Υπάρχει μια μακρά παράδοση.Ας πούμε για τα νεώτερα ότι ξεκινά από τον ντε Σαντ και φτάνει μέχρι τις μέρες μας.Κυρίως Γαλλική.Βέβαια υπάρχουν και σε άλλες γλώσσες.
O Eco μιλάει για τα βιβλία στη κόλαση ανα τους αιώνες και τονίζει ότι αυτά στο καιρό τους ήταν σημαντική πράξη αντίστασης,και δε θα διαφωνήσουμε.
Αφορμή η εύρεση του εξαντλημένου "Ιστορία του ματιού" του Μπατάιγ (Battaille) που εκδόθηκε το 1928 και στη Ελλάδα το 1980.Το βιβλίο έχει μια εξαιρετική εισαγωγή από τον Δημ.Δημητριάδη για τον ερωτισμό, αλλά εγώ αμφιβάλλω αν υπάρχει μεγάλη σχέση με το καθεαυτό κείμενο ή χρειάζεται πολύ φαντασία για να συνδεθούν μεταξύ τους.
Γενικά μπορούμε να πούμε ότι γράφτηκαν από γνωστούς συγγραφείς με ψευδώνυμο αρχικά.Περιγράφουν λεπτομερώς και χωρίς σεμνότυφους ενδοιασμούς ποικίλες σεξουαλικές πράξεις που κάποιες θα τις ονόμαζαν και ακραίες αν έστεκε ο όρος όταν αναφερόμαστε στη σεξουαλικότητα.
Αναρωτιέμαι για την σημασία που μπορούν να έχουν στην εποχή μας,που αν εκληφθούν ως πορνογραφήματα είναι ξεπερασμένα κατά πολύ από την χύδην κατακλυσμιαία πορνογραφία.
Αν κάποιος θέλει να δεχτεί ότι είναι τέχνη θα πρέπει να ορίσει πρώτα τι είναι τέχνη.Για υπόγειο συσχετισμό με ψυχανάλυση-φιλοσοφία κλπ.κατά περίπτωση θα ρίσκαρε αυθαιρεσία όπως κατά τη γνώμη μου συμβαίνει με την εισαγωγή του Δημητριάδη που δεν βρίσκω δικαίωση της από το τολμηρότατο μα μετριότατο κείμενο.
Σκέφτομαι ότι στην εποχή μας αν πέσουν στα χέρια καμιάς θείτσας, με ή χωρίς κότσο μπορούν να τη στείλουν κανονικά (στη κόλαση,στο παράδεισο,ή στο νοσοκομείο).
Για έναν μέσο ώριμο και φυσικά όχι πουριτανό αναγνώστη τι μπορούν να προσφέρουν?
Κατά τη άποψη μου τίποτα.
Έχω διαβάσει κάποια από αυτό το είδος.Ομολογώ ότι έπληξα αφάνταστα και όλα τα άφησα ατελείωτα.
Όμως
-Πρέπει να γνωρίζουμε για να έχουμε άποψη και να δεχτούμε ή απορρίψουμε χωρίς πάθος.
-Έχουν θέση στη βιβλιοθήκη σαν εκδοχή είδους γραφής ή έστω και για άλλους που τα εκτιμούν.
-Ξεμπροστιάζουν διάφορους μεταγενέστερους που τόλμησαν μόνο να παίξουν τους γαργαλιστές με μισόλογα γλυκερά ,ενώ αυτά έχουν τόλμη ακριβούς ρεαλιστικής περιγραφής, διώχνοντας απαγορεύσεις και απωθήσεις έξωθεν επιβαλλόμενες για το σώμα,τη γυμνότητα και την σεξουαλικότητα
Ας μην τα υπερτιμάμε όμως γιατί θα χρειαστεί να υποτιμήσουμε άλλα σημαντικά.
O Eco μιλάει για τα βιβλία στη κόλαση ανα τους αιώνες και τονίζει ότι αυτά στο καιρό τους ήταν σημαντική πράξη αντίστασης,και δε θα διαφωνήσουμε.
Αφορμή η εύρεση του εξαντλημένου "Ιστορία του ματιού" του Μπατάιγ (Battaille) που εκδόθηκε το 1928 και στη Ελλάδα το 1980.Το βιβλίο έχει μια εξαιρετική εισαγωγή από τον Δημ.Δημητριάδη για τον ερωτισμό, αλλά εγώ αμφιβάλλω αν υπάρχει μεγάλη σχέση με το καθεαυτό κείμενο ή χρειάζεται πολύ φαντασία για να συνδεθούν μεταξύ τους.
