Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι στην ΕΕ κυριαρχεί όλο και περισσότερο η τάση άνισης διαβάθμισης των κρατών-μελών της. Δημιουργείται µια αλυσίδα στην κορυφή της οποίας βρίσκεται η Γερμανία, η οποία κατέχει την πρωτοκαθεδρία στην ΕΕ, και στο κάτω μέρος ο ευρωπαϊκός Νότος. Οι ισχυρές χώρες της ΕΕ, ιδιαίτερα η Γερμανία, χαρακτηρίζονται πλέον από «οικονομικό πολιτιστικό εθνικισμό», ακόμα και «ρατσισμό». Η τάση της ΕΕ να αναπτυχθεί σε αυτοκρατορία συνδέεται µε την εξέλιξη της Γερμανίας σε ένα είδος «αυτοκρατορικού κράτους», µιας Νέας Ρώµης που είναι το πραγματικό κέντρο του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι.
Αυτή η αλλαγή συνδέεται µε τη μετατροπή της Ελλάδας σε αποικία χρέους. Ο συγγραφέας δείχνει μέσα από τις εμπειρίες και τις θεωρητικές συζητήσεις του παρελθόντος, µε σειρά συγκρίσεων, τι είναι και πώς ορίζεται η «αποικία χρέους». Ο συγγραφέας αναλύει το σημερινό σύστημα επιτροπείας που έχει στηθεί στην Ελλάδα. Πώς και µε ποιους μηχανισμούς, θεσμούς, προγράμματα λειτουργεί αυτό. Τις καταστροφικές επιδιώξεις της τρόικας και των Γερμανών. Τις τεράστιες ευθύνες της ελληνικής ολιγαρχίας και διαπλοκής. Τις επιπτώσεις που έχει η μετατροπή της Ελλάδας σε αποικία χρέους στην κοινωνία και την οικονομία της, καθώς και στην Κύπρο. Αναλύει το δημοκρατικό πρόβλημα και το πρόβληµα κυριαρχίας που προκύπτει για την «Ελλάδα αποικία χρέους».
Ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου, σημειώνει: «Το νέο βιβλίο του Νίκου Κοτζιά πραγματεύεται ένα θέμα που παρουσιάζει όχι μόνο θεωρητικό- επιστημονικό ενδιαφέρον για τους ειδικούς της πολιτικής επιστήμης, αλλά και εξαιρετικό πολιτικό-πρακτικό ενδιαφέρον για κάθε σκεπτόμενο και μαχόμενο πολίτη. Μας μιλάει γι’ αυτό το πελώριο μαύρο σύννεφο που ρίχνει τη σκιά του σε όλη την Ευρώπη, το φάντασμα του νέου γερμανικού ηγεμονισμού. Ο Νίκος Κοτζιάς καταφέρνει για άλλη μια φορά να συνδυάζει, στο πόνημά του, το ιστορικό εύρος με το αναλυτικό βάθος, τη θεωρητική σοβαρότητα με την πολιτική ευθυβολία. Μακριά από κάθε εθνικιστική προδιάθεση –άλλωστε η αιχμή του δόρατός του στρέφεται εναντίον της υποτελούς και κρατικοδίαιτης ελληνικής ολιγαρχίας– προσφέρει τροφή και γνώση σε όλους όσοι αναζητούν έναν νικηφόρο δρόμο απεμπλοκής της Ελλάδας από τον μνημονιακό λαβύρινθο της κοινωνικής καταστροφής, της αντιδημοκρατικής εκτροπής και της εθνικής ταπείνωσης».
Ο Ν. Κοτζιάς ανέλυσε και συνέκρινε τις αποικίες στον 19ο αιώνα, εποχή της διεθνοποίησης, με τις αποικίες χρέους σήμερα, εποχή της παγκοσμιοποίησης. Ανέλυσε τις αλλαγές στη Γερμανία και τη γερμανική πολιτική, καθώς και εκείνες στην ΕΕ. Στο τέλος προσδιόρισε τα προβλήματα που προκύπτουν για τη χώρα ως αποικία χρέους στο πλαίσιο της ΕΕ ως αυτοκρατορίας και της λειτουργίας της Γερμανίας ως αυτοκρατορικού κράτους. Εξήγησε γιατί η Γερμανία δεν είναι ηγεμονική δύναμη και εξασκεί περιοριστικά πρωτοκαθεδρία. Υποστήριξε ότι τα κύρια προβλήματα που αναδύονται σε αυτό το πλαίσιο είναι τρία:
α) Η διατήρηση της ισχύος της Ελληνικής Ολιγαρχίας, όπως την ονόμασε, που προκειμένου να συνεχίσει να έχει τον πρώτο λόγο στη χώρα, δεν είχε καμία αναστολή να την παραδώσει στον ξένο παράγοντα, την τρόικα.
β) Οι δανειστές, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να ελέγξουν τη χώρα με μηχανισμούς εποπτείας, προκειμένου να διασφαλίσουν τα υπερκέρδη τους.
γ) το ζήτημα της εθνικής κυριαρχίας, της δημοκρατίας και των δημοκρατικών θεσμών, καθώς και της χώρας συνολικά.
Ο συγγραφέας συμπέρανε ότι αυτές είναι οι αντιθέσεις γύρω από τις οποίες θα διεξαχθούν οι αγώνες, η έκβαση των οποίων θα καθορίσει το μέλλον της Ελλάδας. Προκειμένου αυτοί να έχουν καλή κατάληξη, υποστήριξε, χρειάζεται να ενισχυθεί ο πατριωτισμός, η δημοκρατία, η κοινωνική δικαιοσύνη, ο πολιτισμός και η παιδεία. Ο Ν. Κοτζιάς επέμεινε ότι η γνώση και η πολιτιστική δράση είναι τα στοιχεία με τα οποία θα υπερβεί η κοινωνία φόβους και αναστολές στη μάχη για τα δίκαιά της, για μια Ελλάδα του αυτοσεβασμού, απαλλαγμένη από τα δεσμά της αποικίας χρέους.
πηγή camerastyloonline
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου