Σάββατο 31 Μαΐου 2014

Το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου-Λουίς Μπουνιουέλ-Cet obscur objet du désir

1977 η τελευταία ταινία του Μπουνιουέλ.

Ο Ματέο είναι ένας ευκατάστατος μεσήλικας, ο οποίος ερωτεύεται κατά πολύ νεότερη του υπηρέτρια του, Κοντσίτα. Μόλις εκδηλώνεται ο Ματέο εκείνη φεύγει από το σπίτι. Και αρχίζει ένα παιχνίδι στο οποίο, όποτε τη βρίσκει μετά από λίγο τη χάνει.

Ο αγώνας του καταντάει μάχη ενάντια σε κάτι που όλο και περισσότερο γίνεται και πιο σκοτεινό.
Το γυναικείο πρόσωπο ερμηνεύεται από δύο διαφορετικές ηθοποιούς (Άντζελα Μολίνα και Καρόλ Μπουκέ) ενώ είναι ένα και μοναδικό. Ο άντρας του μύθου το φαντασιώνει κάθε φορά με άλλον τρόπο.

Η εξερεύνηση του κάθε είδους πόθου αλλά και η ματαιότητα του με τις συμβολικές προεκτάσεις,είναι μια μελέτη της ζωής και των υποσχέσεων της.Οι απρόσμενες αλλά τακτικές εκρήξεις βομβών σηματοδοτούν τα σημεία καμπής και λειτουργούν συμβολικά.

Η ταινία ΕΔΩ

Θα υπάρχει και κάτω δεξιά στη ταινιοθήκη

Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

Ιβάν Μπούνιν

Ο πρώτος Ρώσος νομπελίστας το 1933.
Τυχαία έπεσαν στα χέρια μου τα δυο διηγήματα του.Δεν είχα διαβάσει κανένα έργο του.
Βρήκα δυνατά και τα δύο,ιδιαίτερα την "Ωραία Ζωή"

...και ξαφνικά μου λέει ψιθυριστά:
-Μπορείς να με φιλήσεις μονάχα μια φορά;
E,λέω μια απόφαση είναι,και τον φίλησα.
Έπειτα μούβαλε όλα τα λεφτά στο χέρι και γύρισε στον τοίχο.
-Πήγαινε,λέει....
.....
Μητέρα,γιατί με καταστρέψατε σαν και κείνο τον Νικανόρ Ματβέεβιτς;

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Ο τελευταίος ρώσος κλασικός

Δεν ανήκα σε καμιά σχολή. Ούτε των συγγραφέων της παρακμής ή των συμβολιστών, των ρομαντικών ή των νατουραλιστών. Εξάλλου, δεν είχα σχεδόν καμιά σχέση με τους κύκλους των λογοτεχνών! Ταξίδεψα πολύ. Μ' ενδιέφεραν κυρίως τα φιλοσοφικά, θρησκευτικά, ηθικά και ιστορικά προβλήματα...

Ιβάν Μπούνιν

γράφει ο Τάσος Γουδέλης

Η περίπτωση του Ιβάν Μπούνιν (1870-1953) έχει προσθέσει έναν ακόμα αριθμό στο μεγάλο κατάλογο των καλλιτεχνών, οι οποίοι αναγκάσθηκαν, από συστάσεως του ρωσικού κράτους, να εγκαταλείψουν τη χώρα τους και να ζήσουν ως εμιγκρέ εις την ξένην. Ειδικά όσοι (αυτο)εξορίσθηκαν -όχι μόνον στα χρόνια της Σοβιετικής εξουσίας αλλά και προηγουμένως επί "μητέρας Ρωσίας"- είναι γνωστό ότι δέχθηκαν το πλήγμα του χωρισμού με μεγαλύτερη ένταση από άλλους ομοιοπαθείς απανταχού της Γης, δεδομένης της βαθιάς σχέσης του ρώσου με το νόστιμον ήμαρ. Ο μυστικός και κρυπτικός ενίοτε δεσμός του κατοίκου της χώρας του Ντοστογιέφσκι με την πατρίδα του, τουλάχιστον μέχρι πρότινος, λειτουργούσε με τρόπο σχεδόν μεταφυσικό στη συνείδησή του. ....

Ο Μπούνιν, αν και εξόριστος από το 1920, (κυρίως) στο Παρίσι, συνεχώς "επιστρέφει" στη χώρα του μέσα από μια απίστευτη μνημονική κινητοποίηση, θα έλεγε κανείς, των αισθητηριακών του δυνάμεων, για να ανασυνθέσει "χρώματα και αρώματα" της Ιθάκης του. Πριν φύγει από την πατρίδα του, ήδη καταξιωμένος ως συγγραφέας, είχε προλάβει να δει δημοσιευμένο το πεζό του Το χωριό, ένα έργο-απάντηση στους σλαβόφιλους και τους τολστοϊκούς, απομυθοποιητικό όσον αφορά στον ενάρετο μουζίκο, στον οποίο το ρωσικό έθνος στήριζε τις ελπίδες του. ....

Αν και ο ίδιος ο Μπουνιν αρνείται την επίδραση του νατουραλισμού στη μανιέρα του, στην πραγματικότητα ένας ιδιότυπος παθογενής δεσμός συνδέει το άτομο με το περιβάλλον στις μυθοπλασίες του, οργανώνοντας τις νομοτέλειες, οι οποίες έχοντας ως αφετηρία το καλά κεκρυμμένο "βιολογικό λάθος" ορίζουν το δραματικό αποτέλεσμα. Από το γνήσιο νατουραλισμό διασώζεται μέσω μιας φυγόκεντρης δύναμης, η οποία προσανατολισμένη αμυδρά σε κάποιο ποιητικό αίτιο δεν συνδέει μηχανιστικά τα φαινόμενα. Φαίνεται ότι η δηλωμένη προτίμησή του, εκτός των άλλων, και προς τη γραφή του Τόμας Μαν, πρόσθεσε μια ιδιαίτερη πτητικότητα στις επιλογές του, σχετικά με την αναπαράσταση σκηνικών τα οποία φιλοξένησαν ιστορίες για το θάνατο, τη φθορά και την κληρονομικότητα.

