Στο ίδιο έργο θεατές: Ν. Μπελογιάννης - Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα

από jungle-report.blogspot.gr

Στο βιβλίο του ¨Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα" (έκδοση της ΑΓΡΑΣ -2010 με επιμέλεια Γ. Αντωνίου), υπάρχει ένα απόσπασμα που αφορά το ρόλο του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου που είχε επιβληθεί στην Ελλάδα από το 1898. Κάτι σαν τον σημερινό έλεγχο που ασκεί στη χώρα η τριμερής (τρόικα) που δεν είναι τίποτα άλλο από το τσοπανόσκυλο των αφεντικών (Τράπεζες - Ε.Ε. - ΗΠΑ/ΔΝΤ).

Ας του ρίξουμε μια ματιά, σήμερα που έχουμε γίνει σχεδόν "Στο ίδιο Έργο θεατές"

Ν.Μπελογιάννης: Ο ρόλος του ΔΟΕ

Ο ΔΟΕ(¹⁾ είναι ένα από τα δώρα που χάρισε στην Ελλάδα η πολιτική των αστοκοτζαμπάσηδων και το ξένο κεφάλαιο. Είναι το σήμα κατατεθέν της ιεράς συμμαχίας των ντόπιων με τους ξένους κεφαλαιούχους. Όλος ο κόσμος βουίζει πως η επιβουλή του αποτέλεσε και αποτελεί σοβαρή μείωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας. Και όμως εμείς, η «επίσημη» Ελλάδα, καμαρώνουμε γιατί τάχα ο ΔΟΕ έσωσε την Ελλάδα!(²⁾

Δεν είναι λίγοι οι αστοί πολιτικοί και οικονομολόγοι που τον υμνήσανε και τον δοξολογήσανε επειδή, καθώς λένε, έσωσε τον τόπο μας από την οικονομική καταστροφή.

Ανάφερα αρκετά στο κεφάλαιο που περιγράφω τον τρόπο της επιβολής του. Ακόμα κι ο Άγγελος Αγγελόπουλος το 1937 έγραφε ότι «η εγκαθίδρυσις του ελέγχου είχεν αναμφισβητήτως αγαθά αποτελέσματα επί της ελληνικής οικονομίας»(³⁾.

Το πιο αξιοθρήνητο για την κυρίαρχη τάξη είναι που προσπαθεί να ξεμοναχιάσει την οικονομική πλευρά του ζητήματος, χωρίς να δίνει καμιά σημασία στην πολιτική, χωρίς να δίνει καμιά σημασία στην πολιτική, προσπαθεί να ξεχωρίσει το ΔΟΕ από τους ξένους τοκογλύφους, λες κι αποτελεί κανένα ανεξάρτητο οικονομικό οργανισμό που δουλεύει για τα συμφέροντα της χώρας.

Εκεί είναι πιο εύκολο να θολώσεις τα νερά με χίλιους δυο ταχυδακτυλουργικούς λογαριασμούς και με γελοία σοφίσματα. Η αλήθεια όμως είναι πολύ διαφορετική.

Ο ΔΟΕ επιβλήθηκε με τη βία από το ξένο κεφάλαιο και τους ντόπιους αστοκοτζαμπάσηδες, με μοναδικό σκοπό να εξασφαλίσει μια για πάντα τα συμφέροντα των ξένων και ντόπιων τοκογλύφων. Όταν πάρουμε σαν βάση αυτή την ολοφάνερη διαπίστωση, τότε αμέσως βγαίνει το συμπέρασμα ότι όποιος παινεύει το ΔΟΕ ή είναι άθλιος πράκτορας αυτών που μας τον επιβάλανε ή δεν ξέρει τι του γίνεται και λέει κουραφέξαλα.(⁴⁾

Γιατί είναι αφάνταστο ένας ληστρικός οργανισμός, που μοναδικός του σκοπός είναι να ξεζουμίζει το λαϊκό εισόδημα μιας χώρας, να συντελεί ταυτόχρονα και στην πρόοδο αυτής της χώρας! ⁽⁵⁾

