Πάντα έχω επιφυλάξεις σχετικά με την μεταφορά ενός βιβλίου στον κιν/φο.Αυτό κυρίως οφείλεται στα εντελώς διαφορετικά μέσα και χρόνο που διαθέτουν οι δημιουργοί και καλούνται να εκφράσουν το ίδιο περιεχόμενο.Πράγμα αδύνατο.
Παρόλα αυτά έχουμε αρκετές καλές μεταφορές αρκεί να μην αντιπαραβάλουμε τις δυο διαφορετικές μορφές έκφρασης,αλλά να ανιχνεύουμε τον κεντρικό λόγο του έργου.
"Ο Ξένος" του ALBERT CAMUS δεν χρειάζεται εκτενή αναφορά.Θεμελιώδες έργο για το οποίο βραβεύτηκε με Νόμπελ.Ας μη ξεχνάμε τα λόγια του Οκτάβιο Παζ ότι ο Καμί δεν είναι φιλόσοφος,είναι καλλιτέχνης και γι'αυτό τον ενδιαφέρει η Μορφή.
Ο Λουκίνο Βισκόντι (Luchino Visconti) γνωρίζει ότι η Μορφή είναι το ζητούμενο για να εκφράσει τον πυρήνα της φιλοσοφίας του έργου και κάνει κάτι εντελώς διαφορετικό από τις άλλες ταινίες του.Δεν τον αναγνωρίζεις από την λιτή,αφαιρετική και συμπυκνωμένη δομή της ταινίας.
Ο μοναδικός Μαρτσέλο Μαστρογιάννι (Marcello Mastroianni) δίνει έναν από τους καλύτερους ρόλους του,έχοντας δίπλα του την Άννα Καρίνα (Anna Karina).
Παρά το εξαιρετικό αποτέλεσμα με την συμμετοχή τριών μεγάλων στο τομέα τους, η συγκεκριμένη ταινία είναι παραγνωρισμένη και σπάνια αναφέρεται σε εργογραφίες. Ακόμη και σε κιν/φικά αφιερώματα είτε στον Βισκόντι είτε στον Μαστρογιάννι παραλείπεται.
Προσωπικά τη θεωρώ κορυφαίο έργο και των δύο.
Παρόλα αυτά έχουμε αρκετές καλές μεταφορές αρκεί να μην αντιπαραβάλουμε τις δυο διαφορετικές μορφές έκφρασης,αλλά να ανιχνεύουμε τον κεντρικό λόγο του έργου.
"Ο Ξένος" του ALBERT CAMUS δεν χρειάζεται εκτενή αναφορά.Θεμελιώδες έργο για το οποίο βραβεύτηκε με Νόμπελ.Ας μη ξεχνάμε τα λόγια του Οκτάβιο Παζ ότι ο Καμί δεν είναι φιλόσοφος,είναι καλλιτέχνης και γι'αυτό τον ενδιαφέρει η Μορφή.
Ο Λουκίνο Βισκόντι (Luchino Visconti) γνωρίζει ότι η Μορφή είναι το ζητούμενο για να εκφράσει τον πυρήνα της φιλοσοφίας του έργου και κάνει κάτι εντελώς διαφορετικό από τις άλλες ταινίες του.Δεν τον αναγνωρίζεις από την λιτή,αφαιρετική και συμπυκνωμένη δομή της ταινίας.
Ο μοναδικός Μαρτσέλο Μαστρογιάννι (Marcello Mastroianni) δίνει έναν από τους καλύτερους ρόλους του,έχοντας δίπλα του την Άννα Καρίνα (Anna Karina).
Παρά το εξαιρετικό αποτέλεσμα με την συμμετοχή τριών μεγάλων στο τομέα τους, η συγκεκριμένη ταινία είναι παραγνωρισμένη και σπάνια αναφέρεται σε εργογραφίες. Ακόμη και σε κιν/φικά αφιερώματα είτε στον Βισκόντι είτε στον Μαστρογιάννι παραλείπεται.
Προσωπικά τη θεωρώ κορυφαίο έργο και των δύο.
Ξένος του κόσμου τούτου,λοιπόν....
Η ταινία ΕΔΩ
Θα υπάρχει κάτω δεξιά στη Ταινιοθήκη
Δεν μπορεί να μένει μόνη και παραπονεμένη μια τόσο σπουδαία ταινία, βασισμένη σ' ένα από τα 10 βιβλία που μου άλλαξαν τη ζωή, από την Άπω Νεότητά μου μέχρι σήμερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην ξαναείδα πριν μερικούς μήνες. Συμφωνώ με όλα. Προσυπογράφω όσα λες.
Ο Καμύ είναι λατρευτός μου και όλα σχεδόν τα βιβλία του είναι πάντα κάπου γύρω μου.
Λέω κάποια στιγμή να ξαναδιαβάσω τον Επαναστατημένο Άνθρωπο που αγόρασα για δεύτερη φορά. Το πρώτο βιβλίο, εκδ. Μπουκουμάνη, σήμερα έχει συλλεκτική αξία. Το δανείστηκε ένας φίλος μου και έκτοτε χάθηκαν από τη ζωή μου και το βιβλίο και ο φίλος μου.
Όπως και να 'χει, είσαι αξιέπαινος, Λύσιππε, που τροφοδοτείς το μπλογκ με τόσο σπουδαίες ταινίες, που συχνά αναφέρονται σε βιβλία. Άξιος ο μισθός σου.
Τελικά ο Camus ήταν για πολλούς σημείο καμπής της πρώτης νιότης Ροζαμούνδη.Αλλά και ο χρόνος τον καταξίωσε κι εμείς μετά από χρόνια ξαναγυρίζουμε.Τον "Επαναστατημένο άνθρωπο τον έχω στην έκδοση του Μπουκουμάνη και λυπάμαι που είχες αυτή την εμπειρία την σχεδόν νομοτελειακή της μοίρας των δανεισμένων βιβλίων...
ΔιαγραφήΚαι οι ταινίες που παρουσιάζονται είναι στο πλαίσιο της άποψης μοιράζομαι/δίνω και παίρνω αφιλοκερδώς με τους ανθρώπους που το επιθυμούν αυτό....με χαρά
Ο ξένος «ουκ έχει την κεφαλήν πού κλίνη»!
ΑπάντησηΔιαγραφή-«Ξένος ειμί και μισθοφόρος/ όλη τη μέρα πολεμώ σε ξένο τόπο
τα βράδια κάτω από το λύχνο/καθώς με πιάνει η νοστολγία της πατρίδας
συγγράφω την ανάβασή μου!», (Χ. Ρουμελιωτάκης)…
-Από ιδιόμελον της Μ. Παρασκευής: «Δος μοι τούτον τον ξένο, τον εκ βρέφους
ως ξένον ξενωθέντα εν κόσμω. Δος μοι τούτον τον ξένον, ον ξενίζομαι βλέπειν
του θανάτου τον ξένον. Δος μοι τούτον τον ξένον, όστις οίδε ξενίζειν
τους πτωχούς τε και ξένους..Δος μοι τούτον τον ξένον, ίνα κρύψω εν τάφω, ότι ξένος
ουκ έχει την κεφαλήν πού κλίνη»! ( ο ξένος εδώ είναι ο σύντροφος Χριστός,
για τον οποίο έχει γραφεί και το ιδιόμελο)….
Ευχαριστουμε πολυ Γιάννη για τα μικρά διαμάντια που μας χαρίζεις τακτικά..
ΔιαγραφήΠολύ δυνατό το "..ως ξένον ξενωθέντα εν κόσμω.."