Ένα μικρό βιβλίο (70 σελ.) του Φώτη Τερζάκη αξίζει τη προσοχή.Περιέχει τρεις πραγματείες για τους σημαντικούς στοχαστές που αναφέρονται στο τίτλο.Και οι τρεις φεύγουν πολύ νέοι το 1945 από την Ελλάδα για να γλιτώσουν τη ζωή τους από την τρομοκρατία των δοσίλογων που οργιάζει και έχουν στοχοποιηθεί για τη συμμετοχή τους στην αντίσταση και τις αριστερές ιδέες.
Το "μοιραίο" πλοίο "Ματαρόα" τους μεταφέρει στη Γαλλία όπου με υποτροφίες συνεχίζουν την πανεπιστημιακή τους πορεία,ουσιαστικά εξόριστοι.
Ο Φώτης Τερζάκης στα σύντομα αυτά κείμενα κάνει μια κριτική προσέγγιση στο σύνολο του έργου καθενός.Ερευνά τις ρίζες της σκέψης τους,τις επιρροές που δέχθηκαν και το νέο που κόμισαν στην φιλοσοφία.
Αναφέρει τη βαρύτητα των θετικών στοιχείων αλλά δεν αποσιωπά τις παγίδες και τα αδιέξοδα που αναγκαστικά προέκυψαν στην πορεία του χρόνου.
Πρωτοπόρος-χρονικά-ο Παπαϊωάννου θα θέσει βάσεις που θα επηρεάσουν ευρέως την ευρωπαϊκή σκέψη,και θα φύγει νωρίς.Ο Καστοριάδης δεν θα μπορέσει να αποφύγει παγίδες(πολιτικές) και κάποιες απόψεις του το '80-'90 θα προκαλέσουν αλλά και θα ανατραπούν παταγωδώς.Ο Αξελός θα κάνει άνοιγμα προς την κοσμολογία και θα προχωρήσει σε μια "ποιητικότητα" του στοχασμού σημαντική αλλά με το μείον της ασάφειας στο φιλοσοφικό λόγο.
Η συμπύκνωση στη θέαση ολόκληρου του έργου είναι η μεγάλη προσφορά αυτών των κειμένων που θέτουν το κίνητρο του ανα-στοχασμού στον αναγνώστη.
Η εξέλιξη των ιδεών,των κοινωνιών,του ανθρώπου,κείνο "τα πάντα ρεί" του Ηρακλείτου,απαιτούν πάντα την εγρήγορση της σκέψης μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου