Μέχρι πριν από δύο χρόνια, ο 46χρονος άνδρας από τον Βόλο μπορούσε να ζήσει άνετα την οικογένειά του. Τα προβλήματα, βέβαια, είχαν ήδη ξεκινήσει με τη μικρή επιχείρηση που διέθετε, αλλά ήταν πεπεισμένος ότι θα τα βγάλει πέρα. Η ζωή, όμως, δεν τον άκουσε. Η δουλειά κατέρρευσε και, εδώ και αρκετό καιρό, άνεργος πια, αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα.
Πριν από λίγες ημέρες, το παιδί του ξεκίνησε σχολείο. Εντάξει με τα βιβλία - αυτά τουλάχιστον είναι ακόμα δωρεάν. Δεν αρκούν όμως. Η λίστα από το σχολείο είναι μεγάλη. Τετράδια, μολύβια, μπογιές, ξύστρες... Χαοτικός ο κατάλογος για μία ή πολλές οικογένειες για τις οποίες ακόμη και η
ενός μολυβιού συνιστά πολυτέλεια στην εποχή της βαθιάς κρίσης και της απελπισίας. Τα χρήματα δεν φτάνουν, αλλά το παιδί του δεν θα το αφήσει ποτέ να πάει σχολείο δίχως τους πολύχρωμους μαρκαδόρους που του ζήτησαν.
Την περασμένη Τρίτη, μπήκε σε ένα μαγαζί και όταν πλησίασε το ράφι με τους μαρκαδόρους, χωρίς δεύτερη σκέψη άρπαξε ένα κουτί από δαύτους και το 'κρυψε στα ρούχα του. Εγινε, όμως, αντιληπτός από υπαλλήλους. Πάει να φύγει από το μαγαζί αλλά τον σταματούν. Είχε ήδη ειδοποιηθεί και η Αστυνομία. Τον πλησιάζουν για να τον συλλάβουν. Ο δραματικός πατέρας ξεσπά σε κλάματα. Πώς αλλιώς; Ποτέ στη ζωή του δεν είχε κλέψει. Εγινε κλέφτης στα 46 του για ένα κουτί μαρκαδόρους. Για το παιδί του.
Οδηγήθηκε στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Βόλου. Λύγισε. Μόλις τον άκουσε, λύγισε και ο εισαγγελέας. Αφησε τον άνθρωπο ελεύθερο. Και έμεινε η «είδηση» για να σοκάρει και να φανερώνει την εφιαλτική και αδιέξοδη κατάσταση στην οποία έχουν οδηγηθεί χιλιάδες ελληνικές οικογένειες. Ναι, κύριοι, για ένα κουτί μαρκαδόρους...
Ηταν κλοπή, όπως και ο ίδιος άλλωστε παραδέχθηκε σκύβοντας αμήχανος και ντροπιασμένος το κεφάλι όταν έγινε αντιληπτός, άμαθος -όπως το ποινικό
μητρώο του δείχνει- από πράξεις που εγείρουν ποινικές κυρώσεις. Ηταν, όμως, και μια στιγμή αδυναμίας εξαιτίας των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει και τα ελάχιστα χρήματα που είχε στο πορτοφόλι του δεν του επέτρεπαν να περάσει από το ταμείο με τα σχολικά είδη όλης της λίστας που είχαν δώσει από το σχολείο στη μικρή του κόρη.
Ζήτησε συγνώμη, υποσχέθηκε ότι δε θα το ξανακάνει, ανέφερε ότι το μόνο που τον οδήγησε στην πράξη ήταν να μη λείψει τίποτα στο παιδί του, αλλά ο «τιμωρός» ήταν αμείλικτος… και η μήνυση υποβλήθηκε σε βάρος του. Αστυνομικοί κλήθηκαν για τη σύλληψή του μετά την έγκληση εναντίον του από τον υπεύθυνο του πολυκαταστήματος, έμεινε όλο το βράδυ υπό κράτηση και το πρωί οδηγήθηκε στα δικαστήρια.
Η περιπέτεια του άνεργου πατέρα συγκλόνισε το Βόλο, αλλά και το πανελλήνιο, καθώς η είδηση της σύλληψης του «κλέφτη» ταξίδεψε μέσω του διαδικτύου. Περισσότερο, όμως, συγκλονίστηκαν όσοι τον αντίκρισαν την ημέρα που οδηγούνταν στα Δικαστήρια.
Σε βάρος του ασκήθηκε ποινική δίωξη για κλοπή και παραπέμφθηκε να δικαστεί στο Αυτόφωτο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Βόλου. Παρουσιάστηκε ενώπιον του δικαστηρίου την περασμένη Τετάρτη, την επομένη δηλαδή μέρα της κλοπής, χωρίς να ζητήσει προθεσμία και χωρίς να έχει συνήγορο υπεράσπισης.
Ο επόπτης των ταμείων του πολυκαταστήματος, ο οποίος υπέβαλε σε βάρος του την έγκληση, απουσίαζε από τη δίκη. Ο άνεργος πατέρας απολογήθηκε, χωρίς να μπορέσει να συγκρατήσει τα δάκρυά του.
«Το έκανα και το παραδέχομαι. Δεν ήθελα, όμως, να λείψει τίποτα από το παιδί μου. Μόνο γι’ αυτό το έκανα. Είχα μαζί μου μια λίστα με τα σχολικά είδη που της ζήτησαν από το σχολείο. Παίρνοντας τα πρώτα είδη από τα ράφια υπολόγισα ότι δεν θα μου έφταναν τα χρήματα για όλα. Τότε έβαλα στην τσέπη μου τους μαρκαδόρους, για να μη στερηθεί τίποτα το παιδί μου. Όταν με κατάλαβαν, ήθελα να με καταπιεί η γη. Τους έδειξα το πορτοφόλι μου που είχε μέσα 20 ευρώ και τα πήραν. Ζητάω συγνώμη και δεν πρόκειται να το ξανακάνω», είπε μέσα σε κλάματα.
Το δικαστήριο του επέβαλε ποινή φυλάκισης 20 ημερών με τριετή αναστολή για την κλοπή. Αφαιρέθηκε μια μέρα, εξαιτίας της κράτησής του μέχρι να οδηγηθεί στα Δικαστήρια, ενώ χρεώθηκε με τα δικαστικά έξοδα των 80 περίπου ευρώ.
Η περιπέτεια του οικογενειάρχη, ο οποίος σύμφωνα με πληροφορίες έχει χάσει την εργασία του τα τελευταία δύο χρόνια, έχει συγκινήσει αρκετούς.
Για τον 46χρονο υπήρξε μεγάλο ενδιαφέρον, που εκδηλώθηκε μέσω του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ, από πολίτες και κοινωνικές υπηρεσίες, ώστε να τον βρουν και να τον στηρίξουν, όμως, δεν κατέστη δυνατό να εντοπιστεί. (εργασικό δελτίο)
