Γλώσσα,λέξεις,και το κενό του μυαλού μου

Με εξοργίζουν και με τρελαίνουν λέξεις και φράσεις που φτιάχνονται από διαφόρους δήθεν, εισάγονται από τας ευρώπας και παπαγαλίζονται επίσης από άλλους δήθεν και οδηγούν τη σκέψη μου στο κενό.
Βασικός τους σκοπός η συσκότιση,και ο καλλωπισμός της προπαγάνδας ή η κάλυψη της ασημαντότητας προσωπικής και περιεχομένου.

Αφορμή στάθηκε το διάβασμα της φράσης "Μεταδημοκρατική εποχή" !!!
Όχι χούντα,όχι ολιγαρχία,όχι δικτατορία,ολοκληρωτισμός και φασισμός."Μεταδημοκρατία".Όπως ο ιμπεριαλισμός έγινε παγκοσμιοποίηση καθώς επισημαίνει από το 1995 ο Εντουάντο Γκαλεάνο.




-μετανεωτερικός/ μεταμοντέρνος 

αναφέρονται στο παρόν.Ως εκ τούτου πχ το 2025 θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τους όρους

μετα-μετανεωτερικός/μετα-μεταμοντέρνος ή πρακτικότερα μετά χ2νεωτερικός/μετά χ2 μοντέρνος

το 2050 μετα-μετά-μετά νεωτερικός ή μετά στο κύβο νεωτερικός κ.ο.κ.

-Πρώτη προτεραιότητα
  γιατί όπως όλοι ξέρουμε λέγονται και οι  φράσεις "τρίτη προτεραιότητα" και "18η προτεραιότητα" 

-Το τέλος της Ιστορίας

Το οποίο έχει επέλθει εδώ και 30 χρόνια περίπου.Από τότε έως σήμερα και από σήμερα έως της καταστροφή του πλανήτη δεν υπάρχει ιστορία.Ξεμπερδέψαμε επιτέλους.

-Λιγότερο ευτυχισμένος

φτου κακά.Δε λέμε ποτέ δυστυχισμένος.Όπως δε λέμε πεινασμένος,αλλά λιγότερο χορτάτος, όχι άνεργος αλλά λιγότερο απασχολούμενος κλπ

-Πρώτο πληθυντικό
Η αθώα και μαγική κατάληξη -με .Μαζί τα φάγαμε,Μαζί αποφασίζουμε τους φόρους κλπ.
Αλλά και το -μας.Οι δανειστές μας,οι εταίροι μας,οι υπουργοί μας...
Βασικό εργαλείο υποβολής συνενοχής άρα και δίκαιης τιμωρίας μας,από τους  δοσίλογους παπαγάλους

Είναι όμως και οι λέξεις της μόδας που τρυπώνουν οπουδήποτε

-Ετερότητα
-Αφήγηση
-Απλά
-Μετωνύμιο
κλπ

Και θυμάμαι εκείνο το Σεφερικό " Δε θέλω τίποτε άλλο παρά να μιλήσω απλά, να μου δοθεί ετούτη η χάρη...."

Omar Faruk Tekbilek και οι Έλληνες φίλοι του

Πριν πολλά χρόνια, μου τον σύστησε ο φίλος μου ο Στρατολάτης.
Ο Ομάρ Φαρούκ Τεκμπιλέκ είναι ένας από τους πιο αγαπημένους μουσικούς στην Ελλάδα, ένας χαρισματικός μουσικός ο οποίος παίζει νέι, ζουρνά, μπαγλαμά, ούτι και κρουστά. Η συνάντησή του με τον Μιχάλη Νικολούδη και άλλους σημαντικούς μουσικούς – φίλους του στις 30 Ιουνίου στο θέατρο Βράχων, σηματοδοτεί μία από τις πιο μοναδικές συναυλιακές στιγμές. Ένα ταξίδι από την Κωνσταντινούπολη μέχρι το Αιγαίο κι από εκεί πίσω στην Αθήνα.

Γεννήθηκε στα Άδανα της Τουρκίας. Ο ίδιος άρχισε να ασχολείται από πολύ μικρός με τη μουσική, καθώς η οικογένεια του ήταν επί το πλείστον οργανοπαίκτες. Σε ηλικία οκτώ ετών ξεκίνησε τη μουσική του καριέρα παίρνοντας πτυχίο στο κaval, ένα μικρό διατονικό φλάουτο. Μεγαλώνοντας, φοίτησε σε θρησκευτικό σχολείο με τη σκέψη και την προοπτική να γίνει Ιμάμης. Μέχρι τα δώδεκά του χρόνια, ήξερε να παίζει φλάουτο, μπαγλαμά, νέι, ζουρνά, ούτι και κρουστά ενώ από τα 13 του χρόνια θεωρείτο επαγγελματίας μουσικός.
Το 1967 εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη, ενώ ένα χρόνο νωρίτερα εγκαταλείπει το σχολείο. Στην Πόλη, έρχεται σε επαφή με τους Δερβίσηδες του παλαιού Σουφιστικού Τάγματος Mavlevi. Ο Omar δεν προσχώρησε στο Τάγμα, όμως ο αρχιμουσικός και δεξιοτέχνης του ney, Gunduz Kutbay, έγινε γι’ αυτόν πηγή έμπνευσης και δάσκαλος. Επηρεάστηκε πολύ από το μυστικισμό των Δερβίσηδων και το συντονισμό των ήχων με τη ψυχή στη μουσική τους. Σύμφωνα με τη φιλοσοφία τους, τα πάντα αλληλεπιδρούν και συνδέονται μεταξύ τους με έναν ιστό. Η μουσική, η κίνηση και ο χορός αποτελούν απλώς ένα μέσο για να φτάσει ο χορευτής στη μεταφυσική εμπειρία. Πρόκειται για μια λατρευτική σχέση που βασίζεται στην αγάπη αλλά και ταυτόχρονα στην ταπείνωση του “Εγώ”. Μέσα από τις μουσικές του εξερευνήσεις και την πίστη στις παραδοσιακές αξίες της Ανατολής, ο Omar Faruk Tekbilek μετά το ταξίδι του και τη διαμονή του στις Ηνωμένες Πολιτείες, επηρεάζεται από το δυτικό ήχο. Ο ίδιος χαρακτηρίζει τον εαυτό του "παγκόσμιο" μουσικό. Η διαμονή του στις Η.Π.Α σήμανε και τη δημιουργία του συγκροτήματος “The Sultans”, με Έλληνες, Τούρκους και Αιγυπτίους μουσικούς. Αν και η μπάντα είχε στοιχεία από την pop μουσική, γρήγορα προσάρμοσε τον ήχο της στα ανατολικά - μεσογειακά μουσικά μέτρα, κάτι που προσέλκυσε αρκετούς ακροατές- φίλους της ανατολικής μουσικής στη Δύση.

Αλλά πριν τη συναυλία,ως εισαγωγή και εγκλιματισμό,ας θυμηθούμε τον μοναδικό ""Ξεπεσμένο Δερβίση" του Παπαδιαμάντη:

......Διά να ζεσταθεί, έβγαλε το νάι του και ήρχισε να παίζει τον τυχόντα ήχον, όστις του ήλθε κατ’ επιφοράν εις την μνήμην.

Νάι, νάι, γλυκύ.

Νάζι — κατά έν ζήτα ελαττούται.

Αύρα, ουρανός, άσμα γλυκερόν, μελιχρόν, αβρόν, μεθυστικόν.

Νάι, νάι.

Κατά δύο κοκκίδας, διαφέρει διά να είναι το Ναι, οπού είπεν ο Χριστός.

Το Ναι το ήμερον, το ταπεινόν, το πράον, το Ναι το φιλάνθρωπον.

......

Η μουσική εκείνη δεν ήτο τόσον βάρβαρος, όσον υποτίθεται ότι είναι τα ασιατικά φύλα. Είχε στενήν συγγένειαν με τας αρχαίας αρμονίας, τας Φρυγιστί και Λυδιστί. 

[.....]

Ύστερον, μετ’ ολίγας ημέρας, έγινεν άφαντος και δεν τον είδε πλέον κανείς. Ζει, απέθανε, περιπλανάται εις άλλα μέρη, ανεκλήθη από της εξορίας, επανέκαμψεν εις τον τόπον του;

Κανείς δεν ηξεύρει.

Ίσως την ώραν ταύτην ν’ ανέκτησε την εύνοιαν του ισχυρού Παδισάχ, ίσως να είναι μέγας και πολύς μεταξύ των Ουλεμάδων της Σταμπούλ, ίσως να διαπρέπει ως ιμάμης εις κανέν εξακουστόν τζαμίον.

Ίσως να είναι ευνοούμενος του Χαλίφη, αρχιουλεμάς, σεϊχουλισλάμης.

Μπου ντουνιά τσαρκ φιλέκ

Ο κόσμος είναι σφαίρα και γυρίζει...

Λεπτομέρεια από πίνακα με τίτλο Ο Ξεπεσμένος Δερβίσης-1999 
ευγενική προσφορά φίλου

Σφουγγαράδικες ιστορίες-Μαρτυρία Γιάννη Δ. Γεράκη

Η μόνη σχέση μου με τη Κάλυμνο είναι όταν κάνοντας τη θητεία σε άλλο νησί το πλοίο "έπιανε"  στο λιμάνι της.
Πριν λίγες μέρες τυχαία βρέθηκε μπροστά μου αυτό το βιβλίο.

Ανήκει σ' αυτή την σημαντική κατηγορία που πάντα με έλκει.Την μαρτυρία λαϊκού ανθρώπου για τον αγώνα επιβίωσης κάτω από δεινές συνθήκες.

Δεν είναι λογοτεχνία,είναι οι πικρές μνήμες του Γιάννη Δ.Γεράκη (1887-1971) που εκδόθηκαν το 1999 από την Ένωση Καλύμνιων Αττικής,28 χρόνια μετά το θάνατο του.
Ο ίδιος συνειδητά δηλώνει στα χειρόγραφα του ότι ο μόνος λόγος που γράφει είναι να σωθεί έγκυρη μαρτυρία για τον ιστορικό και μελετητή του μέλλοντος.
Εξιστορεί σύντομα όσα έζησε από το 1900 έως το 1920,και έχει ιδιαίτερη σημασία αυτό.
Αρχίζει με την αναγκαστική μετανάστευση του στη Ρωσία μαζί με δεκάδες άλλα παιδιά που στρατολογούσαν-μίσθωναν από τους γονείς τους ως εργάτες των βιοτεχνών τους συμπατριώτες τους Καλύμνιοι,εγκατεστημένοι εκεί.Παιδομάζωμα το λέει ο ίδιος.Η μαρτυρία του για την εκμετάλλευση τους και την άθλια ζωή αυτών των δωδεκάχρονων παιδιών στη μακρινή ξενιτιά είναι σημαντική.
Επιστρέφει το 1902 στο νησί του πριν λήξει η "σύμβαση" δουλείας στη Ρωσία,και ακολουθεί τον σφουγγαρά πατέρα του στο επικίνδυνο και ανώφελο επάγγελμα.

Οι σφουγγαράδες χωρίζονται σε δυο κατηγορίες.Τους "μηχανικούς" και τους "βουτηχτάδες".
Οι πρώτοι είναι με το σκάφανδρο οι δεύτεροι βουτάνε ολόγυμνοι με τη "σκανταλόπετρα"και την αναπνοή τους. Και τα δύο έχουν κινδύνους,αλλά διαφορετικούς.
Τα Δωδεκάνησα τότε ανήκουν στην Οθωμανική Τουρκία και για 3 χρόνια με νόμο απαγορεύεται το Σκάφανδρο.
Ο Γιάννης Γεράκης παίρνει τότε το βάπτισμα του βουτηχτή με την αιμορραγία στη πρώτη του βουτιά.Περιγράφει το τσούρμο,τα πολύμηνα ταξίδια προς Κρήτη και Μπαρμπαριά/Τυνησία.
Συγκλονιστικά περιγράφει το θάνατο βουτηχτή από επίθεση καρχαρία.Το ταξίδι της επιστροφής με την αγωνία του καιρού και το φόβο ναυαγίου.
Υπάρχει η συντροφικότητα αλλά και οι έριδες.Η εκμετάλλευση,η ορφάνια και η πείνα.Μα και η πίστη και η αλληλεγγύη.
Έπειτα από τρία χρόνια ξανάφυγε για τη Ρωσία όπου και έζησε την επανάσταση.Και εδώ έχουμε την μαρτυρία του.Το 1920 κατάφερε να διαφύγει και να εγκατασταθεί στην Αθήνα.
Τη πατρίδα του Κάλυμνο, Ιταλοκρατούμενη πλέον μέχρι το 1948 μπόρεσε να την επισκέπτεται από το 1950 και μετά.

Το βιβλίο περιέχει πολλές ενδιαφέρουσες παλιές φωτογραφίες και έγγραφα κυρίως από το αρχείο Α.Σ.Μαϊλη.

• "Βάστα παλληκαρά" ακούστηκε απ' όλους.Έτσι πάντα φωνάζουν σ' όποιον βγαίνει επάνω.

• ...Την άλλη μέρα δε δουλέψαμε,είναι η πρώτη αργία.Γιατί οι βουτηχτάδες τιμούσανε πολύ όλες τις γιορτές.Αντιθέτως με τα σκάφαντρα που δε ξέρανε ποτέ αργία...

• Ο μακαρίτης ο Μανώλης το Βολάρι καθώς ευρισκόταν στον πάτο και κοίταζε για σφουγγάρι σκυφτός με την πέτρα στην αριστερή μασχάλη,του επετέθη το θηρίο από πάνω και δεξιά.Πρωτοφανές ήτο αυτό....τα σκυλόψαρα αυτά οι Καρχαρίες δεν τους είναι εύκολο να αρπάξουν το θύμα τους όταν βρίσκεται στον πυθμένα.Τον αρπάζουν είτε στα πάνω,είτε στα κάτω,όταν το θύμα αιωρείται.

• ...κι εμείς βάζαμε κλήρους,ποιος θα κάμη λειτουργία στην τάδε εκκλησία αν γλυτώσωμε και ποιος στην άλλη.Άλλοι τάζανε στους Αγίους...Μας φύλαξε ο Άγιος Νικόλας που τον είχαμε τιμονιέρη.....Αργότερα το φάγαμε το ρύζι,τι να κάμναμε,ας ήταν και δίχως λάδι.Το λάδι είχε σωθεί,γεμίσαμε μόνο το λυχνάρι του φαναριού που ήτανε και το καντήλι για την εικόνα....Έδωκε ο καπετάνιος το τάξιμο στο θαυματουργό Άγιο...έδωσα κι εγώ το άδειο βαρέλι του νερού,τίποτε άλλο δεν είχα να δώσω.

• ..λες κι ήταν καταραμένο το χρήμα της μηχανής.Μα πράγματι ήταν καταραμένο γιατί έβγαινε με το αίμα τόσων θυμάτων και με το δάκρυ των γονέων,των χηρών και των ορφανών.

• Ξεπερνούσαν το όριο και στο βάθος και στη διάρκεια παραμονής του δύτη στο βυθό."Γιά σφουγγάρι,γιά τομάρι" ήταν το σύνθημα.

• ...μόνο οι γυναίκες της κάθε γειτονιάς που είχε τα θύματα και γνώριζαν καλά τη φτώχεια της πληγείσης οικογένειας,έβγαιναν τη νύχτα,ομάδες από δυό-τρείς γυναίκες,και χτυπούσαν τις πόρτες και με κάθε μυστικότητα επαιτούσαν το κομμάτι το ψωμί"για μια φτωχήν οικογένεια"χωρίς να αναφέρουν όνομα..

Σημ.-υπενθυμίζουμε την ταινία "Σφουγγαράδες" του Μάνου Ζαχαρία.Υπάρχει κάτω δεξιά στη ταινιοθήκη.

Χασαπόσκυλα Only-Μετά τους "ένστολους",306 εκατομ.ευρώ στους δικαστικούς Αναδρομικά

Το ποσό των 306 εκατομμυρίων ευρώ μοιράζονται οι δικαστικοί λειτουργοί όλων των βαθμίδων τον τελευταίο χρόνο, την ώρα που κρίνουν πως η μνημονιακή οικονομική πολιτική «αποτελεί μείζον αγαθό, συνδεόμενο με το γενικό συμφέρον, σε σχέση με το ατομικό συμφέρον κάθε μιάς καθαρίσιριας».
Και αποτελούν τη μοναδική, ίσως, κατηγορία εργαζομένων που αποκαθίστανται οι αμοιβές τους και οι συντάξεις τους στο ύψος που ευρίσκονταν το 2012.

Από τις 27 Μαρτίου, οι δικαστικοί λειτουργοί εισπράττουν την πέμπτη δόση των αναδρομικών, ύψους 89 εκατομμυρίων ευρώ. Κατά μέσο όρο αντιστοιχεί σε 20.000 ευρώ στον καθέναν. Πέρυσι, την ίδια εποχή, δόθηκε η τέταρτη δόση, συνολικού ύψουε 97 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ οι προηγούμενες δόσεις είχαν δοθεί από το 2009 έως το 2011. Το 2012 ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης κ. Xάρης Καστανίδης πάγωσε την καταβολή των δόσεων λόγω της δημοσιονομικής κρίσης.

Οι δικαστικοί λειτουργοί όμως πέτυχαν, παρά τα οξύτατα προβλήματα της οικονομίας, να πάρουν το σύνολο των αναδρομικών τους, που είχαν επιδικασθεί το 2007 και είχαν παγώσει λόγω της κρίσης, ενώ ήδη έχει εγγραφεί στο Γενικό Λογιστήριο του κράτους ποσό 120 εκατομμυρίων ευρώ από το πρωτογενές πλεόνασμα, το οποίο αναμένεται να δοθεί από τον Αύγουστο και αφορά την πλήρη αποκατάσταση των μισθών τους στο ύψος του 2012.

Δικαστικοί λειτουργοί με τον βαθμό του προέδρου και αντιπροέδρου των ανωτάτων δικαστηρίων εισέπραξαν ποσά που κυμαίνονται από 28.000 έως 29.000 ευρώ, ενώ αρεοπαγίτες, πρόεδροι εφετών και εφέτες εισέπραξαν από 25.000 έως 27.500 ευρώ σε κάθε δόση.

Η νέα εγγραφή στο Γενικό Λογιστήριο έχει ήδη προβλεφθεί στο Μεσοπρόθεσμο 2015-2018 και όπως είχε αποκαλύψει, με ιδιαίτερη ικανοποίηση, στους συναδέλφου5 της η πρόεδρος της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων κ. Βασιλική Θάνου, οι δικαστές πέτυχαν:
«Αύξηση των δαπανών για την καταβολή διαφορών στους εν ενεργεία και συνταξιούχους δικαστικούς επί των αποδοχών και συντάξεων που τους περικόπηκαν το 2012. (Τα ποσά που εντάσσονται είναι 52 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, ενώ για το 2014 είναι 72 εκατομμύρια ευρώ).

Και αναλύει ακριβώς πως θα εισπράξουν τα ποσά οι δικαστικοί λειτουργοί:

«Η πρώτη καταβολή θα πραγματοποιηθεί εντός του Ιουνίου, οπότε θα καταβληθεί (εφάπαξ) η διαφορά μισθού μας για το πρώτο εξάμηνο του 2014 και το πεντάμηνο του 2012. Από τον Ιούλιο του 2014 και εντεύθεν θα καταβάλλεται ο νέος μισθός».
Η μόνη παραχώρηση που φαίνεται πως θα κάνουν οι δικαστές αποκαλύπτεται στην ίδια ανακοίνωση, όπου αναφέρει χαρακτηριστικά ότι: «Η καταβολή για το 2013 θα γίνει με διακανονισμό, ύστερα από νέα συνάντηση με τον υπουργό Οικονομικών».
Σημειώνεται ότι για τα αναδρομικά προβλέπεται: «Η παροχή αυτή φορολογείται αυτοτελώς με συντελεστή φόρου 25%, δεν υπόκειται σε καμία άλλη κράτηση και είναι ανεξάρτητη από το εκάστοτε ισχύον ειδικό μισθολόγιο των δικαστικών λειτουργών.
Η καταβολή της ανωτέρω παροχής ουδεμία αξίωση μπορεί να δημιουργήσει σε βάρος των ασφαλιστικών οργανισμών επικουρία ασφάλισης και πρόνοιας».

Η πρόεδρος της” Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων κ. Θάνου, σε ανακοίνωση που απέστειλε στους δικαστές παραμονές των εκλογών στην “Ενωση, όπου κυριολεκτικά θριάμβευσε, πανηγυρίζει για την «επιτυχή έκβαση ως προς την αποκατάσταση του μισθολογίου και μάλιστα μέσα σε πολύ σύντομο χρόνο». Και παραδέχεται ότι αυτό επετεύχθη «μέσα σε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση».

Σε παλαιότερη ανακοίνωση η κ. Θάνου αποδίδει την αποκατάσταση των μισθών των δικαστών «στη σωστή διαχείριση του όλου ζητήματος (έντονες κινητοποιήσεις – κατάθεση ομαδικών προσφυγών – σύντομος προσδιορισμός δικασίμου – αξιοποίηση της θετικής απόφασης του Μισθοδικείου – πλήρης εφαρμογή της απόφασης από την κυβέρνηση με γενική ρύθμιση ως προς όλους τους δικαστικούς λει-τουργούς)».

Και ενώ οι δικαστές εισπράττουν δεκάδες χιλιάδες ευρώ, ο “Αρειος Πάγος, με αφορμή την αίτηση του υπουργείου Οικονομικών για αναστολή της επαναπρόσληψης των καθαριστριών του υπουργείου, επικαλείται το δημόσιο συμφέρον σε μία δυσχερή οικονομική κατάσταση της χώρας, προϋποθέσεις που φαίνεται πως δεν ισχύουν για τους ίδιους.

Συγκεκριμένα, η απόφαση για τις καθαρίστριες στηρίχθηκε κυρίως στην άποψη ότι «η διασφάλιση της συνέχειας της οικονομικής πολιτικής του κράτους κατά τη διάρκεια μιας χρονικής περιόδου με έκτακτες δημοσιονομικές δυσχέρειες εθνικού επιπέδου αποτελεί μείζον αγαθό, συνδεόμενο με το γενικό συμφέρον, σε σχέση με το ατομικό συμφέρον κάθε μιάς καθαρίστριας να διαταραχθεί η οργανική της θέση και να εξακολουθήσει να απασχολείται σε αυτή αμειβόμενη όπως και πριν».

Ωστόσο, οι αποφάσεις με τις οποίες αποκαθίστανται πλήρως οι αμοιβές των δικαστών προκαλούν σοβαρά ερωτηματικά, καθώς το ΔΝΤ στην τελευταία του έκθεση αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «δεν περιμένουμε πια αρνητικές αποφάσεις σχετικά με ειδικά μισθολόγια ή εισφορές επί των ακινήτων. Παρ” όλα αυτά, εάν υπάρξουν τέτοιες αποφάσεις, έχουμε δεσμευθεί για τη λήψη μέτρων συμψηφισμού».

Η αναφορά αυτή από μερίδα δικαστών καταγγέλλεται ως απαράδεκτη παρέμβαση του ΔΝΤ στη λειτουργία της Δικαιοσύνης, ενώ από άλλους θεωρείται προσυμφωνημένη απόφαση μεταξύ δικαστών και κυβέρνησης προκειμένου να απορρίπτονται αιτήμα¬τα κλάδων εργαζομένων που θα επιβάρυναν και θα ανέτρεπαν τις μνημονιακές μας δεσμεύσεις.

Πηγή:Τζώρτζια Κορνάρου – «Το Παρόν»

Για το ΚΚΕ (;) και τους αφελείς

Σήμερα βγήκε πάλι η μοσχαροκεφαλή ο Κουτσούμπας στη φυλλάδα του Χατζηπαπάρα πρωτοσέλιδο να βρίσει το ΣΥΡΙΖΑ.Αυτός είναι ο μόνος τους εχθρός.Δευτερευόντως και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Υπάρχουν ακόμη αφελείς-όπως ο κατωτέρω-που πιστεύουν ότι ο βρώμικος ρόλος του Περισσού οφείλεται σε βλακεία και μπορεί να αλλάξει με λαϊκή πίεση,και όχι ότι κάποιοι πληρώνονται αδρά στις Παρθένες νήσους και φροντίζουν να παγιδεύουν μικρές αλλά κρίσιμες δυνάμεις,να εμποδίζουν δημιουργία Μετώπου, για να μη σηκώσει ποτέ κεφάλι τούτος ο έρημος λαός.
Αυτός ήταν ο ρόλος τους πάντα.
Δε θα αλλάξουν αφεντικά μετά από 80 χρόνια.
Και να μη ξεχνάμε.Η αποστολή τους έχει επιτυχία.Ό,τι ζούμε από το 2012,και τούτη η κυβέρνηση δοσίλογων,οφείλεται στο 4,5% αυτής της συμμορίας.

  
από Pitsiriko

Λοιπόν πιτσιρίκο, επειδή ίσως είσαι ο μόνος που θα δημοσίευε την σύντομη επιστολή μου, αν γουστάρεις, γιατί τα έχω πάρει τρελά στο κρανίο, θέλω να δημοσιεύσεις τα εξής. Στην ψύχρα ρε…

Η μάνα μου, που ήτανε εξορία από 14 (!!!) χρονών, δεν γουστάρει να αποφασίζει ο Κουτσούμπας ή η μουμιοποιημένη Παπαρήγα ή το απαρχαιωμένο πολίτ-μπιρό του ΚΚΕ, εάν πρέπει να συνεργαστούν μαζικά οι λαϊκές δυνάμεις, για να ανατρέψουν τους ΝΕΟΝΑΖΙ της Ελλάδας ώστε να αποφύγουμε την γενοκτονία πού μας απειλεί αμεσα.

Η μάνα μου δεν γουστάρει να αποφαίνεται μια δωδεκάδα βολεμένων μαλακοκάβληδων και να αποφασίζει τι συμφέρει και τι όχι στην κατακαμμένη αυτη χώρα.

Η μάνα μου, που ήπιε θάλασσα αντί για νερό, που κοιμόταν με ένα φίδι στο προσκέφαλό της για 12 μήνες, απαιτεί οι καριόληδες του Περισσού να αντιληφθούν ότι πρέπει να συνεργαστουν άμεσα με τον ΣΥΡΙΖΑ, και ακόμα και με τον διάβολο, ώστε οι χαμούρες της συγκυβέρνησης να πάνε στον αγύριστο, και ο κοσμάκης να αρχίσει να ελπίζει ότι υπάρχει περίπτωση να την βγάλει «καθαρή».

Το ΚΚΕ δεν είναι οι ανακοινώσεις του κώλου, της ΚΕ. Είναι ο λαός πού διψάει για ελευθερία και ΛΥΤΡΩΣΗ.

Αν αυτό δεν το καταλαβαίνουν οι κολλημένοι του Περισσού, τότε σας το υπογράφω υπεύθυνα, ότι, κάποια στιγμή, τα κουφάρια τους θα λικνίζονται παρεούλα με τα κουφάρια των γνωστων δωσίλογων σε διαφορες πλατείες, και τα πιτσιρίκια θα σπάζουν πλάκα με τις πρησμένες γλώσσες τους που πλέον δεν θα μπορουν να λένε τις μαλακίες του σήμερα….

Ευχαριστώ!!!

Θάνος

(Αγαπητέ φίλε, οι λαϊκές δυνάμεις να συνεργαστούν και να μην περιμένουν τα κόμματα της Αριστεράς να το κάνουν. Αν συνεργαστούν οι λαϊκές δυνάμεις, τα κόμματα της Αριστεράς θα αναγκαστούν να τις ακολουθήσουν και να συνεργαστούν. Τα σέβη μου και τους χαιρετισμούς μου στην μητέρα σας. Να είστε καλά.)

Δαμάζοντας τα κύματα-Breaking the waves

Η Bess Mc Neill είναι κάτοικος μιας μικρής, κλειστής θρησκευόμενης κοινωνίας, στις αρχές της δεκαετίας του '70.Ερωτεύεται και παντρεύεται τον Jan - ξένο, εργάτη στην πλατφόρμα πετρελαίου, ανοιχτά στη θάλασσα.Η Bess ευτυχεί. Ο Jan, φαίνεται, να είναι ο μόνος που έχει αντιληφθεί την τεράστια δύναμη και τη βουλιμία για ζωή της Bess. Ώσπου, ο Jan παθαίνει ένα ατύχημα.

Η ηρωίδα ακολουθεί ένα δρόμο μαρτυρίου πιστεύοντας ό,τι μόνο έτσι μπορεί να σώσει τον αγαπημένο της.  

  Τρυφερότητα και σκληρότητα,πίστη και αμφιβολία σε κλιμακούμενη ένταση,πάνω στην Αγάπη-Έρωτα,την ταπείνωση και τη θυσία-Θαύμα.
Ψυχολογικές,θρησκευτικές ακόμη και μεταφυσικές αναφορές.

Η ταινία του Λαρς φον Τρίερ ( Lars von Trier) αμέσως μετά το μανιφέστο "Δόγμα '95" των Δανών-Σκανδιναβών σκηνοθετών που επαναπροσδιόριζε κάποιες  κιν/φικές αρχές.Η σκιά του μεγάλου συμπατριώτη του Καρλ Ντράγερ,αισθητή.Ο Τρίερ τα χρόνια που ακολούθησαν άλλαξε αρκετά.Όσκαρ στη πρωταγωνίστρια Έμιλι Γουότσον

Η Ταινία ΕΔΩ

Το νόμιμο παρακράτος καταγράφει και χτυπά-Ο Γαβριήλ κάνει σεξ

Θεατές στην εξόντωση ενός νέου ανθρώπου.
Μας έχουν δέσει τόσο σφιχτά που εκτός από την οργή μας δεν ξέρω αν έχουμε άλλες δυνατότητες υπεράσπισης των αυτονόητων.
Οι εκτελεστές του παρακράτους άλλαξαν ονόματα και μέσα.Λέγονται Μάκης,ή Θέμος ή Γιάννης ή Γιώργος.Είναι πάντα νόμιμοι και τους παρέχεται απόλυτη ασυλία/ασυδοσία για οποιοδήποτε έγκλημα διαπράξουν αρκεί να εξυπηρετούν τα αφεντικά τους.'Οπως οι ταγματασφαλίτες,οι δοσίλογοι,οι βασανιστές στη πρόσφατη ιστορία και όλοι οι κλέφτες,μιζαδόροι και πλιατσικολόγοι.
Κι εσύ έχεις τον ηλεκτρονικό σου φάκελο σε πολλές μυστικές υπηρεσίες που μπορεί εύκολα να εμπλουτιστεί με φανταστικά στοιχεία κινημ/κού επιπέδου.Όσο είσαι ακίνδυνος μπορείς να κοιμάσαι.Αν τολμήσεις να θίξεις την εξουσία τους στο ελάχιστο,θα μάθεις από "δημοσιογράφους" της ζούγκλας που ζεις, ότι είχες αόρατη κάμερα μέχρι και στο βρακί σου μέσα.
Και μην ελπίζεις σε δικαστές.Είναι δικοί τους.

από vivliothekarios

Ο Γαβριήλ κάνει σεξ

Η ιστορία έχει κάπως έτσι: ένας Δημοσιογράφος φέρεται να αποκτά ένα βίντεο σεξουαλικού περιεχομένου στο οποίο δρων είναι ο υποψήφιος δήμαρχος του ΣΥΡΙΖΑ στην Αθήνα Γαβριήλ Σακελλαρίδης. Με το βίντεο στο χέρι επιχειρεί να βάλει στο χέρι και τον νεαρό πολιτικό της Αριστεράς, φροντίζει το θέμα να διαρρεύσει και στα δημοσιογραφικά κανάλια έτσι ώστε η πίεση και ο εκβιασμός να κερδίσουν πόντους. Ο Γαβριήλ δεν «τσιμπάει» και μετά τις εκλογές καταγγέλλει δημόσια το γεγονός. Γρήγορα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και αυτά της μαζικής επικοινωνίας «παίρνουν φωτιά». Ένα νυχτερινό δελτίο ειδήσεων παρουσιάζοντας το θέμα αναφέρεται σε βίντεο με «άσεμνο περιεχόμενο».

Κι εδώ φρενάρει το πράγμα: τι σημαίνει «άσεμνο»; Τι σημαίνει σεμνό, ποιος ορίζει τη σεμνότητα, σε ποιους την ορίζει και για λογαριασμό ποιων και από ποια θέση κρίνει τα πράγματα; Σεμνός λοιπόν, λένε τα λεξικά, είναι ο συνεσταλμένος, ο ευπρεπής, ο σοβαρός, ο ντροπαλός, ο ηθικός. Τι ξεδιάντροπο, απρεπές, γελοίο και ανήθικο κάνει λοιπόν στην προσωπική του ζωή ο πολιτικός της Αριστεράς; Τι άσεμνο κάνει ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης; Μήπως κάνει σεξ; Πέφτω από τα σύννεφα. Είναι δυνατόν να κάνει σεξ ένας νεαρός άντρας; Γεγονός είναι πως δεν πάει αλλού το μυαλό μας, θέλω να πω η σεμνότητα συνήθως συνδέεται με τη σεξουαλικότητα. Και αλλιώς να ήταν δεν θα μιλούσαμε για «άσεμνες πράξεις», αλλά για «παράνομες». Όμως το δελτίο ειδήσεων δεν είπε κάτι τέτοιο, άρα ο υποψήφιος δήμαρχος της Αθήνας κάνει σεξ. Δεν κλέβει, δεν βιάζει, δεν βασανίζει, απλά γαμάει ή γαμιέται, φιλάει ή φιλιέται και ούτω καθεξής. Οφείλουμε να παραδεχτούμε πως δεν είναι ο μόνος που το κάνει –πολλοί πολιτικοί κάνουν σεξ και πολλοί πολίτες αυτής της χώρας. Έχουμε όλοι κολλήσει στο βούρκο της άσεμνης σεξουαλικότητας… Οφείλουμε να παραδεχτούμε επίσης πως το σεξ του Γαβριήλ Σακελλαρίδη δεν γίνεται δημόσια, μπροστά στα μάτια μας, αλλά σε ιδιωτικό χώρο, σε στενό κύκλο που λένε. Αν το σεξ σε ιδιωτικό περιβάλλον είναι άσεμνο, σε δημόσιο τι είναι; Αν το σεξ ενός πολιτικού είναι άσεμνο, είναι σεμνό ό,τι προβάλλει το εν λόγω κανάλι; Σεξ είναι και τα βυζιά, κώλοι και μπούτια στις παραλίες όταν το δελτίο μιλάει για τη ζέστη του καλοκαιριού; Είναι οι ροζ διαφημίσεις και τα ξέκωλα στις «ψυχαγωγικές» εκπομπές, οι ερωτικές σκηνές των ταινιών και των σίριαλ; Είναι άσεμνο το «Κάτω Παρτάλι»; Μήπως το σεξ δεν είναι ευπρεπές, σοβαρό και ηθικό, ιδιαίτερα για ένα δημόσιο πρόσωπο (οι Δημοσιογράφοι εξαιρούνται), αλλά είναι «ανθρώπινο δικαίωμα» όταν κυκλοφορεί ως τηλεοπτικό προϊόν με την κάλυψη της καλλιτεχνικής έκφρασης και ελευθερίας;

 Στα μιντιακά μας ήθη «άσεμνο» είναι το σεξ ενός νεαρού πολιτικού που κάπως καταγράφηκε σε βίντεο, κυκλοφόρησε στη δημοσιογραφική πιάτσα και συζητήθηκε. Άσεμνο λέμε το περιεχόμενο ενός βίντεο όταν δεν θέλουμε να πούμε πως περιέχει σκηνές σεξ. Άσεμνο χαρακτηρίζεται το σεξ από τους μέντορες της ηθικής μας ασφάλειας, τους προστάτες των ηθικών αξιών, τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας. Το «άσεμνο» απευθύνεται σε μια κοινωνία ηθική, που δεν κάνει σεξ, που δεν είναι ξεδιάντροπη, που δεν είναι γελοία, που δεν φαντασιώνεται.

 Το σεξ δεν είναι μόνο μέσο εκβιασμού ενός πολιτικού από ένα σαρκοβόρο ζώο της μιντιακής ζούγκλας, αλλά και στοιχείο ηθικής σπίλωσης, εργαλείο πολιτικής εξόντωσης που το χρησιμοποιούν τόσο οι προστάτες της κοινωνικής ηθικής, τα ΜΜΕ, αλλά και η σεμνή κοινωνία μας. 

Ούγκο φον Χόφμανσταλ-Το παραμύθι της 672ης νύχτας

Ο Αυστριακός Ούγκο φον Χόφμανσταλ ((Hugo von Hofmannsthal, 1874-1929) είναι γνωστός ως σημαντικός ποιητής και θεατρικός δραματουργός.Ο Στέφαν Τσβάιχ τον αναφέρει στην αυτοβιογραφία του ως ίνδαλμα και πνευματικό οδηγό της γενιάς του.
'Εγραψε ελάχιστα και ημιτελή πεζά.Τα τρία διηγήματα αυτού του βιβλίου γράφτηκαν το διάστημα 1896-1898 και είναι τα μόνα ολοκληρωμένα. 
Οι τίτλοι τους
-Το παραμύθι της 672ης νύχτας
-Πολεμική ιστορία
-Ένα περιστατικό από τη ζωή του στρατάρχη ντε Μποσομπιέρ

Λιτός λόγος,πυκνότητα αφήγησης, σημαίνουν τους ομόκεντρους κύκλους νοημάτων κάθε ιστορίας.Το ερωτικό στοιχείο, λανθάνων ή κεντρικός άξονας, παραμένει σκοτεινό.Το όνειρο/εφιάλτης συγχέεται με την πραγματικότητα. Και στα τρία διηγήματα ελλοχεύει ο θάνατος.Θα εμφανιστεί ξαφνικά,θα σημαδέψει τα βασικά πρόσωπα και θα αποχωρήσει αθόρυβα.Δεν αποδίδεται λυρικά αλλά με μια φυσική ξηρότητα και ο αναγνώστης επανέρχεται στη πραγματικότητα.
Αξίζουν όμως και για ένα λόγο ακόμη.Θεωρώ ό,τι είναι πρωτοπορία για την εποχή τους και χωρίς υπερβολή το ένα προλέγει σχεδόν τον Κάφκα.
Η έκδοση είναι του 1994 της ΕΣΤΙΑΣ,σελ.80,φροντισμένη, με εισαγωγή του μεταφραστή Αλέξανδρου Σινιόσογλου,αλλά μάλλον δεν υπάρχει απόθεμα γιατί δεν το βρήκα εύκολα.

Το μυστικό ημερολόγιο του Ευάγγελου Βενιζέλου

από pitsirikos

Ο πιτσιρίκος παίρνει το ρίσκο, φέρνει στο φως το μυστικό ημερολόγιο του Ευάγγελου Βενιζέλου και βάζει μπουρλότο στο πολιτικό σκηνικό.

25 Μαΐου 
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, σήμερα ήταν οι ευρωεκλογές. Θριάμβευσα. Το ΠΑΣΟΚ πήρε 8% και είναι τέταρτο κόμμα μετά την Χρυσή Αυγή. Η Νέα Δημοκρατία είναι δεύτερη με 4 μονάδες διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ακριβώς όπως τα ήθελα. Ένας αδύναμος Σαμαράς και μια απειλητική Χρυσή Αυγή. Τώρα θα κάνω το πάρτι του αιώνα. Θα χορέψω την κυβέρνηση στο ταψί. Χωρίς εμένα δεν υπάρχει κυβέρνηση. Αν ο Σαμαράς θέλει να παραμείνει να το παίζει πρωθυπουργός, με έχει ανάγκη. Όλοι με έχουν ανάγκη. Κι εγώ με χρειάζομαι.

26 Μαΐου 
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, εγώ, εγώ, εγώ! Κρατιόμουν όλη την προεκλογική περίοδο να μη λέω «εγώ», για να μην φαίνομαι αλαζονικός και δυσαρεστηθούν τα χάπατα και δεν με ψηφίσουν. Μου ήταν πολύ δύσκολο να λέω «εμείς». Άκου «εμείς»! Ποιοι εμείς δηλαδή; Αφού μόνο εγώ είμαι. Το ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει. Κάνω σαν να υπάρχει το ΠΑΣΟΚ –και ανέχομαι ακόμα όλους αυτούς τους ηλίθιους- γιατί το Σύνταγμα δεν προβλέπει να κυβερνάει ένας άνθρωπος χωρίς κόμμα. Αν και ουσιαστικά, εγώ κυβερνάω. Μόνος μου. Εγώ, εγώ, εγώ!

29 Μαΐου
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, νιώθω μοναξιά. Είναι πολύ δύσκολο για έναν πάρα πολύ ευφυή άνθρωπο –όπως είμαι εγώ- να ζει ανάμεσα στην πλέμπα. Κανείς δεν μπορεί να νιώσει το μεγαλείο μου. Καταλαβαίνουν πως είμαι διαφορετικός από αυτούς αλλά δεν μπορούν να αντιληφθούν πόσο ανώτερός τους είμαι. Όταν θέλω να απαλύνω τη μοναξιά της ιδιοφυΐας μου, σκέφτομαι τον Αϊνστάιν. Κι αυτός θα αισθανόταν μόνος. Αν και δεν ήταν τόσο έξυπνος όσο εγώ.

3 Ιουνίου
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, είδα στον ύπνο μου τον Άκη Τσοχατζόπουλο. Ήμασταν στη φυλακή και κάναμε ντουζ μαζί. Κάποια στιγμή, έπεσε το σαπούνι μου στο πάτωμα και έσκυψα να το πιάσω. Εκεί ξύπνησα. Τι θα είχε γίνει αν δεν είχα ξυπνήσει; Και γιατί ο Άκης δεν έσκυψε να πιάσει το σαπούνι μου και να μου το δώσει, αφού είναι πανηλίθιος και κατάφερε από ένα ολόκληρο ΠΑΣΟΚ να είναι ο μόνος υπουργός που πήγε στη φυλακή; Στα όνειρά μου, είμαι ένας απλός άνθρωπος όπως οι άλλοι. Με ξεκουράζει αυτή η σκέψη. Από την άλλη, με τρομάζει. Θα ήθελα στα όνειρά μου να συναντώ τις κορυφαίες πνευματικές προσωπικότητες όλων των εποχών. Ίσως όμως, να είναι καλύτερα που δεν έρχονται αυτοί στα όνειρά μου. Μπορεί να απογοητευόμουν, όταν θα αντιλαμβανόμουν πως δεν πιάνουν μια μπροστά μου.

5 Ιουνίου
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, είδα στον ύπνο μου πως ήμουν μέσα σε ένα υποβρύχιο. Μόνος μου. Εγώ και μια ελιά. Το υποβρύχιο έγερνε πολύ και ξαφνικά άρχισε να μπάζει νερά. Κόντευα να πνιγώ. Κατάφερα να βγω έξω από την μπουκαπόρτα. Κανονικά, δεν χωράω από την μπουκαπόρτα αλλά στα όνειρα όλα γίνονται• και χαζός μπορώ να γίνω στο όνειρό μου. Στη συνέχεια, πάλεψα με τα κύματα και με περισυνέλεξε ένα γκαζάδικο. Με πήρε ο ύπνος κι έγειρα στου καραβιού την πλώρη και ήρθε και με ξύπνησε του καπετάνιου η κόρη. Τότε χτύπησε το τηλέφωνο και ξύπνησα. Ήταν η κόρη μου. Νάτο το όνειρο, βγήκε! Η κόρη μου με ρώτησε αν μπορεί να αλλάξει το επίθετό της, για να μην ξέρουν οι άλλοι πως είμαι πατέρας της. Μάλλον δεν θα αντέχει τη σύγκριση. Άτυχα τα παιδιά που ο πατέρας τους είναι διάνοια. Άτυχα.

7 Ιουνίου
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, σήμερα είδα τον Αντώνη Σαμαρά. Στον ξύπνιο μου. Τι βλάκας, θεέ μου, αυτός ο άνθρωπος. Νομίζει ότι είναι πρωθυπουργός. Δεν έχει καταλάβει ακόμα πως είναι το σκυλάκι μου. Τον φωνάζω «Αζόρ» και κοιτάει δεξιά κι αριστερά να βρει το σκυλί. Θα αρχίσω να τον βγάζω βόλτα με το λουρί και να του δίνω μπισκότα, μπας και το πιάσει το νόημα. Με την ευκαιρία, θυμήθηκα πως, όταν ο Σαμαράς είχε πει ότι μίλησε ακόμα και με τον Θεό, νόμιζα ότι εννοούσε εμένα.

11 Ιουνίου
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, σήμερα πανικοβλήθηκα. Δεν μπορούσα να βρω πουθενά το στικάκι με τα στοιχεία για τους μεγαλοεκδότες και τους εργολάβους. Χωρίς αυτό, είμαι χαμένος. Έψαξα παντού για ώρες. Πουθενά το στικάκι. Κάθισα απογοητευμένος να φάω δυο ταψιά γεμιστά και τότε θυμήθηκα πως είχα κρύψει το στικάκι μέσα στο γουρουνόπουλο που έφαγα για πρωινό. Δηλαδή, το στικάκι ήταν στο στομάχι μου. Τυχερό το στικάκι. Τυχερός κι εγώ. Έφαγα τρία κιλά δαμάσκηνα και κάθισα στο γιογιό να τα κάνω αλλά δεν με άντεξε. Προσπάθησα να τα κάνω σε μια μεγάλη λεκάνη για την μπουγάδα αλλά την συνέτριψα. Τελικά, τα έκανα στο πάτωμα. Ως και τα σκατά μου ωραία είναι. Βρήκα το στικάκι, το καθάρισα και το έβαλα στο laptop. Όλα καλά. Ουφ, ξαλάφρωσα.

14 Ιουνίου
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, σήμερα ο Σαμαράς μου είπε πως τον αμφισβητούν μέσα στη Νέα Δημοκρατία και αναζητούν τον διάδοχό του. «Εγώ» του λέω. Κόντεψε να πέσει ξερός. «Αυτό έχεις να μου πεις;» μου κάνει. «Γιατί» του λέω, «υπάρχει κάποιος καλύτερος από εμένα;». «Κι εγώ τι θα κάνω;» μου λέει. «Ό,τι έκανες και πριν» του απαντάω, «αλλά χωρίς τον τίτλο». Δηλαδή, δεν θα έκανε τίποτα.

16 Ιουνίου
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, ο Σαμαράς με ενημέρωσε πως τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας δεν με θέλουν για πρόεδρο του κόμματος. Για μια στιγμή, έχασα την ψυχραιμία μου και σκέφτηκα να παραιτηθώ από την Νέα Δημοκρατία. Αλλά μετά θυμήθηκα πως είμαι πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Βέβαια, είναι βολικό που είμαι πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, γιατί δεν μπορούν να με διαγράψουν από την Νέα Δημοκρατία.

18 Ιουνίου
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, ο Σαμαράς μου είπε πως σκοπεύει να παραιτηθεί και η χώρα να πάει σε εκλογές. Τον άρπαξα από το λαιμό και του είπα «δεν θα μου το κάνεις αυτό εμένα!». Τον άφησα γιατί πήγαν να του βγουν και τα δυο μάτια έξω και είναι και γκαβός ο βλάκας. Τον λυπήθηκα. Μετά τον σιχάθηκα. Δεν θα τον αφήσω να παραιτηθεί. Θα τον σκοτώσω, θα τον βαλσαμώσω και θα τον πηγαίνω από δω κι από κει, για να μην χάσω την καρέκλα και με καθίσουν στο σκαμνί.

21 Ιουνίου
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, είδα ένα τρομακτικό όνειρο. Φορούσα μόνο ένα στρινγκ και τα χέρια μου ήταν δεμένα από δυο αλυσίδες που κρέμονταν από το ταβάνι. Απέναντί μου ήταν η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ντυμένη dominatrix. Κρατούσε ένα μαστίγιο. Με μαστίγωσε ανελέητα. Μου άρεσε. Μετά μου έριξε έναν κουβά με παγωμένο νερό. Ξύπνησα. Είχα κατουρηθεί πάνω μου.

25 Ιουνίου
Αγαπημένο μου, ημερολόγιο, κάποιος χτύπησε την πόρτα μου και δεν ήταν ο βοριάς. Από το ματάκι της πόρτας, είδα έναν εισαγγελέα και αστυνομικούς. Τους ζήτησα να περιμένουν μέχρι να ντυθώ. Σκέφτομαι πως όλοι οι Μεγάλοι Έλληνες είχαν πικρό τέλος. Δεν θα μπορούσα να αποτελώ εξαίρεση. Αντίο. Εγώ!

