Τι νόημα αλήθεια έχει να θυμηθεί κανείς τα 95 χρόνια από την εξέγερση της Κρονστάνδης?Ίσως τα μοτίβα της ανθρώπινης ιστορίας τραγικά επαναλαμβανόμενα:
-Η προδοσία της ελπίδας όταν καταληφθεί η Εξουσία
-Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι (που μάλλον ξέρουν την συντριβή τους)
-Η πλάνη ότι θα ξυπνήσουν τα φοβισμένα ανθρωπάκια
-Αλλά και το συνήθως οικτρό τέλος του κάθε νικητή-σφαγέα.
Ο Άρης Αλεξάνδρου στα μέσα της δεκαετίας του '70,για βιοποριστικούς λόγους δέχτηκε από εκδοτικό οίκο ανάθεση για το θέμα της εξέγερσης της Κρονστάδης.Ήταν στο Παρίσι και ως πολύγλωσσος είχε πρόσβαση σε πληθώρα πηγών και μαρτυριών.Δεν κάνει ιστοριογραφία, όμως ταξινομεί και παραθέτει το υλικό του εφιστώντας την προσοχή του αναγνώστη για την εγκυρότητα του.Εκτός από το γεγονός καθεαυτό,προσθέτει το ιστορικό πλαίσιο,τα πριν και τα μετά, καθώς και σύντομα βιογραφικά των προσώπων που συμμετείχαν έμμεσα ή άμεσα.Η πρώτη έκδοση δεν έφερε το όνομα του στο εξώφυλλο και δεν κυκλοφορεί τώρα.Όμως υπάρχει επανέκδοση του βιβλίου από τον εκδ.οίκο "Πανοπτικόν" που είναι διαθέσιμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου