρή,πικρή και κυνική,μια φτώχεια επιδεικτική,που ούρλιαζε,που γελούσε,που έκλαιγε,που συσσωρευόταν και γέμιζε τα σπίτια για να ξεχυθεί στους δρόμους από εξώπορτες και σκάλες κινδύνου....
  • Υπάρχει μια αδελφότητα αυτών που με πάθος αποζητούν τη γνώση.Αγόρασα τρεις τόμους του Σοπενχάουερ"Ο κόσμος ως βούληση και ως ιδέα" που το διάβαζα κατά καιρούς ποτέ όμως συστηματικά,για σαράντα και πλέον χρόνια.
  • Ήξερα λίγα για το σινεμά,όμως ήξερα καλά ότι τίποτε δεν είναι ανώτερο από την προσωπικότητα.
  • Η επιτυχία βέβαια φέρνει φίλους.Ξαφνικά είχα γίνει αγαπητός σε όλους.Δεν πιστεύω στις μεγάλες οικειότητες....
  • Δουλεύαμε με το φως του ήλιου και γι' αυτό ο κινηματογράφος έκανε πατρίδα του την Καλιφόρνια.Εννιά μήνες το χρόνο εγγυημένη ηλιοφάνεια.
  • Η κυρία Κράνι Γκατς ήταν μια γυναίκα με σαράντα εκατομμύρια δολάρια,που έδινε λεφτά για τη νομική υπεράσπιση πολλών αναρχικών και μελών του I.W.W.
  • Στο στούντιο ήρθε και ο Νιζίνσκι.Ήταν ένας σοβαρός,όμορφος άντρας με θλιμμένα μάτια,που έδινε την εντύπωση καλόγερου που είχε φορέσει πολιτικά ρούχα.Έπαιζα μια σκηνή που νόμιζα πως ήταν αστεία,αλλά αυτός ούτε που χαμογέλασε.Πριν φύγει μου έσφιξε το χέρι και με ρώτησε αν μπορούσε να ξανάρθει."η κωμωδία σας ήταν σαν μπαλέτο,είστε ένας χορευτής"είπε....Έξι μήνες αργότερα ο Νιζίνσκι τρελάθηκε...
  • Τότε το Μπέβερλι Χιλς θύμιζε εγκαταλειμμένο εργοτάξιο...Τη νύχτα άκουγα από το δωμάτιο μου τα κογιότ να ουρλιάζουν...
  • Εγώ αναλογιζόμουν τη ματαιότητα της ύπαρξης
  • Ο γάμος είχε επιπτώσεις στη δημιουργική μου ικανότητα.
  • Ποτέ δεν μπόρεσα να φτάσω στο μυαλό της.Ήταν χαμένο σε ένα κυκεώνα από ροζ κορδελάκια ανοησίας.
  • Πολλές ανοησίες έχουν γραφεί για τη βαθιά μου μελαγχολία και τη μοναξιά...Έχω ένα δυο καλούς φίλους που φωτίζουν τον ορίζοντα μου....
  • Κανένας πολιτικός δε δείχνει ενδιαφέρον για τις συνθήκες των φυλακών...
  • Για έναν από τους συζύγους της έλεγε ότι τη νύχτα του γάμου τους κλειδώθηκε στο δωμάτιο και δεν τον άφηνε να μπει αν δεν της έδινε κάτω από την πόρτα μια επιταγή 500.000 δολαρίων.
  • Το διαφημιστικό τμήμα της εταιρίας κατασκεύαζε καυγάδες μεταξύ Νέγκρι και Σάλιβαν για να διαφημίζονται και να αποθεώνονται με πηχυαίους τίτλους....

"Με την αιώνια προσμονή των αδειανών ανθρώπων
Για το μεθυστικό ποτό της κόλασης των άλλων..."

  • Το μεγάλο πρόβλημα είναι πως η τεχνική τους είναι τόσο καλά κρυμμένη που εμείς πιστεύουμε πως η εκλογή είναι δική μας.
  • Το πιο θλιβερό πράγμα που μπορώ να φανταστώ είναι να συνηθίσει κανείς στην πολυτέλεια.
  • Καθώς είχα εφτά χρόνια να μπω σε τράπεζα,αρνήθηκα.
  • Ταχυδρόμησα το σενάριο στο γραφείο Μπριν για λογοκρισία.Η απάντηση που μου ήρθε ήταν ότι απορρίπτεται από την αρχή ως το τέλος...
  • Με ρωτούν οι φίλοι μου πως κατάφερα να κινήσω όλη αυτή την εχθρότητα των Αμερικανών. Το θανάσιμο αμάρτημα ήταν και εξακολουθεί να είναι,πως είμαι αντικομφορμιστής. Παρόλο που δεν είμαι κομουνιστής,αρνούμαι να συμμορφωθώ....Αυτοί οι υπερπατριώτες θα μπορούσαν να γίνουν οι πυρήνες για τη μετατροπή της Αμερικής σε φασιστικό κράτος... Συνοψίζοντας,επικράτησαν πανίσχυρες αόρατες κυβερνήσεις....
  • Το άτομο βρίσκεται περικυκλωμένο από γιγάντιους θεσμούς που το απειλούν από όλες τις πλευρές.Γινόμαστε θύματα ρύθμισης ενός συνόλου κυρώσεων και αδειών
  • Ορμήσαμε τυφλά στην ασχήμια και χάσαμε κάθε εκτίμηση της αισθητικής.
  • Αυτή η πληθωρική εξουσία παραδόθηκε στα χέρια ανήθικων ανθρώπων




1 σχόλιο: