Το 1917 η προσωρινή κυβέρνηση καταζητεί τους ηγέτες των μπολσεβίκων.Έπειτα από διάφορες αλλαγές κρησφύγετου, ο εργάτης Γιεμιλιάνοφ με μεσολάβηση του Στάλιν (ψευδ/μο Κόμπα) αναλαμβάνει να κρύψει σε μια καλύβα του δίπλα στη λίμνη κοντά στη Σεστρορέτσκα τον Λένιν και Ζινόβιεφ.Ο παντοδύναμος πλέον Στάλιν στη δεκαετία του '30 εξορίζει σε Γκουλάγκ εκατομμύρια,μαζί και τον Γεμιλιάνοφ και δυο του γιους.Και οι δυο του γιοί πεθαίνουν ή εκτελούνται εκεί.
Ο Στάλιν αφού εξόντωσε όλους του παλιούς του λενινιστικούς "συντρόφους" (Καμένεφ, Ζινόβιεφ, Μπουχάριν,Κίροφ,Τρότσκι κλπ που είχαν εξοντώσει και αυτοί ουκ ολίγους,καθότι είναι η μόνη τέχνη που γνωρίζουν) και θέλει να αποδείξει πόσο αγαπά τον Λένιν,κάνει τη χιλιομπαλωμένη καλύβα του Γεμιλιάνοφ ιερό και ατραξιόν.Χιλιάδες πίνακες με το στοχαστικό Λένιν να γράφει στη καλύβα,αλλά τον Ζινόβιεφ εξαφανισμένο.
Κάτι του λείπει όμως.
Το 1947 για τις γιορτές των 30 χρόνων θέλει κάτι σπέσιαλ.Ανακαλύπτουν ότι ο γέρο-Γεμιλιάνοφ ζει ακόμη στην εξορία.Με διαταγή του Στάλιν τον φέρνουν ως ζωντανό έκθεμα στη καλύβα.Και υποχρεώνουν το μισότυφλο γεροντάκι,χωρίς τα εξοντωμένα παιδιά του πια,να εξιστορεί στους επισκέπτες-προσκυνητές για τις ηρωικές μέρες του '17 "...όταν ένας από τους γιους μου έφερνε συχνά με τη βάρκα εδώ τον Στάλιν..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου