Άρης Αλεξάνδρου-"ΔΙΑΛΕΞΑ"

Κατάφερα έπειτα από καιρό και εκτεταμένες έρευνες να έχω αυτό το εξαντλημένο/σπάνιο βιβλίο του Άρη Αλεξάνδρου.
Πρόκειται για μια επιλογή από τη παγκόσμια ποίηση που μεταφράζει/μεταγράφει ο ίδιος από έντονη προσωπική ανάγκη και όχι λόγω κάποιας επαγγελματικής υποχρέωσης κατόπιν παραγγελίας εκδότη.Αυτός είναι και ο λόγος που δεν εκδόθηκε παρά μετά τον πρόωρο θάνατο του, με την φροντίδα της συντρόφου του Καίτης Δρόσου η οποία επιμελείται και προλογίζει τη συλλογή.
Σε σημειώματα του που περιλαμβάνονται, φαίνεται και η δική του άποψη ότι η ποίηση ΔΕΝ μεταφράζεται,στη καλύτερη περίπτωση μεταΓράφεται εν γνώση ότι ένα μέρος της δύναμης της θα μείνει εκτός.Αξίζει όμως έστω και έτσι.

Ο Άρης Αλεξάνδρου ξεκίνησε να μεταφράζει κάποια ποιήματα αυτής της συλλογής ενώ βρισκόταν εξόριστος στη Γυάρο το 1958,έχοντας να αντιμετωπίσει όχι μόνο τις διώξεις του αδυσώπητου καθεστώτος αλλά και την αδικαιολόγητη απομόνωση από τους συνεξόριστους του "μελών του ΚΚΕ" με τη γνωστή χυδαία τους συμπεριφορά που πολλοί έχουν περιγράψει.

Ήταν μια βαθιά ανάγκη,που συνεχίστηκε και στην αυτοεξορία τους στο Παρίσι στη διάρκεια της χούντας όταν για την επιβίωση τους η Καίτη Δρόσου δούλευε ως καθαρίστρια και ο ίδιος ως συσκευαστής πακέτων.....

Τα 2/3 περίπου της συλλογής αφορούν κορυφαία ρωσική ποίηση και είναι φυσικό αφού τη ρωσική γλώσσα την κατέχει τέλεια ως μητρική.Το υπόλοιπο 1/3 καλύπτει σπουδαίους ποιητές άλλων χωρών που γνωρίζει τις γλώσσες.

Ένα μικρό απόσπασμα

"Έχω δουλέψει μια ολόκληρη ζωή ως επαγγελματίας μεταφραστής...Ποτέ ως τώρα δε μού'τυχε να δουλέψω ένα ξένο κείμενο με τόση αγάπη(με τόσο πόνο και οργή θα έπρεπε να πω) όσο το "ΡΕΚΒΙΕΜ" της Άννας Αχμάτοβα...."

'Οχι,δε ζήτησα τον ξένο ουρανό,

ούτε φτερούγας ξένης προστασία-

ήμουν με το λαό μου τότε εδώ

όπου ο λαός μου ζούσε μες στη δυστυχία.

Περιέχει ποιήματα και αποσπάσματα από:

Μεσαιωνική μπιλίνα"Ο Σάτκο κι ο ρήγας της θάλασσας"

...Ως φαίνεται ζητάει της θάλασσας ο ρήγας

κεφάλι ζωντανό να ρίξουμε στα κύματα.

.........

και βιός πολύ χανότανε

και δίκαιοι και καλοί πνιγήκανε.

Λαϊκό φολκλορικό ποίημα
Αντρέι Μπέλυι

Αλεξάντρ  Μπλοκ

Νικολάι Ασέγιεβ

Άννα Αχμάτοβα

Μπορίς Παστερνάκ

Ηλιά  Έρενμπουργκ

άμεμπτο δε μ'έκαναν οι μπόρες,το χαλάζι...

....

Με δικό του μέτρο τη ζωή μετρούσε

είχε το δικό του νόμο και δικό του δικαστή.

Τάχα η "απιστία του"τον βοηθούσε

με κλειστό στόμα τα μαρτύρια να υποστεί;

Οσίπ Μάντελσταμ
Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκη
Σεργκέι  Γιεσένιν
Έντουαρντ  Μπαγκρίτσκη
Αδάμ Μίσκιεβιτς
Σαντόρ Πετέφι
Πιερ Κορνέιγ

Πωλ Ελυάρ

Ρόμπερτ Μπερνς

 λόρδος Μπάυρον

Πέρσυ Μπης Σέλλεϋ

Χένρυ Ρηντ

Έζρα Πάουντ

Ερρίκος Χάινε

Ράινερ Μαρία Ρίλκε

Γωνιά δεν έχω η ζωή μου ν'ακουμπήσει.

Το κάθε τι που του δίνομαι πλουταίνει

και θα με σπαταλήσει.

Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα

Ναζίμ Χικμέτ
Πιερ Τσι-λιν
Άγνωστος Περουβιανός