Ακριβώς ο θάνατος του έρωτα, θα έλεγα σχηματικά, απασχολεί την προβληματική των δεκαεπτά διηγημάτων, που περιλαμβάνονται στην ανά χείρας συλλογή, μεταφρασμένων με αίσθηση των αποχρώσεων, από έναν άριστο γνώστη σλαβικών γλωσσών, τον πεζογράφο Πάνο Σταθόγιαννη. Τα μικρά αυτά πεζά είναι ανθολογημένα μέσα από ολόκληρο σχεδόν το έργο του δημιουργού και δίνουν μια συνολική εικόνα του βλέμματός του πάνω στο θέμα. Το πεπερασμένο, λοιπόν, και το θνησιγενές των ερωτικών σχέσεων πραγματεύονται οι ιστορίες του Μπούνιν, που εκτυλίσσονται, κυρίως, σε αγροτικό περιβάλλον, με ήρωες αστούς και αγρότες. Πρωτοπρόσωπα και μη, αφήνουν όλα, μέσα από ευσύνοπτες αφηγήσεις, μια πικρή γεύση, έτσι καθώς τα αμφίβολα, λεπτά αισθήματα συμπλέκονται με το πρωτείο του σώματος, οι υπόγειοι, ψυχικοί κραδασμοί με το απερίφραστο του απτού, οι "αρχές της ηδονής", με άλλα λόγια, με τις "αρχές της πραγματικότητος", οι σκοτεινές πτυχές των ενστίκτων με το απροσδιόριστα ευγενικό και διαφεύγον, το εφικτό με το ανεκπλήρωτο ...

ΕΔΩ ολόκληρο το άρθρο

Σάββατο 24 Μαΐου 2014

Είπα θα φύγω....

Είπα θα φύγω. Τώρα. Μ' ό,τι να' ναι: το σάκο μου
τον ταξιδιωτικό στον ώμο• στην τσέπη μου έναν Οδηγό•
τη φωτογραφική μου μηχανή στο χέρι. Βαθιά στο χώμα
και βαθιά στο σώμα μου θα πάω να βρω ποιος είμαι.
Τι δίνω, τι μου δίνουν, και περισσεύει το άδικο...

Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Η Ελλάδα του '50-φωτο David Seymour (CHIM)

O David Seymour (1911-1956) Πολωνοεβραίος στην καταγωγή σπούδασε στη Γαλλία και κατέφυγε στις ΗΠΑ λόγω του Β' παγκόσμιου πολέμου. Συνιδρυτής του πρακτορείου Magnum,κάλυψε πολλά πολεμικά γεγονότα από τον Ισπανικό εμφύλιο και την Ευρώπη της δεκαετίας του '40 έως την κρίση στο Σουέζ όπου και έχασε τη ζωή του από πυροβολισμό.
Την Ελλάδα την επισκέφθηκε αρκετές φορές καλύπτοντας γεγονότα, κατά τον εμφύλιο και στις αρχές του '50.

Φωτογραφίες (αμάχων) κατά τον Ελληνικό εμφύλιο εδω

Μύκονος

Σαντορίνη

1953-Σεισμοί Κεφαλλονιά

1953-Μετά το Σεισμό στη Ζάκυνθο (αναφ.αλλού ως εποχή εμφυλίου)

1951-Δελφοί

1948-καινούργια παπούτσια στη μικρή Ελευθερία

Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

Νέος Δήμαρχος Αριστοτέλη ο Γιάννης Μίχος – Πάχτας τέλος – Όργιο προπαγάνδας από τα κανάλια

από antigoldgr.org

ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΠΌ ΤΟ ΥΠΕΣ (εδώ):

Γιάννης Μίχος 51,13%
Χρήστος Πάχτας 46,95%
Γιάννης Τρικαλιώτης 1,92%

Ο Δήμος Αριστοτέλη γυρίζει σελίδα. Νέος Δήμαρχος, με πάνω από 6 ποσοστιαίες μονάδες διαφορά, εξελέγη ο Γιάννης Μίχος, ο υποψήφιος που αναδείχθηκε μέσα από την αμεσοδημοκρατική διαδικασία που έθεσε το κίνημα κατά της επένδυσης της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ/ELDORADO. Στο 25% η αποχή, πολύ μικρότερη από το μέσο όρο της χώρας.

«Δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι», ήταν το μήνυμα που έδωσε χθες το βράδυ ο νέος Δήμαρχος (δείτε το βίντεο εδώ). Ωστόσο, μια ΘΕΣΗ για το κυρίαρχο πρόβλημα της περιοχής νίκησε και μία ΘΕΣΗ ηττήθηκε στις εκλογές αυτές. Νίκησε η λαχτάρα για ζωή και για καθαρό περιβάλλον, νίκησε η επιθυμία αυτός ο τόπος να έχει μια διαφορετική πορεία από αυτήν που της επεφύλασσαν Πάχτας/ELDORADO/Κυβέρνηση. Το αποτέλεσμα είναι ένα ισχυρό ράπισμα στον Χρήστο Πάχτα, το Δήμαρχο που στήριξε με νύχια και δόντια την «χρυσή επένδυση» ενάντια στη θέληση της πλειοψηφίας των πολιτών του Δήμου. Ο Πάχτας ήταν ο «Δήμαρχος της ΕLDORADO», ο Δήμαρχος που έκανε τα πάντα για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της εταιρείας δημιουργώντας εκρηκτική κατάσταση στην περιοχή. Ήταν ο Δήμαρχος που πρώτος βάφτισε «εγκληματική οργάνωση» τους κατοίκους που αντιδρούν στην καταστροφή και που έχει μηνύσει τη μισή Ιερισσό που δε συμφωνεί με τις απόψεις του. Οι πολίτες της Β. Χαλκιδικής του έδειξαν την έξοδο. ΤΕΛΟΣ.

Είναι χαρακτηριστικά τα υψηλά σε σχέση με τις εκλογές του 2010, ποσοστά που πήρε η θέση κατά της επέκτασης της μεταλλευτικής δραστηριότητας και κατά του μεταλλείου των Σκουριών στην Αρναία, πατρίδα του Πάχτα, αλλά και στα λεγόμενα «Μαδεμοχώρια» του Δήμου Αριστοτέλη. Τα χωριά αυτά, που είναι τα «κάστρα» της εταιρείας διότι έχουν μεγάλο αριθμό εργαζομένων και όπου οι υποσχέσεις και τα ρουσφέτια ξεπέρασαν κάθε όριο, έδωσαν απρόσμενα ποσοστά της τάξης του 25-30% στο Γιάννη Μίχο, αποδεικνύοντας ότι ακόμα και εκεί το χρυσό παραμύθι έχει αρχίσει να ξεφτίζει.

Και ενώ τα αποτελέσματα ήταν γνωστά από νωρίς στην περιοχή, τα αποτελέσματα που μετέδιδαν το Υπουργείο Εσωτερικών και η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας έδιναν μέχρι νωρίς το πρωί σα νέο Δήμαρχο τον Πάχτα! Παράλληλα όλο το βράδυ παρακολουθήσαμε ένα όργιο παραπληροφόρησης και προπαγάνδας από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης και περιφερόμενα κυβερνητικά στελέχη.

«Έσπασε ρεκόρ ο Πάχτας – 66,8% συγκεντρωσε στον α” γύρο», διαλαλούσε από νωρίς iefimerida.gr , όταν τα καταμετρημένα τμήματα που έδινε το ΥΠΕΣ ήταν μόλις 3 στα 45. Ακούσαμε το Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη να λέει ότι η «νίκη» του Πάχτα σημαίνει ότι οι πολίτες θέλουν ανάπτυξη, αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου κ.λ.π. Τη Μαρία Χούκλη να λέει ότι ο Πάχτας είναι Δήμαρχος με 54% και να συμπεραίνει ότι ο κόσμος θέλει την «επένδυση». Άλλο τηλε-δημοσιογράφο να βεβαιώνει ότι ο Πάχτας «κάνει περίπατο» στο Δήμο Αριστοτέλη, ενώ η καρτέλα από κάτω έδειχνε καθαρά ότι ο Πάχτας είχε χάσει. Και τον Άδωνι Γεωργιάδη στις 2:00 τα ξημερώματα να τσιρίζει υστερικά ότι οι κάτοικοι στις Σκουριές επανεξέλεξαν τον Πάχτα άρα είπαν «ναι» στα μεταλλεία.

Τώρα που όλοι αυτοί διαψεύστηκαν, δεν θα ξαναβγούν βέβαια στα τηλεοπτικά παράθυρα να πουν την άβολη γι’αυτούς αλήθεια. Αλλο ένα καρφί στο φέρετρο της αξιοπιστίας τους, αλλά η αλήθεια δεν κρύβεται και αυτή είναι ότι η περιοχή άλλαξε σελίδα. Οι πολίτες έδειξαν οτι δεν επιθυμούν να δουν τον τόπο τους ένα απέραντο μεταλλευτικό τοπίο, κατά το «Όραμα» του Πάχτα και της ELDORADO.

Όλη η περιοχή χθες το βράδυ ήταν αστυνομοκρατούμενη από το φόβο επεισοδίων, με ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις στο Παλαιοχώρι και το Χοντρό Δέντρο και κλούβες στα Πλανά. Είναι άλλωστε γνωστές οι πρόσφατες δηλώσεις του Πάχτα που έκανε λόγο για κάψιμο χωριών και για ανθρώπινα θύματα, σε περίπτωση μη επανεκλογής του (το βίντεο εδώ). Μικροεπεισόδια σημειώθηκαν στη Μεγάλη Παναγία μεταξύ μεταλλωρύχων και κατοίκων που πανηγύριζαν για τη νίκη στο εκλογικό τμήμα του Γιάννη Μίχου.

Τρελό πανηγύρι μέχρι πρωίας στην Ιερισσό που απ’οτι φαίνεται θα συνεχιστεί και σήμερα.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.

Κυριακή 18 Μαΐου 2014

Προς υποψηφίους αφιέρωση

Ήθη και έθιμα του αγνού και θερμού λαού μας.

Νέοι γέροι και παιδιά,όμορφοι και κακομούτσουνοι,ψηφοφόροι και υποψήφιοι φιλιούνται ακαταπαύστως.Στους δρόμους,τις πλατείες,τις εξέδρες,όπου λάχει.Προτιμούν βέβαια να υπάρχει κάμερα για να καταγράψει την ιστορική στιγμή του πάθους.
Μερικοί έχουν ξεφύγει εντελώς και για να υπερτερήσουν των άλλων δίνουν μακρά ηδονικά γλωσσόφιλα.Πάντα οι εκλογές δίνουν ευκαιρίες.
Μετά,οι υποψήφιοι πίνουν καθαρό οινόπνευμα και απολυμαίνονται με εκχύλισμα χλωρίνης.

Είπα ευκαιρίες και θυμήθηκα ότι οι μισοί συνΈλληνες είναι υποψήφιοι αφού τους δόθηκε η ευκαιρία.Πολλοί με το αζημίωτο.Και βασανίζουν τους υπόλοιπους μισούς.

Και αναγκαστικά δεν γίνεται να εκλεγούν όλοι,χιλιάδες θα είναι πικραμένοι και αγανακτισμένοι από τα αποτελέσματα.Και ένοχοι θα είναι οι άλλοι βέβαια που δεν εκτίμησαν τη προσφορά του θυσιαζόμενου.
Σ' αυτή τη συνομοταξία για να τους παρηγορίσουμε θα συμφωνούμε ότι ο καλός καλό δεν έχει και τους αφιερώνουμε ένα τραγουδάκι για παρηγοριά στη χαμένη τους ευτυχία με το Γιακουμή.

Στη ταινία "το κλάμα βγήκε απ' το παράδεισο" η μεγάλη Μαρία Δημητριάδη παρωδεί υπέροχα και μοναδικά την κινημ/κή Ελλάδας του Δαλιανίδη.
ολόκληρη η ταινία στο youtube ΕΔΩ

Το περιθώριο

Μανώλης Αναγνωστάκης

Το ματς της ζωής του είχε τελειώσει

-τώρα έπαιζε την παράταση.

Το περιθώριο '68-'69

Σάββατο 17 Μαΐου 2014

Αναρχισμός και εκλογές-Ελλάδα 2014

από ΔΗΘΕΝ

Σχολιάζει ο Παύλος

Δύο ερωτήσεις:

- Αυτοί που υποστηρίζουν την αναρχική αποχή από τις εκογές, γιατί δεν υποστηρίζουν και μια γενικευμένη αναρχική αποχή από την κατανάλωση καπιταλιστικών εμπορευμάτων; Μόνο οι εκλογές αναπαράγουν τον καπιταλισμό και την εξουσία;

- Πολλοί λένε ότι “αν οι εκλογές άλλαζαν τα πράγματα θα είχαν απαγορευθεί”. Γιατί δεν λένε και για τις απεργίες το ίδιο που είναι και αυτές νόμιμες; Με την ίδια δηλαδή λογική οι αναρχικοί δεν θα έπρεπε να υποστηρίζουν τις απεργίες.

Αλλά και μόνο για τον τρόμο που έχει το καθεστώς απέναντι στις εκλογές, αυτή τη στιγμή, και μόνο γι αυτό θα μπορούσε ίσως κανείς να μετρήσει αλλιώς τα πράγματα…

….....

Άποψη μου είναι ότι ο αναρχισμός έχει καταντήσει μια ιδεολογία ανάμεσα σε άλλες. Βέβαια οι “δρώντες αναρχικοί” ποτέ δεν είναι διατεθειμένοι να το παραδεχθούν. Πιστεύουν ότι ο αναρχισμός δεν είναι ιδεολογία. Αυτό βέβαια στα λόγια. Γιατί θα δώσω το πολύ απλό παράδειγμα: Όποιος παρακολουθεί ανακοινώσεις (των συντριπτικά περισσότερων) αναρχικών συλλογικοτήτων καθώς και διάφορα κείμενα τους, μάλλον δεν χρειάζεται να τα διαβάσει ολόκληρα, φτάνει να ξέρεις το θέμα: Ένας σκληρός ιδεολογικός πυρήνας διαχέεται με κλισέ λεξιλόγιο σε κάθε πρόταση και σε κάθε ιδέα.

Άποψη μου είναι επίσης ότι, ο αναρχισμός, λόγω αυτής της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει, ίσως αρκετά σύντομα από την εμφάνιση του, δεν είναι σε θέση να υποστηρίξει πραγματικά την αναρχία. Συμβαίνει μάλιστα το αντίθετο: Σε όλες του τις εκφράσεις ο αναρχισμός βρίσκεται σε διάσταση και σε αντίθεση με την αναρχία, αν και την επικαλείται. Και μάλιστα, όπως γίνεται πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις, τόσο περισσότερο την επικαλείται όσο περισσότερο, από άποψη ουσίας, την αντιμάχεται.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του ελληνικού “αναρχικού χώρου”. Δεν θα πω τίποτα άλλο παρά το ότι, κατά τη γνώμη μου, βιώνει μια φάση πλήρους αφασίας τόσο σε επίπεδο ιδεών, όσο βέβαια και σε επίπεδο πολιτικής στρατηγικής. Θα δώσω και εδώ ένα παράδειγμα:

Διαδοχικές εξεγέρσεις που ξέσπασαν σε Αίγυπτο, Τουρκία, Βραζιλία κλπ. και που όλες υποστηρίχθηκαν πανηγυρικά από τον ελληνικό αναρχικό χώρο, όχι μόνο δεν μπόρεσαν να αντιστρέψουν την πορεία των πραγμάτων, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις, βλέπε Αίγυπτο, οδήγησαν σε καθεστώτα ίσως χειρότερα από πριν (από το καθεστώς Μουμπάρακ). Ε, λοιπόν, καμία συζήτηση δεν διεξάγεται στον αναρχικό χώρο γι’ αυτές τις αποτυχίες και για το πως θα μπορούσαν να γίνουν επιτυχίες. Αρκεί να γίνεται δηλαδή καμιά εξέγερση στον κόσμο, που και που, για να φτιάχνεται το θυμικό μας. Μέχρι εκεί.

Δεν λέω βέβαια ότι οι άλλοι αντικαπιταλιστικοί χώροι, δηλαδή οι διάφορες εκφάνσεις της Αριστεράς, βρίσκονται σε φάση οργασμού σε επίπεδο ιδεών και πολιτικής στρατηγικής. Κάθε άλλο. Η πολιτική και πνευματική παρακμή των αντικαπιταλιστικών δυνάμεων που προέρχονται από τα δύο ιστορικά ρεύματα του μαρξισμού και του αναρχισμού είναι, κατά τη γνώμη μου, δεδομένη. Πρόκειται για μια ιστορική κατάσταση. Ωστόσο την παρτίδα για την αριστερά στην Ελλάδα έχει σώσει μια μερίδα του στελεχιακού δυναμικού της, που για κάποιους λόγους είναι περισσότερο ανοικτή στην κοινωνία από ότι οι παραδοσιακοί γραφειοκρατικοί μηχανισμοί της αριστεράς και αποφάσισε να ενεργοποιηθεί στο πλευρό της κοινωνίας. Ο τρόπος που ήξερε και μπορούσε γι’ αυτό είναι απλός: Να γίνουμε κυβέρνηση.