Όλο τον 20ό αιώνα, ο λαός μας γίνεται όλο φτωχότερος και μια από τις κυριότερες αιτίες είναι ότι το ότι ένας μεγάλο μέρος από το εθνικό εισόδημα πήγαινε στο εξωτερικό ή συγκεντρώθηκε στα χέρια των ντόπιων πλουτοκρατών. Και το έργο αυτό ανάλαβε να το εκτελεί ο ΔΟΕ. Έτσι, σιγά σιγά, το αγαπημένο τούτο παιδί τους γινόταν ο εισπράκτορας και ταμίας του λαϊκού ιδρώτα, που τον μάζευε με τη μορφή φόρων και δασμών, για να τον στείλει στους ξένους, μα και στους δικούς μας τοκογλύφους.

Οι θεωρητικοί απολογητές του όμως δεν περιορίζονται σε γενικές γνώμες, μα φέρνουν και συγκεκριμένα επιχειρήματα. Εκείνο που κανοναρχάνε πιο συχνά είναι ότι ο ΔΟΕ πέτυχε τη νομισματική και συναλλαγματική μας εξυγίανση. Απ’ αυτή όμως την εξυγίανση μόνο ο ΔΟΕ βγήκε περισσότερος κερδισμένος, γιατί έτσι, καθώς είδαμε, μας άρμεγε καλύτερα και συστηματικότερα. Δεν την προκάλεσε όμως αυτός, ίσα ίσα,  το άγριο ξεζούμισμα του αναιμικού μας προϋπολογισμού θα ’φερνε με μαθηματική ακρίβεια καινούργιο πληθωρισμό μόλις θα ’λειπαν καινούργια δάνεια. Τη σταθεροποίηση της δραχμής την προκάλεσε την περίοδο εκείνη πρώτα πρώτα η αύξηση του εθνικού εισοδήματος και των εξαγωγών μας και κοντά σ’ αυτό τα κέρδη της ναυτιλίας και τα εμβάσματα των ομογενών, που άρχισαν τότε να μπαίνουν στην Ελλάδα.

Ο ΔΟΕ μόνο ζόρισε αρκετά τα πράγματα, ώστε η δραχμή να ξεπεράσει το φράγκο και έτσι με τις γνωστές του παπατζίδικες ταχυδακτυλουργίες ν’ αυξήσει τα ποσοστά των τοκογλύφων. Και το γεγονός αυτό είχε για την πατρίδα μας αποτελέσματα, όχι ευχάριστα.

Ο Ζολώτας στο βιβλίο του «Συναλλαγματικά και νομισματικά φαινόμενα» γράφει ότι «η υπολανθάνουσα παρατεταμένη οικονομική κρίσις, ήτις υπήρξε αποτέλεσμα της πολιτικής του αντιπληθωρισμού (⁶⁾, εξηκολούθησε υφισταμένη» ίσαμε και πέρα από το 1909 (⁷⁾» Και ακόμα προσθέτει ότι «η σταθεροποίησης της τιμής του εθνικού νομίσματος παρά την επιτευχθείσα ισοτιμία καθίστατο προβληματική». Και δεν είναι μόνο η δραχμή που έγινε κηδεμόνας της ο ΔΟΕ. Αποτέλεσε πραγματικό κράτος εν κράτει και χαντάκωσε τις παραγωγικές και πλουτοφόρες πηγές της χώρας. (⁸⁾

