Κλαυσίγελος ή τράγου-ωδή

2 σε 1 από pitsirikos

Ανοίξαμε και σας περιμένουμε

Επηρεασμένος από το κάλεσμα του Αντώνη Σαμαρά που υποστηρίζει πως υπάρχουν μεγάλες ευκαιρίες σήμερα στη χώρα μας, αποφάσισα να κάνω κι εγώ μια επένδυση στην Ελλάδα. Αγόρασα έναν τράγο, για να βατεύει τις γίδες. Οι δουλειές πάνε πολύ καλά. Τριακόσιες γίδες έχουμε γκαστρώσει μέχρι τώρα. Όταν κουράζεται ο τράγος, αναλαμβάνω εγώ.

Ο τράγος. Και πηδάει, και πληρώνεται. Ο τράγος-ζιγκολό. Φάτε την σκόνη του.

(Γεια σου Ευγενία μου!)

Αποθηκεύουν, αποθηκεύουν

Γεια σου πιτσιρίκο, διάβασα τα 2 τελευταία κείμενα που σου έστειλαν οι δυο άνεργοι (1, 2) και νιώθω ακριβώς τα ίδια, αλλά λύση δεν μπορώ να βρω. Δούλευα σε πολυεθνική καλλυντικών (L’ Oreal), ως προωθήτρια σε Hondos Center κ.α., και μας φέρονταν σαν σκλάβους.

Ωράρια πάνω απ’ τα 8ωρα, αναφορές τηλεφωνικές καθημερινά για τις πωλήσεις μας, και ηλεκτρονικά μόλις γυρίζαμε σπίτι, ατελείωτα πολύωρα σεμινάρια -πλύση εγκεφάλου- για τις άχρηστες κωλοκρέμες τους, όλα ψευτιές και marketing, συνεχής ψυχολογική πίεση για την πτώση των πωλήσεων και την απόδοσή μας ώσπου στην τέταρτη 4μηνη ανανέωση δεν άντεξα και παραιτήθηκα.

Ούτε τα λεφτά που έπαιρνα χαιρόμουν, ούτε χρόνο είχα και απ’ το άγχος και την πίεση είχα εμφανίσει δερματικά και ψυχοσωματικά.

Και απ’ την άλλη η ανεργία.Τα πτυχία όλα κορνίζες(ΑΕΙ Φυσικός, 2 ξένες γλώσσες, Η/Υ, ΙΕΚ μακιγιάζ) και οι μόνες δουλειές που βρίσκω και έχω κάνει -αλλά βαρέθηκα πια τέτοιες σκατοδουλειές- telemarketing, promotion, call center και χωρίς ένσημα.

Είμαι 33χρονών, μένω με τους γονείς, οι οποίοι με βλέπουν σαν κτήμα κι όχι άνθρωπο,με μοναδική υποχρέωση μου να τους γηροκομήσω εφόσον με συντηρούν τώρα αυτοί και μου παρέχουν σπίτι και τροφή.

Έχω βαρεθεί ν’ ακούω τις ανοησίες τους για το πόσα έφτιαξαν αυτοί στα νιάτα τους (σπίτια, οικόπεδα, χωράφια, αυτοκίνητα), ενώ εμείς τίποτα, τα οποία βέβαια τα φυλάνε με νύχια και με δόντια και αποθηκεύουν, αποθηκεύουν, λες και θα τα πάρουν μαζί τους στον άλλο κόσμο.

Προτιμούν να ζουν μες την μιζέρια για να πληρώνουν 100άδες λογαριασμούς και χαράτσια απ’ τα 5 σπίτια αλλά νιώθουν τόση χαρά που έχουν εξουσία και περιουσία.

Βασικά, σιχάθηκα να εξαρτώμαι από τόσο ηλίθια άτομα που δεν θέλουν να βοηθήσουν κανέναν παρά μόνο ν’ αυγατίζουν την περιουσία τους, αλλά κουράστηκα να με ξεπατώνουν και να μ’ εκμεταλλεύονται σ’ όλες αυτές τις σκατοδουλειές.

Φιλικά,

Έφη

(Αγαπητή φίλη, αν μου επιτρέπετε, μην κοιτάτε τι κάνουν οι άλλοι. Δική σας ζωή είναι, δεν είναι δική τους. Οι περισσότεροι φίλοι μου έχουν σπίτια, αυτοκίνητα και άλλα, οπότε σήμερα είναι παγιδευμένοι, ενώ εγώ, που δεν ήθελα ιδιοκτησία και με θεωρούσαν μπουμπούνα, είμαι ελεύθερο πουλί. Η ταπεινή μου γνώμη είναι πως σήμερα είναι σημαντικό να μην έχεις βαρίδια -θεωρώ πως η ιδιοκτησία είναι μεγάλο βάρος- και, αν μπορείς, να ζήσεις σε ένα από τα πολλά ανθρώπινα μέρη που έχει η Ελλάδα και όχι στην Αθήνα. Με αυτόν τον τρόπο, μπορείς να ανακαλύψεις τον καλύτερο εαυτό σου και τους όμορφους ανθρώπους που ζουν γύρω σου. Σας εύχομαι τα καλύτερα. Την αγάπη μου.)