Κατά τη γνώμη μου αυτή η απόφαση και λόγω και άλλων χαρακτηριστικών του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έσωσε τη παρτίδα μόνο για την αριστερά, αλλά δίνει δυνατότητες και στην ίδια την κοινωνία και τους πολίτες. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ανοίξει ρωγμές στο σύστημα, αλλά αυτό εξαρτάται και από όλους εμάς. Η αντιμετώπιση δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ σαν μιας ακόμη και απλώς συστημικής δύναμης είναι ένα μεγάλο στρατηγικό λάθος. Το παιχνίδι στον ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη γνώμη μου, είναι ακόμη ανοικτό ως προς το ζήτημα της εκκίνησης μιας μιας μεγαλύτερης κοινωνικής αλλαγής. Αλλά το τι τελικά θα γίνει εξαρτάται και από την πολιτική ετοιμότητα και ικανότητα του κάθε πολίτη ξεχωριστά όσο και των άλλων οργανωμένων χώρων, όπως είναι ο αναρχικός. Εννοείται ότι όταν είσαι σε πολιτική αφασία το να κατηγορείς τον ΣΥΡΙΖΑ για ρεφορμισμό ή για μη επαναστατικότητα είναι γελοίο. Μάλλον τότε ένας ρεφορμιστής είναι περισσότερο ωφέλιμος από ένα ζόμπι.

............

Μια μεγάλη μερίδα αναρχικών έχει ιδεολογικοποιήσει το θέμα των εκλογών. Θεωρούν ότι η συμμετοχή σε αυτές είναι, παντού και πάντα, υποχώρηση στην εξουσία. Η αντιπροσώπευση είναι παντού και πάντα κακή θα σου πούν. Ωστόσο η ΣΟ του ιντιμίντια είναι μια μορφή εξουσίας που έχει εκλεγεί με κάποιους τρόπους και αποτελεί βέβαια αντιπροσώπευση. Εδώ όμως κουβέντα.

Κατά τη δική μου άποψη το θέμα των εκλογών δεν πρέπει να είναι ιδεολογικό. Εξαρτάται από τη “συγκεκριμένη ανάλυση των συγκεκριμένων συνθηκών” και αυτό είναι από τα ελάχιστα που θα συμφωνούσα με τον Λένιν.

Και η δική μου “συγκεκριμένη ανάλυση των συγκεκριμένων συνθηκών” μου λέει ότι είναι λάθος η μη συμμετοχή σε αυτές τις εκλογές.

Ωστόσο είμαι πρόθυμος να συζητήσω την άποψη εκείνη που θα υποστήριζε την αποχή, αρκεί να μην είναι μια γενική άποψη ιδεολογικού πλαισίου.

….

Να απαιτήσουμε διαφάνεια στα εκλογικά αποτελέσματα!

Γιατί ξέρουμε πως είναι αδίστακτοι και τα παλιά γνωστά τους μέσα δε τα ξεχνάνε.

από pitsiriko

Φίλε πιτσιρίκο, eίναι πιστεύω αυτονόητο στοιχείο διαφάνειας και στοιχειώδες δημοκρατικό δικαίωμα των πολιτών, να έχουν πλήρη πρόσβαση στα εκλογικά αποτελέσματα. Στην εποχή του internet δε, δεν υπάρχει ούτε κατά διάνοια το ενδεχόμενο να δικαιολογείται η αδυναμία παροχής του συνόλου των αναλυτικών καταμετρηθέντων ψήφων ΑΝΑ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ, στον κάθε πολίτη ώστε αυτός να μπορεί να ελέγξει την ακρίβεια των αποτελεσμάτων που ανακοινώνονται.

Αν ανακοινωθούν τα αποτελέσματα όλων των συνδυασμών σε όλα τα εκλογικά τμήματα της χώρας και κάνουμε μόνοι μας τις αθροίσεις που χρειάζονται, τότε μόνο θα είμαστε σίγουροι ότι αυτά που ανακοινώνει η SingularLogic (!) είναι και σωστά έναντι αυτών που ρίξαμε στην κάλπη.

Αν σου φαίνονται αυτά που γράφω περιττά ή παράξενα, δεν έχεις παρά να επιχειρήσεις να βρεις αυτά τα αποτελέσματα στο site του ΥΠΕΣ. Κι εκεί θα ανακαλύψεις ότι τέτοια προβολή, που να τεκμηριώνει τα ευρύτερα υποσύνολα που δίδονται ανά περιφέρεια ή δήμο, απλά δεν υφίσταται!

Πώς μπορούμε να εξακριβώσουμε ότι δεν μπαίνουν κάποιοι στον πειρασμό να .. κάνουν λάθος αθροίσεις;

ΠΜ

Και ένα μέιλ αναγνώστη ακόμα:

Κάποιο πουλάκι μου είπε πως, όταν ο Βενιζέλος λέει ότι αν η Ελιά δεν πάει καλά στις ευρωεκλογές θα κλονιστεί η αυτοδυναμία της κυβέρνησης, δεν απευθύνεται ούτε στον Σαμαρά, ούτε στους Έλληνες πολίτες-ψηφοφόρους, αλλά στη Singular Logic.

(Αγαπητοί φίλοι, δεν έχετε εμπιστοσύνη στην ακροδεξιά κυβέρνηση Σαμαρά; Δεν έχετε εμπιστοσύνη στα δυο κόμματα που κυβερνούν την Ελλάδα 40 χρόνια παρέα με τους ολιγάρχες; Γιατί;)

update: Αγαπητέ πιτσιρίκο, κάνει λάθος ο φίλος/η που λέει για τα αποτελέσματα ανά εκλογικό τμήμα. Υπάρχουν. Στην περίπτωση των εκλογών του Μαΐου του 2012 υπάρχει επιλογή «Τμήματα» στην αρχική σελίδα των αποτελεσμάτων. Στην περίπτωση των εκλογών του Ιουνίου του 2012 πρέπει πρώτα να επιλέξεις εκλογική περιφέρεια και εκεί υπάρχει η επιλογή εκλογικού τμήματος.

Ανδρέας

(Αγαπητέ φίλε, πήγα στο σάιτ του υπουργείου Εσωτερικών, πάτησα και δεν ανοίγει η σελίδα. Δεν ξέρω αν αυτό είναι προσωρινό.)

Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

Η σιωπή του ΣΥΡΙΖΑ για τους σωρευμένους οφειλόμενους φόρους εξαθλιωμένων ανθρώπων

Εποχή φορολογικών δηλώσεων.Όπως και το 2012,πρώτα ψήφισαν,μετά τους ήρθε η κεραμίδα κατακέφαλα.Ήταν αργά όμως.
Το ίδιο θα γίνει και φέτος,δεν έχω αμφιβολία.Η βλακεία τη παντοδυναμία της την οφείλει και στην προβληματική μνήμη.

Στη τρέχουσα (προεκλογική) φλυαρία ακούγονται πολλά.

Ένα ερώτημα που δεν έχω ακούσει είναι τι θα γίνει με τους οφειλόμενους φόρους που έχουν σωρευτεί αυτά τα τέσσερα χρόνια πάνω σε ανθρώπους πτωχευμένους, κατεστραμμένους, εξαθλιωμένους που δεν μπορούν να καλύψουν στοιχειώδεις ανάγκες και έτυχε να έχουν ένα παλιό αυτοκίνητο,ένα μικρό διαμέρισμα που το χρωστάνε,ένα ερείπιο σε χωριό με ένα χωράφι από τους προγόνους.Τα οποία και να ήθελαν,αδυνατούν να πουλήσουν.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν από το υπουργείο Οικονομικών, από την αρχή του χρόνου έως τον Μάρτιο οι οφειλές προς το Δημόσιο έφτασαν στα 3,56 δισ. ευρώ, τα οποία προστίθενται στο απόθεμα των 61,88 δισ. ευρώ των παλαιότερων οφειλών,δηλ.31/3/2014 ήταν συνολικά πάνω από 65 δις ευρώ.Οι οφειλέτες ξεπερνούν τα 2,6 εκατομ.ΠΡΙΝ τις φετινές δηλώσεις και τους φόρους.

Με τις καθεστωτικές συμμορίες ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και τους μπράβους τους ΚΚΕ-ΔΗΜΑΡ-ΠΟΤΑΜΙ δεν αξίζει να ασχοληθούμε.

Ο ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα αυτό όμως κρατάει μια ύποπτη σιγή.Και ο Τσίπρας στη συνέντευξη του στη Χούκλη όπου του έθεσε το θέμα,απέφυγε σαφή απάντηση.

Σε σποτ που αναφέρει τις τραγικές ποσοστιαίες μεταβολές πολλών οικονομικών και κοινωνικών δεικτών το θέμα ΦΟΡΟΙ δεν υπάρχει.Σχολιαστές το ανέφεραν.Αποτέλεσμα,τα σχόλια απενεργοποιήθηκαν.

Έχει πει διάφορα κατά καιρούς για τα χρέη προς τις ΤΡΑΠΕΖΕΣ αλλά τίποτα για τους σωρευμένους φόρους.

Το θέμα είναι σοβαρό και ουσιαστικό
.
-Θεωρεί ότι είναι ΔΙΚΑΙΑ αυτά τα βάρη ?Τότε είναι δίκαιες όλες οι μνημονιακές πολιτικές.

-Θεωρεί ότι είναι ΑΔΙΚΑ?Τι σκοπεύει να κάνει?π.χ. να προβεί σε νέο αναδρομικό προσδιορισμό των φόρων των προηγούμενων ετών.

Ή μήπως η σιωπή δηλώνει "άλλοι σας φόρτωσαν,κόψτε το λαιμό σας,εμείς από δω και πέρα έχουμε αρμοδιότητα"
Δυστυχώς αυτό μου φαίνεται το πλέον πιθανό.Το "οικονομικό επιτελείο" με Δραγασάκη, Σταθάκη, Μηλιό κλπ έχει δώσει δείγματα και μπορεί να θεωρηθεί αφερέγγυο.

Θα πρέπει να κληθούν να πάρουν σαφή θέση πάνω σ' αυτό το σοβαρό θέμα.Είναι πρώτα απ'όλα θέμα δικαιοσύνης.

Για τα εγκλήματα Τραπεζών-Στουρνάρα

Kρίσιμα ερωτήματα στο Υπουργείο Οικονομικών, τα οποία απασχολούν το σύνολο των Ελλήνων φορολογουμένων, που σηκώνουν το βάρος της επιβαλλόμενης μνημονιακής πολιτικής.

Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών έγινε με αύξηση κατά 50 δις του δημόσιου χρέους, που η ίδια η κυβέρνηση παραδέχεται ότι δεν είναι βιώσιμο, εκλιπαρώντας για νέα παρέμβαση από την πλευρά των πιστωτών. Επομένως, πώς υπολογίζεται η συμμετοχή των τραπεζών στο PSI ως κέρδος και ότι το Ελληνικό Δημόσιο είναι τελικά κερδισμένο;
Συμμετοχή στο PSI είχαν χιλιάδες ιδιώτες ομολογιούχοι, που μάλιστα αναγκάστηκαν να συμμετάσχουν στη διαδικασία αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους χωρίς τη συγκατάθεσή τους. Παρά τις διαβεβαιώσεις των κ.κ. Σαμαρά και Βενιζέλου για την εξεύρεση λύσης και την αποκατάσταση των ζημιών, που υπέστησαν όσοι συμπολίτες μας είχαν την ατυχία να εμπιστευτούν το ελληνικό δημόσιο, αυτοί μέχρι σήμερα εισπράττουν μόνο την περιφρόνηση των κυβερνώντων, με άμεση συνέπεια την απόγνωσή τους, που δυστυχώς καταλήγει και σε αυτοκτονίες. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρόσφατα ανακοίνωσε μια μέθοδο αποκατάστασης των ομολογιούχων, που έγινε αποδεκτή από τον σύλλογό τους. Η κυβέρνηση θα ευαρεστηθεί να τη συζητήσει ή να αντιπροτείνει κάτι άλλο; Ή θα συνεχίσει να σιωπά ενοχικά;
Τα ασφαλιστικά ταμεία (όπως και άλλα ταμεία του Δημοσίου), είχαν επίσης συμμετοχή στο PSI, με αποτέλεσμα να υποστούν τεράστιες ζημιές. Για την αποκατάσταση των ζημιών αυτών, που βαρύνουν το σύνολο του ελληνικού λαού, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προτείνει συγκεκριμένη μεθοδολογία για την εύρεση λύσης. Η κυβέρνηση όχι μόνο σιωπά και σε αυτό αλλά έχει επιλέξει τη δραματική μείωση των κύριων και των επικουρικών συντάξεων ως τη μέθοδο “ανακεφαλαιοποίησης” των ταμείων. Έχει η κυβέρνηση τη διάθεση και την πολιτική βούληση να συζητήσει, να παραδεχθεί το ύψος των πραγματικών ζημιών της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων και να προχωρήσει σε εξεύρεση λύσεων; Ή θα αφήσει να καταρρεύσουν τα ταμεία με καταστροφικές συνέπειες για τις συντάξεις των Ελλήνων ασφαλισμένων;
Προκύπτουν ή όχι επιπλέον ζημιές από τη μη συμμετοχή των ασφαλιστικών ταμείων στις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, τόσο κατά την πρόσφατη αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου όσο και κατά την ανακεφαλαιοποίηση του 2013;
Γιατί δεν επετράπη η συμμετοχή του ΤΧΣ στην πρόσφατη αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής, αλλά και της Eurobank, από την στιγμή μάλιστα που διαθέτει τα απαραίτητα κεφάλαια, προκειμένου να μειωθεί η μέση τιμή του κόστους κτήσης των μετοχών και να αυξηθούν αντίστοιχα οι πιθανότητες να πάρει πίσω το σύνολο των επενδεδυμένων κεφαλαίων ή και περισσότερο; Το ερώτημα αυτό αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα αν αποδεχθούμε τις κυβερνητικές δηλώσεις, το Success Story και τις προβλέψεις για βελτίωση των οικονομικών μεγεθών της χώρας τα επόμενα χρόνια. Πώς εξηγείται η καταψήφιση της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής από 3 από τα 7 μέλη του ΔΣ του ΤΧΣ; Υπενθυμίζουμε ότι στην Ισπανία από την πώληση του μεριδίου της BANKIA προέκυψαν κέρδη 13% πάνω από την τιμή ανακεφαλαιοποίησής της από το Ισπανικό Δημόσιο.
Προκύπτει ή όχι ζημιά για το ΤΧΣ αν συγκρίνουμε το σύνολο των επενδεδυμένων κεφαλαίων (που στην Εθνική πλησιάζουν το ποσό των 10,7 δις) με την τρέχουσα τιμή της μετοχής; Έχει συνειδητοποιήσει το Υπουργείο το ύψος των λογιστικών ζημιών που καταγράφονται μέχρι σήμερα;
Έχει παρακολουθήσει το Υπουργείο Οικονομικών την πορεία της μετοχής της Εθνικής το τελευταίο διάστημα και τη σημαντική πτώση που έχει καταγράψει μετά την ανακοίνωση της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου;
Γιατί δεν δόθηκε η δυνατότητα στους χιλιάδες μικρομετόχους της Εθνικής να συμμετάσχουν στην πρόσφατη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου σε τιμή ελκυστικότερη τόσο της τρέχουσας χρηματιστηριακής, όσο και της προηγούμενης αύξησης του 2013;
Έχει συνειδητοποιήσει το Υπουργείο Οικονομικών τι συνέβη με την περίπτωση της Eurobank και την υποτιμητική κερδοσκοπία που έλαβε χώρα στον μετοχικό τίτλο της; Υπενθυμίζουμε ότι στην περίπτωση της Eurobank μέχρι την πρόσφατη αύξηση η κατοχή τίτλων από ιδιώτες ήταν 5%.

Γνωρίζει το Υπουργείο Οικονομικών ότι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς που εποπτεύει, άρχισε να ερευνά την υποτιμητική κερδοσκοπία στην περίπτωση της Eurobank με καθυστέρηση, και μόνο ύστερα από πολλαπλά δημοσιεύματα, που ανέδειξαν το συγκεκριμένο ζήτημα; Γνωρίζει επίσης ότι ο αριθμός των μετοχών της Εθνικής σε ελεύθερη διασπορά είναι πολλαπλάσιος εκείνων της Eurobank, κι επομένως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χτυπάει το «καμπανάκι του κινδύνου» επανάληψης παρόμοιων φαινομένων;

