Τρίτη 31 Μαρτίου 2015

Η εσωτερική εξορία (Ισπανία-Ελλάδα βίοι παράλληλοι)

Ο Μιγκουέλ ντε Σαλαμπέρτ (Miguel de Salabert) γεννήθηκε στην Ισπανία το 1931.Το 1958 καταφέρνει να εγκατασταθεί στη Γαλλία και το 1961 εκδίδει το βιβλίο του.
Το λέει μυθιστόρημα,όμως πρόκειται για ένα αυτοβιογραφικό ή μάλλον πολυβιογραφικό χρονικό για τα πλέον μαύρα χρόνια του φασισμού του Φράνκο στη πατρίδα του 1939-1958 περίπου.

Αρχίζει με το τελείωμα του εμφυλίου και την απόλυτη επικράτηση του φασισμού το 1939.
Πατέρας καθηγητής δημοκρατικός στη φυλακή μόλις γλυτώνει την εκτέλεση. Μητέρα θρησκόληπτη προσπαθεί για την επιβίωση όπως και τα δυο παιδιά της οικογένειας και η κακοποιημένη από τους φαλαγγίτες φιλοξενούμενη εξαδέλφη μέσα στην στέρηση και τη φτώχεια.

Τα χρόνια περνούν ο πατέρας βγαίνει από τη φυλακή ισοπεδωμένος χωρίς δικαίωμα εργασίας,θα δέχεται σιωπηλός τις εξευτελιστικές επιθέσεις της συζύγου,και θα δει τον μεγάλο του γιο να έχει γίνει φασιστικό στέλεχος επιθυμώντας τον πλούτο και την κοινωνική αναρρίχηση.Μόνη απαντοχή του η αγάπη του μικρού του γιου,μέχρι να πάρει την απόφαση....

Παρόλο το ζοφερό κλίμα της εποχής που αφορά,ο Σαλαμπέρτ δε παραβλέπει την ειρωνεία και τη γελοιότητα της καθημερινής ζωής.Φανατικός πολέμιος του καθολικού/φασιστικού παπαδαριού δίνει πολλές σελίδες με χιούμορ και σαρκασμό όπως στην περίπτωση του εγκλεισμού του από τη μητέρα του στους Καπουτσίνους.
Η αφήγηση είναι σε πρώτο πρόσωπο και αφηγητής-κεντρικός ήρωας είναι ο μικρός γιος ως παιδί-έφηβος-φοιτητής.

Το βιβλίο εκδόθηκε από το Θεμέλιο το 1982 και μάλλον δεν κυκλοφορεί.Υπάρχει όμως σε χαμηλή τιμή σε παλαιοβιβλιοπωλεία.


Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

Το ψεκασμένο, βαθύ κράτος της κυβέρνησης

από info-war.gr

Υπάρχει ένας επικίνδυνος υπουργός στην κυβέρνηση.
Κάποιοι από τους προηγούμενους συνεργάτες του κατήγγειλαν ότι πραγματοποιούνται ύποπτοι αεροψεκασμοίστην Ελλάδα.
Το κόμμα από το οποίο αρχικά προέρχεται ψήφισε τα μνημόνια, που έφεραν τη χώρα στη σημερινή της κατάσταση – ο ίδιος όμως φρόντισε να το εγκαταλείψει την κατάλληλη στιγμή και να δώσει στον εαυτό του μια αντιμνημονιακή χροιά.
Έχει σχεδόν παθολογική μανία με τους ένστολους, το νόμο και την τάξη. Αν μάλιστα ορισμένοι από αυτούς εκφράζουν δημοσίως φιλοφασιστικές και ρατσιστικές απόψεις είναι έτοιμος να τους υπερασπιστείαδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος.
Όσο για τις θέσεις του για το μεταναστευτικό θα μπορούσαν να συνοψιστούν στη φράση – ως εδώ με τους ξένους.
Τον συγκεκριμένο υπουργό δεν τον λένε Πάνο Καμένο αλλά Γιάννη Πανούση.
Δεν θα ακούσετε ποτέ να τον αποκαλούν ακροδεξιό τα νεοφιλελεύθερα site. Τον θεωρούν σάρκα από τη σάρκα τους και έχουν απόλυτο δίκιο αφού με το προηγούμενο κόμμα του στήριξε τη μνημονιακή πολιτική, δίπλα σε ανθρώπους όπως ο Φώτης Κουβέλης και ο Γρηγόρης Ψαριανός.
Κι όμως οι θέσεις του είναι βγαλμένες από αυτό που μάθαμε να αποκαλούμε βαθύ κράτος.
Πως πέρασε τις πρώτες τους εβδομάδες στο υπουργείο; Όπως εξηγούσε σε συνέντευξή του στο Πρώτο Θέμα, ετοίμασε έναν φάκελο και θα τον δώσει στον πρωθυπουργό με το τι κάηκε από τους αναρχικούς τα τελευταία δύο χρόνια.
Δεν ετοίμασε και ένα φάκελο για τους αστυνομικούς που έστελναν στην εντατική δημοσιογράφους και φωτορεπόρτερ προκαλώντας συνεχείς παρεμβάσεις της Διεθνούς Αμνηστίας. Ούτε φαίνεται να τον ενόχλησαν τα βασανιστήρια που πραγματοποιούνταν επί υπουργίας Δένδια – με τον οποίο δηλώνει ότι έχει πολύ καλές σχέσεις.
Αν κρίνουμε από τη συνέντευξή του, από την ιστορία των 40 τελευταίων χρόνων συγκράτησε μόνο τη δράση του αντιεξουσιαστικού χώρου. Τα εγκλήματα και η βία των “εξουσιαστών” τον άφησαν ασυγκίνητο.
Τώρα δηλώνει ότι η χώρα δεν χωράει άλλους μετανάστες, σημειώνει ότι έχει ταυτοποιήσει τους καταληψίες της Νομικής, προαναγγέλλει τους αστυνομικούς της γειτονιάς, που οραματιζόταν και ο Δένδιας και «συγχωρεί» τα φασιστικά μηνύματα των ΟΥΚ – ίσως το πιο ξεκάθαρο μήνυμα αμφισβήτησης της κυβέρνησης από σκοτεινούς κύκλους των ενόπλων δυνάμεων.
Η αλήθεια είναι ότι ο Γ.Πανούσης δεν ανήκει στην ακροδεξιά. Ανήκει σε αυτό που ο Ταρίκ Αλί και άλλοι αναλυτές και πανεπιστημιακοί αποκαλούν εξτρεμιστικό κέντρο. Είναι η δύναμη που έστειλε μεγάλο μέρος των ατομικών αλλά και εργασιακών δικαιωμάτων στην εποχή του 19ου αιώνα, χρησιμοποιώντας τρομακτική ποσότητα κρατικής βίας.

Όσο και αν η διάκριση μνημονιακός / αντιμνημονιακός δεν ανταποκρίνεται στους πολιτικούς και ιδεολογικούς διαχωρισμούς που γνωρίσαμε τις τελευταίες δεκαετίες, αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο για να διακρίνουμε τις δυο Ελλάδες του σήμερα – και θα συνεχίσει να στιγματίζει ανθρώπους για αρκετές ακόμη δεκαετίες.
Ίσως γιατί στην πραγματικότητα δεν εκφράζει απλώς μια διαφορά ανάμεσα σε οικονομικές θεωρίες αλλά ένα βαθύτερο πολιτισμικό πλαίσιο.
Μνημονιακοί δεν ήταν μόνο αυτοί που ψήφισαν τα μνημόνια. Ήταν οι άνθρωποι που προκειμένου να επιβάλλουν τη λιτότητα συγκυβέρνησαν με φιλοχουντικούς όπως ο Βορίδης, ανέχτηκαν τον αντιδημοκρατικό αυταρχισμό του Δένδια και το ρατσιστικό μίσος του Σαμαρά. Είναι αυτοί που έβλεπαν εχθρούς στις διαδηλώσεις και φιλικά πρόσωπα στα ΜΑΤ, που τσάκιζαν όποιον πλησίαζε το Σύνταγμα.
Και ο Γ.Πανούσης είναι βαθιά μνημονιακός. Ως πολιτικός και ως άνθρωπος.
Άρης Χατζηστεφάνου

Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

Ροζέτα-1999-Rosetta



Αγώνας μιας κοπέλας για την επιβίωση στηρίζοντας παράλληλα την περιθωριακή μητέρα της.Μια Ευρώπη που εκτός από την εξαθλίωση των φτωχών,απαιτεί και την εξαχρείωση τους.Μα τα πικρά δάκρυα θα είναι ο καθαρμός και η αντίσταση..

Βραβευμένη Βελγική ταινία 1999

















Η ταινία ΕΔΩ

Θα υπάρχει και κάτω δεξιά στη ταινιοθήκη.

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015

...περπάταγε..

Γκυ  ντε Μωπασσάν
..μ' άδειο στομάχι κι απέραντη θλίψη στη ψυχή 

περπάταγε...Τι άλλο να' κανε για να ξεγελάσει τη 

τσιγκουνιά των αφεντάδων και των χωριατών...η 

περιφρόνηση που καταλάβαινε πως νιώθανε όλοι οι 

"βολεμένοι" γι' αυτόν....

