Τζώρτζ Όργουελ-Δοκίμια

Ό Όργουελ βέβαια δε χρειάζεται συστάσεις.Ελεύθερο πνεύμα,αν και απόφοιτος του Ήτον, έκανε πράξη την απέλπιδα προσπάθεια προσέγγισης της ελευθερίας παραιτούμενος από αποικιακά στρατεύματα,ζώντας ταπεινά ως περιθωριακός στο Παρίσι και στο Λονδίνο,πολεμώντας εθελοντικά στον εμφύλιο της Ισπανίας.
Ο πρώτος που είδε και περιέγραψε τον αφανή παγκόσμιο τεχνολογικό ολοκληρωτισμό και την επέλαση του που βλέπουμε σήμερα.Έφυγε νωρίς.
Τα δοκίμια που περιλαμβάνονται στο μικρό αυτό βιβλίο είναι:

1-ΓΙΑΤΙ ΓΡΑΦΩ
2-Ο ΛΗΡ, Ο ΤΟΛΣΤΟΙ ΚΑΙ Ο ΤΡΕΛΟΣ
3-ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΕΝΟΣ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ
4-ΜΙΑ ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ Τ. Σ. ΕΛΙΟΤ
5-ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ

Το δεύτερο ως ανασκευή του γραπτού του Τολστόι εναντίον του Σαίξπηρ,και το πέμπτο πάνω στην αδύνατη/ανύπαρκτη και ψευδή ουδετερότητα της τέχνης,τα θεωρώ ως τα καλύτερα.

• Η άποψη πως η τέχνη δεν έχει καμιά δουλειά με την πολιτική αποτελεί η ίδια πολιτική στάση

• Σπατάλησα πέντε χρόνια σ' ένα ακατάλληλο επάγγελμα(στην αυτοκρατορική αστυνομία της Βιρμανίας) και κατόπιν υπόμεινα τη φτώχεια και την αίσθηση της αποτυχίας.Αυτό μεγάλωσε το φυσικό μου μίσος για την εξουσία και μ' έκανε να αποκτήσω πλήρη επίγνωση της εργαζόμενης τάξης,ενώ η δουλειά μου στη Βιρμανία μου' χε δώσει την ευκαιρία να καταλάβω τη φύση του ιμπεριαλισμού....

• Κάθε γραμμή που έχω γράψει από το 1936 γράφτηκε άμεσα ή έμμεσα εναντίον του ολοκληρωτισμού και υπέρ του δημοκρατικού σοσιαλισμού όπως τον καταλαβαίνω

• Η διαμάχη του Τολστόι με τον Σαίξπηρ πάει πιο πέρα.Είναι η διαμάχη ανάμεσα στη θρησκευτική και την ανθρωπιστική στάση ζωής....

• Ο Τολστόι,όπως και ο Λήρ,δεν είναι ταπεινόφρων ούτε δίκαιος χαρακτήρας.Η παρατήρηση του Τολστόι ότι ο γάμος είναι"σκλαβιά,κόρος,αποστροφή" και σημαίνει να υπομένεις πολύ κοντά σου"την ασχήμια,τη ρυπαρότητα,τη βρωμιά,τα βάσανα",αντιστοιχεί με το πασίγνωστο ξέσπασμα του Λήρ:"μόνο ως τη ζώνη τους ανήκουν στους θεούς,τ'αλλο από κάτω είναι του διαβόλου,εκεί' ναι κόλαση,εκεί σκότος...."

• Ο Σαίξπηρ βεβαιώνει ότι με το να καθιστάς τον εαυτό σου ανίσχυρο προκαλείς μια επίθεση....

• Η διάκριση που πράγματι έχει ενδιαφέρον δεν είναι μεταξύ βίας και μη βίας,αλλά μεταξύ του νά'χεις και να μη έχεις την επιθυμία της εξουσίας

• Δεν υπάρχουν επιχειρήματα για να υπερασπίσει κάποιος ένα ποίημα.Το ποίημα υπερασπίζει τον εαυτό του με την επιβίωση του ή μένει ανυπεράσπιστο

• Η λογοτεχνία έπρεπε πια να γίνει πολιτική γιατί οτιδήποτε άλλο θα συνεπάγετο πνευματική έλλειψη τιμιότητας.