Σχόλια loffl-20

Φωτοθήκη

 

Σαντορίνη 1933

Γαλλία-1956-φωτο Henri Cartier-Bresson

Νεαρή σύζυγος-Αγγλία 1937

Ιταλία 1950

Η.Π.Α. 1935

ψάρεμα σε λίμνη-Ιταλία 1900

Σαμάνος-Μογγολία 1909

Γαλλία 1968-φωτο Henri Cartier-Bresson

Σκωτία-1968

Σικελία 1890

Όταν η λήγουσα είναι μακρά και άλλες τέχνες

 Διαβάζω στο δυσεύρετο βιβλίο του Γιώργη Μουφλουζέλη ότι για τους στίχους του τραγουδιού 

"η προπαραλήγουσα ποτέ δεν περισπάται

όταν η λήγουσα είναι μακρά"

σχολιάστηκε και του έγινε παρατήρηση από "μορφωμένους" διότι κάνει δύο σε ένα τους κανόνες της γραμματικής και μάλιστα λάθος.

Ο Μουφλουζέλης λέει ότι δεν είναι δάσκαλος αλλά ένας ημια-αγράμματος μουσικάντης και είναι άλλος ο ρόλος και το νόημα του τραγουδιού.

Αυτό μου έφερε στο μυαλό τον συμπατριώτη του Θεόφιλο (ο Μουφλουζέλης τον πρόλαβε στη Μυτιλήνη) πού όταν του παρατήρησαν ότι έτσι όπως ζωγράφισε τα ψωμιά θα πέσουν, αυτός ταπεινά απάντησε ότι μόνο τα πραγματικά πέφτουν και όχι τα ζωγραφιστά.

Τελικά δεν είναι τυχαίο που κανένας Φιλόλογος δεν έγινε -εδώ ή έξω-μεγάλος συγγραφέας,αλλά όλοι είναι από μέτριοι και κάτω.

Η Τέχνη απαιτεί μέτρα και διαστάσεις πέραν της απτής πραγματικότητας και προπαντός της διδασκόμενης.

Σχόλια loffl-19

 

Η Ελλάδα του 1830

 Ο Εντγκάρ Κινέ (Edgar Quinet 1803-1875) εξαιρετικά μορφωμένος στις κλασσικές σπουδές και απεριόριστα φιλελεύθερος(συμμετείχε στην επανάσταση του Παρισιού το 1848,εξορίστηκε με την παλινόρθωση), επισκέπτεται την Ελλάδα το 1829 ως μέλος των επιστημονικών ομάδων που συνοδεύουν το Γαλλικό εκστρατευτικό σώμα του Μαιζώνος, που υποτίθεται ότι στάλθηκε από τις δυνάμεις για να επιβλέψει την αποχώρηση του Ιμπραήμ μετά το Ναυαρίνο,στη πραγματικότητα για να περιορίσει την επιρροή της Ρωσίας καθότι ήδη είναι κυβερνήτης ο Καποδίστριας και η Ακρόπολη της Αθήνας κρατείται ακόμη από τους Τούρκους. Διασχίζει μόνος του την Πελοπόννησο, Αττική, Νησιά. Βρίσκει μια ρημαγμένη χώρα.Όμως η ματιά του βλέπει σε βάθος και με άμετρη συμπάθεια.

• "...τα ίχνη των επικών αναμνήσεων είναι τα τελευταία που χάνονται σ'ένα λαό".

