Νίκος Ζαχαριάδης-Η τελευταία πράξη...

Με απασχόλησε αρκετά ο Νίκος Ζαχαριάδης (όπως και ο Άρης) και ως ιστορικό πρόσωπο και σαν άνθρωπος πολλών τραγωδιών. Αμείλικτη εποχή,αμείλικτοι άνθρωποι,εγκληματίες πολιτικοί και κομματόσκυλα ξεπουλημένα.

40 χρόνια από την αυτοκτονία του Ζαχαριάδη στη Σιβηρία τη 1/8/1973. Από τους "συντρόφους-διώκτες" τότε παρουσιάστηκε ως φυσικός θάνατος.Μετά από πολλά χρόνια, το 1990 και τις αποκαλύψεις του τότε αντισυνταγματάρχη της KGB Αλεξ.Πετρούσιν,και την εμφάνιση των τελευταίων γραπτών του, αναγκάστηκαν να παραδεχτούν την αλήθεια.

 Βιβλιογραφία μεγάλη και μαρτυρίες πολλές, για το πρόσωπο,τα λάθη και τα πάθη. Και χρειάζεται κάθε γεγονός πολλαπλή διασταύρωση. Πολλά βιβλία δεν κυκλοφορούν πια,όμως είναι εξαιρετικά σημαντικά.Τα αναζήτησα σχολαστικά και κάποιες φορές σε υπερβολικές τιμές.
Από τα  ποιο έγκυρα,που έφερνε πολλά νέα στοιχεία από έναν συγγραφέα-ποιητή που έζησε την οδυνηρή ιστορία της αριστεράς στον πόλεμο,τον εμφύλιο.την υπερ-ορία,τη κατάρρευση του υπαρκτού.
Ο Πέτρος Ανταίος (ιδρυτικό μέλος της ΕΠΟΝ -Σταύρος Γιαννακόπουλος) και το βιβλίο του "Ν.ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ ,Θύτης και Θύμα".Εδώ και τα τελευταία ιδιόχειρα κείμενα του Νίκου Ζαχαριάδη τις τελευταίες μέρες του και το βράδυ της 31/7/1973.

Είναι εκπληκτικά δυνατά κάποια αποσπάσματα.Το βάθος, η ώρα,η ένταση, οι προεκτάσεις τους, αγγίζουν την λογοτεχνία.

Ως πρωταγωνιστή  τραγωδίας,στο τέλος της πια,στην κάθαρση,πριν τη θηλιά στο λαιμό,τον παρακολουθώ να γράφει αλλά και να ψιθυρίζει ή να φωνάζει στην ερημιά του Σουργκούτ.....

"Λοιπόν ...σκοτείνιασε,πάνω από το Σουργκούτ έχει ξεσπάσει μια θύελλα,ας ελπίσουμε ότι για μένα θα είναι η τελευταία....
..Θα είναι καλύτερα αν δε φέρεις το επίθετο μου.Συγχώρα με,που ήρθαν έτσι αταίριαστα τα πράγματα και μη με θυμάσαι άσχημα"

"Απ' το 1956 με κυνήγησαν σαν αγρίμι στη ζούγκλα...
Κάποτε πήγα σ' ένα ακρινό μαγαζί ν' αγοράσω ψωμί.Η πωλήτρια μου είπε:εσύ είσαι εκείνος που στο σπίτι του στέκουν μιλιτσιονέροι!.Αναγκάστηκα να κλειστώ στο σπίτι.Να βγαίνω μια φορά το μήνα.Για φίλο με είχαν μονάχα οι κοινοί εγκληματίες που σωρηδόν γιομίζουν το Σουργκούτ...

Αποσπασματικές Μνήμες καταγράφει.Κέρκυρα ακτίνα Θ',Μεταξάς,Μανιαδάκης,η μάνα, Νταχάου, επιστροφή.....

...Ο Κολιγιάννης και η παρέα του που καλομέτρησαν όλα τα στυλό μου, αρνήθηκαν να μου δώσουν τη δυνατότητα να βοηθήσω με λίγα χρήματα τη μητέρα στην Ελλάδα....Δεν είχε τα μέσα κι έτρεχε από τη μια κόρη της στη άλλη και στον άλλο γιο για να τα βολέψει.Μια μέρα τη χτύπησε ένα φορτηγό.Βασανίστηκε δυο βδομάδες και πέθανε.Οι αγριάνθρωποι της Αθήνας την ανάγκασαν να με αποκηρύξει για να σώσει το άλλο της παιδί.Ήξερε ό,τι θα τη καταλάβω.....

...Ξανάπιασαν έξω το πόστο τους οι φύλακες άγγελοι μου και ο προβολέας πάλι φωτίζει τις αμαρτίες μου...

..προσθέτω τούτο το στερνόγραφο:το κουφάρι μου το κληροδοτώ στους Μπρέζνιεφ,Φλωράκη και Σία. Χαλάλι τους....Άλλη διέξοδο δε μου άφησαν.Οι απεργίες πείνας αποδείχτηκαν ατελέσφορες και με βασάνισαν και σακάτεψαν ανώφελα.

Ώρα Αθήνας 00.01 βγαίνει ότι ο Λουλές τόχασε το στοίχημα.Εγώ μούλεγε πιστεύω ότι δε θα το κάνεις,ν'αυτοκτονήσεις."

"...Πάνω από τη πόρτα του διαδρόμου,στο κεντρικό σωλήνα θέρμανσης που περνάει σε απόσταση 20 εκατοστών από την οροφή,από κανναβόσχοινο διαμέτρου 12 εκατοστών,πλεγμένο σε τρεις γύρους, κρέμεται το πτώμα του Νικολάγιεφ από μια θηλιά....."
(έκθεση ανακριτή/7886)

σημ. 

1. ο πολίτης Νικολάι Νικολάγιεβιτς Νικολάγεφ ήταν για τους Σοβιετικούς ο Ν.Ζαχαριάδης.
2. Σουργκούτ,στη τοπική διάλεκτο σημαίνει κυριολεκτικά "τόπος εξορίας"
3. Η αναφορά είναι αυστηρά στις τελευταίες στιγμές,ενός Βεβαρημένου αυτόχειρα ανθρώπου.Δεν είναι κριτική θέση ούτε αθώωση ή καταδίκη για τη ζωή του  και τις πράξεις του.
4. Η κλίκα του Περισσού προσπαθεί τα τελευταία χρόνια με τελετές υποκρισίας να σβήσει το διάστημα 1957-1990.Για τη ταμπακιέρα της συμπεριφοράς τους στον ΑΝΘΡΩΠΟ,ΕΞΟΡΙΣΤΟ ή ΝΕΚΡΟ, όχι στο Πολιτικό,δε λένε κουβέντα.

UPD
Για τη πληρότητα της αναφοράς,θα ήταν παράλειψη να μη θυμίσουμε την εκπομπή στη ΝΕΤ του Κ.Bαξεβάνη με την επίσκεψη στο σπίτι στο Σουργκούτ,και τις μαρτυρίες του γιού του, Σήφη.