Σιδερόγιαννος ή Αναζητώντας τον άνδρα

Ίσως τα καλύτερα δοκίμια και μελέτες τα έχουν γράψει οι ποιητές.Είναι εύκολα εξηγήσιμο αυτό,αφού γράφουν όταν κάτι τους ενδιαφέρει ιδιαίτερα και το θεωρούν σημαντικό.Και η ευαισθησία τους επικουρεί για να μη παραβλέψουν ως ασήμαντες λεπτομέρειες ουσιαστικά στοιχεία του θέματος που τους απασχολεί.
Και ο Ρόμπερτ Μπλάη (Robert Bly 1926-) είναι Αμερικανός ποιητής που έγραψε τη μελέτη "Iron John" εκδ.το 1990.
Το βιβλίο το είχα συναντήσει σε διάφορες βιβλιογραφίες χωρίς να το αναζητήσω αν κυκλοφορεί στην Ελλάδα.Κι αφού δεν το αναζήτησα εγώ με αναζήτησε εκείνο.Ευτυχώς το θυμήθηκα και το αναγνώρισα όταν συναντηθήκαμε αφού ενώ κυκλοφορεί με τον τίτλο "Αναζητώντας τον άνδρα" στο εξώφυλλο έχει σε μικρό μέγεθος και τον πρωτότυπο τίτλο "Iron John".

Το κίνητρο του Μπλάη για να γράψει αυτό το βιβλίο όπως λέει είναι η εξής διαπίστωση: Μεταπολεμικά και ιδιαίτερα από το '60 και μετά ένα τεράστιο ποσοστό ενήλικων αντρών είναι βαθύτατα και σιωπηρά δυστυχισμένο παρόλο που οι υλικές συνθήκες ζωής τους είναι ασύγκριτα καλύτερες από τις παλαιότερες γενιές και οι ίδιοι εξωτερικά ίσως δείχνουν να απολαμβάνουν την "ευμάρεια τους" και τις ανθρώπινες/κοινωνικές σχέσεις τους.Τι έχει αλλάξει τόσο πολύ και έχει ένα τέτοιο αποτέλεσμα?

Επιλέγει για άξονα και μίτο στη πολύπλευρη του μελέτη ένα παμπάλαιο λαϊκό παραμύθι που κατέγραψαν οι Γκρίμ.Αυτό του Σιδερόγιαννου/"Iron John".Βήμα-βήμα το κάθε επεισόδιο και λεπτομέρεια που αφορά τους ήρωες εξετάζεται με πληθώρα ψυχολογικών-εθνογραφικών-ανθρωπολογικών στοιχείων μέσα στο χρόνο αλλά και από ποικίλους πολιτισμούς.Η μέθοδος βασίζεται κυρίως στις μεθόδους ανάλυσης του Γιουνγκ.

Δε θα επεκταθώ στην εκτενή ανάλυση των σταδίων για την ολοκλήρωση της προσωπικότητας και της υγιούς δυνατής και ισορροπημένης φύσης του άντρα μέσα σε νομοτελειακά και εξ αρχής εχθρικά για κάτι τέτοιο περιβάλλοντα και πλαίσια (βιολογικά,οικογενειακά,κοινωνικά,εκπαιδευτικά,επαγγελματικά κλπ) ιδιαίτερα μέχρι την ενηλικίωση του που καθορίζουν εν πολλοίς ολόκληρη τη ζωή του.Γίνονται όμως σαφείς όλοι οι παράγοντες που η νεοτερική μας εποχή εξαφάνισε για να έχουμε το δυσάρεστο αποτέλεσμα.

Δύο αναφορές του μόνο, που αν και ίσως τις γνωρίζουμε ασυνείδητα τις βρίσκουμε γραμμένες ρητά.

• Η βαρύτητα της επαφής και συμμετοχής του αγοριού/εφήβου με την χειρωνακτική/δημιουργική δουλειά του πατέρα του.Σήμερα αυτό για την μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού στις δυτικές οικονομίες/κοινωνίες όχι μόνο είναι δύσκολο έως αδύνατο αλλά και η δουλειά του πατέρα ιδιαίτερα σε γραφείο,είναι ακατανόητη, βαρετή και απεχθής ,αν το παιδί καταφέρει να την παρακολουθήσει. Αυτή η κενή από φανερή δημιουργία καθημερινότητα έχει συνέπειες για τα παιδιά και τους νέους.

• Πριν ο άντρας γίνει δημιουργός/καλλιτέχνης για να δώσει υψηλό και σημαντικό έργο πρέπει να έχει περάσει από το στάδιο του πολεμιστή,κυριολεκτικά και μεταφορικά.Μάλιστα μεταξύ των δύο σταδίων θα πρέπει να μεσολαβήσει ένα χρονικό διάστημα για να σβήσει η ορμή του μαχητή.Πόσο δίκιο έχει αν σκεφτούμε πολεμιστές-δημιουργούς Αισχύλο, Θερβάντες, Μακρυγιάννη, Ελύτη, Μίκη...

Κλείνοντας αγαπητοί μου φίλοι (τις φίλες δεν τις αφορά),ένα σας λέω:

O άγιος μέγας και σοφός Άγριος γνωρίζει,μας παρακολουθεί και μας καλεί να τον ακούσουμε.