Την Ελλάδα μ' αρέσει να την γυρνώ όταν έχουν αποσυρθεί οι ορδές των βαρβάρων.
Μιλώ για την άλλη Ελλάδα.
Σ' αυτή που συναντώ μορφές αρχετυπικές.
Υπάρχει λοιπόν ακόμη ο χωρικός που πάει να βγάλει ένα κιλό ψάρια για το τραπέζι του.Μπορεί να πηγαίνει με το σαράβαλο του και με εξοπλισμό ψαροντουφεκά να βουτήξει τέλος Οκτώβρη...
Υπάρχει η ηλικιωμένη που ζει με τρεις κότες,μία γίδα και το κήπο της.Αν έχει καμιά ψωραλέα σύνταξη σχεδόν ολόκληρη θα τη δώσει να βοηθήσει συγγενικά πρόσωπα.Στο ξωκκλήσι δε θα περάσει αδιάφορα και στη γιορτή του θα πάει.
Υπάρχει ο γέρος ο σιωπηλός μπρος στο ποτήρι που συλλογίζεται τα περασμένα λάθη και πάθη.Και στα 85 παλεύει να μην αγριέψουν τα χωράφια και τα περιβόλια στο τόπο που ερήμωσε.
Ο παλιός καφενές-παντοπωλείο και ο καφετζής.
Χαίρονται να σε δουν και αν κρατούν κάτι θέλουν να σε φιλέψουν.
Όχι δεν είναι κοινοτοπίες επαρχίας.
Ξύνω την επιφάνεια και βρίσκω μια αγιοσύνη που την καθορίζει το μέτρο,το αναγκαίο και όχι το περιττό,η αυτάρκεια.Μια μυστική γραμμή που πάει πίσω, περνάει από τον Παπαδιαμάντη και φτάνει στον Όμηρο.
Μιλώ για την άλλη Ελλάδα.
Σ' αυτή που συναντώ μορφές αρχετυπικές.
Υπάρχει λοιπόν ακόμη ο χωρικός που πάει να βγάλει ένα κιλό ψάρια για το τραπέζι του.Μπορεί να πηγαίνει με το σαράβαλο του και με εξοπλισμό ψαροντουφεκά να βουτήξει τέλος Οκτώβρη...
Υπάρχει η ηλικιωμένη που ζει με τρεις κότες,μία γίδα και το κήπο της.Αν έχει καμιά ψωραλέα σύνταξη σχεδόν ολόκληρη θα τη δώσει να βοηθήσει συγγενικά πρόσωπα.Στο ξωκκλήσι δε θα περάσει αδιάφορα και στη γιορτή του θα πάει.
Υπάρχει ο γέρος ο σιωπηλός μπρος στο ποτήρι που συλλογίζεται τα περασμένα λάθη και πάθη.Και στα 85 παλεύει να μην αγριέψουν τα χωράφια και τα περιβόλια στο τόπο που ερήμωσε.
Ο παλιός καφενές-παντοπωλείο και ο καφετζής.
Χαίρονται να σε δουν και αν κρατούν κάτι θέλουν να σε φιλέψουν.Όχι δεν είναι κοινοτοπίες επαρχίας.
Ξύνω την επιφάνεια και βρίσκω μια αγιοσύνη που την καθορίζει το μέτρο,το αναγκαίο και όχι το περιττό,η αυτάρκεια.Μια μυστική γραμμή που πάει πίσω, περνάει από τον Παπαδιαμάντη και φτάνει στον Όμηρο.
Αχ Λυσιππε!! Ποσο,ομορφα γραμμενο,ηταν το τελευταιο!! "Βρισκω μια αγιοσυνη πο την καθοριζει το μετρο.............μια μυστικη γραμμη που παει πισω,περναει απο τον Παπαδιαμαντη και φτανει στον Ομηρο"!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδω και πολυ καιρο,δυσκολα βρισκω τις γραμμες που μας πανε μπροστα! Ναι ,το μονο καλο,ειναι οτι ,πραγματι η γραμμη μας,ως εθνος ,παει πισω!! Εχουμε και ριζες και μνημες!! Να ελπιζουμε λοιπον,και να μην λιγοψυχουμε! Οσο για την επαρχια μας; Καλα κανεις και τα γραφεις. Γιατι και τον αγροτη μας,τον εχουν ταπεινωσει με τις αθλιες περιγραφες! Δυσκολα μπορουν να τον καταλαβουν!!
Πρέπει να ξανακοιτάξουμε πολλά με άλλο βλέμμα.
ΔιαγραφήΤσουβαλιάζοντας και ελεεινολογώντας με ευκολία ένα λαό ολόκληρο δεν είναι τόσο το άδικο,όσο που μας εμποδίζει εμάς τους ίδιους να δούμε το πραγματικά σημαντικό.
Πολύ όμορφο κείμενο!!! Και αλήθεια, όσο κι αν στην πραγματικότητα υπάρχουν και στοιχεία όπου βρίσκεις τα λεγόμενα "κακά" της αστικής ζωής, ναι πράγματι υπάρχει αυτή η εγγύτητα των ανθρώπων και το μέτρο των πραγμάτων. Και μια εικόνα χθεσινή δική μου, μια και ήμουν στο χωριό. Μπήκα στο μοναδικό μικρομπακαλικάκι ν' αγοράσω γραβιέρα, η Βάνα μ' ένα ξυραφάκι χάραζε ελιές καλαματιανές να κάνει ξυδολιές. Μετά τις χαιρετούρες και τις ερωτήσεις από μέρους μου για τις ελιές (πώς τις κάνουν κτλ), η Βάνα άρχισε να γεμίζει ένα βάζο μ' ελιές να μου τις δώσει να τις φτιάξω, αλλά τελικά άρπαξε τη σακούλα με τις ελιές όπως ήταν, έβαλε μέσα και το βάζο (οι ελιές πολύ πολύ περισσότερες), έβαλε κι ένα καινούριο ξυραφάκι (από αυτά τα παλιά που χρησιμοποιούσε κι ο πατέρας μου με την ξυριστική μηχανή) και μου τα έδωσε. Όπως το είπες: "Χαίρονται να σε δουν και αν κρατούν κάτι θέλουν να σε φιλέψουν." Φλυάρησα λίγο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατερίνα,πολύ χάρηκα την περιγραφή σου.Επιβεβαιώνει ότι η εικόνα μου δεν είναι μεμονωμένη ούτε εξιδανικευμένη αλλά μια αλήθεια της χώρας μας και των απλών ανθρώπων της που μπορεί να επαναπροσδιορίσει σχέσεις και φιλοσοφία ζωής.
ΔιαγραφήΩραίο.Να΄σαι καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Βιβή.Να'σαι και συ καλά.Μάλλον έχεις αντίστοιχες εικόνες.
ΔιαγραφήΝαι,ευτυχώς....
ΔιαγραφήAυτή η "άλλη Ελλάδα", φίλε Λύσιππε, ποτέ δεν θα προβληθεί, όπως της αρμόζει, από τα βρωμοκάναλα της υποκουλτούρας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα λέμε να είμαστε καλά να την ταξιδεύουμε (και να την εξερευνούμε πάνω απ΄όλα)!
Ιχνηλάτη,μη σώσουνε ποτέ να αγγίξουνε αυτό το κόσμο τα βρωμοκάναλα.Καλύτερα.Ας μη παραδοθούν τα ιερά στους σκύλους...
ΔιαγραφήΕμείς ξέρουμε.Και αρκεί αυτό.