Στη νεώτερη ελληνική ιστορία υπάρχουν κοινά και επαναλαμβανόμενα μοτίβα. Ένα βασικό τέτοιο μοτίβο είναι η επικράτηση/αναρρίχηση σε λογής λογής θέσεις εξουσίας άθλιων ανθρώπων που θα εξοντώσουν όχι μόνο ότι αξιόλογο υπάρχει γύρω τους αλλά συνειδητά θα διαπράξουν εγκλήματα εναντίον της πλειοψηφίας του λαού.Πίσω τους πάντα κρύβεται κάποια ξένη "δύναμη"την οποία υπηρετούν με το αζημίωτο φυσικά.
Το πλαίσιο αυτό είναι.Είτε πρόκειται για Βασιλιά, πρωθυπουργό, τραπεζίτη, συνταγματάρχη, κομματικό "στέλεχος" παρακρατικό,ή απλό σιτιζόμενο κομματόσκυλο.Οι αναλογίες μόνο διαφοροποιούνται.
Στις ανωτέρω ορδές, μετά από πληθώρα βιβλίων και μαρτυριών έχω κατατάξει και τον περιβόητο Γιάννη Ιωαννίδη (1900-Αύγ.1967) στελεχάρα του ΚΚΕ στα πλέον κρίσιμα και αιματοβαμμένα χρόνια τούτου του άμοιρου λαού.
Το πορτραίτο του από πλήθος πηγών:
Ένα κοντόχοντρο ανθρωπάκι,βαθιά αμόρφωτο, εξουσιομανές, άφιλο,κομπλεξικό, κουτοπόνηρο,ύπουλο,ανεύθυνο και αδίστακτο που ενδιαφέρεται όμως για την καλοπέραση του.Παντός καιρού Σταλινικού και Χρουτσοφικού, Ζαχαριαδικού και Κολιγιαννικού,έως το 1961 που παροπλίστηκε αναγκαστικά.
Από τις πηγές μου όμως έλειπε κάτι σημαντικό,και θα ήταν άδικα τα συμπεράσματα μου αν δεν έβρισκα το βιβλίο με την μαρτυρία του ίδιου,πολλά χρόνια εξαντλημένο και δυσεύρετο.Το αναζητούσα χρόνια και κατάφερα να το βρω.
Εξαρχής λοιπόν λέω ότι όλα τα ανωτέρω χαρακτηριστικά γίνονται φανερά και από την ίδια του τη "μαρτυρία".
Μετά το 1956 πολλοί Έλληνες που έζησαν και ζούσαν την τραγωδία του '40-'50 αρχίζουν να ψάχνουν μπας και βρουν έστω την ελάχιστη αλήθεια σε ωκεανό ψεμάτων και προδοσιών.Ένας απ' αυτούς είναι ο Αλέκος Παπαπαναγιώτου που έζησε τα γεγονότα και μάλλον υπήρξε μέλος του ΚΚΕ ιδιότητα που δεν δηλώνεται σαφώς στον πρόλογο του βιβλίου.
Επισκέπτεται τον Ιωαννίδη στη κατοικία του στο Βουκουρέστι έδρα της "ηγεσίας" του ΚΚΕ όπου ζει από το 1956 με τη γυναίκα του Δόμνα και μαγνητοφωνεί όλες τις συνεντεύξεις τον Μάιο του 1965.Δυο χρόνια αργότερα τον Αύγουστο του 1967 ο Ιωαννίδης πεθαίνει στο Βουκουρέστι. (αυτά αναφέρονται στις σελ.17 και 57 του βιβλίου και αξίζουν προσοχή γιατί στο δίκτυο υπάρχει σύγχυση και στις χρονολογίες αλλά και το Βουκουρέστι γίνεται Βουδαπέστη).
Μεσολαβεί η χούντα και η διάσπαση του '68.Οι συνομιλίες απομαγνητοφωνούνται, ο πρόλογος γράφεται το 1975,τυπώνεται το 1977 και κυκλοφορεί το 1979.
Ο Παπαναγιώτου έχει ζήσει και γνωρίζει τα γεγονότα και πολύ σωστά προσπαθεί να διευκρινίσει σημαντικότατες λεπτομέρειες που μπορούν να εξηγήσουν πολλά.
Ο Ιωαννίδης-όπως όλοι αυτής της συνομοταξίας-ή ψεύδεται,ή αποσιωπά ή στη καλύτερη περίπτωση λέει μισές αλήθειες δηλ.και πάλι ψέμα.
Όλα τα ρίχνει στον Σιάντο,-νεκρό γαρ-που δεν μπορεί να μιλήσει,παρόλο που ήταν ντουέτο και αποκαλούσε ο ένας τον άλλο "αδελφό".
Παρόλο που επίκεντρο είναι τα χρόνια 1940-45 η αντίσταση και ο Δεκέμβρης'44 ,ο Ιωαννίδης αναφέρεται στον Άρη ΕΛΑΧΙΣΤΑ και φυσικά εντέχνως μόνο και μόνο για να τον ελεεινολογήσει.Αλλά δεν μπορεί να κρυφτεί το κομπλεξικό αμόρφωτο ανθρωπάκι κι έτσι το ξεφουρνίζει "...Ο Άρης φυσικά ήξερε γράμματα..."
Ο λόγος του φτωχός,κακοποιημένος και προκλητικός,μέσα στην απαιδευσιά του και την αθλιότητα του χαρακτήρα
π.χ.
ΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ: Όμως εκεί ο Δεσποτόπουλος πήρε καλή θέση.
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Δεν ξέρω τι θέση πήρε εκεί...
ΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ: Αν είναι σωστά αυτά που λέει στο γράμμα του...
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Α,δεν ξέρω στο γράμμα του τι λέει....
π.χ.
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: ...το Δεκέμβρη τα κάναμε μούσκεμα......Θα μου πεις ποιος φταίει;Είπαμε ποιος φταίει.Πάλι να τα ξαναλέμε; (Λ=ας βρει ο αναγνώστης αν μπορεί )
π.χ.
ΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ: Και τον Οκτώβρη ο Τσώρτσιλ είχε πάει στη Μόσχα...(Λ=συμφωνία με Στάλιν)
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ:Εμείς είχαμε υπόψη μας ένα σωρό πράγματα.Έτσι;;Όπως λεγόντουσαν τότε.Μια τέτοια αυτή υπήρχε....
π.χ.
ΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ: Μα το (2ο) Σύνταγμα(του ΕΛΑΣ) μου φαίνεται στις 3 προς 4 (Δεκέμβρη) το είχαν αφοπλίσει οι Άγγλοι.....(Λ=στο Ψυχικό-σημαντικότατο γεγονός και πασίγνωστη και βέβαιη η ημερ/νία)
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ:Αυτό το είχαν αφοπλίσει στις 4 ή στις 5,κατάλαβες.Το είχαν αφοπλίσει στις 5 του Δεκέμβρη.(Λ=προκλητικό ψέμα με βαρύτητα)
π.χ.
ΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ: Ναι,έγινε η συνεδρίαση του Πολιτικού Γραφείου......
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Αυτή έγινε ύστερα από την δική μου την αυτή......
...Ο Γέρος (Σιάντος) είχε έρθει σε επαφή με τον αυτόν,πως τον λένε,τότε με τις προτάσεις του Σκόμπι.....
.....Δεν είχαμε ένα μέτωπο για να συνδυάζουμε την αυτή.
...Ο κόσμος είχε πάθει μια αυτή...
...Είχε μια εντολή την οποία δε θα παραβίαζε σε καμία περίπτωση.Έτσι;;Έτσι ήταν η αυτή μας.Ότι θα δινότανε αμνηστία σε όλους...
....Εκεί του κάνανε πάλι μια αυτή του Σιάντου.
...Εμένα μου ξεφεύγουν και τα λέω.Είχαμε τέτοια αυτή του ίδιου του Στάλιν τον Απρίλη του 1949.
Το "εμένα μου ξεφεύγουν.." έχει τη σημασία του.Όπως γράφει ο Παπαναγιώτου,μετά το θάνατο του Ιωαννίδη το '67 η γυναίκα του Δόμνα του είπε ότι ο Ιωαννίδης αναφερόταν σ'αυτές τις συνεντεύξεις χρησιμοποιώντας τη λέξη "ανάκριση"και παράγωγα της.Θεωρώ ότι αυτό πιστοποιεί ότι έχει λόγους να μην είναι ειλικρινής.(Όχι πως θα ήταν ποτέ δηλαδή)
Το πλαίσιο αυτό είναι.Είτε πρόκειται για Βασιλιά, πρωθυπουργό, τραπεζίτη, συνταγματάρχη, κομματικό "στέλεχος" παρακρατικό,ή απλό σιτιζόμενο κομματόσκυλο.Οι αναλογίες μόνο διαφοροποιούνται.
Στις ανωτέρω ορδές, μετά από πληθώρα βιβλίων και μαρτυριών έχω κατατάξει και τον περιβόητο Γιάννη Ιωαννίδη (1900-Αύγ.1967) στελεχάρα του ΚΚΕ στα πλέον κρίσιμα και αιματοβαμμένα χρόνια τούτου του άμοιρου λαού.
Το πορτραίτο του από πλήθος πηγών:
Ένα κοντόχοντρο ανθρωπάκι,βαθιά αμόρφωτο, εξουσιομανές, άφιλο,κομπλεξικό, κουτοπόνηρο,ύπουλο,ανεύθυνο και αδίστακτο που ενδιαφέρεται όμως για την καλοπέραση του.Παντός καιρού Σταλινικού και Χρουτσοφικού, Ζαχαριαδικού και Κολιγιαννικού,έως το 1961 που παροπλίστηκε αναγκαστικά.
Από τις πηγές μου όμως έλειπε κάτι σημαντικό,και θα ήταν άδικα τα συμπεράσματα μου αν δεν έβρισκα το βιβλίο με την μαρτυρία του ίδιου,πολλά χρόνια εξαντλημένο και δυσεύρετο.Το αναζητούσα χρόνια και κατάφερα να το βρω.
Εξαρχής λοιπόν λέω ότι όλα τα ανωτέρω χαρακτηριστικά γίνονται φανερά και από την ίδια του τη "μαρτυρία".
Μετά το 1956 πολλοί Έλληνες που έζησαν και ζούσαν την τραγωδία του '40-'50 αρχίζουν να ψάχνουν μπας και βρουν έστω την ελάχιστη αλήθεια σε ωκεανό ψεμάτων και προδοσιών.Ένας απ' αυτούς είναι ο Αλέκος Παπαπαναγιώτου που έζησε τα γεγονότα και μάλλον υπήρξε μέλος του ΚΚΕ ιδιότητα που δεν δηλώνεται σαφώς στον πρόλογο του βιβλίου.
Επισκέπτεται τον Ιωαννίδη στη κατοικία του στο Βουκουρέστι έδρα της "ηγεσίας" του ΚΚΕ όπου ζει από το 1956 με τη γυναίκα του Δόμνα και μαγνητοφωνεί όλες τις συνεντεύξεις τον Μάιο του 1965.Δυο χρόνια αργότερα τον Αύγουστο του 1967 ο Ιωαννίδης πεθαίνει στο Βουκουρέστι. (αυτά αναφέρονται στις σελ.17 και 57 του βιβλίου και αξίζουν προσοχή γιατί στο δίκτυο υπάρχει σύγχυση και στις χρονολογίες αλλά και το Βουκουρέστι γίνεται Βουδαπέστη).
Μεσολαβεί η χούντα και η διάσπαση του '68.Οι συνομιλίες απομαγνητοφωνούνται, ο πρόλογος γράφεται το 1975,τυπώνεται το 1977 και κυκλοφορεί το 1979.
Ο Παπαναγιώτου έχει ζήσει και γνωρίζει τα γεγονότα και πολύ σωστά προσπαθεί να διευκρινίσει σημαντικότατες λεπτομέρειες που μπορούν να εξηγήσουν πολλά.
Ο Ιωαννίδης-όπως όλοι αυτής της συνομοταξίας-ή ψεύδεται,ή αποσιωπά ή στη καλύτερη περίπτωση λέει μισές αλήθειες δηλ.και πάλι ψέμα.
Όλα τα ρίχνει στον Σιάντο,-νεκρό γαρ-που δεν μπορεί να μιλήσει,παρόλο που ήταν ντουέτο και αποκαλούσε ο ένας τον άλλο "αδελφό".
Παρόλο που επίκεντρο είναι τα χρόνια 1940-45 η αντίσταση και ο Δεκέμβρης'44 ,ο Ιωαννίδης αναφέρεται στον Άρη ΕΛΑΧΙΣΤΑ και φυσικά εντέχνως μόνο και μόνο για να τον ελεεινολογήσει.Αλλά δεν μπορεί να κρυφτεί το κομπλεξικό αμόρφωτο ανθρωπάκι κι έτσι το ξεφουρνίζει "...Ο Άρης φυσικά ήξερε γράμματα..."
Ο λόγος του φτωχός,κακοποιημένος και προκλητικός,μέσα στην απαιδευσιά του και την αθλιότητα του χαρακτήρα
π.χ.
ΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ: Όμως εκεί ο Δεσποτόπουλος πήρε καλή θέση.
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Δεν ξέρω τι θέση πήρε εκεί...
ΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ: Αν είναι σωστά αυτά που λέει στο γράμμα του...
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Α,δεν ξέρω στο γράμμα του τι λέει....
π.χ.
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: ...το Δεκέμβρη τα κάναμε μούσκεμα......Θα μου πεις ποιος φταίει;Είπαμε ποιος φταίει.Πάλι να τα ξαναλέμε; (Λ=ας βρει ο αναγνώστης αν μπορεί )
π.χ.
ΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ: Και τον Οκτώβρη ο Τσώρτσιλ είχε πάει στη Μόσχα...(Λ=συμφωνία με Στάλιν)
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ:Εμείς είχαμε υπόψη μας ένα σωρό πράγματα.Έτσι;;Όπως λεγόντουσαν τότε.Μια τέτοια αυτή υπήρχε....
π.χ.
ΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ: Μα το (2ο) Σύνταγμα(του ΕΛΑΣ) μου φαίνεται στις 3 προς 4 (Δεκέμβρη) το είχαν αφοπλίσει οι Άγγλοι.....(Λ=στο Ψυχικό-σημαντικότατο γεγονός και πασίγνωστη και βέβαιη η ημερ/νία)
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ:Αυτό το είχαν αφοπλίσει στις 4 ή στις 5,κατάλαβες.Το είχαν αφοπλίσει στις 5 του Δεκέμβρη.(Λ=προκλητικό ψέμα με βαρύτητα)
π.χ.
ΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ: Ναι,έγινε η συνεδρίαση του Πολιτικού Γραφείου......
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Αυτή έγινε ύστερα από την δική μου την αυτή......
...Ο Γέρος (Σιάντος) είχε έρθει σε επαφή με τον αυτόν,πως τον λένε,τότε με τις προτάσεις του Σκόμπι.....
.....Δεν είχαμε ένα μέτωπο για να συνδυάζουμε την αυτή.
...Ο κόσμος είχε πάθει μια αυτή...
...Είχε μια εντολή την οποία δε θα παραβίαζε σε καμία περίπτωση.Έτσι;;Έτσι ήταν η αυτή μας.Ότι θα δινότανε αμνηστία σε όλους...
....Εκεί του κάνανε πάλι μια αυτή του Σιάντου.
...Εμένα μου ξεφεύγουν και τα λέω.Είχαμε τέτοια αυτή του ίδιου του Στάλιν τον Απρίλη του 1949.
Το "εμένα μου ξεφεύγουν.." έχει τη σημασία του.Όπως γράφει ο Παπαναγιώτου,μετά το θάνατο του Ιωαννίδη το '67 η γυναίκα του Δόμνα του είπε ότι ο Ιωαννίδης αναφερόταν σ'αυτές τις συνεντεύξεις χρησιμοποιώντας τη λέξη "ανάκριση"και παράγωγα της.Θεωρώ ότι αυτό πιστοποιεί ότι έχει λόγους να μην είναι ειλικρινής.(Όχι πως θα ήταν ποτέ δηλαδή)
 |
| Ιωαννίδης,ο ομορφάντρας στη μέση |
Ε μια αυτή σε πιάνει διαβάζοντας αυτή την αυτή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Λύσιππε (αυτή σου) η ανάρτηση μου φάνηκε σαν κάτι νευριασμένα σχόλια που γράφω με το μολύβι στα περιθώρια και ό,τι κενή σελίδα βρω κοντά στις υπογραμμίσεις, όταν διαβάζω κάτι τέτΧοιες μαρτυρίες (σαν αυτή).
Εξαιρετικά ακριβές το σχόλιο σου Δάφνη.
ΔιαγραφήΟμοίως κατ τα ..αυτά