Τρίτη 24 Μαρτίου 2015

Τσάμικο και Βάλς Ή κάπηλοι και εκχωρητές

Παρακολουθώ τους γνωστούς ρουφιάνους που δε μπορούν να χωνέψουν ότι τα μαντρόσκυλα τους Ποτάμης,Περισσός,Πασοκ ξωπετάχτηκαν από τον Καμμένο που τους στέρησε τη κουτάλα.Και τάχα διαμαρτύρονται πως Αριστεροί δέχονται τους δημοτικούς χορούς και τραγούδια και μάλιστα σε παρελάσεις."Τέτοια έκανε η χούντα"αναφωνούν με οργή...Καλύτερα ήταν τα προηγούμενα χρόνια με τη μούγκα, τα κάγκελα και το ξύλο.....

Κατ' αρχήν πρέπει να ενημερώσω κάθε απόχρωσης κομματόσκυλο,κάθε φραγκολεβαντίνο,και κάθε αμερικανάκι, ότι οι άντρες του Μακρυγιάννη και του Άρη χόρευαν Τσάμικο και Καλαματιανό και όχι Βαλς και Κοζάκικους.Και οι γυναίκες στις φυλακές Αβέρωφ όταν έφευγαν για εκτέλεση το "έχε γειά καημένε κόσμε..."επίσης Καλαματιανό και όχι το bye-bye my darling.....

Η Λαϊκή τέχνη είναι υψηλή τέχνη.
Το Δημοτικό τραγούδι από τα Ακριτικά του 10ου αιώνα έως τα Ληστρικά των αρχών του 20ου είναι υψηλή ποίηση.
Το δηλώνουν όσοι γνωρίζουν και νιώθουν.Από τους ξένους συλλέκτες(Fauriel,Passow..) και το Σολωμό έως το Νίκο Γκάτσο και τον Μιχάλη Γκανά.

O σημερινός 'Ελληνας μπορεί να ξέρει μόνο λίγα δημοτικά τραγούδια,όμως ο χρυσαυγίτης και ο γερμανοτσολιάς δε ξέρουν κανένα γιατί δεν μπορούν να έχουν σχέση με τη τέχνη.

Πάω τώρα να βάλω τη φουστανέλα μου (άλλο εκχωρημένο...καημένε Θεόφιλε) και να χορέψω...τσάμικο.



Υ.Γ.
Και ο Μάνος Χατζιδάκις μας έδωσε αυτό το υπέροχο Τσάμικο.
"....Για να γλυτώσουν αυτή τη φλούδα 
απ' το τσακάλι και την αρκούδα..."


Κυριακή 22 Μαρτίου 2015

Μήνυμα προς κάθε "Κατρούγκαλο"

Ο διασυρμός του Κατρούγκαλου από τη γνωστή σφηκοφωλιά και τη βρωμοφυλλάδα της δεν αντέχει στην ελάχιστη επαλήθευση και λογική.
Οι δημιουργοί του ανύπαρκτου σκανδάλου το γνωρίζουν καλά.Αυτό που θέλουν να επιτύχουν είναι να στείλουν ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ και να ΛΗΦΘΕΙ από αυτούς που δεν ελέγχουν ακόμη.
"Κοιτάτε τι θα πάθετε" για αρχή.
Πολλοί -κυβερνητικοί-που είναι ήδη δικοί τους το απολαμβάνουν ΕΝ ΣΙΩΠΗ.Δεν θα πουν λέξη για τον ΔΟΛ,το ΒΗΜΑ,το ΜΕΓΑ, κλπ.Αφού άλλωστε είναι μόνιμοι θαμώνες τους,αν όχι και κάτι άλλο.Και την άλλη Κυριακή,στις ίδιες σελίδες πιθανόν να συνεντευξιάζονται χαρωπά υπουργοί κλπ.

Διαπιστώνουμε ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΘΕΣΗ από ψηλά να χτυπηθεί η διαπλοκή και η σαπίλα στα ΜΜΕ.

Πιστεύει κανείς ότι οι τα ψεύδη και οι διασυρμοί που γίνονται στον Κατρούγκαλο,την Κωσταντοπούλου,ή τον Διαμαντόπουλο θα γίνουν ποτέ στον Δραγασάκη?

Πιστεύει πως θα πάρει μέτρα για όσα προεκλογικά κατήγγειλε ο ΣΥΡΙΖΑ για τα ΜΜΕ?

Πιστεύει ότι η ΕΡΤ θα χτυπήσει ως ψηφιακός πάροχος τη Digea?

Και σ' αυτά δεν έχουμε τους κακούς Γερμανούς για άλλοθι...


Άντε βρε.....να ζούμε να τα θυμόμαστε...

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015

Υπέρ Ζωής...

Χρόνια ενοχλεί επειδή δεν λειτουργεί ως κοινός πολιτικάντης με το δικό τους κώδικα και δεν σιωπά.Αυτή τη φορά το φοβερό της έγκλημα ήταν να προτείνει ονομαστική ψηφοφορία.Και τα κοπρόσκυλα δεν έχασαν την ευκαιρία για επίθεση.Αφορμή γελοία βέβαια,ο πραγματικός λόγος ήταν η επιτροπή ελέγχου του χρέους και το μαστίγωμα στο Μητσοτακέικο.Αυτό και μόνο αρκούσε για να βγει στα κάγκελα ο Περισσός που χρόνια πολλά έχει έρωτα μεγάλο την συγκεκριμένη οικογένεια.Επίσης θέλει να στερήσει τα γραφεία στη Βουλή των Κ.Σημίτη, Κων.Μητσοτάκη, Γ.Παπανδρέου,Δαμανάκη,Πάγκαλου κλπ ευεργετών.
Δείτε το ακόλουθο απόσπασμα

(ολόκληρο ΕΔΩ )


Εκτός από τη συμμορία του Περισσού είναι και άλλοι σε διατεταγμένη υπηρεσία εναντίον της όταν τα αφεντικά προστάζουν.Θυμόμαστε την παρουσία της στην ΕΡΤ όταν μπούκαραν τα ΜΑΤ και τον υβρισμό της από το σκυλολόι του ΔΟΛ, Πρετεντέρη,Χατζόπουλο κ.α..Όπως και τις χυδαιότητες του Μαρκογιαννάκη, και πολλών άλλων


Υπάρχει όμως και μία άλλη ομάδα.Των άσπονδων φίλων.Αυτοί υποτίθεται ότι ανήκουν στον ίδιο "αριστερό χώρο" και σφάζουν με μπαμπάκι και συντροφικότητα,Τους χαλάει τη μανέστρα του παζαριού και της επιθυμητής τούμπας.

Υπέρ Ζωής λοιπόν, γιατί "δείξε μου τον ΕΧΘΡΟ ΣΟΥ να σου πω ποιος είσαι"


Ψέμα,Λάσπη,προπαγάνδα και Γερμανοτσολιάδες for ever-το δάχτυλο του Βαρουφάκη προϊόν βιντεομοντάζ

από jungle-report

Κι όμως, το δάχτυλο του Βαρουφάκη ήταν όντως προϊόν βιντεομοντάζ [video]

19 Μαρ 2015 , 10:55 π.μ.

Κι εγώ ο ίδιος όταν άκουσα τον Βαρουφάκη, στην υψηλής θεαματικότητας γερμανική εκπομπή του Γκιούντερ Γιάουχ, να λέει ότι το κοινώς λεγόμενο κωλοδάχτυλο που δείχνει στους Γερμανούς μονταρίστηκε, είπα ότι τώρα πια το τερμάτισε και έγινε ρεζίλι διεθνώς. Γιατί το πλαστό αυτό βίντεο φαίνεται τόσο αυθεντικό που ξεγέλασε ακόμα και τους ειδικούς της πιάτσας.


Το αποτέλεσμα ήταν να γίνει μια αφηνιασμένη πανγερμανική καμπάνια ύβρεων και υποτιμητικών χαρακτηρισμών κατά του Βαρουφάκη, στην οποία πρωτοστάτησε φυσικά η εφημερίδα BILD. Έγινε πρώτο (!) θέμα επικαιρότητας στη Γερμανία, σε δελτία ειδήσεων και εφημερίδες, όπου ψεύτη τον ανέβαζαν και απατεώνα τον κατέβαζαν.

Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για μια εξαιρετική δουλειά της γερμανικής σατιρικής εκπομπής του δεύτερου κρατικού καναλιού ZDF, ονόματι Neo Magazin Royale, που παρουσιάζει ο επίσης εξαιρετικός Γιάν Μπέμερμαν. Η εκπομπή αυτή χθες, παραδεχόμενη με αποδείξεις ότι αυτή ήταν που μόνταρε το κωλοδάχτυλο στο χέρι του Βαρουφάκη, εξευτέλισε στα μάτια εκατομμύρια Γερμανών τηλεθεατών τον «πολύ» Γκιούντερ Γιάουχ με τις τεράστιες θεαματικότητες, την πρώτη σε κυκλοφορία κιτρινοφυλλάδα της BILD και πλήθος ΜΜΕ και νεοφιλελεύθερων Γερμανών πολιτικών που επέλεξαν να κάνουν σημαία τους ένα πλαστό κωλοδάχτυλο για να στηρίξουν εμμέσως, έστω και μ' αυτό τον τρόπο, τις πολιτικές επιβολής λιτότητας στην ελληνική κοινωνία.
Το άλλο ωραίο, όμως, είναι ότι εκτός από αυτούς διέσυραν και την εγχώρια τρόικα:





«Αγαπητέ Γκιούντερ Γιάουχ, αγαπητό ARD (πρώτο κανάλι της γερμ. κρατικής τηλεόρασης), αγαπητοί συντάκτες της BILD, πάρτε μια βαθιά αναπνοή και καθίστε σε μια καρέκλα. Τώρα πρέπει να σταθείτε πολύ πολύ δυνατοί» ήταν τα λόγια του Γιάν Μπέμερμαν κατά την έναρξη της χθεσινής του εκπομπής. Σε άλλο σημείο της εκπομπής λέει με χιούμορ «έτσι είμαστε εμείς οι Γερμανοί, μέσα σε έναν αιώνα καταστρέφουμε δυό φορές την Ευρώπη, αλλά έτσι και μας δείξουν κωλοδάχτυλο γινόμαστε έξω φρενών». Ενώ απευθυνόμενος στην εκπομπή του Γκιούντερ Γιάουχ, ο οποίος «σε έναν χρόνο βγάζει τόσα λεφτά όσα και η Ελλάδα», λέει σαρκαστικά: «Αγαπητοί συνεργάτες του Γκιούντερ Γιάουχ, ο Γιάνης Βαρουφάκης έχει άδικο, δεν χαλκεύσατε ΕΣΕΙΣ το βίντεο. Εσείς απλά απομονώσατε ένας μέρος ενός βίντεο, όπου ένας Έλληνας πολιτικός δείχνει κωλοδάχτυλο στους Γερμανούς, για να μπορέσει το απόγευμα ο μπαμπάκας και η μαμάκα να εξοργιστούν. Αυτό το κάνατε εσείς. Τα υπόλοιπα [σ.σ. το μονταρισμένο κωλοδάχτυλο] είναι δική μας δουλειά.»

Όσο για το αν υπήρχε τρόπος να μάθουν την αλήθεια τα γερμανικά ΜΜΕ για το αν το βίντεο είναι πλαστό ή όχι, ο ο Γιάν Μπέμερμαν λέει στην εκπομπή του «Φυσικά και υπήρχε τρόπος, αρκεί κάποιος να μας έπαιρνε τηλέφωνο και να μας ρωτούσε. Μας πήρε κανείς τηλέφωνο; Όχι. Κανείς δεν μας ρώτησε.»

Τα υπόλοιπα, για το πως ακριβώς τεχνικά έγινε το βιντεομοντάζ κλπ, στο απολαυστικό βίντεο της εκπομπής του Γιάν Μπέμερμαν (με ελληνικούς υπότιτλους*):

*ενεργοποιήστε τους υπότιτλους πατώντας κάτω δεξιά στο σχετικό κουμπί

Eric Toussaint-Γιατί ο λογιστικός έλεγχος του χρέους της Ελλάδας

Ας το κρατήσουμε αυτό περιμένοντας τα αποτελέσματα και τις πράξεις

από tvxs.gr

Η πρόεδρος του ελληνικού Κοινοβουλίου Ζωή Κωνσταντοπούλου που αποφάσισε να συγκροτήσει επιτροπή λογιστικού ελέγχου του ελληνικού χρέους μού ζήτησε να συνεργαστώ ενεργά με αυτή. Η ανταποκρίτρια της γαλλικής εφημερίδας Le Monde στην Αθήνα έγραψε πρόσφατα: «Η πρόεδρος υποσχέθηκε πριν από όλα τη δημιουργία τις επόμενες εβδομάδες μιας επιτροπής λογιστικού ελέγχου του ελληνικού χρέους». Και αναφερόμενη σε πολλές υποθέσεις διαφθοράς και στην αδιαφάνεια που περιβάλλει την αγορά όπλων από τη χώρα της, διευκρίνισε ότι «στόχος της θα είναι να εντοπίσει τον ενδεχόμενο απεχθή, παράνομο ή άνομο χαρακτήρα των δημόσιων χρεών που συνάφθηκαν από την ελληνική κυβέρνηση». Και κατέληξε: «Ο λαός έχει δικαίωμα να ζητήσει να διαγραφεί το μέρος του χρέους που θα κριθεί ότι είναι παράνομο από το πόρισμα της επιτροπής».
Με δεδομένο ότι δεν είμαστε εξονυχιστικοί και ότι δεν κλείνουμε οριστικά το σχετικό ζήτημα, μπορούμε πάντως να δώσουμε τους εξής ορισμούς:
Άνομο δημόσιο χρέος: ένα χρέος που συνάφθηκε από το δημόσιο χωρίς να γίνεται σεβαστό το γενικό συμφέρον ή που ζημιώνει το γενικό συμφέρον.
Παράνομο χρέος: χρέος που συνάφθηκε παραβιάζοντας την ισχύουσα νομική ή συνταγματική τάξη.
Απεχθές δημόσιο χρέος: πιστώσεις που χορηγήθηκαν σε αυταρχικά καθεστώτα ή που έγιναν τέτοια επιβάλλοντας όρους που παραβιάζουν τα κοινωνικά, οικονομικά, πολιτισμικά και πολιτικά δικαιώματα των πληθυσμών που εμπλέκονται στην αποπληρωμή.
Δυσβάσταχτο δημόσιο χρέος: χρέος η αποπληρωμή του οποίου καταδικάζει το πληθυσμό μιας χώρας στη φτωχοποίηση, στην υποβάθμιση της υγείας και της δημόσιας εκπαίδευσης, στην αύξηση της ανεργίας, ακόμα και στον υποσιτισμό. Με λίγα λόγια, ένα χρέος η αποπληρωμή του οποίου συνεπάγεται το μη σεβασμό των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων. Ή με άλλα λόγια: ένας χρέος η αποπληρωμή του οποίου εμποδίζει τις δημόσιες αρχές να εξασφαλίσουν τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