Γενικά μπορούμε να πούμε ότι γράφτηκαν από γνωστούς συγγραφείς με ψευδώνυμο αρχικά.Περιγράφουν λεπτομερώς και χωρίς σεμνότυφους ενδοιασμούς ποικίλες σεξουαλικές πράξεις που κάποιες θα τις ονόμαζαν και ακραίες αν έστεκε ο όρος όταν αναφερόμαστε στη σεξουαλικότητα.
Αναρωτιέμαι για την σημασία που μπορούν να έχουν στην εποχή μας,που αν εκληφθούν ως πορνογραφήματα είναι ξεπερασμένα κατά πολύ από την χύδην κατακλυσμιαία πορνογραφία.
Αν κάποιος θέλει να δεχτεί ότι είναι τέχνη θα πρέπει να ορίσει πρώτα τι είναι τέχνη.Για υπόγειο συσχετισμό με ψυχανάλυση-φιλοσοφία κλπ.κατά περίπτωση θα ρίσκαρε αυθαιρεσία όπως κατά τη γνώμη μου συμβαίνει με την εισαγωγή του Δημητριάδη που δεν βρίσκω δικαίωση της από το τολμηρότατο μα μετριότατο κείμενο.
Σκέφτομαι ότι στην εποχή μας αν πέσουν στα χέρια καμιάς θείτσας, με ή χωρίς κότσο μπορούν να τη στείλουν κανονικά (στη κόλαση,στο παράδεισο,ή στο νοσοκομείο).
Για έναν μέσο ώριμο και φυσικά όχι πουριτανό αναγνώστη τι μπορούν να προσφέρουν?
Κατά τη άποψη μου τίποτα.
Έχω διαβάσει κάποια από αυτό το είδος.Ομολογώ ότι έπληξα αφάνταστα και όλα τα άφησα ατελείωτα.
Όμως
-Πρέπει να γνωρίζουμε για να έχουμε άποψη και να δεχτούμε ή απορρίψουμε χωρίς πάθος.
-Έχουν θέση στη βιβλιοθήκη σαν εκδοχή είδους γραφής ή έστω και για άλλους που τα εκτιμούν.
-Ξεμπροστιάζουν διάφορους μεταγενέστερους που τόλμησαν μόνο να παίξουν τους γαργαλιστές με μισόλογα γλυκερά ,ενώ αυτά έχουν τόλμη ακριβούς ρεαλιστικής περιγραφής, διώχνοντας απαγορεύσεις και απωθήσεις έξωθεν επιβαλλόμενες για το σώμα,τη γυμνότητα και την σεξουαλικότητα
Ας μην τα υπερτιμάμε όμως γιατί θα χρειαστεί να υποτιμήσουμε άλλα σημαντικά.
Σεξοκροκέτες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπα! Αρχίζουμε και νεολογούμε και μάλιστα πετυχημένα.
...εκ της ψαροκροκέτας ορμώμενος....
ΔιαγραφήΕπειδή ξέρω πως το ψάχνεις
ΑπάντησηΔιαγραφήκι επειδή η χάρη θέλει αντίχαρη
κι επειδή έχω ...υστεροβουλία να σου ζητήσω μελλοντικές εκδουλεύσεις,
ιδού:
San Michele aveva un gallo (Part 1 από 11 , που ακολουθούν με ελληνικούς υπότιτλους -ας λέει ιταλικά, είναι στα ελληνικά)
https://www.youtube.com/watch?v=qr3J5qjxaMg
Ευχαριστούμε Rosa.
ΔιαγραφήΗ χάρη ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙ αντίχαρη.Μπορείς να ζητάς χωρίς ενδοιασμούς και υποχρεώσεις ανταπόδοσης.
Άλλωστε, δικό μας είναι ΜΟΝΟ ότι χαρίζουμε
Τα επειδή και τα διότι
Διαγραφήφάγανε τον Παναγιώτη.
Κι εγώ είμαι της ίδιας άποψης. Απλά, ήθελα να δώσω έμφαση στην υστεροβουλία μου.
(Πλάκα κάνω. Μη με παίρνεις τοις μετρητοίς.)
Με την ευκαιρία βλέπω κι εγώ το Σαν Μικέλε. Δυστυχώς, δεν έχω διαβάσει τον Άξελ Μούντε. Ακόμη. Προηγούνται, βλέπεις, όσα έχω δανειστεί.