Αντιμετώπιση τσιπραίων

Μπόρις Πάστερνακ-Δοκίμιο αυτοβιογραφίας

Ο Μπόρις Πάστερνακ (1890-1960) έγινε παγκόσμια γνωστός με τον "Δόκτωρ Ζιβάγκο" (εκδ.1957) ως πεζογράφος.Όμως ήταν από τους σημαντικότερους ποιητές της γενιάς του,ιδιαίτερα αναγνωρισμένος στη πατρίδα του Ρωσία και προπολεμικά.

Το Δοκίμιο αυτοβιογραφίας εκδόθηκε το 1956 πριν τον Ζιβάγκο.
Παρόλο που έζησε το συγκλονιστικό πρώτο μισό του 20ου αιώνα της πατρίδας του,στο μικρό αυτό βιβλίο δεν θα βρούμε ούτε την ελάχιστη αναφορά σε ιστορικά ή πολιτικά γεγονότα.
Είναι μια σύντομη καταγραφή της πορείας του ίδιου και σημαντικών συγχρόνων του ποιητών μόνο όσο αφορά την ποίηση.Αναφέρονται πολλοί και σημαντικοί. Μπλόκ, Μαγιακόφσκι, Ρίλκε, Αχμάτοβα, Μάντελσταμ, Τσβεντάγιεβα, Γεσένιν, κ.α.Και πάλι όμως σχεδόν καμία πληροφορία/μαρτυρία για την τραγική ζωή πολλών απ' αυτούς.

Μιλώντας για την δική του πνευματική και ποιητική πορεία,συμπυκνώνει το νόημα μιας παλιάς του διάλεξης με τίτλο "Ο συμβολισμός και η Αθανασία",γιατί όπως λέει,η συμβατική συμβολική φύση της κάθε τέχνης ήταν βεβαιωμένη,όπως μιλάμε για τον συμβολισμό στην άλγεβρα.Η ξεχωριστή αναφορά της δείχνει ότι της έδινε ιδιαίτερη βαρύτητα,την θεωρούσε έγκυρη και επίκαιρη και γι' αυτό την περιλαμβάνει στον απολογισμό του.

Γράφει:

"..Η ομιλία μου κατέληγε σε μια θεωρία της αντικειμενικότητας των αντιλήψεων μας πάνω στο γεγονός ότι,στους ήχους και στα χρώματα της φύσης αντιστοιχεί μια διακύμανση ηχητικών και φωτεινών κυμάτων.Το νήμα οδηγούσε στην ιδέα ότι η υποκειμενικότητα δεν είναι ιδιότητα ενός ανθρώπου(π.χ.κύμα) ειδικά,αλλά μια ιδιότητα του γένους υπερατομική,όπως η υποκειμενικότητα του ανθρώπινου σύμπαντος,του ανθρώπινου γένους (π.χ.χρώμα/ολότητα).Έκανα την υπόθεση πως σε κάθε άνθρωπο που πεθαίνει,απομένει ένα κομματάκι από αυτή την υποκειμενικότητα του αθάνατου γένους που βρίσκεται στον άνθρωπο κατά τη διάρκεια της ζωής του και τον κάνει να μετέχει στην ιστορία της ανθρώπινης ύπαρξης.
Διατύπωνα την υπόθεση ότι,ίσως,αυτή η γωνιά ή τμήμα της ψυχής,ιδιαζόντως ανθρώπινο και τα μέγιστα υποκειμενικό ήταν για όλη την αιωνιότητα ο τόπος δράσης και η ύλη της τέχνης.....

Δρόμος-Γιλμάζ Γκιουνέι-1982 (YOL-Yilmaz Guney)

Πριν ένα χρόνο περίπου είχαμε την ταινία του Γιλμαζ Γκιουνέϊ "Το κοπάδι"
Ο "Δρόμος" είναι η τελευταία ταινία που έκανε,πολυβραβευμένη και θεωρείται η καλύτερη του.

Η ταινία ΕΔΩ

Θα υπάρχει κάτω δεξιά στη ταινιοθήκη

Κακουργηματικά και τελική λύση

Τα όσα έγιναν με Σαμαροβενιζέλους και λοιπούς τα προηγούμενα χρόνια ήταν μόνο τα ορεκτικά.
Το χορταστικό κύριο πιάτο και τα επιδόρπια ήταν αποφασισμένο να τα δώσει ο μοιραίος άνθρωπος.
Τα θέλουν όλα,τους τα προσφέρει όλα.

Λίγοι έχουν καταλάβει τι συμβαίνει με τις τράπεζες αυτές τις μέρες.Ότι η λεηλασία γίνεται στους ίδιους.Tι coCos και reverse split, και προνομιούχοι και ΤΧΣ και....και... ότι όλα ήταν σχεδιασμένα λεπτομερώς και νωρίς.Αυτά όμως δεν μπορούσαν οι Σαμαροβενιζέλοι,έπρεπε να έρθει ο νέος τους σερβιτόρος.Τα αιματοστάλαχτα δεκάδες δις που μας φόρτωσαν ως χρέος για τις τράπεζες έγιναν αέρας και μετακόμισαν στις τσέπες των funds που γίνονται ιδιοκτήτες τους.Το χρέος όμως μένει και αυξάνει και ο Βούτσης καταργεί την επιτροπή που έκανε έλεγχο του.
Ο μοιραίος πριν βγάλει τη μάσκα μιλούσε για κακουργηματικές πράξεις στο θέμα των τραπεζών.

Τώρα αφού έβαλε τα capital control,αφού απαγόρεψαν στους Έλληνες οποιαδήποτε συμμετοχή στο φαγοπότι τους, αγοράζουν τη μετοχή π.χ.της Eurobank 1λεπτό, ναι 1 λεπτό.
Δε τους φτάνει όμως.Αφού οι τράπεζες θα είναι δικές τους τζάμπα,θέλουν κατασχέσεις.Κατά προτίμηση ακινήτων.Σπίτια και χωράφια.
Δε θέλουν ρυθμίσεις,θέλουν κατασχέσεις.Εδώ και τώρα.
Δε θέλουν αγρότες,θέλουν κολίγους.Πρέπει να τους κάνουν να μη μπορούν να ζήσουν.
Και οι μοιραίοι τρέχουν να τους υπηρετήσουν.Και νομοθετούν προαπαιτούμενα κατ' εντολή.

Ξέρουν ότι Ο ΕΞΟΥΘΕΝΩΜΕΝΟΣ δεν επαναστατεί.Αλλά και να γινόταν, έχουν όλα τα μέσα να τον συντρίψουν και κυρίως τους λακέδες τους που παριστάνουν τους κυβερνήτες του προτεκτοράτου.

Πέρασα

Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου

Πέρασα νύχτα απ'τη ζωή

 και με κλειστά τα μάτια

Το βουτσί του ταβερνιάρη...σε δράση

Διατάζει την κατάργηση της επιτροπής έρευνας του δημοσίου χρέους.
Το θεωρεί απόλυτα νόμιμο και ηθικό που πρέπει να πληρωθεί με τις ζωές γενεών και γενεών στον αιώνα των αιώνων.Η αλυσίδα των σκλάβων πρέπει να είναι γερή.
Τα μέχρι τώρα στοιχεία και συμπεράσματα κάνει πως δεν τα ξέρει.
Έχει και αμνησία,δεν θυμάται τι έλεγε πριν λίγους μήνες.
Αλλά η αλαζονεία του δουλικού που εκτελεί τις εντολές των αφεντικών του φαίνεται από την απουσία οποιασδήποτε αιτιολόγησης.Ούτε για τα προσχήματα.
Έτσι τους αρέσει και δε θα δώσει λογαριασμό παρά μόνο στον αρχηγό της συμμορίας του που τον διόρισε πρόεδρο.
Καταγγέλλει και φωνάζει η Ζωή.Και τι μ' αυτό?Σιγά μη ντραπούνε
Αχ βρε Ζωή,δίπλα σου περνούσαν πως δεν  μυρίστηκες τη μπόχα τους.Στο καταλογίζω.Πως τη πατήσαμε έτσι κι αφέθηκαν να στήσουν την ενέδρα και να μας πετσοκόβουν.

