Πανοπτικόν-Βιβλία και περιοδικό

Αγνοούσα την ύπαρξη του παρόλο που προσέχω πάντα τη δουλειά μικρών εκδοτών που με κόστος αλλά και μεράκι δουλεύουν αθόρυβα και χωρίς προβολή.
Τυχαία φίλη βρέθηκε μπροστά σε τεύχη του "Πανοπτικόν" και μου το συνέστησε.Έτσι ανακάλυψα και την ύπαρξη του ομώνυμου εκδοτικού οίκου.
Μας έρχονται από τη Θεσσαλονίκη και ψυχή της προσπάθειας είναι ο Κώστας Δεσποινιάδης.

Το περιοδικό φέρει τον υπότιτλο "τετράδια ολικής αντιπαράθεσης" με εξαιρετικά κείμενα πολλά από τα οποία δημοσιεύονται πρώτη φορά στην Ελλάδα.Μια ματιά στα περιεχόμενα των 17 τευχών ΕΔΩ αξίζει το κόπο.

Τα προηγούμενα τεύχη είναι διαθέσιμα (βλ.σημ.1)

Εξίσου ενδιαφέροντα είναι και τα βιβλία
Υπάρχουν δοκίμια-φιλοσοφία και λογοτεχνία καθώς και τα άπαντα του Νίτσε σε μετάφραση Ζήση Σαρίκα

Μερικοί τίτλοι βιβλίων

 Ένας λαός σκλαβώνεται μόνος του, κόβει τον ίδιο του το λαιμό όταν, έχοντας επιλέξει ανάμεσα στο να είναι υποτελής και στο να είναι ελεύθερος, εγκαταλείπει τις ελευθερίες και μπαίνει στο ζυγό, συναινώντας στην ίδια του την δυστυχία ή μάλλον, προφανώς, καλωσορίζοντας την. Εάν κοστίζει κάτι στους ανθρώπους η ανάκτηση της ελευθερίας τους, δεν θα τονίσω την ανάγκη δράσης προς αυτή την κατεύθυνση, αν και δεν υπάρχει τίποτα που ένα ανθρώπινο ον θα μπορούσε να αγαπήσει περισσότερο από την αποκατάσταση του δικού του φυσικού δικαιώματος, να μεταμορφωθεί ο ίδιος από ένα κτήνος με κυρτή πλάτη σε άνθρωπο, για να το πούμε έτσι......
Ο Ετιέν ντε λα Μποεσί έζησε την εποχή της θριαμβεύουσας Μεταρρύθμισης, του μανιερισμού, του Κοπέρνικου, του Βεσάλιου, του Παράκελσου. Πέθανε στα 32 του -κι ο Μοντέν θρήνησε το χαμό του στο υποδειγματικό δοκίμιό του "Περί Φιλίας". Ο ρηθείς Ντε λα Μποεσί λοιπόν, 18 μόλις ετών, έγραψε έναν φλογερό λόγο (ή πραγματεία) περί εθελοδουλείας -"θέλοντας να κάνει το εγκώμιο της λευτεριάς κατά των τυράννων" 


"Το βραβείο Νόμπελ για τη λογοτεχνία απονέμεται στον Ιταλό Ντάριο Φο, ο οποίος σύμφωνα με την παράδοση των γελωτοποιών και τροβαδούρων του μεσαίωνα, μαστίγωνε την εξουσία και επανέφερε την αξιοπρέπεια στους ταπεινούς... Όπως πάντα, η κωμωδία του Φο ρίχνει τα βέλη της εναντίον της σημερινής κοινωνίας. Εάν υπάρχει κάποιος που αξίζει να χαρακτηριστεί γελωτοποιός και τροβαδούρος με την πραγματική έννοια του όρου είναι ο Φο.
 Το κράμα του γέλιου και της σοβαρότητας αποτελεί το όργανο το οποίο χρησιμοποιεί για να αναζωπυρώσει τις συνειδήσεις μας για τις καταχρήσεις και τις αδικίες της κοινωνίας μας. Ο Ντάριο Φο είναι ένας πάρα πολύ σοβαρός σατιρικός συγγραφέας. Για την ανεξαρτησία και την οξυδέρκειά του διέτρεξε μεγάλους κινδύνους και δέχθηκε τις συνέπειες, μα την ίδια στιγμή γνώρισε μια ζωντανή και ζωηρή επιβεβαίωση σε μεγάλα στρώματα του κοινού"