Γνωρίζει το Υπουργείο Οικονομικών ότι ο δανεισμός τίτλων για υποτιμητική κερδοσκοπία (short selling) μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους; Και τελικά, αν δεν έγινε υποτιμητική κερδοσκοπία, πώς μπορεί να εξηγηθεί η καταβαράθρωση του Χρηματιστηρίου τον τελευταίο μήνα σε «συνθήκες Success Story, πρωτογενούς πλεονάσματος, μείωσης των επιτοκίων και εξόδου στις αγορές», όπως διακηρύσσει η κυβέρνησή σας; Μήπως συμβαίνει κάτι άλλο; Ή φταίει πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ;
Όσον αφορά στη δικαιοσύνη, γιατί το Υπουργείο εκδηλώνει τη δυσαρέσκειά του στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ ότι θα διερευνηθεί το σύνολο των πεπραγμένων, που σχετίζονται με τον τραπεζικό τομέα; Δεν έχει εμπιστοσύνη στην κρίση της ελληνικής δικαιοσύνης; Με την ευκαιρία αυτή, μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα γιατί επέδειξε σπουδή να δώσει ασυλία στα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΤΧΣ για τις αποφάσεις τους;
Μπορεί το Υπουργείο να ενημερώσει τον ελληνικό λαό πόσα από τα χρήματα που δόθηκαν στον τραπεζικό τομέα τα τελευταία 4 χρόνια με διάφορους τρόπους (μετοχές, εγγυήσεις κ.α., που συνολικά υπερβαίνουν τα 200 δις), επενδύθηκαν στην πραγματική οικονομία και αν οι κυβερνήσεις που τα έδωσαν, φρόντισαν για την ύπαρξη ανάλογης ρήτρας - πρόνοιας σε αντάλλαγμα για τη χορήγηση της πλουσιοπάροχης στήριξής τους; Παράλληλα, μπορεί να ενημερώσει τον ελληνικό λαό αν υπάρχει η μακροοικονομική μελέτη των επιπτώσεων από την υιοθέτηση του κανονιστικού και ρυθμιστικού πλαισίου της Βασιλείας ΙΙΙ, που απαιτεί ο νέος Νόμος;
Μπορεί το Υπουργείο να υποδείξει αν υπάρχει ανάλογο ιστορικό προηγούμενο σε παγκόσμια κλίμακα για την ουσιαστική αφαίρεση του δικαιώματος άσκησης του ελέγχου μιας εταιρείας από τον πλειοψηφικό μέτοχο, όπως έγινε στην περίπτωση του Ελληνικού Δημοσίου για τις τράπεζες που ανακεφαλαιοποιήθηκαν και λειτουργούν με δημόσιο χρήμα;

left.gr

Πέμπτη 15 Μαΐου 2014

Ταινόραμα 2014 στο ΑΣΤΥ

Έχει γίνει σχεδόν ετήσιος θεσμός η διοργάνωση τέτοια εποχή του Μαραθώνιου προβολής σημαντικών παλαιών και νεώτερων (έως 2013) ταινιών στο ΑΣΤΥ στην Κοραή.
Εύκολα προσβάσιμο,με προσιτό κόστος,και τρεις ταινίες τη μέρα είναι μια καλή επιλογή για τους σινεφίλ.

Ένα εισιτήριο 6 ευρώ και για τις 3 ταινίες της ημέρας αλλά και κάρτα διαρκείας 40 ευρώ για όλες τις προβολές/μέρες. Συμφέρει αφού διαρκεί σχεδόν 2 μήνες (56 μέρες).
Προβολές 18.00-20.00-22.00 με μικρές αποκλίσεις ανάλογα με τη διάρκεια κάθε ταινίας.Τηλ.210 32 14 998-210 32 21 925

Το πρόγραμμα εξαιρετικά πλούσιο θεματικά,υπάρχουν και αφιερώματα σε σκηνοθέτες/ηθοποιούς.

Από τις 168 ταινίες που όλες αξίζουν για διαφορετικούς λόγους , θα αναφέρουμε μερικές ΟΧΙ ΑΞΙΟΛΟΓΙΚΑ αλλά περισσότερο για το δυσεύρετο και τη σπάνια προβολή τους.

-Παρασκευή 16/5 "Οθέλος" 1952 (Σαίξπηρ-Όρσον Γουέλς )

-Τρίτη 20/5 "Ο Καβγατζής" 1980 (Ζενέ-Φασμπίντερ)

-Τετάρτη 4/6 "Λεωφορείο ο Πόθος" 1951(Τενεσί Ουίλιαμς-Ηλία Καζάν)

-Σάββατο 21/6 "Πριν τη βροχή" 1994-πολυβραβευμένο διαμάντι που λόγω Σκοπιανής προέλευσης,θάφτηκε στην Ελλάδα.Και οι άλλες 2 ταινίες την ίδια μέρα αφορούν την πρώην Γιουγκοσλαβία και το πόλεμο διαμελισμού της.

-Κυριακή 6/7 "Εκλεκτικές συγγένειες" 1996 (Αδελφοί Ταβιάνι)

ΟΛΟ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΔΩ

Μέρα Μαγιού-Τούρκος εσύ κι εγώ Ρωμιός...

Σύμφωνα με τον τελευταίο απολογισμό οι νεκροί στο ανθρακωρυχείο που κατέρρευσε την Τρίτη στη Σόμα στη δυτική Τουρκία, ανέρχονται πλέον στους 274. Τουλάχιστον 100 εργαζόμενοι παραμένουν εγκλωβισμένοι στις στοές του ορυχείου.

Πριν από 3 εβδομάδες η τουρκική Εθνοσυνέλευση είχε απορρίψει το αίτημα να συσταθεί μια επιτροπή που θα εξακρίβωνε την κατάσταση ασφαλείας στα ανθρακωρυχεία στην Τουρκία.

«Όσο τα ορυχεία ανήκαν στο κράτος σχεδόν κανένα ατύχημα δεν είχε συμβεί», ανέφερε. «Από τη στιγμή ιδιωτικοποιήθηκαν και δόθηκαν τα έργα σε εργολάβους στόχος ήταν η μείωση των εξόδων, ενώ οι κανόνες ασφαλείας τέθηκαν σε δεύτερη μοίρα»,
(Ναυτεμπορική)