Αρκετά καθαρά μιλάει το παράδειγμα της ναξιώτικης σμύριδας. Ολόκληρη η ακαθάριστη απόδοση από την πώληση της έχει διατεθεί για την εξυπηρέτηση του ελληνικού δημοσίου χρέους και μάλιστα είναι από την κατηγορία εκείνη των εσόδων, που τα πλεονάσματα τους χρησιμεύουν για την αύξηση των τόκων. Σύμφωνα με τη σύμβαση (νόμος ΒΨΙΑ του 1898), οι όροι της εκμετάλλευσης της σμύριδας και η τιμή της καθορίζονται από το Υπουργείο της Εθνικής Οικονομίας, ύστερα από συνεννόηση με τον ΔΟΕ. Φαίνεται όμως ότι το βέτο το έχει πάντα ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος  και έτσι επικρατεί πάντοτε η γνώμη του πάνω στον τρόπο της εκμετάλλευσης, που είναι αφάνταστα πρωτόγονος - και στο ζήτημα του καθορισμού της τιμής.

Ο ΔΟΕ έχει συμφέρον να πουλιέται ακριβά η σμύριδα. Σε περίοδο όμως συναγωνισμού, οι τιμές πρέπει να πέσουν. Το υπουργείο πολλές φορές  ζήτησε να ρίξει τις τιμές κι άλλες τόσες ο έλεγχος με την απληστία του αρνήθηκε. Έτσι αρχίσαμε τις διαπραγματεύσεις γι’ αυτό το ζήτημα που κράτησαν από το 1929 ίσαμε το 1931.

Το αποτέλεσμα ήταν να χαντακωθεί η εξαγωγή της δικιάς μας σμύριδας και να πάρει τη θέση της η τούρκικη.. Από το 34 έχουμε σταθερό πέσιμο της πώλησης. Ενώ στην τούρκικη εξαγωγή έχουμε αύξηση.

Χρόνος	Ελληνική σε τόνους	Τούρκικη σε τόνους
1934	13.192	6.704
1935	12.511	11.625
1936	11.785	20.550

Κατάντησε, λοιπόν σε κάθε βήμα μας να συναντάμε τον ΔΟΕ που φροντίζει με κάθε τρόπο να μας υπενθυμίζει την παρουσία του. Κάνεις να ανάψεις ένα σπίρτο  και βλέπεις στο κουτί κολλημένο το σήμα του. Το ίδιο και όταν καπνίζεις ένα τσιγάρο που όταν τον καλό καιρό το αγοράζαμε 50 λεπτά, σχεδόν τρία λεπτά μονάχα από αυτά έπαιρνε ο καπνοπαραγωγός και πάνω από τριάντα ο ΔΟΕ. Στα ένσημα, στις κάσες του πετρελαίου,  στα τραπουλόχαρτα, παντού ΔΟΕ, ΔΟΕ, ΔΟΕ!

Και ο Σ. Κορώνης ομολογεί, καθώς είδαμε, ότι το συστηματικό ξεζούμισμα της χώρας από το ΔΟΕ εμπόδιζε να γίνουν σιδηροδρομικές γραμμές στην Ελλάδα.(⁹⁾

Ώστε, με δυο λόγια, ο διεθνής οικονομικός έλεγχος στάθηκε το μαντρόσκυλο του ξενικού κεφαλαίου και δεν μπορούσε παρά να χαντακώσει την οικονομία μας και τη γενικότερη εξέλιξη μας. Γιατί λοιπόν η κυρίαρχη τάξη του τόπου μας κόβεται να υπερασπίσει αυτή τη λάμια που μας ρουφάει το αίμα; Αυτό θα το εξηγήσουμε εύκολα αν θυμηθούμε από ποιους οργανώθηκε η συνωμοσία για την επιβολή του.

Πιο εύκολα μας το εξηγεί ο παρακάτω πίνακας που δείχνει το πώς είναι μοιρασμένοι σε διάφορες χώρες οι τίτλοι του εξωτερικού μας χρέους που εξυπηρετεί ο ΔΟΕ.

Χώρα	Αναλογία χρέους
Αγγλία	41,21%
Γαλλία	7,78%
ΗΠΑ	12,02%
Αίγυπτος	0,06%
Ελλάδα	38,93%
Σύνολο	100,00%

Δηλαδή το 39% των ομολογιών του εξωτερικού μας χρέους που έχει αναλάβει να εισπράξει ο ΔΟΕ, τις κατέχουν άνθρωποι που μένουν στην Ελλάδα, δηλαδή Έλληνες.

