Flamenco

Στη παραστάση Gala Flamenca  στο θέατρο Badminton με τον κορυφαίο (αλλά σε δύσκολη ηλικία πιά για επαγγελματία) σολίστ Αντόνιο Κανάλες και νέους άξιους συνεχιστές της μεγάλης παράδοσης σε διεύθυνση-σκηνοθεσία του Άνχελ Ρόχας ιδρυτή του Νuevo Ballet Espanol,είδαμε ανατρεπτικές μοντέρνες χορογραφίες που συνέδεσαν το παρελθόν και το μέλλον του φλαμένκο.

Τις μοναδικές εκφραστικές δυνατότητες αυτού του χορού της Ισπανικής παράδοσης,τις γνώρισα σε κάποιο ταξίδι στην Ισπανία,όχι σε μεγάλες παραστάσεις επαγγελματιών,αλλά σε μικρά μαγαζιά από νέους ανθρώπους με πάθος μεγάλο,το απαραίτητο στοιχείο αυτού του τρόπου εκδήλωσης δυνατών και λεπτών αισθημάτων και ισορροπιών.Και το αναφέρω γιατί κατάλαβα ότι ενώ γνώριζα από οθόνες το χορό,χρειαζόταν η ζωντανή παρουσία και μάλιστα από αρκετά κοντά για να νιώσεις ό,τι υπάρχει αυτό που ο Λόρκα αποκαλούσε "Ντουέντε".

Εκεί βεβαιώθηκα για τις άπειρες δυνατότητες έκφρασης του φλαμένκο,που φυσικά αφορούν το χορευτή/χορεύτρια και τους ανοιχτούς επιβαλλόμενους αυτοσχεδιασμούς που απαιτούν όμως απόλυτο συντονισμό τους.
Ο μεγάλος κίνδυνος,όπως άλλωστε σε όλες τις τέχνες αλλά ιδιαίτερα στο χορό,είναι ο στόμφος. Νοθεύει και εξουδετερώνει ακριβώς το ζητούμενο,το πάθος ως πυρήνα του χορού.Το έχουμε δει αυτό στην κακοποίηση π.χ.του ζεϊμπέκικου.

Μερικά παλιά αποσπάσματα για την ποικιλία των "οπτικών" που μπορεί να ενταχθεί το φλαμένκο

Αντόνιο Κανάλες

Αποσπάσματα με τον επίσης σπουδαίο Antonio Gades
Στο πρώτο με τη Cristina Hoyos

και μια σύνθεση (απο ΥΤ )