Η πραγματοποίηση ενός λογιστικού ελέγχου του δημόσιου χρέους (που γίνεται με την ενεργό συμμετοχή πολιτών) έχει ως στόχο να ταυτοποιήσει το άνομο, απεχθές, δυσβάσταχτο ή/και παράνομο μέρος του δημόσιου χρέους προκειμένου να το ακυρώσει και να μειώσει δραστικά το υπόλοιπο χρέος.
Τα δημόσια χρέη που συσσωρεύτηκαν εξαιτίας τραπεζικών διασώσεων σαν κι αυτών που πραγματοποιήθηκαν συνιστούν τυπικές περιπτώσεις άνομων χρεών. Είναι πιθανόν να είναι παράνομα σε μερικές χώρες. Μπορεί επίσης να είναι δυσβάσταχτα, και αυτή είναι η περίπτωση της Ελλάδας, της Κύπρου, της Ιρλανδίας…
Τα χρέη που απαιτεί η Τρόικα από την Ελλάδα είναι ταυτόχρονα άνομα (αντίκεινται στο γενικό συμφέρον), απεχθή (συνδέονται άμεσα με την επιβολή από τη πλευρά του πιστωτή, από την Τρόικα, παραβιάσεων των συμβατικών σχέσεων, των οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων), δυσβάσταχτα (με δεδομένη τη δραματική υποβάθμιση των συνθηκών ζωής ενός σημαντικού μέρους του πληθυσμού) και σε μερικές περιπτώσεις παράνομα (αυτό συμβαίνει στη περίπτωση της Ελλάδας, όπου δεν έγινε σεβαστό το Σύνταγμα κάτω από τη πίεση της Τρόικα και με τη συνενοχή της κυβέρνησης που ήταν υποταγμένη σε αυτή. Υπάρχουν και άλλες αποδείξεις παρανομίας από τη πλευρά των πιστωτών).
Το σημείο 9 του άρθρου 7 του Κανονισμού (ΕΕ) Νο 472/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 2013 (που καταγγέλλουμε επειδή συνιστά κηδεμόνευση των Κρατών μελών που υποβάλλονται σε σχέδια προσαρμογής) επιβάλλει στα κράτη που βρίσκονται σε καθεστώς διαρθρωτικής προσαρμογής να πραγματοποιήσουν πλήρη λογιστικό έλεγχο του δημόσιου χρέους προκειμένου να εξηγήσουν γιατί το χρέος αυξήθηκε υπερβολικά και να εντοπίσουν παρατυπίες. Ιδού το πλήρες κείμενο: « Τα κράτη μέλη που υπόκεινται σε πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής διεξάγουν πλήρη έλεγχο των δημόσιων οικονομικών τους προκειμένου να εκτιμήσουν, μεταξύ άλλων, τους λόγους που οδήγησαν σε υπερβολικά υψηλά επίπεδα χρέους και να εντοπίσουν οποιαδήποτε πιθανή παρατυπία”(3).
Η ελληνική κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά απέφυγε επιμελώς να εφαρμόσει αυτή τη διάταξη του κανονισμού για να αποκρύψει από τον ελληνικό πληθυσμό τις πραγματικές αιτίες της αύξησης του χρέους και τις παρατυπίες που συνδέονται με αυτήν.
Η συμμετοχή των πολιτών είναι καθοριστικής σημασίας σε μια διαδικασία λογιστικού ελέγχου που θέλει να είναι σοβαρή και ανεξάρτητη. Αξίζει λοιπόν να σημειωθεί ότι στο προαναφερθέντα κανονισμό της ΕΕ, στο άρθρο 8, συνιστάται η συμμετοχή «των κοινωνικών εταίρων και των αντιπροσωπευτικών οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών» στην επεξεργασία του «προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής». Ένας λόγος παραπάνω για να τους κάνουμε να μετάσχουν ενεργά στο λογιστικό έλεγχο.
Ιδού ορισμένα στοιχεία κλειδιά που θα μπορούσαν να φωτιστούν από τη πραγματοποίηση του λογιστικού ελέγχου:
Το ελληνικό χρέος που αντιπροσώπευε το 113% του ΑΕΠ το 2009 πριν την έκρηξη της ελληνικής κρίσης και την επέμβαση της Τρόικας, η οποία κατέχει τα 4/5 αυτού του χρέους, έφτασε το 175% του ΑΕΠ το 2014. Κατά συνέπεια, την επέμβαση της Τρόικας ακολούθησε μια πολύ έντονη αύξηση του ελληνικού χρέους.
Από το 2010 και μέχρι το 2012, οι πιστώσεις που έδωσε η Τρόικα στην Ελλάδα χρησίμεψαν σε πολύ μεγάλο βαθμό για να εξοφληθούν οι κύριοι πιστωτές της Ελλάδας μέχρι εκείνη τη περίοδο, δηλαδή οι ιδιωτικές τράπεζες των κυριότερων οικονομιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρχής γενομένης από τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες (4). Περίπου το 80% του ελληνικού χρέους το κατείχαν το 2009 οι ιδιωτικές τράπεζες 7 χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από μόνες τους, το 2009, οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες κατείχαν περί το 50% του συνόλου των τίτλων του ελληνικού χρέους. Ο Paulo Nogueira Batista και ο Philippe Legrain, εκτελεστικός διευθυντής του ΔΝΤ και σύμβουλος του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jose Manuel Barroso αντίστοιχα. Σε ένα ντοκιμαντέρ που προβλήθηκε πρόσφατα από το ARTE (5), ο Paulo Nogueira Batista, εκτελεστικός διευθυντής του ΔΝΤ, δηλώνει ότι όλοι οι διευθυντές του ΔΝΤ γνώριζαν πριν ψηφίσουν τη χορήγηση αυτού του δανείου ότι αυτό είχε στη πραγματικότητα ως στόχο «να διασώσει τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες, όχι την Ελλάδα» (6) Ο Philippe Legrain, εκτελεστικός διευθυντής του ΔΝΤ και σύμβουλος του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jose Manuel Barroso, συμπληρώνει διευκρινίζοντας ότι : «εκείνοι που έπαιρναν τις αποφάσεις στο ΔΝΤ μπήκαν σε μειοψηφία από τον τότε διευθυντή του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν που διεκδικούσε εκείνη την εποχή τη προεδρία της Γαλλίας και άρα δεν ήθελε να επιβάλει απώλειες στις γαλλικές τράπεζες. Από τη δική τους πλευρά, οι γερμανικές τράπεζες έπεισαν την Άνγκελα Μέρκελ ότι θα ήταν δραματικό να χάσουν χρήματα. Και έτσι οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης έκαναν σαν η Ελλάδα να περνούσε μόνο κάποιες πρόσκαιρες δυσκολίες». Για αυτό, «παρέκαμψαν μια βασική αρχή της συμφωνίας του Μάαστριχτ, τη ρήτρα μη-διάσωσης. Δάνεισαν χρήματα στην Αθήνα, όχι για να σώσουν την Ελλάδα, αλλά για να σώσουν τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες που είχαν την ασυνειδησία να χορηγήσουν δάνεια σε μια αφερέγγυα χώρα».

Ένας λογιστικός έλεγχος του ελληνικού χρέους θα καταδείξει ότι οι ευρωπαϊκές ιδιωτικές τράπεζες αύξησαν υπερβολικά τις πιστώσεις τους στην Ελλάδα ανάμεσα στα τέλη του 2005 και στο 2009 (οι πιστώσεις αυξήθηκαν πάνω από 60 δισεκατομμύρια ευρώ περνώντας από τα 80 δισεκατομμύρια στα 140 δισεκατομμύρια) χωρίς να λαβαίνουν υπόψη τη πραγματική ικανότητα της Ελλάδας να αποπληρώσει. Επιπλέον, δάνεισαν στην Ελλάδα με πολύ χαμηλά επιτόκια (0,35% τριών μηνών τον Οκτώβριο του 2009, 4,5% 10 ετών τον Οκτώβριο του 2009 (7) ενώ η Γερμανία δανειζόταν κατά μέσο όρο με περίπου 3,3% την ίδια εποχή και για την ίδια διάρκεια)(8). Οι τράπεζες ενήργησαν τυχοδιωκτικά, βέβαιες καθώς ήσαν ότι οι ευρωπαϊκές αρχές θα έσπευδαν να τις βοηθήσουν σε περίπτωση που θα υπήρχαν προβλήματα.
Όπως φάνηκε πιο πάνω, ο λογιστικός έλεγχος θα καταδείξει ότι το σχέδιο της υποτιθέμενης διάσωσης της Ελλάδας, που κατέστρωσαν οι ευρωπαϊκές αρχές με τη βοήθεια του ΔΝΤ, χρησίμεψε στη πραγματικότητα για να επιτρέψει στις τράπεζες μερικών ευρωπαϊκών χωρών που διαθέτουν αποφασιστική επιρροή στα ευρωπαϊκά όργανα να συνεχίσουν να αποπληρώνονται από την Ελλάδα ενώ ταυτόχρονα μεταφέρουν το ρίσκο τους στα κράτη μέσω της Τρόικας. Δεν είναι η Ελλάδα που σώθηκε αλλά μάλλον μια χούφτα μεγάλων ευρωπαϊκών ιδιωτικών τραπεζών που εδρεύουν κυρίως στις πιο ισχυρές χώρες της ΕΕ.
Έτσι, οι ευρωπαϊκές ιδιωτικές τράπεζες αντικαταστάθηκαν από την Τρόικα που έγινε ο κύριος πιστωτής της Ελλάδας από τα τέλη του 2010. Ο λογιστικός έλεγχος θα αναλύσει κατά πόσο είναι νόμιμο και έννομο αυτό το σχέδιο διάσωσης. Είναι άραγε σύμφωνο με τις συμβάσεις της ΕΕ (ειδικά με το άρθρο 125 που απαγορεύει σε ένα κράτος μέλος να επωμιστεί τις οικονομικές δεσμεύσεις ενός άλλου κράτους μέλους); Άραγε τηρήθηκε η κανονική ευρωπαϊκή διαδικασία λήψης αποφάσεων; Οι δημόσιοι δανειστές του 2010 (δηλαδή, τα 14 κράτη μέλη που παραχώρησαν δάνεια στην Ελλάδα συνολικού ύψους 53 δισεκατομμυρίων ευρώ, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κλπ) άραγε σεβάστηκαν την αρχή της αυτονομίας της θέλησης του δανειζόμενου, δηλαδή της Ελλάδας, ή μήπως επωφελήθηκαν από την απόγνωσή της μπροστά στις κερδοσκοπικές επιθέσεις των χρηματαγορών για να της επιβάλλουν συμβάσεις που αντιβαίνουν στο δικό της συμφέρον; Μήπως αυτοί οι δανειστές επέβαλαν λεόντειους όρους, ειδικά όταν απαιτούσαν υπερβολικά ποσοστά αποπληρωμής; (9) Άραγε τα 14 κράτη, μέλη που το καθένα τους χορήγησε διμερές δάνειο στην Ελλάδα, σεβάστηκαν τις νομικές και συνταγματικές διατάξεις της χώρας τους καθώς και εκείνες της Ελλάδας;
Πρέπει επίσης να γίνει ο λογιστικός έλεγχος της δράσης του ΔΝΤ. Γνωρίζουμε ότι μέσα στους κόλπους της ηγεσίας του ΔΝΤ πολλοί εκτελεστικοί διευθυντές (ο Βραζιλιάνος, ο Ελβετός, ο Αργεντινός, ο Ινδός, ο Ιρανός, ο Κινέζος, ο Αιγύπτιος) είχαν εκφράσει πολύ μεγάλες επιφυλάξεις για το δάνειο που παραχώρησε το ΔΝΤ τονίζοντας συγκεκριμένα ότι, με δεδομένες τις πολιτικές που της επιβάλλονταν, η Ελλάδα δεν θα ήταν σε θέση να το εξοφλήσει (10). Μήπως η ελληνική κυβέρνηση, σε συμπαιγνία με τον τότε Γενικό Διευθυντή του ΔΝΤ, είχε ζητήσει από τη διοίκηση την επιφορτισμένη με τις στατιστικές να παραχαράξει τα σωστά στοιχεία για να παρουσιάσει μια οικονομική κατάσταση τόσο κακή που θα επέτρεπε στο ΔΝΤ να ξεκινήσει σχέδιο διάσωσης; Αρκετοί ανώτερα στελέχη του δημοσίου βεβαιώνουν ότι αυτό όντως συνέβη.
Μήπως η ΕΚΤ υπερέβη σε πολύ μεγάλο βαθμό τη δικαιοδοσία της απαιτώντας από το ελληνικό κοινοβούλιο να νομοθετήσει για το δικαίωμα στην απεργία ή για τον ορισμό των μισθολογικών επιπέδων;
Το Μάρτη του 2012, η Τρόικα οργάνωσε μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους που παρουσιάστηκε εκείνη την εποχή ως επιτυχία. Ας θυμηθούμε ότι ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου είχε αναγγείλει στις αρχές Νοεμβρίου 2011 και την παραμονή μιας συνάντησης του G20, τη πρόθεσή του να οργανώσει τον Φεβρουάριο του 2012 δημοψήφισμα για αυτή τη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους που προετοίμασε η Τρόικα. Κάτω από τη πίεση της Τρόικας, αυτό το δημοψήφισμα δεν έγινε ποτέ και ο ελληνικός λαός είδε να του στερούν το δικαίωμα να αποφανθεί για τα νέα χρέη. Τα μεγάλα ΜΜΕ αναπαρήγαγαν το επιχείρημα ότι η αναδιάρθρωση επέτρεπε να μειωθεί κατά 50% το ελληνικό χρέος. Στη πραγματικότητα, το ελληνικό χρέος είναι μεγαλύτερο το 2015 από ό,τι ήταν το 2011, τη χρονιά που προηγήθηκε της μεγάλης διαγραφής του υποτιθέμενου 50%.
Ο λογιστικός έλεγχος θα καταδείξει ότι αυτή η επιχείρηση αναδιάρθρωσης που συνιστούσε μια τεράστια εξαπάτηση συνδεόταν με το βάθεμα των πολιτικών που αντιβαίνουν στο συμφέρον της Ελλάδας και του πληθυσμού της.