Υ.Γ.Και επειδή η αισθητική είναι ηθική δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τα τεκμήρια που έκαναν τους εκφυλισμένους συγκλητικούς του asterix να ζηλέψουν τη παρούσα ελληνική Βουλή.Θαυμάστε....

-Όταν εκτελώ τις επιθυμίες του αφέντη με πιάνει λιγούρα και υπογλυκαιμία

Μη λέτε τον Τσίπαρα "αλήτη"

Ακούω συνεχώς,αλλά προπαντός διαβάζω στο δίκτυο να αποκαλείται ο Τσίπαρας απατεώνας και αλήτης καθώς και με παράγωγα αυτών των λέξεων.
Για τη χρήση της δεύτερης διαφωνώ και δυσαρεστούμαι καθώς αδικεί και σπιλώνει μια διαχρονική ομάδα ανθρώπων ταπεινών και ευάλωτων που τίποτα κοινό δεν έχουν με τον Τσίπαρα.
Αναφερθήκαμε παλιότερα στα λόγια του ποιητή Μιχάλη Κατσαρού "..γιατί ο αλήτης ΔΕΝ είναι αγύρτης.." και τα επαναλαμβάνουμε:

"...Πρώτα απ' όλα μη βρωμίζεις τη λέξη αλήτης,γιατί ο αλήτης δεν είναι αγύρτης,είναι πλανήτης. Πλάνης ανά τας ρίμας και τας οδούς.
Ο αλήτης είναι πρόσωπο ιερό,που εξερευνά και βιώνει την Ελευθερία με τρόπο που τον κάνει άτρωτο απέναντι σε κάθε είδους εξαναγκασμούς,γιατί έχει απαλλαγεί από κάθε είδους εξαρτήσεις.
Πράγμα που σημαίνει ότι δεν είναι εκμεταλλεύσιμο ον,αν και υπολογίζεται ως μεταλλευτικό ίζημα ορυχείων προς μετάλλαξη,με πενιχρή όμως απόδοση.

Δόση από δράση ΄ή απόδραση από την απόδοση.

Κι αν τον καταδιώκουν,είναι γιατί με το παράδειγμα του μπορεί να σπρώξει κι άλλους στην αναζήτηση αυτής της Ελευθερίας,που η μόνη της παραγωγή είναι η παρατήρηση,η κρίση,και η γνώση,πράγματα που δεν συμφέρουν καμία άρχουσα τάξη,άρχοντες ή κοινωνία που σκοπό της έχει την παραγωγή πλούτου για τους λίγους ή περισσότερους μέσω καταναγκαστικής ή οικειοθελούς εργασίας,αν υπάρχει τέτοια πλην της καλλιτεχνικής με την έννοια της καλλιεπούς πράξεως...."

Μιχάλης Κατσαρός ο ποιητής των "κατά Σαδδουκαίων"1953

Κι αν δεν σας έπεισε ο Κατσαρός και ο Τσάρλι Τσάπλιν θυμηθείτε και το τραγούδι του Ζαμπέτα για το αλήτη.

Σας φαίνεται να ταιριάζει τίποτα από τα παραπάνω για τον αλήτη με τον Τσίπαρα?

Αντίθετα  του έρχεται γάντι,σχεδόν συνώνυμο η λέξη "αγύρτης".Γιαυτό παρακαλώ όταν εκφράζεται η οργή σας για τον μέγιστο πολιτικό απατεώνα των δύο τελευταίων αιώνων και τη συμμορία του,χρησιμοποιείστε τη σωστή λέξη,και μη στιγματίζετε αθώους.

Φραγκοκρατία (for ever)

Δύο περίοδοι της Ελληνικής ιστορίας είναι σχεδόν αποσιωπούμενες ή συνοπτικά αναφερόμενες.Η Φραγκοκρατία και η Βαυαροκρατία.Αυτό δεν γίνεται ούτε τυχαία ούτε αθώα.Η επίσημη προπαγάνδα του "ανήκομεν εις την Δύσιν" ως προτεκτοράτο απαιτεί αθώους τους αφέντες.Κι όμως και οι δύο αυτές περίοδοι καθόρισαν και καθορίζουν την ιστορική πορεία μέχρι σήμερα και τα σημάδια τους είναι εμφανή.

