Ν.Μπογιόπουλος

  Δεν θα μας απασχολούσε το συνέδριο του ΚΚΕ αν δε βλέπαμε να παίζεται για χιλιοστή φορά το γνωστό έργο.Η εξουσία μιας κλίκας να διώκει οποιαδήποτε φωνή  αμφισβητεί τα προνόμια και τις ύποπτες σκοπιμότητες της.

Σ' αυτό το πλαίσιο ΚΑΙ ΜΟΝΟ ως συμπάθεια προς τη ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑ άρα και ΗΘΙΚΗ ΘΕΣΗ της προσωπικής άποψης-άσχετα αν συμφωνούμε ή όχι με την άποψη αυτή-αναφερόμαστε στο Ν.Μπογιόπουλο,ο οποίος γνωρίζοντας πολύ καλά τις συνθήκες και τις συνέπειες,τολμά να αντιταχθεί και να διαφωνήσει,όταν οι περισσότεροι σιωπούν και σκύβουν το κεφάλι ή κρύβονται.Τα προειδοποιητικά πυρά εναντίον του ήδη έχουν ριχθεί από το ιερατείο του Περισσού (Παπαρήγα, Μεντρέκας,  Μαϊλης..) και αναμένουμε τη συνέχεια του μάταιου αγώνα.


Ακολουθούν κάποια αποσπάσματα άρθρου του στον "Ρ" 31/03/2013

...Η πολιτική γραμμή των Θέσεων ουσιαστικά εφαρμόζεται εδώ και χρόνια. Έχουμε ήδη δείγματα ότι δεν περπατάει: οργανωτική στασιμότητα, πτώση κυκλοφορίας «Ρ», επίπεδο ταξικού κινήματος, οδυνηρό εκλογικό αποτέλεσμα...

...Όμως υπηρετείται ο στόχος της λαϊκής εξουσίας, όταν, στη μαζική πάλη για την ανακούφιση του λαού από τα βάσανά του, τίθεται σαν (διαχωριστική) προϋπόθεση; Πανομοιότυπα απουσιάσαμε από το καθήκον να παρέμβουμε στο αυθόρμητο που εκδηλώθηκε. Δεν δηλώσαμε «παρών» για τον προσανατολισμό και τη συνειδητοποίησή του. Αφήσαμε άλλους να το κατευθύνουν, να το αξιοποιούν. Από τις πλατείες που τις καταγγείλαμε από την Ισπανία κιόλας, πριν ακόμα εμφανιστούν στην Ελλάδα, μέχρι τις πατάτες. Από τις διαδηλώσεις για το μνημόνιο μέχρι τα διόδια - όταν έρχονταν άλλοι εμείς φεύγαμε.

..Η εξάρτηση συνιστά καταισχύνη του συνόλου της αστικής τάξης και χειροπιαστή απόδειξη ότι το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και για το λόγο αυτό, για να εξυπηρετήσει τα δικά του συμφέροντα, υποδουλώνει το λαό, σε συμμαχία με το ξένο κεφάλαιο. Αυτή η ανάλυση του Λένιν στον «Ιμπεριαλισμό», στο «Η Βαριά Βιομηχανία στην Ελλάδα» του Μπάτση, στο «Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα» του Μπελογιάννη, ισχύει ακέραια και σε συνδυασμό με τα σημερινά οικονομικά και πολιτικά δεδομένα, η πραγματικότητα βοά: Η εξάρτηση της Ελλάδας βαθαίνει...

«Ριζοσπάστης»: Δημοσιεύματα όπως το διήγημα για το δολοφόνο του 15χρονου, τα «πέρασε για λίγο από τον ΔΣΕ» για τον Μίσσιο, ανιστόρητες αναφορές ότι «το ΚΚΕ καμία σχέση δεν έχει με την αριστερά», κείμενα όπου αντί επιχειρημάτων βρίθουν ασυνταξιών και αφορισμών, πρωτοσέλιδα όπου απουσιάζει ή υποβαθμίζεται το σημαντικό της επικαιρότητας (π.χ. θάνατος Τσάβες), δεν συνηγορούν στην εκτίμηση περί «βελτίωσής του».