• (Για τον Νικηταρά που συνάντησε στο δρόμο)"Αν ήθελε κανείς να δώσει την προσωπογραφία του παλικαριού,θα περιέγραφε έναν άντρα που βαδίζει πανάλαφρα,που τον διακρίνει περισσότερο η χάρη παρά η δύναμη.Ο κρότος του ντουφεκιού κι η λάμψη του σπαθιού είναι γι'αυτόν ερωτική πανδαισία.Και θα έπρεπε επίσης να ζωγραφίσει το Νικήτα δίχως να αφαιρέσει ούτε ένα χαρακτηριστικό,ούτε ακόμα το φυλαχτό που κρέμεται απ'το λαιμό του.Είναι ψηλός,σβέλτος,έτοιμος να ορμήσει.Είναι γοργοπόδαρος σαν τους άντρες της αρχαιότητας.Όταν τον είδα ο πυρετός είχε χλομιάσει το ευγενικό και όμορφο πρόσωπο του.Είναι αδύνατο να υπάρχει κάποιος με πιο περήφανο και αθώο κεφάλι.Λάμψη αγνή, σαν κι αυτή του σπαθιού ξεπετάγεται από τα γαλάζια του μάτια.Η άγρια ψυχή του,που προσπαθεί να χαμογελάσει,ανεμίζει πάνω στα χείλη του,κάτω από τα μουστάκια του,που έχουν το χρώμα σαν τα ρείκια του βουνού.Κι αυτή η αυστηρότητα αποκαλύπτει το βάθος της γλυκύτητας,της ειλικρίνειας και του έμφυτου ενθουσιασμού που φωτίζει το πρόσωπο του.Ντυμένος στα άσπρα,χωρίς πλουμίδια,δεν έχει παρά το όμορφο σπαθί του κρεμασμένο στο στήθος του.Ήξερα ότι ήταν αυτός που σε μια στιγμή μεγάλης ανάγκης είχε προσφέρει το σπαθί του,τη μόνη του περιουσία,για να ενισχύσει με μερικά χρήματα το Μεσολόγγι..."

• "Πάρα πολλοί ξένοι,οργισμένοι,πίστεψαν ότι αγόρασαν πολύ ακριβά το δικαίωμα να ταπεινώσουν [τον ελληνικό λαό].Μην καταθέτετε τις υπηρεσίες σας με αυτό το αντίτιμο.Εκείνοι που άφησαν μνήμες στους βράχους και για τους οποίους ο λαός εύχεται πολλά καλά δεν τον ταπείνωσαν ποτέ.Είναι αυτό που συγχωρεί λιγότερο."

• "Μόνο οι Έλληνες αγάπησαν την τέχνη ανυστερόβουλα,καθώς τη χρησιμοποίησαν περισσότερο για τους θεούς τους κι ελάχιστα για τους εαυτούς τους.Χωρίς να την υποβιβάσουν στις καθημερινές τους ανάγκες,την άφησαν να εξελιχθεί μέσα στο θείο και ηρωικό της κόσμο".

Αφελείς θεατές

 Η εξουσία ενδιαφέρεται για την υγεία σου

Η εξουσία ενδιαφέρεται για την παιδεία και ιδιαίτερα των νηπίων

Η εξουσία ενδιαφέρεται για το αν έχεις να φας

Η εξουσία ενδιαφέρεται για τους αδύναμους και τους ηλικιωμένους

Η εξουσία λέει την αλήθεια

Όλα τα ανωτέρω σε Υπερθετικό βαθμό, όπως τεκμηριώνεται τα τελευταία 200 χρόνια συμβαίνουν ιδιαίτερα στην πολυαγαπημένη μας πατρίδα. 

Η Εξουσία φοβάται μόνο μήπως χάσει τον έλεγχο και πάρει άλλος τη θέση της και τη κουτάλα.

Σχόλια loffl-18

 

Ιστορία βιωμένη

 Ο γιός του Νίκου Μπελογιάννη και της Έλλης Παππά,έφερε το όνομα του πατέρα του. Γεννήθηκε στη φυλακή τον Αύγουστο του 1951, καθώς η μητέρα του ήταν πολιτική κρατουμένη. Τον Μάρτιο του 1952, ο πατέρας του καταδικάστηκε από το στρατοδικείο και εκτελέστηκε, ενώ η μητέρα του αποφυλακίστηκε το 1964. Ο ίδιος μεγάλωσε στην οικογένεια της θείας του, Διδώς Σωτηρίου.Ήταν απόφοιτος της Σχολής Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ και εργάστηκε στα αναστηλωτικά έργα της Ακρόπολης.Στο διάστημα της δικτατορίας αγωνίστηκε με την οργάνωση  «Ρήγας Φεραίος».Με γραπτές οδηγίες, ανέθεσε στους φίλους του την αποτέφρωση της σωρού του, ορίζοντας πως δεν επιθυμεί οποιαδήποτε τελετή.

Κυκλοφορούν δύο βιβλία του.