Μάνος Ζαχαρίας-1

 Αφορμή στάθηκε η άγνοια που συναντώ γι' αυτό το μεγάλο σκηνοθέτη και για το έργο του αλλά και ένα μικρό βιογραφικό στη Wikipedia ως αρχή.
Στην αναζήτηση των ταινιών του είχα δύο συναντήσεις με αυτόν τον εξαιρετικό άνθρωπο.Αν και 91 ετών διατηρείται ακμαιότατος και η συζήτηση μαζί του είναι κάτι μοναδικό,αφού νηφάλιος μαρτυρά για την ιστορική και καλλιτεχνική περιπέτεια του 20ου αιώνα.
Στα λόγια του θα επανέλθουμε με νέα ανάρτηση.

Υπάρχει και το βιβλίο που εκδόθηκε κατά το 49ο φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσ/νίκης το 2008 όπου έγινε ένα αφιέρωμα και τιμητική εκδήλωση για την προσφορά του.Τότε προβλήθηκαν και δύο ταινίες του νομίζω από την ΕΤ-1 και το κανάλι της Βουλής.

ΜΙΚΡΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΚΑΙ ΕΡΓΟ

Γεννήθηκε στην Αθήνα 9/7/1922 στη περιοχή Θησείου.Ο πατέρας του χημικός και η μητέρα του δασκάλα.Φοίτησε στο πανεπιστήμιο Αθηνών στο τμήμα χημείας και στην διάρκεια της κατοχής 1941-1944 είναι μέλος της ΕΠΟΝ. Κατά τα Δεκεμβριανά 1944 αναλαμβάνει επικεφαλής του σπουδαστικού λόχου "Λόρδος Μπάιρον" και συμμετέχει στην τελευταία μάχη στα Εξάρχεια,πριν την υποχώρηση.

Το 1945 με τις υποτροφίες του Γαλλικού Ινστιτούτου φεύγει για σπουδές στο Παρίσι με το πλοίο "Ματαρόα" μαζί με άλλους νέους που αργότερα διέπρεψαν(Κώστας Αξελός,Μέμος Μακρής,κ.α.).Σπουδάζει κινηματογράφο στην IDHEK και παρακολουθεί θεατρικά μαθήματα.Το 1948 ενώ ήδη κορυφώνεται ο εμφύλιος πόλεμος,επιστρέφει στην Ελλάδα.Στο Γράμμο συναντά τον παλιό φίλο Γιώργο Σεβαστίκογλου και δημιουργούν το κινηματογραφικό συνεργείο του Δημοκρατικού Στρατού. Σε απάντηση της προπαγάνδας,φτιάχνουν το ντοκιμαντέρ ''Η αλήθεια για τα παιδιά της Ελλάδας"

Μετά την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού το 1949 βρίσκεται στην Τασκένδη ως πολιτικός πρόσφυγας,όπου φοιτά στη σχολή σκηνοθεσίας.Το 1956 έπειτα από διαγωνισμό φοιτά στη σχολή της Μόσφιλμ και μετοικεί στη Μόσχα.Με το τέλος των σπουδών εργάζεται ως σκηνοθέτης στη Μόσφιλμ.Γνωρίζει και παντρεύεται την σύζυγο του Όλγα και αποκτούν δύο κόρες,τη Λένα και τη Μάσα.Το 1971 αναλαμβάνει την καλλιτεχνική διεύθυνση του Τρίτου Στούντιο της Μόσφιλμ.

Ως σκηνοθέτης γυρίζει επτά μεγάλου και τρεις μικρού μήκους ταινίες.

Το 1979 επιστρέφει στην Ελλάδα και από το 1981 αναλαμβάνει στο υπουργείο πολιτισμού τον τομέα του κινηματογράφου έως το 1990.

Ταινίες του Μάνου Ζαχαρία

1948-"Η αλήθεια για τα παιδιά της Ελλάδας"   ΕΔΩ με υπότιτλους HUG

1959-"Πρωινό δρομολόγιο" μικρού μήκους

1960-"Οι Σφουγγαράδες" σε σενάριο Γ.Σεβαστίκογλου βασισμένο σε διήγημα του Νίκου Κάσδαγλη ΕΔΩ ολόκληρη η ταινία με ελληνικούς υπότιτλους

1962-"Νυχτερινός επιβάτης"

1963-"Το σταυροδρόμι ή τέλος κι αρχή" ΕΔΩ η ταινία

1966-"Είμαι φαντάρος μητέρα"

1968-"Ένας από το εκτελεστικό απόσπασμα"  εδώ η ταινία         ΕΔΩ αποσπάσματα

1970-"Η πόλη της πρώτης αγάπης" Σπονδυλωτή ταινία 7 ιστοριών από τις οποίες οι 5 γυρίστηκαν από τον Ζαχαρία και οι 2 από τον Γιάσιν.

1972-"Γωνία Αρμπάτ και Μπουμπουλίνας" με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία του Μάνου Ζαχαρία. ΕΔΩ η ταινία

1977-"Ψευδώνυμο Λούκατς" Αναφορά στον Ισπανικό εμφύλιο.

Σε όλο το έργο του Μάνου Ζαχαρία υπάρχει άμεση ή έμμεση αναφορά στην πατρίδα του Ελλάδα παρόλο που όλες γυρίστηκαν στη πρώην Σοβιετική Ένωση.Στους ήρωες του κυριαρχεί η ηθική θέση του ατόμου κοινωνικά και ιστορικά.

Υ.Γ. Μπορεί να μας έχουν-βάσει σχεδίου- πνίξει στα σκουπίδια.
 Όλα τα έχει ο μπαξές,αλλά τις ταινίες του Ζαχαρία δε μπορείς να τις βρεις πουθενά.
Το έργο ενός αγωνιστή δε προβάλλεται σχεδόν ποτέ,το έργο του δωσίλογου σκηνοθέτη που νεαρός ακολούθησε την υποχώρηση των κατοχικών Γερμανικών στρατευμάτων θα αναθρέψει μέσω τηλεόρασης γενεές 14. Άλλη μια εξήγηση για το σημερινό χάλι της "αθλίας πατρίδας" μας.

ΕΔΩ το δεύτερο μέρος
ΕΔΩ το τρίτο μέρος για το Μάνο Ζαχαρία