Ο λογιστικός έλεγχος πρέπει επίσης να εκτιμήσει κατά πόσο οι αυστηροί όροι που επέβαλε η Τρόικα στην Ελλάδα σε αντάλλαγμα για τις πιστώσεις που της παραχωρήθηκαν συνιστούν μια χαρακτηριστική παραβίαση μιας σειράς συμβάσεων και συνθηκών που οφείλουν να σέβονται οι δημόσιες αρχές τόσο της πλευράς των πιστωτών όσο και εκείνης του δανειζόμενου, δηλαδή της Ελλάδας. Ο καθηγητής νομικής Andreas Fischer-Lescano, για λογαριασμό του Εργατικού Κέντρου της Βιέννης (11) απέδειξε χωρίς καμιά αμφιβολία ότι τα προγράμματα της Τρόικας είναι παράνομα σύμφωνα με το ευρωπαϊκό και το διεθνές δίκαιο. Τα μέτρα που προβλέπονταν από τα προγράμματα προσαρμογής και τα οποία επιβλήθηκαν στην Ελλάδα καθώς και οι συγκεκριμένες πολιτικές που αποτελούν τις άμεσες συνέπειές τους παραβιάζουν μια σειρά θεμελιωδών δικαιωμάτων όπως το δικαίωμα στην υγεία, στη μόρφωση, στη στέγαση, στη κοινωνική ασφάλιση, σε ένα δίκαιο μισθό αλλά και την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και τη συλλογική διαπραγμάτευση.
Όλα αυτά τα δικαιώματα προστατεύονται από πολυάριθμα νομικά κείμενα σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο όπως από τη Χάρτα θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ευρωπαϊκή κοινωνική Χάρτα, τις δυο Συμβάσεις του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη Χάρτα του ΟΗΕ, τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού, τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, αλλά και από τις συμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) που έχουν καθεστώς γενικής αρχής του δικαίου (PGD). Ο κατάλογος των άρθρων που παραβιάστηκαν από τα Μνημόνια που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα, και που κατάρτισε με κάθε λεπτομέρεια ο καθηγητής Ficher-Lescano, είναι εντυπωσιακός και εμπλέκει τη νομική ευθύνη των οντοτήτων που συγκροτούν την Τρόικα ή που δημιουργήθηκαν από αυτήν (για παράδειγμα, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας).
Μια νέα πρόσφατη μελέτη της Margot E. Salomon, διευθύντριας του Κέντρου μελέτης των ανθρώπινων δικαιωμάτων στο London School of Economics and Political Science ενισχύει την ετυμηγορία του καθηγητή Fischer-Lescano.
Η Margot Salomon υπενθυμίζει σε αυτή τη μελέτη με τον τίτλο “Of Austerity, Human Rights and International Institutions” (12) ότι οι οργανώσεις που αποτελούν την Τρόικα πρέπει υποχρεωτικά να σέβονται τις ευρωπαϊκές και διεθνείς συνθήκες όπως την Ευρωπαϊκή Κοινωνική Χάρτα ή το Διεθνές Σύμφωνο για τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά δικαιώματα. Και για αυτό το λόγο, δεν μπορούν να επιβάλλουν στα κράτη μέτρα που θα οδηγούσαν στη παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, πράγμα που ήδη υπενθύμισε πάρα πολλές φορές η Επιτροπή του ΟΗΕ για τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά δικαιώματα (13).
Αυτή η μελέτη αποδεικνύει κατόπιν τη πλήρη νομική ευθύνη που φέρει η Τρόικα στη παραβίαση των δικαιωμάτων του ελληνικού πληθυσμού καθώς εμπλέκεται σε όλα τα επίπεδα στην επεξεργασία και στην εφαρμογή της συμφωνίας. Αντίθετα με τις διακηρύξεις του ΔΝΤ σύμφωνα με τις οποίες τα κράτη αποφασίζουν μόνα τους τις πολιτικές τους, η Ελλάδα βρίσκεται υπό τη κηδεμονία των πιστωτών της και δεν διαθέτει κανένα περιθώριο ελιγμών (14). Αυτές οι παρανομίες, που η Επιτροπή λογιστικού ελέγχου θα αναλάβει να καταδείξει, προκαλούν την ακύρωση των δεσμεύσεων της προηγούμενης κυβέρνησης προς τη Τρόικα που έχει μετατραπεί τώρα σε «θεσμούς», συμπεριλαμβανόμενων των δανείων που χορηγήθηκαν στην Ελλάδα σε αντάλλαγμα για την εφαρμογή αυτών των παράνομων συμφωνιών.
Ο λογιστικός έλεγχος θα πρέπει να εξακριβώσει αν, όπως το επιβάλλει ο προαναφερθείς Κανονισμός (ΕΕ) Νο 472/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 2013, τα «πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής σέβεται πλήρως το άρθρο 152 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άρθρο 28 της χάρτας θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Ο λογιστικός έλεγχος πρέπει επίσης να εξακριβώσει κατά πόσο τηρείται το ακόλουθο εδάφιο του Κανονισμού: ««Οι προσπάθειες δημοσιονομικής εξυγίανσης που καθορίζονται στο πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής λαμβάνουν υπόψη την ανάγκη να εξασφαλίζονται επαρκή μέσα για τις θεμελιώδεις πολιτικές, όπως είναι η εκπαίδευση και η δημόσια υγεία». Πρέπει επίσης να εξακριβωθεί κατά πόσο εφαρμόζεται η εξής θεμελιώδης αρχή του Κανονισμού: «Σύμφωνα με το άρθρο 9 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ένωση πρέπει να λαμβάνει υπόψη κατά τον καθορισμό και την εφαρμογή των πολιτικών και των δράσεων της, τις απαιτήσεις που συνδέονται με την προαγωγή ενός υψηλού επιπέδου απασχόλησης, με την εξασφάλιση επαρκούς κοινωνικής προστασίας, με την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού, καθώς και με το δικαίωμα στην εκπαίδευση υψηλού επιπέδου, στη κατάρτιση και στη προστασία της ανθρώπινης υγείας». Πρέπει να γίνει αντιπαραβολή των προαναφερθέντων με την έκθεση αξιολόγησης της εφαρμογής του δεύτερου προγράμματος διαρθρωτικής προσαρμογής που δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο του 2014 από τις αρμόδιες υπηρεσίες της ΕΕ και στο οποίο οι συντάκτες του χαιρετίζουν τη μείωση κατά 20% των θέσεων εργασίας στο ελληνικό δημόσιο (15). Σε ένα πλαίσιο με τίτλο οι «επιτυχίες του οικονομικού προγράμματος προσαρμογής» («Success stories of the Economic Adjustment Programme»), μπορούμε να διαβάσουμε ότι οι μεταρρυθμίσεις της αγοράς εργασίας επέτρεψαν να μειωθεί ο νόμιμος ελάχιστος μισθός και ότι καταργήθηκαν 150.000 θέσεις εργασίας στη δημόσια διοίκηση («decrease in general government employment by 150.000», σελ.10).
Ο λογιστικός έλεγχος θα πρέπει να μπορέσει να δείξει ξεκάθαρα ότι τα μέτρα που έχουν υπαγορεύσει οι πιστωτές συνιστούν προφανή πισωγυρίσματα της άσκησης των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων και χαρακτηριστική παραβίαση μιας σειράς συμβάσεων. Μπορούν να ταυτοποιηθούν σημαντικές παρατυπίες. Ο λογιστικός έλεγχος θα καταδείξει επίσης σε ποιο βαθμό παραβιάστηκαν το ελληνικό Σύνταγμα και τα δικαιώματα του Κοινοβουλίου. (16) Κατά συνέπεια, η επιτροπή που θα επωμιστεί να διεξαγάγει το λογιστικό έλεγχο θα μπορεί να εκφέρει τεκμηριωμένη γνώμη για το κατά πόσο το χρέος που έχει συνάψει η Ελλάδα με την Τρόικα είναι νόμιμο, άνομο ή άκυρο.
Σχετικά με τα χρέη που συνάφθηκαν πριν παρέμβει η Τρόικα το Μάη του 2010
Κατ’ αρχήν υφίσταται το χρέος που δημιουργήθηκε από τη δικτατορία των συνταγματαρχών, και το οποίο τετραπλασιάστηκε ανάμεσα στα έτη 1967 και 1974. Προφανώς ανταποκρίνεται απόλυτα στον χαρακτηρισμό του απεχθούς χρέους(17). Ακολούθως, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το σκάνδαλο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Σύμφωνα με τον Dave Zirin, όταν η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε με περηφάνια το 1997 στους Έλληνες πολίτες ότι η Ελλάδα θα είχε την τιμή να υποδεχθεί επτά χρόνια αργότερα τους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι Αρχές της Αθήνας και η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή προέβλεπαν μια δαπάνη 1,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Μερικά χρόνια αργότερα, το κόστος είχε πολλαπλασιαστεί επί τέσσερα και ανερχόταν σε 5,3 δισεκατομμύρια δολάρια. Αμέσως μετά τους Αγώνες, το επίσημο κόστος είχε φθάσει στα 14,2 δισεκατομμύρια δολάρια.(18) Σήμερα, σύμφωνα με διάφορες πηγές, το πραγματικό κόστος θα πρέπει να ξεπέρασε τα 20 δισεκατομμύρια δολάρια.
Διάφορα συμβόλαια που υπογράφτηκαν ανάμεσα στις ελληνικές αρχές και μεγάλες ξένες ιδιωτικές εταιρίες αποτελούν σκάνδαλο εδώ και κάμποσα χρόνια στην Ελλάδα. Αυτά τα συμβόλαια υπονόμευσαν την αύξηση του χρέους. Ας παραθέσουμε μερικά παραδείγματα τα οποία τροφοδότησαν το ελληνικό χρονικό:
1. Το σκάνδαλο των γερμανικών υποβρυχίων (τα οποία είχαν κατασκευαστεί από την HDW που είχε απορροφηθεί από την Thyssen) συνολικής αξίας 5 δισεκατομμυρίων ευρώ, υποβρύχια που παρουσίασαν από την αρχή το ελάττωμα να γέρνουν υπερβολικά προς τα …αριστερά (!) και να είναι εξοπλισμένα με ελαττωματικό ηλεκτρονικό εξοπλισμό. Μια δικαστική έρευνα για ενδεχόμενες ευθύνες (διαφθορά) των πρώην Υπουργών Άμυνας βρίσκεται σε εξέλιξη.
2. Αρκετά συμβόλαια έγιναν με την γερμανική πολυεθνική Siemens, η οποία κατηγορείται- τόσο από τη γερμανική δικαιοσύνη όσο και από την ελληνική- πως έδινε προμήθειες και λάδωνε το πολιτικό, στρατιωτικό και διοικητικό προσωπικό της Ελλάδας, με ένα ποσό το οποίο πλησίαζε το ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Ο κύριος ιθύνων της εταιρίας Siemens-Hellas(19), ο οποίος ομολόγησε πως είχε «χρηματοδοτήσει» τα δυο μεγάλα ελληνικά κόμματα, το έσκασε το 2010 στην Γερμανία και η γερμανική δικαιοσύνη απέρριψε την αίτηση έκδοσής του που εξέδωσε η Ελλάδα. Αυτά τα σκάνδαλα συμπεριλαμβάνουν την πώληση, από τη Siemens και τους διεθνείς συνεταίρους της, του αντιπυραυλικού συστήματος Patriot (1999, 10 εκατομμύρια ευρώ για λάδωμα), της ψηφιοποίησης των τηλεφωνικών κέντρων του ΟΤΕ (λαδώματα 100 εκατομμυρίων ευρώ), του συστήματος ασφαλείας «C41»,το οποίο αγοράστηκε με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και ποτέ δεν τέθηκε σε λειτουργία, την πώληση υλικού στους ελληνικούς σιδηρόδρομους (ΟΣΕ), του συστήματος τηλεπικοινωνιών Ερμής στον Ελληνικό Στρατό, πανάκριβων εξοπλισμών στα ελληνικά νοσοκομεία.
Στις αρχές Μαρτίου 2015, άρχισε στην Αθήνα η δίκη για μια από τις πολλές υποθέσεις διαφθοράς στις οποίες ενέχεται η Siemens, εκείνη του ΟΤΕ (20). Μεταξύ των 64 κατηγορουμένων, 13 είναι Γερμανοί υπήκοοι, στελέχη της μητρικής εταιρίας. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, η Siemens φέρεται να έχει δωροδοκήσει με 70 εκατομμύρια ευρώ για να αποσπάσει μια σύμβαση για τη ψηφιοποίηση του ελληνικού δημόσιου δικτύου τηλεπικοινωνιών εκείνης της εποχής, του ΟΤΕ (η σύμβαση είναι του 1997). Μεταξύ των κατηγορουμένων είναι η πρώην ισχυρός άνδρας της Siemens Hellas Μιχάλης Χριστοφοράκος, που διέφυγε στη Γερμανία και οι γερμανικές αρχές αρνούνται πάντα να εκδώσουν στην Ελλάδα. Οι κατηγορίες είναι για «ξέπλυμα χρήματος» και για «ενεργό και παθητική διαφθορά». Ο Θεόδωρος Τσουκάτος, σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σιμίτη (ΠΑΣΟΚ) (21) περιλαμβάνεται κι αυτός στους κατηγορούμενους. « Ο Τσουκάτος φέρεται να έχει μοιράσει 1.000.000 γερμανικά μάρκα και ισχυρίστηκε ότι αυτά τα ποσά κατέληξαν στο ταμείο του ΠΑΣΟΚ». Οι άλλοι κατηγορούμενοι είναι ανώτερα στελέχη της ελληνικής θυγατρικής της Siemens, καθώς και γερμανοί υπήκοοι που φέρονται να ενέκριναν τις μίζες και τις πληρωμές. Ο μόνος Έλληνας πολιτικός που σχετίζεται με αυτό το σκάνδαλο και που έχει μέχρι τώρα καταδικαστεί είναι ο πρώην υπουργός Μεταφορών Τάσος Μαντέλης, που καταδικάστηκε σε φυλάκιση τριών χρόνων με αναστολή το 2011 αφού κρίθηκε ένοχος ότι δωροδοκήθηκε με 450.000 γερμανικά μάρκα (230.000 ευρώ) από τη Siemens ανάμεσα στο 1998 και στο 2000.
Στη περίοδο που προηγήθηκε της κρίσης του 2010, ο λογιστικός έλεγχος θα πρέπει επίσης να καταδείξει την ενεργό συμμετοχή της Goldman Sachs στη παραποίηση των οικονομικών στοιχείων της Ελλάδας και των συνεπειών που είχε αυτή η παραποίηση για το ελληνικό χρέος (22). Θα πρέπει επίσης να καταδείξει τις συνέπειες που είχαν τα δώρα που πρόσφεραν οι ελληνικές αρχές στις ελληνικές τράπεζες και πώς μια από τις κύριες ελληνικές οικονομικές αυτοκρατορίες, εκείνη του μεγιστάνα Λάτση επωφελήθηκε με άνομο ή ακόμα και παράνομο τρόπο. Θα αναλύσουμε επίσης τις συνέπειες που είχε η ένταξη στο ευρώ πάνω στο ελληνικό χρέος.
Συμπέρασμα. Ο λογιστικός έλεγχος θα καταδείξει ότι ένας πολύ μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους που συνάφθηκε τόσο στη περίοδο που προηγήθηκε της επέμβασης της Τρόικα όσο και σε εκείνη που την ακολούθησε είναι άνομο, παράνομο, απεχθές και δυσβάσταχτο. Ο λογιστικός έλεγχος θα καταδείξει επίσης τις ευθύνες εκείνων που ωφελήθηκαν τόσο στην Ελλάδα όσο και σε διεθνές επίπεδο στους χρηματοπιστωτικούς κύκλους, στο χώρο των μεγάλων βιομηχανικών επιχειρήσεων καθώς και στη καρδιά των ευρωπαϊκών θεσμών.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, κατά την ανάληψη των καθηκόντων της ως προέδρου της ελληνικής βουλής, είχε τονίσει ότι «θα αναληφθούν πρωτοβουλίες ώστε το Κοινοβούλιο να συμβάλει ουσιαστικά στη προώθηση των ελληνικών διεκδικήσεων για την διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και την πρόβλεψη ρητρών ανάπτυξης και εγγυήσεων αναχαίτισης της ανθρωπιστικής κρίσης και ανακούφισης του λαού μας. Η κοινοβουλευτική διπλωματία δεν είναι εθιμοτυπία ούτε δημόσιες σχέσεις». Και προσέθετε: «Το αίτημα μιας δίκαιης και επωφελούς λύσης για το λαό μας, με διαγραφή χρέους και μορατόριουμ αποπληρωμών να αποτελέσει το αντικείμενο μιας ζωντανής διακοινοβουλευτικής καμπάνιας διεκδίκησης που θα στηρίζεται στη ζώσα ενημέρωση των άλλων κοινοβουλίων και κοινοβουλευτικών συνελεύσεων αλλά και των ευρωπαϊκών λαών που ήδη ενεργοποιούνται αλληλέγγυα προς το λαό μας» (23)
Όπως η Ζωή Κωνσταντοπούλου το δήλωσε στις 7 Μαρτίου 2015 στη γαλλική εφημερίδα Le Monde «Ο λαός έχει δικαίωμα να ζητήσει να διαγραφεί το μέρος του χρέους που θα κριθεί ότι είναι παράνομο από το πόρισμα της επιτροπής».
Σημειώσεις:
(1) Ο Ερίκ Τουσέν είναι πρόεδρος του βελγικού τμήματος της Επιτροπής για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (CADTM), μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου της ATTAC Γαλλίας, και του Διεθνούς Συμβουλίου του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ. Είναι διδάκτωρ πολιτικών επιστημών των πανεπιστημίων της Λιέγης και του Παρισιού VIII. Έχει γράψει δεκάδες βιβλία που έχουν μεταφραστεί σε δεκάδες γλώσσες και έχουν εκδοθεί σε άλλες τόσες χώρες.

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2015

Με αφορμή...

Φόβος,ο μηχανισμός επιβολής σιωπής και υποταγής,πρωτογενώς απειλή θανάτωσης.

Οικογένεια,ψυχαναλυτικά ορίζεται ως ο βασικός μηχανισμός παραγωγής νευρώσεων.

Και τα δύο, βασικά συστατικά και θεμελιώδη αφανών και φανερών φασισμών.



Παρασκευή 13 Μαρτίου 2015

Elvira Madigan-1967

Ταινία βασισμένη σε πραγματικό ερωτικό δράμα του 1889.

Η Σκανδιναβική προέλευση της επιτρέπει να αποφύγει όλες τις παγίδες του είδους (κλισέ, μελό, συναίσθημα,φλυαρία κλπ) Αντίθετα έχουμε ένα αποτέλεσμα περιεκτικό,με αδρές πινελιές στα καίρια σημεία της πορείας και των παθών των απελπισμένων εραστών και δε θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι αποκτούν υπαρξιακό βάθος.




Αξιωματικός με οικογένεια που εγκαταλείπει τα πάντα με την αγαπημένη του σχοινοβάτισσα τσίρκου, πορεύονται ως διωκόμενοι φυγάδες.Γνωρίζουν πλέον ότι η μοίρα των μεγάλων ερώτων είναι ή να σαπίσουν ή να κατακρημνισθούν.Και αποφασίζουν....


Η ταινία ήταν πρόταση και επιθυμία της φίλης Rosa Mund.Tην ευχαριστούμε.

Η ΤΑΙΝΙΑ ΕΔΩ

Θα υπάρχει κάτω δεξιά στη ταινιοθήκη.

Πέμπτη 12 Μαρτίου 2015

Άλλα μου'λεγες Αλέκο....

Πρώτα ήταν ο Πάκης
Μετά τα στασίδια των υπουργών στα κανάλια
Αλλά και οι σωρευμένοι ληστρικοί φόροι που όμως ΠΡΕΠΕΙ να πληρωθούν
Μετά οι Σκουριές που το υπουργείο λέει ναι κόφτε δάσος στο Καρατζά και αποθέστε απόβλητα
Μετά η νέα ΕΡΤ που θα είναι μετονομασία της ΝΕΡΙΤ και προπαντός δεν θα λειτουργήσει ανταγωνιστικά σε διαφημίσεις και ψηφιακό σήμα προς τους γνωστούς...

Κι επειδή η αμνησία θέλει το χρόνο της,μέχρι τότε θα παίξουμε πατριωτισμό, με κακούς ξένους και περήφανες διεκδικήσεις χρονοβόρες να απασχολούμε το πόπολο....



από thepressproject.gr

Της Βασιλικής Σιούτη
Έκανε ο Σύριζα κωλοτούμπα ή δεν έκανε; Αν η ερώτηση διατυπωνόταν κάπως αλλιώς, ας πούμε αν έκανε στροφή 180 μοιρών, ίσως θα μπορούσε να απαντηθεί πιο εύκολα.

Γιατί μια στροφή την έχει κάνει, αλλά 180 μοιρών για την ώρα,  δεν τη λες. Αν θα επιλέξει να την ολοκληρώσει ή αν θα επιστρέψει στις θέσεις του, μένει να το δούμε στο επόμενο διάστημα. Το σίγουρο είναι  -έτσι όπως τρέχει ο πολιτικός χρόνος τελευταία-  πως θα το διαπιστώσουμε  πολύ σύντομα.  

Προς το παρόν, δεν μπορούμε να πούμε λοιπόν ότι έκανε  κανονική κωλοτούμπα, αλλά ας δούμε τι έκανε και πόσο έχει στρίψει.

Ο πρώτος προγραμματικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν: «Ακυρώνουμε τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους». Με την απόφαση της 20ης Φεβρουαρίου του Eurogroup όμως, η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να τα σεβαστεί και να μην τα ακυρώσει. Στο εσωτερικό ακροατήριο  υποστηρίζει ότι δεσμεύτηκε μόνο για τέσσερις μήνες, ερμηνεία που δεν τεκμηριώνεται ωστόσο  από τη συμφωνία . Μένει να διαπιστώσουμε αν στην πορεία η κυβέρνηση αποφασίσει να μην τηρήσει όσα υπέγραψε.

Ο άλλος  βασικός  προγραμματικός  στόχος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ηεπαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης και η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους.  Αντί για επαναδιαπραγμάτευση όμως,  κατέληξε να ζητήσει την παράτασή της για τέσσερις  μήνες (και για την ώρα επαναδιαπραγματεύεται  μόνο τα μέτρα του μνημονίου για να κλείσει η αξιολόγηση και να πάρει τη δόση)  ενώ η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους,  ούτε καν διατυπώνεται ως αίτημα μετά  τις 25 Ιανουαρίου μέχρι και σήμερα από την ηγεσία της κυβέρνησης.

Ο προεκλογικός ΣΥΡΙΖΑ ήταν κατά των πλεονασμάτων και έλεγε  ότι «Τα δημόσια έσοδα θα προέλθουν από τη φορολόγηση του πλούτου, των καθαρών κερδών, των υψηλών εισοδημάτων, της μεγάλης ακίνητης και της εκκλησιαστικής περιουσίας, από την ακύρωση των προνομίων της ολιγαρχίας και των πολυεθνικών επιχειρήσεων και από την ανάσχεση της ύφεσης της οικονομίας».

Σήμερα αποδέχεται την λογική των πλεονασμάτων, παρότι  αυτά ενισχύουν την λιτότητα που θα καταργούσε. Όσο για τη φορολόγηση του πλούτου, της ολιγαρχίας και της εκκλησιαστικής περιουσίας,  δεν έχει προβεί για την ώρα ούτε καν σε μία συμβολική κίνηση, ή έστω σε μία πρόταση πιο συγκεκριμένη που να δείχνει πως θα κινηθεί. Αντιθέτως, στα μέηλ  Βαρουφάκη που έχουμε δει μέχρι τώρα, δεν υπάρχει ούτε ένα μέτρο που θα υποδήλωνε τη βούληση αυτή , πέρα από γενικές ρητορικές διατυπώσεις.

Άλλος προγραμματικός  στόχος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν:  «Θέτουμε το τραπεζικό σύστημα υπό την ιδιοκτησία και τον έλεγχο του δημοσίου, με ριζική τροποποίηση του τρόπου λειτουργίας του και των στόχων που σήμερα υπηρετεί». Δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε ότι ως τώρα τίποτα δεν άλλαξε στο τραπεζικό σύστημα και ότι εξακολουθούν να το διαχειρίζονται οι ίδιοι τραπεζίτες,  στους οποίους ο προηγούμενος  ΣΥΡΙΖΑ έριχνε βαριές ευθύνες.

Βασική προεκλογική  θέση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν και  η ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων.  Αντί για αυτήν  όμως, ο Γ. Βαρουφάκης συμφώνησε  για λογαριασμό της κυβέρνησης να μην ακυρώσει καμία.

Στροφή αποτελεί φυσικά και το γεγονός ότι ενώ μιλούσαν για κατάργηση της τρόικας, αυτό που έκαναν ήταν να της αλλάξουν το όνομα της και το μέρος της συνάντησης, καθώς και να ζητήσουν να έχουν μια πιο διακριτική παρουσία. Ο ρόλος της για την ώρα δεν έχει ακυρωθεί.

Όσο για το μνημόνιο, η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι το διαχώρισε από τη δανειακή σύμβαση,  της οποίας ζήτησε την παράταση, κάτι τέτοιο όμως -πέρα από το ότι διαψεύδεται από όλα τα υπόλοιπα κράτη μέλη-  δεν προκύπτει  ούτε από τα ντοκουμέντα της παράτασης  που είναι δημόσια.
 
Όλα τα παραπάνω συνιστούν σαφή υποχώρηση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ από τις προγραμματικές θέσεις.  Είχε φροντίσει ωστόσο, λίγο πριν από τις εκλογές, να παρουσιάσει το «μινιμαλιστικό»  (σε σχέση με το κανονικό) πρόγραμμα  της Θεσσαλονίκης,  το οποίο δεσμεύτηκε ότι θα υλοποιήσει άμεσα, ανεξάρτητα και πριν από τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές.  Τελικά όμως ούτε αυτό για την ώρα μπορεί να υλοποιήσει, αφού συμφώνησε  να μην προχωρήσει σε καμία «μονομερή ενέργεια», χωρίς την έγκριση δηλαδή των δανειστών. Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης είχε κοστολογηθεί στα 12 δισεκατομμύρια ευρώ  και τώρα αντ’αυτού προωθείται ένα μικρό τμήμα του μόνο,  που κοστολογείται  μόλις  στα  200 εκατομμύρια.
 
Ο Αλέξης Τσίπρας και το επιτελείο του παρουσιάζουν τις υποχωρήσεις αυτές ως κινήσεις τακτικής για να κερδίσουν χρόνο και επιμένουν ότι παρά τις δεσμεύσεις Βαρουφάκη προς τους δανειστές, αυτοί θα εφαρμόσουν κανονικά το πρόγραμμά τους και θα ψηφίσουν άμεσα όλα τα νομοσχέδια που έχουν υποσχεθεί. 
Αυτό που  τώρα γίνεται φανερό,  είναι πως τελικά  δεν υπήρχε καμία ουσιαστική και σοβαρή προετοιμασία για την περίφημη εναλλακτική πρόταση, για ένα δικό τους σχέδιο μελετημένο, πλήρες  και επεξεργασμένο.  Η στρατηγική της ηγετικής ομάδας στηρίχθηκε κυρίως στην … «καλοσύνη των ξένων» .

Δηλαδή στην υποστήριξη που περίμεναν ότι θα έβρισκαν από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, την Ιταλία, τον Ντράγκι  και τον Γιούνκερ, οι οποίοι για τους δικούς τους λόγους επιθυμούν να πιεστεί η Γερμανία και να χαλαρώσει την άτεγκτη πολιτική της.  Οι δυνατότητες βοήθειας των «συμμάχων» όμως,  φαίνεται να έχουν όρια για την ώρα. Οι ΗΠΑ είχαν προσπαθήσει ξανά και στο παρελθόν, επί Γιώργου Παπανδρέου, αλλά με μηδαμινά αποτελέσματα.  Όσο για τους Ευρωπαίους «συμμάχους»,  πέρα από κάποιες κινήσεις αμφιβόλου αποτελέσματος ως τώρα, στο Eurogroup συντάσσονται στο τέλος πάντα με τη Γερμανία και  οι συσχετισμοί που μας αφορούν καταλήγουν 18-1.
 
Οι πιέσεις, οι εκβιασμοί, οι απειλές χρεοκοπίας και η διαπόμπευση ήταν απολύτως αναμενόμενοι, καθώς  είχαν επαναληφθεί με τον ίδιο τρόπο και επί Γιώργου Παπανδρέου (ο οποίος σύμφωνα με μαρτυρίες που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας αργότερα, είχε υποστεί άγριο μπούλινγκ). Στενός συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα  δήλωσε πρόσφατα σε τηλεοπτική του εμφάνιση ότι όλα ήταν αναμενόμενα.  Άρα καμία έλλειψη προετοιμασίας δεν μπορεί να αποτελεί βάσιμη δικαιολογία. 

Σε έναν πόλεμο -πραγματικό, διπλωματικό ή οικονομικό-  τόσο η νίκη,  όσο και η ήττα αποτελούν πάντα ένα ενδεχόμενο. Είναι όμως πολύ διαφορετικό  όταν πηγαίνεις σε πόλεμο και έχεις προετοιμαστεί για  εκδρομή.   

Επειδή για την ώρα  τίποτα δεν έχει κριθεί οριστικά, παρά τις υποχωρήσεις της κυβέρνησης , όλα τα ενδεχόμενα παραμένουν ανοιχτά.  Για να διατηρηθεί η ελπίδα όμως,  χρειάζεται -εκτός από σοβαρότητα και υπευθυνότητα- να επιστρέψει η πολιτική και να παραμερίσει η επικοινωνία. 

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015

Σονέτα, άγια και κολασμένα

Το σονέτο ως μορφή ποίησης είναι πολύ παλιό.Ξεκινά στην Ιταλία περίπου τον 13ο αιώνα. Ασχολήθηκαν πολλοί και μεγάλοι ποιητές με το είδος αυτό,ανάμεσα τους και ο Ρίλκε,ο Νερούντα κ.α. Έχει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά όπως τους 14 στίχους και η θεματική είναι  λυρική-ερωτική. Ως προς το πλήθος στροφών τις ενότητες στίχων,την ομοιοκαταληξία και το μέτρο υπάρχει ποικιλία.Αυτά δεν είναι ανελαστικά,αλλά υπάρχουν διαφοροποιήσεις αρκετές στα χρόνια,τους τόπους και στους ποιητές που έγραψαν σονέτα.
Σήμερα το σονέτο θεωρείται νεκρή φόρμα και δε χρησιμοποιείται.

Θα αναφέρουμε τρείς ποιητές+έναν(αιρετικό)  από τους κορυφαίους.
.Πετράρχη,Σαίξπηρ,Λόρκα+Αρετίνος με μικρά αποσπάσματα Σονέτων που έγραψαν με διαφορά μερικών αιώνων μεταξύ τους.

Δύσκολη η ποίηση ιδιαίτερα στην οθόνη,τα αποσπάσματα ανεπαρκή,και η ώρα όχι πάντα κατάλληλη.



Πετράρχης














...λέει...Λίγους συντρόφους θα έχεις σ'αυτές τις στράτες,
μα σε παρακαλώ πνεύμα ευγενικό εσύ, 
τέλος μη δώσεις στην υπέροχη σου αυτή πορεία.




Σαίξπηρ











Αν θες να με μισήσεις, κάν' το τώρα·
τώρα, όσο ο κόσμος όλος με σταυρώνει,
τη μοίρα σύντρεξε που με σαρώνει,
μην ψάχνεις ν' αναβάλεις γι' άλλη ώρα.
****
Και μη ζητήσεις την πληγή ν' ανοίξεις,
άμα 'χει πρώτα λυτρωθεί η καρδιά μου.
Μην πας να παρατείνεις τα δεινά μου
κι από τ' αγιάζι στη βροχή με ρίξεις.

****



Αν να μ' αφήσεις θες, μην περιμένεις
απ' τους μικρούς καημούς μου να γλιτώσω,
μα χτύπα πρώτα εσύ: μεμιάς να νιώσω
τον πιο βαρύ λαχνό της ειμαρμένης.

****

Αφού όσα τώρα μοιάζουν τυραννία,

αν φύγεις θα φαντάζουν τόσο αστεία.


Λόρκα
















....Αλλά εγώ υπόφερα. Άνοιξα τις φλέβες μου,
τίγρης και περιστέρι, πάνω στη μέση σου
σε μια μονομαχία από δαγκανιές και κρίνους.
****
Γέμισε, λοιπόν, την τρέλα μου με λέξεις
ή άσε με να ζω μες στη γαλήνια νύχτα
της ψυχής μου που είναι για πάντα μαύρη.
****
Όμως γρήγορα!Έτσι που ενωμένους μαζί δεμένους,
στόμα σπαρμένο από έρωτα και ψυχή φαγωμένη
ο καιρός να μας βρεί ρημαγμένους
****
Ποτέ σου δε θα καταλάβεις πόσο σ'αγαπώ
γιατί κοιμάσαι μέσα μου
εγώ σε κρύβω κλαίγοντας,κυνηγημένος
από μια φωνή σα σουβλερό ατσάλι.
****
και λόγια λασπερά έχουν δαγκώσει
τα φτερά του αυστηρού πνεύματος σου



Αλλά και ο Αρετίνος  (1492-1556)έγραψε τα "Ακόλαστα Σονέτα" που παραλίγο να τα πληρώσει με τη ζωή του.


..σταμάτα,δεν αντέχω να με τυραννάς,
γλυκό μου βάσανο που με τραβάς;
ακόμη τι άλλο ετοιμάζεσαι να μου κάνεις;
-Ό,τι γουστάρεις και ποθείς!
-Δό μου τη γλώσσα σου,αν το επιθυμείς,
γιατί της πρέπει αυτή η τιμή
αφού μας υπηρέτησε εν σιγή.
Όμως και το μουνί θέλει λιγάκι γαμίσι,
αλλιώς τη γκρίνια θ'αρχίσει.
Σμπρώξε,αγάπη μου και ξημερώνει
κι ο πούτσος σου άρχισε να χαλαρώνει.