Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

Απολύσεις....από τους εργατοπατέρες


Αναδημοσίευση από ΝΕΥΡΟΣΠΑΣΤΗ   και  ΡΟΣΙΝΑΝΤΕ

Την Τετάρτη 6 Μαρτίου, ο σύντροφος Πέτρος Κοντογιάννης, μέλος της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε, απολύθηκε από την Τυποεκδοτική Α.Ε., όπου και εργαζόταν τα τελευταία 14 χρόνια. Πρόκειται ξεκάθαρα για μια εκδικητική απόλυση, η οποία είναι άμεσα συνδεδεμένη με την συνδικαλιστική δράση του συντρόφου στον συγκεκριμένο εργασιακό χώρο.
Την Παρασκευή 1 Μαρτίου είχε προηγηθεί απόλυση άλλου εργαζομένου, γεγονός που ουσιαστικά άνοιγε τον νέο κύκλο απολύσεων στην Τυποεκδοτική. Ο Πέτρος Κοντογιάννης έκανε προσπάθειες για την πραγματοποίηση γενικής συνέλευσης των εργαζομένων με την παρουσία τόσο του εργοδότη όσο και του σωματείου του. Οι προσπάθειές του έπεσαν στο κενό και πέντε μέρες αργότερα, του έγινε γνωστή η απόλυσή του.
Το πραγματικά αξιοσημείωτο της υπόθεσης είναι η στάση που κράτησε το σωματείο των λιθογράφων, το οποίο ελέγχεται από το ΠΑΜΕ. Δίνοντας μαθήματα για το πως ακριβώς πρέπει να λειτουργεί ένα φιλοεργοδοτικό σωματείο, δικαιολόγησε τις απολύσεις λέγοντας πως εντάσσονται στο πλάνο συρρίκνωσης της εταιρείας και πως είναι γνωστές και αναμενόμενες για όλους. Αν αναλογιστεί κανείς πως η στάση του συγκεκριμένου σωματείου είναι αντίστοιχη και στις πάνω από 100 απολύσεις που έχουν γίνει στην Τυποεκδοτική Α.Ε. το πρόσφατο διάστημα, δεν είναι καθόλου δύσκολο να βγουν συμπεράσματα για τον ρόλο του.
Στην εποχή της κρίσης, τα αφεντικά προσπαθούν με διάφορους τρόπους να φανούν ως τα θύματα της συγκυρίας, να μας πείσουν πως οι εργάτες και οι εργοδότες πλήττονται παρέα σαν να έχουν να αντιμετωπίσουν όλοι μαζί ένα φυσικό φαινόμενο όπως μια μπόρα. Οι εργάτες όμως ανήκουμε σε ένα άλλο στρατόπεδο και τα προβλήματα των ταξικών μας αντιπάλων δεν μας αφορούν. Σε αυτό το δεδομένο δεν υπάρχουν εξαιρέσεις και η στάση μας δεν καθορίζεται από την πολιτική ταυτότητα των εργοδοτών μας. Αυτό ισχύει τόσο για τα αφεντικά της Τυποεκδοτικής Α.Ε. όσο και για όλα τα αφεντικά.
Η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε δηλώνει πως θα σταθεί δίπλα στον σύντροφο Πέτρο, θα υπερασπιστεί τις επιλογές του και θα δώσει συνέχεια στο θέμα της συνδικαλιστικής απόλυσής του. Για την απόκρουση της επίθεσης του Κεφαλαίου η εργατική τάξη οφείλει να επιδιώξει την πλατιά ενότητά της και όχι να κρυφτεί πίσω από διαταξικά άλλοθι. Σε αυτό τον πόλεμο, τα στρατόπεδα είναι ξεκάθαρα χωρισμένα. Και όποιος δεν υπερασπίζεται το δίκιο της τάξης αλλά το συμφέρον των αφεντικών θα μας βρει απέναντί του.
Ο ίδιος ο Πέτρος Κοντογιάννης έγραψε στο facebook:
Όταν η κόλαση της απόλυσης γίνεται παράδεισος
Μπορεί μια απόλυση να έχει θετική πλευρά;
Αν τα τελευταία 3 χρόνια δούλευες στην ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε της κας Παπαρήγα και των συντρόφων – συνεργατών της, τότε κατηγορηματικά ΝΑΙ
