Ο πίνακας του Πάμπλο Πικάσο «Οι Γυναίκες του Αλγερίου» (εκδοχή Ο) πουλήθηκε από τον οίκο Christie's στην τιμή των 179,3 εκατ. δολαρίων.
 |
| Femmes d'Alger (1955) |
 |
| Man pointing 1947 |
Είναι τα δύο ακριβότερα έργα ζωγραφικής και γλυπτικής που πουλήθηκαν ποτέ σε δημοπρασία.
Ο Πάμπλο Πικάσο είχε ξεκινήσει τη σειρά των «Γυναικών του Αλγερίου», με βάση τον πίνακα του Ντελακρουά, προς τιμήν του Ματίς αμέσως μετά τον θάνατό του. Έφτιαξε συνολικά 15 πίνακες (από το Α μέχρι το Ο), εκ των οποίων η εκδοχή Ο θεωρείται η κορυφαία.
 |
| Ντελακρουά-1849 Γυναίκες της Αλγερίας |
Καλησπέρα Λύσιππε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντοτε μου έκανε εντύπωση πώς καταλήγουν να κοστολογούνται τόσο ακριβά οι ζωγραφικοί πίνακες. Θυμάμαι τον Μοντιλιάνι (και άλλους μεγάλους ζωγράφους) που ζωγράφιζε στα καφενεία σκίτσα για ένα ποτήρι κρασί! Με ευχαριστεί πολύ να σκέφτομαι αυτό το πλέγμα των σχέσεων: ο ζωγράφος που πιστεύει στον μεγαλοφυή εαυτό του, αλλά δίνει τα σκίτσα για το τίποτα, ύστερα αναγνωρίζεται παγκοσμίως και καταλήγει ένα μπραντ νέιμ στην συλλογή ενός (πολύ πιθανόν) ματαιόδοξου και τίποτα άλλο, συλλέκτη.
Ίσως επειδή δεν έχω το μικρόβιο του συλλέκτη, θεωρώ ότι η τέχνη πρέπει να μοιράζεται σε όλους και τα πρωτότυπα έργα να μένουν στα μουσεία. Επίσης, δεν έχω καταλάβει με ποιον τρόπο νομιμοποιείται κάποιος για να κάνει δημοπρασίες με τέτοια σπουδαία κληρονομιά... αν νομιμοποιείται... Τέλος πάντων, ίσως να μην έχω καταλάβει και καλά αυτές τις διαδικασίες. Πάντως, μου προκαλούν βαθύτατη έκπληξη.
Είναι απλό Μαραμπού αν το δεις μέσα στο πλαίσιο ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ-ΣΠΑΝΙΟΤΗΤΑ-ΕΠΕΝΔΥΣΗ.
ΔιαγραφήΚαι είναι τακτική αιώνων όχι τωρινή.Καμιά σχέση με την Τέχνη που είναι μόνο έκφραση μιας πνευματικής κατάκτησης.Αυτό μπορούμε να το έχουμε ακόμη και από ακριβή αντίγραφα,δε χρειαζόμαστε τα πρωτότυπα.Και η εξαθλίωση ζώντων καλλιτεχνών που μετά θάνατον η υπογραφή τους τιμάται εκατομμύρια,επίσης στο παραπάνω πλαίσιο εντάσσεται.
Είναι πολύ θλιβερή Λύσιππε, η εμπορευματοποίηση της Τέχνης. Να "κοινωνείται" η τέχνη με βάση την οικονομική της αξία και όχι με βάση την ουσία της. Έχω φτιάξει σε παζλ την Κραυγή του Μουνχ (και μάλιστα λείπει ένα κομμάτι από το δεξί μπράτσο της μούμιας!)... τι ωραίος πίνακας! Πρωτότυπη είναι η έκφραση της πνευματικής κατάκτησης (όπως σωστά λες), όχι τα υλικά της δημιουργίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχετικά με τις υπογραφές που λες, πρόσφατα βρέθηκε ένα χαμένο αντίτυπο υπογεγραμμένο από τον Μάρκες που είχε κλαπεί από τον κάτοχο του. Όλη η αξία είναι η συναισθηματική που έχει για τον αρχικό κάτοχο και παραλήπτη της αφιέρωσης. Ωστόσο, έλεγε το άρθρο ότι το συγκεκριμένο αντίτυπο τιμάται περίπου 8000 δολάρια. Πώς το υπολόγισαν ρε γαμώτο!! Αν το αποκτήσω εγώ, τι αξία θα έχει για μένα όταν η αφιέρωση του Μάρκες απευθύνεται σε κάποιον άλλον και επιπροσθέτως, άγνωστό μου;;; Γελοία πράγματα.
Καλή συνέχεια.