(Το κείμενο είναι από το εξαιρετικό τεύχος του Unfollow που βρίσκεται στα περίπτερα και περιμένει όλους τους ελεύθερους και αξιοπρεπείς πολίτες.)

Και δε μίλησε παρά μόνον όταν...

"..Και δε μίλησε παρά μόνον όταν βρέθηκε νικημένος,πεσμένος και ποδοπατημένος στη βρόμικη αρένα,μ' ένα πόδι να του πατάει το στήθος,χωρίς να βλέπει πουθενά ένα χέρι έτοιμο να βοηθήσει.
Και δε μίλησε από εκδίκηση.Ήταν η ύστατη αυτοϋπεράσπιση ενός ετοιμοθανάτου."

(Αύγουστος Στρίμπεργκ 1886)

Και ο θεός έπλασε τη γυναίκα...

Brigitte Bardot  1956 Et Dieu Créa la femme

 

ΦΩΤΟ-Στέπες 1910

και ο Τσέχωφ έγραψε τη νουβέλα "Η στέπα" λίγα χρόνια πριν απ'αυτές τις φωτο του 1910 από τις ασιατικές περιοχές της τσαρικής ρωσικής αυτοκρατορίας.

Θανάσης Απάρτης-Αυτοβιογραφία

Ο γλύπτης Θανάσης Απάρτης (1899-1972) έδωσε στην αυτοβιογραφία του το τίτλο "Από την Ανατολή στη Δύση". Εκδόθηκε αρχικά το 1962 και επανεκδόθηκε το 1984.
Δεν κυκλοφορεί αλλά μπορεί να βρεθεί με λίγο ψάξιμο.

Το πρώτο μέρος καλύπτει από την παιδική ηλικία στη Σμύρνη  με αρκετό χιούμορ και σαρκασμό.έως το 1919 που φεύγει στο Παρίσι.

Το δεύτερο και εκτενέστερο αφορά τις σπουδές του με υποτροφία με δάσκαλο τον διάσημο Αντουάν Μπουρντέλ (Antoine Bourdelle),και την ζωή του εκεί έως το 1939 όπου λόγω της κήρυξης του πολέμου,αποφασίζει να επιστρέψει με την οικογένεια του στην Αθήνα.Και εδώ σταματάει.Δεν συνεχίζει στις κρίσιμες δεκαετίες του '40 και '50.Κατανοητό αφού την εποχή που γράφει τα πάθη είναι νωπά και τα πρόσωπα εν ζωή.
Και έτσι όμως,είναι ενδιαφέροντα και τα γεγονότα και οι απόψεις για την τέχνη.
Να σημειώσουμε και τη βαθιά φιλία του με το χαράκτη Α.Τάσσο παρόλο που δεν αναφέρεται σ'αυτόν καθότι αφορά τα χρόνια μετά τη κατοχή.

• "Την ημέρα που θα αισθανθείς άδειος,τρέχα στον Ροντέν....Ο Ροντέν την εντύπωση του μεγαλείου τη γυρεύει στο πάθος....Βγαίνει από την παράδοση δίχως νάχει τα εξωτερικά σημάδια της,γιατί έχει το βάθος της..."

1948-Μνημείο για το κολαστήριο της Μέρλιν ,Αθήνα

• "..Ο Λύσιππος είναι όλος νεύρο,όλος ανδρισμό και οι αναλογίες του απομακρύνονται από τις βαριές αναλογίες του Πολυκλείτου...Τον ξέρουμε από το αντίγραφο στο μάρμαρο του Αγία στους Δελφούς το οποίο είναι πανέμορφο. Τι θάταν όμως το πρωτότυπο!!"

1965-Μικρασιάτες-Ανάγλυφο Ν.Σμύρνη

• "...κόλλησε με το συμμαθητή μας Άρνο Μπρέκερ που ύστερα γένηκε το χαϊδεμένο παιδί του Χίτλερ,και κείνη σαν σωστή Ρωμιά στις κομπίνες και τις βρωμιές του Γ' Ράιχ..."

1929?-Προμηθέας ξαπλωμένος?

• "..Εκείνο που μένει είναι η ομορφιά και η σκέψη..."

video ΥΠΕΡΟΧΟ-άνθρωποι σώζουν ζώα

Υπέροχοι!
Ξεχωριστά τα:

-Φορτηγατζής/κουταβάκι
-Αλεπού/βάζο
-Ελεφαντάκι/μητέρα του

από left.gr

Η ανασχηματισμένη οπερέτα

Δεν έχει πάτο απ' ότι φαίνεται

Ιστορικά υπάρχει μεγάλη παράδοση σε κυβερνήσεις γεμάτες με ανδρείκελα,που η τραγωδία αναπόφευκτα περίμενε στο τέλος όπως έλεγε ο Σεφέρης κι ας είναι η παράσταση που βλέπουμε οπερέτα.

Ανασχηματισμένη λοιπόν η συμμορία.

Με χυδαία λαμόγια,ναζιστές,αγράμματους,υπόδικους,μη εκλεγμένα δουλικά τραπεζών και υστερικούς ψυχοπαθείς.

Ετοιμαστείτε για τα χειρότερα. 

Ο αφανής επιτηρητής

Ψάχνουν υποτίθεται αντικαταστάτη του εισπράκτορα Θεοχάρη.
Στην επιτροπή επιλογής εκτός από το Στουρνάρα που εκτελεί ό,τι θέλουν οι Γερμανοί συμμετέχει με την επίφαση της "συνδρομής" και ο Γάλλος Pierre Lepetit (Γενικός Επιθεωρητής του υπουργείου Οικονομικών της Γαλλίας)

"Συνδρομή" γιατί πρέπει να δώσει η Γαλλία και όχι η Σουηδία,η Ελβετία,η Νορβηγία...ή οποιαδήποτε άλλη χώρα εκτός από τα σκυλιά των τοκογλύφων?.

Το θέμα βέβαια το στέλνουν στα ψιλά ή το θάβουν τα παπαγαλάκια τους.

Άρα
ή
Σαμαρο-βενιζελο-Στουρναραίοι παραδέχονται ό,τι δεν έχουν την ικανότητα να επιλέξουν ούτε έναν γεν.γραμματέα υπουργείου και θέλουν να ανασχηματίσουν και να κυβερνήσουν τρομάρα τους
ή
αποφασίζουν τα μεγάλα αφεντικά τους για το ποιος θα είναι ο κυνηγός κεφαλών.Δε νομίζω να αμφιβάλει κανείς γι' αυτό.O ΕΙΣΠΡΆΚΤΩΡ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΣ ΤΟΥΣ,θα εκτελεί τις εντολές τους, αλλά προπαντός θα τους πληροφορεί αμέσως και λεπτομερώς για τη λεία και το πλιάτσικο.

-Ας μη ξεχνάμε τις αντιδράσεις τους για τη φάγωμα του  Θεοχάρη τους 
-Τη κρυφή επίσκεψη-αστραπή  Στουρνάρα στο Παρίσι που πρώτα διέψευσε και μετά παραδέχτηκε