Στο ποσοστό αυτό πρέπει να προσθέσουμε και το 0,06% της Αιγύπτου, γιατί και αυτών οι κάτοχοι είναι ομογενείς. Αν τώρα βάλεις και τα εσωτερικά δάνεια που εξυπηρετεί ο Διεθνής Έλεγχος, τότε το ποσοστό γίνεται πολύ μεγαλύτερο. Και έτσι καταντάει ο ΔΟΕ να είναι μισός των ξένων τοκογλύφων και μισός δικός μας! Φτάνει μόνο αυτός ο άνομος συνεταιρισμός σε βάρος του λαού μας για να καταδικάσει κανείς, οριστικά και τελεσίδικα την κυρίαρχη τάξη της χώρας μας.

Σ’ αυτό βρίσκεται άλλωστε και το μυστικό γιατί δεν βρέθηκε ούτε ένας πολιτικός απ’ αυτούς που ανακατώθηκαν στην πολιτική ζωή της χώρας μας, που να βγει ανοιχτά και να καταγγείλει τον πραγματικό ρόλο του ΔΟΕ.

Μια κι έπαιρνε κι η τάξη τους το μερτικό της από το ξεζούμισμα του λαού και της χώρας, συνήθισαν και αυτοί, όπως το σκυλί συνηθίζει το μαστίγιο, στον έλεγχο του αφέντη του. Πόσο βολική έρχεται στους Έλληνες αστοτσιφλικάδες η εταιρεία  διαχείρισης των υπεγγύων προσόδων του Χάμπρο¹⁰, που τη χρησιμοποιεί ο ΔΟΕ σαν βάση του, αποδείχνεται πως από το ότι το 1925, όταν έληξε γη εικοσιπεντάχρονη διάρκεια της, όπως όριζε η σύμβαση του 1898, ο Πάγκαλος με τον Κοφινά ανανέωσαν τη σύμβαση για άλλα δέκα χρόνια και το ίδιο έγινε και το 1935. Η καινούργια όμως Ελλάδα, δεν είναι η Ελλάδα του 1935 και πολύ περισσότερο του 1898. Ο ελληνικός λαός που πάλεψε στο βουνό, δεν έχει καμία διάθεση να ανεχτεί μπροστά στα μάτια του να προσβάλλονται τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας από τους κάθε λογής ελέγχους κλπ.

Νίκος Μπελογιάννης Το Ξένο Κεφάλαιο στην Ελλάδα Κεφάλαιο 4: ΕΘΝΟΤΡΑΠΕΖΑ - ΜΟΝΑΡΧΙΑ και ΔΟΕ (εκδόσεις ΑΓΡΑ 2010)

1. Με σύγχρονους όρους: Η Τρόικα και τα αφεντικά της.
2. Ποιος δεν έχει ακούσει τα παπαγαλάκια  και τα αφεντικά τους  να μας μιλάνε για το πώς μας έσωσαν από τη χρεοκοπία;
3. Θ. Πάγκαλος: Το μνημόνιο είναι ευτυχία για τον τόπο, είναι  ευλογία για τον τόπο
4. Σήμερα, πλην του αποδεδειγμένα γκάου  Άδωνι, στο ίδιο πνεύμα εντάσσεται και η Παγκάλεια αιτιολόγηση μέσω του «Μαζί τα φάγαμε»
5. Απλό συμπέρασμα που  καταπνίγεται από τα ΚΜΜΕ (καθεστωτικά ΜΜΕ)
6. Τα πραγματικά αίτια, όπως τα αντελήφθη ο  Ξ. Ζολώτας, είναι αίτια και για τα σημερινά δεινά (μαζί με τη διόγκωση  και συσσώρευση κερδών από το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο
7. Δεν βγήκε δηλαδή η χώρα από την τότε κρίση (όπως και σήμερα)
8. Η μόνη αλήθεια και το αληθινό επιδιωκόμενο των τοκογλύφων. Κέρδη πάνω στην ισοπέδωση της χώρας. Καπιταλισμό της καταστροφής τον λένε σήμερα.
9. Και τα υπόλοιπα της υπανάπτυξης  μας, παραμένουν κουραφέξαλα.
10. Ο μεγαλοτοκογλύφος που έπαιξε με την ελληνική χρεοκοπία. Σήμερα θα τον λέγαμε «επενδυτή» ή «δανειστή» και άλλα πιο εύηχα

Και όπως λένε και τα μεγαλοπαπαγαλάκια: Τι δεν καταλαβαίνεις;

Η Ζωή και το Τραγάκη

....στην άκρη παραπονεμένο θέλει κι αυτό φιλάκι,Η μεγαλόψυχη Ζωή ΣΚΥΒΕΙ και του το χαρίζει...

Μακάρι, κύριε Βαρουφάκη...

απο zoornalistas
Μακάρι, κύριε Βαρουφάκη...

Το στίγμα του για την πολιτική που θα ακολουθήσει έδωσε ο υπουργός ΟικονομικώνΓιάνης Βαρουφάκης με ένα σημείωμα στο προσωπικό του μπλογκ. Μακάρι να γίνουν έτσι. Διαβάστε τι έγραψε:
«Πριν μερικές μέρες μου πήρε συνέντευξη δημοσιογράφος από την Ισπανία συνοδευόμενη, ως συνηθίζεται, από έλληνα βοηθό.
Εκείνος σε όλη την διάρκεια της συνέντευξης δεν είπε κουβέντα αλλά πρόσεχε όλο ένταση και ενδιαφέρον. Στο τέλος, όταν χαιρετιόμασταν με την δημοσιογράφο, ο βοηθός της της ζήτησε στα ισπανικά συγγνώμη που θα μου μιλούσε στα ελληνικά. Τότε με πλησίασε, μου έπιασε και τα δύο χέρια.
Τα μάτια του κοκκίνισαν πρώτα αρκετά πριν κυλήσει το πρώτο δάκρυ. Η φωνή του έτρεμε καθώς μου εξηγούσε ότι ήταν άστεγος, πρώην καθηγητής ξένων γλωσσών που τα έχασε όλα και που πασχίζει νύχτα-μέρα να μην δείχνει άστεγος. Που βλέπει το παιδί του μια φορά το μήνα αλλά μόνο όταν..    έχει καταφέρει να πλυθεί και να φαίνεται «κανονικός», κάνοντας δουλειές του ποδαριού όπως το να συνοδεύει ξένους ανταποκριτές.
Έκλεισε με τα εξής λόγια: "Δεν σας ζητώ να κάνετε κάτι για μένα. Εγώ τελείωσα. Σας ζητώ να κάνετε ό,τι μπορείτε για εκείνους που δεν έχουν πέσει ακόμα εδώ που είμαι εγώ μέσα από τις χαραμάδες της κοινωνίας."
Καθώς αργότερα θα μπαίνω στο Υπουργείο Οικονομικών θα σκέφτομαι τα λόγια αυτά. Ούτε τα spreads, ούτε τα έντοκα, ούτε τα προσυμφωνηθέντα. Αυτά τα λόγια θα σκέφτομαι…»

Ένα γελοίο ντουέτο

-Όσο λύσσαξε ο Περισσός για το αποτέλεσμα των εκλογών δε λύσσαξε κανένας άλλος.Ήταν το επίσημο παρακράτος αλλά τώρα φοβούνται π.χ. ότι αν προκηρυχθούν διαγωνισμοί για τις δημόσιες συχνότητες ο άγνωστος αγοραστής του 902 θα τους ζητάει πίσω τα λεφτά των Παρθένων νήσων.

-Πόσο θράσος έχει ο αγράμματος μουρόχαυλος Σταυρακας να κατηγορεί τον Καμμένο για ακροδεξιό.Αυτό το μπομπολόπαιδο που χαριεντιζόταν σε συνεντεύξεις με το Μιχαλολιάκο.

Και οι δύο ρουφιάνοι με τα αφεντικά τους όμως δε μπορούν να χωνέψουν ότι δεν πέτυχαν το στόχο τους.Την ομηρία και το δέσιμο του εχθρού.Τους είδα σε πολλά ντουέτα (πχ Διαμάντω-Ψαριανός) με αγάπες και απόλυτο συντονισμό από τους εντολείς τους.

Ζωγραφιές και μουσικές

"Αλέξανδρέ μου τ’ άρματα ποιο ξέρει να κρατήσει...."


Με αφορμή ένα τραγούδι,θυμήθηκα έναν παλιό δίσκο που έκανε ο Νότης Μαυρουδής σε στίχους του Άκου Δασκαλόπουλου,πάνω σε πίνακες του Θεόφιλου.Κάθε πίνακας και ένα τραγούδι.

Αγαπώ τον Θεόφιλο,και τον τοποθετώ στο εικονοστάσι των ταπεινών Αγίων μου μαζί με τον Παπαδιαμάντη.Το κοινό τους είναι η δύναμη να εξαγνίζουν τα ανθρώπινα και να πηγαίνουν πέρα από τη φθορά.
Οι πίνακες που επιλέχθηκαν να γίνουν τραγούδια δεν θεωρούνται από τους καλύτερους του.Έχουν όμως την απλότητα,την αφέλεια και το βάθος που απαιτούσαν τα λαϊκά τραγούδια όπως ήθελαν να κάνουν οι δημιουργοί,και τα στηρίζουν άξια οι λαϊκές φωνές των τραγουδιστών.Αλεξάνδρα,Γαλανός και ο Μουφλουζέλης στον Κουταλιανό.

1-Η ωραία Αντριάνα

2-Ο Παναής Κουταλιανός

3-Αφροδίτη θεά

4-Τα παιδιά πειράζοντα τον αλήτη

5-Το τραγούδι του ήλιου

6-Ο Ιορδάνης ποταμός

7-ο Μεγαλέξαντρος

8-Η ερωτευμένη απελπισθείσα

9-Σέρβικος χορός τα ντουνεράκια

10-Ο Ιώβ ελέγχει την σύζυγο αυτού...

11-Ρωτόκριτος και Αρετούσα

12-Παράδεισος

Μερικά τραγούδια από το δίσκο

Η ωραία Αδριάνα στο παγκάκι της

τραγουδάει με μαντολίνο το μεράκι της.

Χίλια χρώματα απλώνει μες στα λόγια της

το παγώνι που μπερδεύεται στα πόδια της.

Η ωραία Αδριάνα στο παγκάκι της

τραγουδάει με μαντολίνο το μεράκι της.

Βγάζει ο ήλιος χελιδόνια απ’ το καπέλο του

κι αυτή βγάνει ζωγραφιές από το γέλιο του, 

η ωραία Αδριάνα στο παγκάκι της

καθώς λέει στο μαντολίνο το μεράκι της.

Η ωραία Αδριάνα τώρα πέρασε, 

κάποια κάμαρη θλιμμένη την εγέρασε.

Σε μι’ ατέλειωτη θα λάμπει, όμως, άνοιξη, 

ζωγραφιά απ’ της καρδιάς σου την κατάνυξη.

Η ωραία Αδριάνα τώρα πέρασε, 

κάποια κάμαρη θλιμμένη την εγέρασε.

Ο Παναής Κουταλιανός δεν είναι αιμοβόρος
μα τρώει κάστρο άμα θες και καταπίνει όρος
έχει τα μπράτσα του Ηρακλή και τρανό μουστάκι
φοράει σκαρπίνι γυριστό και χρυσό βρακάκι

Ο Παναής Κουταλιανός σηκώνει δυο κανόνια
κι όταν βροντάνε σκίζεται στα τρία η Ομόνοια
μαύρα καπέλα στη σειρά πίσω από τη μάντρα
τρέμουνε μόνο που θωρούν τέτοιο θηρίο άντρα

Ο Παναής Κουταλιανός και με θεριά τα βάνει
έχει τον κόσμο σπίτι του, τον ουρανό ταβάνι
Φίλο του έχει το Θεό τα μικρά αγγελούδια
για χάρη του ταιριάξανε τριανταδυό τραγούδια

Αλέξανδρέ μου τ’ άρματα ποιο ξέρει να κρατήσει

δόρυ Μακεδονίτικο τον ήλιο να τρυπήσει

Μια μπαταριά και ξύπνησε η θάλασσα στην Γέρα

δυο μπαταριές δυο ζωγραφιές τρέμουνε στον αγέρα

Από ένα αχούρι ξεκινάμε τον κόσμο ανάποδα γυρνάμε

κι είν’ ο καιρός τις τσέπες σου που ξεχειλίζει

κι αυτό το φως που με πονάει και με ζαλίζει

Αλέξανδρέ μου μιαν αυγή να σ’ έβλεπα στη Σμύρνη

κι ο Βουκεφάλας να ριγεί σ’ αρχαίο καλντερίμι

Μια μπαταριά και ξύπνησε η θάλασσα στο πέραν

δυο μπαταριές δυο ομορφιές στον κόσμο που μας φέραν

Από ένα αχούρι ξεκινάμε τον κόσμο ανάποδα γυρνάμε

κι είν’ ο καιρός τις τσέπες σου που ξεχειλίζει

κι αυτό το φως που με πονάει και με ζαλίζει

Μεταξωτή σου ρίχνω σκάλα απ’το μπαλκόνι μου

για να μ’ ανέβεις θα σου φέγγει το παγόνι μου

από της νύχτας το ροδόσταμο μυρώθηκα

κι από την άχνα της καρδιάς σου βαλαντώθηκα

Στο περβόλι μου κοιμάται ο ουρανός

μεσ’ τα λόγια σου ακούγεται καημός

Ρωτόκριτε, Ρομβέρτε και Ρωμαίε μου

άγγελε γαλανομάτη και ωραίε μου

Θα μας ακούσει ο καιρός βαθιά μεσάνυχτα

μεσ’ την καρδιά μου αστροφεγγιά κι όλα ορθάνοιχτα

κι αν σε χαϊδεύω σε φιλώ φωνάζει η βάγια μου

αχ και να `ξερες τ’ ατέλειωτα τα βράδια μου

Στο περβόλι μου κοιμάται ο ουρανός

μεσ’ τα λόγια σου ακούγεται καημός

Ρωτόκριτε, Ρομβέρτε και Ρωμαίε μου

άγγελε γαλανομάτη και ωραίε μου

Σ’ αυτόν τον κόσμο το φονιά

χρυσά μας δένουνε σκοινιά

σ’ αυτόν τον κόσμο τον καλό

για σένανε παρακαλώ

Ντανι ντουνε ντουνεράκια

έτσι λεν’ τα κοριτσάκια

Ντανι ντουνε ντουνεράκια

μου χρωστάς κάτι φιλάκια

Στρατιώτη μου περαστικέ

κι ο χάροντας κουράστηκε

χτύπα το πόδι σου στη Γη

πρωτού μας πάρει μιαν αυγή

Στη Μυτιλήνη και στη Χιό

τη νύχτα κλαίει ένα στοιχειό

βγάλε το χρυσό σου το σπαθί

και δώστου μια για να χαθεί

Y.Γ.Ναι για σένα το λέω,που γελάς με την "ερωτευμένη απελπισθείσα".Αν μπορείς φτιάξε κι εσύ μία.