Στο βιβλίο αυτό συγκεντρώνονται έξι κείμενα που φιλοδοξούν να αναδείξουν την πολιτική - αναρχική διάσταση των γραπτών του Κάφκα και να εξετάσουν το γιατί αποσιωπήθηκε αυτή η παράμετρος από την επίσημη κριτική, καθώς και το γιατί υποβαθμίστηκε η αντίστοιχη σύνδεσή του με αναρχικούς κύκλους της Πράγας από πολλούς βιογράφους του. 

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΦΡΑΝΤΣ ΚΑΦΚΑ. Ο ΑΝΑΤΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
Ο ΝΟΜΟΣ, Η ΓΡΑΦΗ, Η ΤΙΜΩΡΙΑ, ΤΟ ΣΩΜΑ. ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΗ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΙΚΙΑ
ΑΜΕΡΙΚΗ. Ο ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΦΚΑ
ΤΑ ΣΤΕΡΕΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ. ΣΥΝΤΟΜΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΚΤΙΣΜΑ
Ο ΚΑΦΚΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ
Ο ΚΑΦΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ. ΜΙΑ ΜΗ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΠΡΩΤΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ




[...] Στην Κατοχή τράβηξαν των παθών τους τον τάραχο, καθώς ήταν πάμφτωχοι. Όπως όλος ο κόσμος έτσι κι αυτοί ήταν στη γύρα για ένα κομμάτι ψωμί. Οι γειτονιές βογκούσαν, οι άνθρωποι πέθαιναν στο δρόμο. Ο γιος, παιδί ακόμα, στην πρώτη εφηβεία, πάσχιζε με κάτι άλλους της γειτονιάς, να σαλτάρουν στη ζούλα πάνω σε κάποιο γερμανικό ή βουλγάρικο φορτηγό και να κλέψουν κανένα ψωμί ή άλλο φαγώσιμο. Τα κατάφερναν τόσο καλά και τόσο συχνά όσο και ο γέρος, που πήγαινε και παρακαλούσε τους μπακάληδες και τους μαυραγορίτες για τίποτα χαρούπια και σταφίδες. Συνήθως γύριζε με άδεια χέρια. 

Ό,τι κοσμήματα είχε η γυναίκα του είχαν γίνει καπνός από νωρίς. Τα είχαν ξεπουλήσει στους σαράφηδες και σ' όλα εκείνα τα τρωκτικά που ξεπροβάλλουν αγεληδόν από τις τρύπες τους κάθε φορά που ζορίζουν τα πράγματα για να αφαιμάξουν τους άλλους. Απελπισμένος, έκανε στο τέλος την ανάγκη φιλοτιμία: σηκώθηκε μια μέρα και πήγε με ένα γκαζοζέν στο χωριό. Είχε πολύ καιρό να δει φύση και συγγενείς. Εκείνοι τον υποδέχτηκαν ψυχρά και μουδιασμένα. Είχαν μυριστεί για τι πράγμα είχε έρθει. [...]


ΣΗΜ.
Τα παλαιά τεύχη του περιοδικού είναι διαθέσιμα στα Βιβλιοπωλεία

ΑΘΗΝΑ-βιβλιοπωλείο "ΑΛΦΕΙΟΣ" Χαρ.Τρικούπη 22 τηλ.2103623092

ΘΕΣ/ΝΙΚΗ βιβλιοπωλείο "ΚΕΝΤΡΙ" Δημ.Γούναρη 22 τηλ.2310226190