Το βιβλίο που θεωρείται κλασσικό,αναλυτικό και με πληρότητα για την Φραγκοκρατία είναι του William Miller (1864-1945) "H Φραγκοκρατία στην Ελλάδα 1204-1566". Αν και πρωτοεκδόθηκε το 1908,όπως αναφέρει στην εισαγωγή ο συγγραφέας μελέτησε όλα τα γνωστά βιβλία,έγγραφα και πηγές για το θέμα στην ελληνική,ιταλική,γαλλική,γερμανική,αγγλική και λατινική γλώσσα.Αυτό του επιτρέπει να περιλάβει όχι μόνο ιστορικά γεγονότα αλλά πληθώρα πληροφοριών για την ζωή και τα ήθη της εποχής.
Επικεντρώνεται κυρίως στην νότια Ελλάδα και τα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου.Ακόμη και σαν επισκέπτες αυτών των τόπων θα εκπλαγούμε από τις πληροφορίες που μαθαίνουμε για πράγματα που βλέπαμε ή γνωρίζαμε (π.χ. ένα κάστρο,μια εκκλησία,ένα οικόσημο,ένα έθιμο, λέξεις, τοπωνύμια, ονόματα κλπ) και  αγνοούμε το ιστορικό και την προέλευση τους.

Συνειδητοποιούμε ότι ακόμη και η λέξη Φράγκοι και φραγκοκρατία είναι μια πολλαπλώς παραπλανητική ορολογία και βρισκόμαστε προ εκπλήξεως όταν διαπιστώνουμε ότι για δυόμισι αιώνες περίπου (1200-1450) ο Ελλαδικός χώρος κατακρεουργημένος σε διαρκώς μεταβαλλόμενα Πριγκιπάτα,Δουκάτα,Βαρωνίες, και εμπορικούς-ναυτικούς σταθμούς,λυμαίνεται από:
Βουργουνδούς,Φλαμανδούς,Γερμανούς,Βενετούς και Γενουάτες,Ναπολιτάνους και Σικελούς,Παπικούς,Αλβανούς,Βούλγαρους,Σέρβους,Βλάχους,Καταλανούς,Ναββαραίους,Ιππότες Ναΐτες,Τούρκους και Σαρακηνούς αλλά και Άγγλους και Σκανδιναβούς ως μισθοφόρων.
Όχι ξεχωριστά.Όλοι μαζί μαλλιά κουβάρια,με κάποιους Έλληνες-Βυζαντινούς να παλεύουν να κρατήσουν κάτι....

Το βιβλίο περίπου 750 σελίδων,πυκνοτυπωμένο εκδόθηκε τελευταία φορά το 1990 σε μετάφραση-εισαγωγή-σημειώσεις του Άγγελου Φουριώτη από τα "ελληνικά γράμματα" έναν εκδοτικό οίκο που δεν υπάρχει πλέον,και ως εκ τούτου δύσκολο να βρεθεί.Αξίζει το κόπο όμως να αναζητηθεί.

Fan Ho

Ο Fan Ho γεννήθηκε στη Σαγκάη το 1937.Η οικογένεια του εγκαταστάθηκε στο Χονγκ-Κονγκ.Από παιδί με μια φωτογραφική μηχανή που του χάρισε ο πατέρας του ασχολήθηκε με την φωτογραφία.
Κέρδισε πολλά και σημαντικά βραβεία παγκοσμίως και αρκετά νωρίς,ήδη από τα μέσα του '50.Εκτός από τη φωτογραφία ασχολήθηκε και με την ηθοποιία και τον κιν/φο.
Ξεχωρίζω τις ασπρόμαυρες φωτ/φίες του και περισσότερο αυτές της δεκαετίας του '50.

1954

Αντιστέκου πολύ,υπάκουε λίγο

Walt Whitman

Αντιστέκου πολύ,υπάκουε λίγο

Μόλις πειθαρχήσετε αδιαμαρτύρητα

ευθύς σκλάβοι θα γίνετε.

Κι όταν ολοκληρωτικά υποταχθεί,

κανένα έθνος,ή κράτος,ή πόλη της γης

δεν ξαναβρίσκει τη λευτεριά του.