Τζερόνιμο-Η αυτοβιογραφία

Τζερόνιμο 1829-1909

Κι εμείς Ινδιάνοι είμαστε.Γιατί το μοτίβο είναι το ίδιο.Η διαρπαγή των πόρων που έχει ένας λαός για να ζήσει.Εμείς όμως δεν είχαμε Τζερόνιμο. Έχουμε μόνο "ομόφυλους" ανιχνευτές που πληρώνονται από τον εισβολέα,υπηρετούν στο ιππικό,και συμμετέχουν στην εξόντωση μας. 

• Ο ήλιος με ζέσταινε,ο άνεμος με λίκνιζε,τα δέντρα με προστάτευαν,όπως όλα τα παιδιά των Απάτσι

• Ο Νάιτσι που ήταν σύντροφος μου στα όπλα,είναι σήμερα σύντροφος μου στη σκλαβιά.

• Γιέ μου ξέρεις ότι κανένας σε τούτο το κόσμο δε θα σε βοηθήσει.Πρέπει να βοηθήσεις εσύ τον εαυτό σου.

• Η προσφορά καλαμποκάλευρου,καρυκευμένου με στρυχνίνη...

• Ο στρατός επιτέθηκε στον καταυλισμό μας.Σκότωσαν επτά παιδιά,πέντε γυναίκες και τέσσερις πολεμιστές,άρπαξαν όλα τα εφόδια μας,κουβέρτες,άλογα και ρούχα και κατέστρεψαν τις σκηνές μας.Δεν μας άφησαν τίποτα και ήμασταν στην αρχή του χειμώνα,του πιο κρύου χειμώνα που γνώρισα στη ζωή μου. 

• Είχαμε κουραστεί να φεύγουμε κυνηγημένοι από τόπο σε τόπο.

• Διαπίστωσα πως η γριά μάνα μου, η νεαρή σύζυγός μου και τα τρία μικρά παιδιά μου περιλαμβάνονταν στα θύματα της σφαγής. 

• Αδιαφορούσαμε για τη ζωή μας επειδή νιώθαμε ότι όλοι ήταν εναντίον μας.

• Σας συμβουλεύω να μην παντρευτείτε.

• Εκεί δεχτήκαμε επίθεση από Ινδιάνους ανιχνευτές της κυβέρνησης.

• Πιστεύω ότι ο θάνατος του στρατηγού Κρούκ ήταν θεόσταλτος,ότι ο Μεγαλοδύναμος τον τιμώρησε για τα πολλά του ανομήματα.