Αν ως εργάτης της ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗΣ Α.Ε. επί 14 συναπτά έτη έχεις προσφέρει τον ιδρώτα και τον πολύτιμο χρόνο σου σε 12ωρα και Σαββατοκύριακα, την στήριξή σου, <<τις πλάτες σου για να μπορεί το Κ.Κ.Ε. να αγωνίζεται για τα δικαιώματα τα δικά σου και του κάθε εργάτη ;;; >> αλλά τελικά απολύεσαι από τα κέντρα αποφάσεων – το τονίζω – που λειτουργούν στον συγκεκριμένο χώρο, τότε κατηγορηματικά ΝΑΙ!
Αν έχεις ζήσει ο ίδιος και όσοι εξαρτώνται από εσένα για μήνες με προσφορές – χορηγίες συγγενών και φίλων και αν παρακαλάς σαν ζητιάνος για να σου καταβληθεί ό,τι ποσό γίνεται από τα δεδουλευμένα σου για την κηδεία των γονιών σου ή τη γέννα του παιδιού σου, τότε κατηγορηματικά ΝΑΙ!
Ως εργάτης της ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗΣ Α.Ε είναι αυτονόητο ότι δεν διεκδίκησα ΠΟΤΕ την απόλυσή μου και αγωνίστηκα με νύχια και με δόντια ενάντια στις απολύσεις φίλων και συναδέλφων.
Τον αγώνα αυτό στήριξαν και άνθρωποι του ΚΚΕ με τη στάση τους. Το εκτιμώ και ελπίζω να διαχωρίσουν σύντομα τη θέση τους από τα κέντρα λήψης αποφάσεων που λειτουργούν αυτή τη στιγμή.
Τα αίτια και οι πολιτικοί λόγοι που οδήγησαν στην κατάντια της ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗΣ Α.Ε και στα εγκλήματα κατά των εργατών της θα αποτελέσουν σίγουρα αντικείμενο ενός επόμενου άρθρου…
Για όλα τα παραπάνω ευχαριστώ ως –πρώην πλέον- εργάτης της ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗΣ Α.Ε από καρδιάς την κα Παπαρήγα και τους συμβούλους της που μου δίνουν την ευκαιρία να ζήσω για όσο φτάνουν τα χρήματα της αποζημίωσής μου τον προσωπικό μου –προσωρινό- παράδεισο λίγο πριν αντιμετωπίσω την κόλαση της ανεργίας…
Υ.Γ. 1. Ο καινούργιος κύκλος απολύσεων ξεκίνησε με την απόλυση συναδέλφου την Παρασκευή 1 του μόρτη, με το που έγινε αυτό γνωστό γνωστοποίησα στον προϊστάμενο διευθυντή παράγωγης το αίτημα για γενική συνέλευση εργαζομένων παρουσία του εργοδότη (συγκεκριμένα την πολιτική ηγεσία) και του σωματείου και ζήτησα αυτό το αίτημα να μετεφέρθη στην διοίκηση. Από τότε και μέχρι την μέρα που απολύθηκα {τετάρτη 6 /3] το αίτημα μου όχι μόνο δεν ικανοποιήθηκε αλλά και από τα όσα ειπώθηκαν την επομένη μέρα στην συνάντηση που είχα με τον οικονομικό διευθυντή ουδέποτε του έγινε γνωστό κάτι τέτοιο
Επίσης αξία λόγου είναι και η στάση του σωματείου που στη ουσία δικαιολόγησε την πολιτική απολύσεων του εργοδότη μου λέγοντας ότι αυτές οι απολύσεις εντάσσονται στο πλάνο συρρικνώσεις της εταιρείας και είναι στην ουσία αναμενόμενες και γνώστες σε όλους. Μάλιστα ειπώθηκε ότι το καλύτερο θα ήταν να πάρουμε τα χρήματα της αποζημιώσεις η οποία είναι και υπολογισμένη με την παλαιά εργασιακή νομοθεσία ,και ότι πραγματικά δεν ήξερε με ποιον ακριβώς τρόπο θα μπορούσε να μας φανεί χρήσιμος. Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου