Εξομολόγηση στον αναγνώστη

Ένα μικρό κείμενο του ποιητή Νικηφόρου Βρεττάκου που γράφτηκε το 1964 σαν πρόλογος σε έκδοση του έργου του.
Εκ βαθέων,σχεδόν αυτοβιογραφικό.

-Παρασκευάσθηκε "εν ψυχρώ" η εθνική τραγωδία.Η τραγωδία μας ήταν η λεπτομέρεια ενός παγκόσμιου θέματος.Η σκοπιμότητα δεν διστάζει να δημιουργεί και τραγωδίες,όσο μεγάλες κι αν είναι...

-..η δουλεία της καθημερινότητας δεν επιτρέπει....

-Η ομορφιά και το ανθρώπινο πνεύμα απαιτούν ένα ανώτερο κοινωνικό ήθος,απαιτούν δικαιοσύνη και γη για όλους τους ανθρώπους

-Και χωρίς να είμαι βέβαιος ότι είμαι ποιητής,ξέρω τώρα πως δεν είμαι τίποτε άλλο.

-Χρέος θα πει να προσφέρεις τον οβολό σου,με όλη σου την ειλικρίνεια και με όλη σου την αγάπη,στην υπόθεση της ζωής,που και μετά από σένα δε θα πάψει να συνεχίζεται,και να διατηρήσεις έτσι το σύνδεσμο σου και την αδελφικότητα σου με το μέλλον.