Τρομάζεις ?

Εγώ τρομάζω,απελπίζομαι και εξοργίζομαι όταν τη συναντώ τόσο συχνά,σχεδόν καθημερινά.
Μιλώ για την απόλυτη άγνοια της νεώτερης ιστορίας Ελληνικής και παγκόσμιας.Δεν ξέρω αν φταίει το δείγμα μου,αλλά ένα ποσοστό συντριπτικό 95% για ηλικίες έως 35 ετών,ότι και να καταλογίσεις στο δείγμα δεν μπαλώνεται με τίποτα.Άντε να πέσει στο 75%.

Εντοπίζω ιδιαίτερα σ' αυτή την ηλικιακή ομάδα,και προσπαθώ να το ερμηνεύσω με τρεις βασικές αιτίες που συγκεντρώνονται και οι τρεις στο συγκεκριμένο ηλικιακό όριο και τη καθιστούν ένα συμπαγές ΘΥΜΑ.

1-Απουσία ιστορικής μνήμης και εμπειρίας,που θα την ανάγκαζαν να συμμετέχει, σκεφτεί, διαβάσει, κρίνει,παλέψει. Νομίζω ότι περίπου μέχρι το 1980 οι προηγούμενες γενιές αναγκάζονταν στα παραπάνω από την ίδια τη ζωή.

2-Η σκόπιμη αποκοπή από την πνευματική παράδοση,που οι προηγούμενες γενιές ήταν φορείς της ασυνείδητα και αναπλήρωνε το κενό της σχεδιασμένης κεντρικά εκπαίδευσης,αλλά και η επίσης σκόπιμη καταρράκωση της σύγχρονης εκπαίδευσης ιδιαίτερα της δημόσιας.Πράγμα που συνεχίζεται αθόρυβα και μεθοδικά με τελευταίο κρούσμα/θύμα την διακοπή διδασκαλία της Αντιγόνης.

3-Είναι η κατεξοχήν γενιά που από τη γέννηση της πνίγηκε στα βοθρολύματα της ιδιωτικής τηλεόρασης και εκβράστηκε λίγα χρόνια μετά στα δίκτυα.

Όταν συναντώ λοιπόν αυτή την τρομακτική άγνοια με κόπο συγκρατώ την οργή μου -και τη στοιχειώδη ευγένεια- γιατί  νιώθω ότι δεν είναι προσωπικό θέμα και πρόβλημα του ανθρώπου που την έχει, αλλά ξεχύνεται γύρω του,επηρεάζει και καθορίζει τη ζωή όλων μας.Όχι μόνο άμεσα ως πολιτική επιλογή,αλλά σε όλες σχεδόν τις πτυχές της ζωής.Με λίγα λόγια δεν μπορείς να αποφύγεις τις συνέπειες της όσο και να προσπαθήσεις.Π.χ.όταν κάποιος αγνοεί την ύπαρξη του Ισπανικού εμφυλίου πολέμου για ποια Γκουέρνικα να του μιλήσεις,για ποιόν Λόρκα,για ποια "Γη κι ελευθερία"? Αυτό συνεπάγεται συγκεκριμένες επιλογές ή αρνήσεις στη καθημερινή ζωή π.χ.τι μουσική θα ακουστεί, ποια ταινία θα δείτε,πως θα διατεθεί ο ελεύθερος χρόνος,για τι θα ενδιαφερθεί κλπ.
Και ακολουθεί φυσικά εκ μέρους του η επιλογή της σαχλαμάρας γιατί λόγω άγνοιας δεν μπορεί να έχει το ιστορικό πλαίσιο ενός έργου το οποίο θα κατανοήσει και θα τον βελτίωνε.

Ο προβληματισμός μου βρίσκεται πλέον στο σημείο αν η ανοχή αυτής της άγνοιας και η ευγενική αντιμετώπιση της έχουν νόημα ή θα πρέπει να την αντιμετωπίζουμε αυστηρά υποτιμώντας και ελεεινολογώντας (ναι bullying) τους φορείς της,όχι από αλαζονεία αλλά μήπως με αυτό το τρόπο τους εξαναγκάσουμε να ενδιαφερθούν και να ανοίξουν κανένα βιβλίο.

Η κατάσταση που είμαστε ως χώρα σχετίζεται άμεσα με τα παραπάνω.Όλο και περισσότερο πείθομαι ότι αυτό που προέχει είναι μια ουσιαστική μορφωτική άνοδο του πληθυσμού με τα όποια ίδια μέσα διαθέτουμε, χωρίς να περιμένουμε τίποτα από τους πολιτικάντηδες. Τουλάχιστον να σωθούν οι νεότερες γενιές.